Le Retour de la Reine de la Mafia

Le Retour de la Reine de la Mafia

C.M Curtis · W trakcie · 127.3k słów

884
Gorące
2.1k
Wyświetlenia
595
Dodano
Udostępnij:facebooktwitterpinterestwhatsappreddit

Wstęp

« Grey est à moi. Cet enfant est à nous. Tu es dans le chemin, Evelyn, toujours dans le chemin. » La prostituée dit en me poignardant encore. Je ne sentais plus le couteau entrer. Le sang avait un goût métallique sur ma langue. Je la suppliais de ne pas me tuer et elle riait. Tout devenait noir alors que la femme continuait de parler. « Grey sera toujours à moi. Nous élèverons cet enfant ensemble. Je dirigerai notre gang à ses côtés en tant que sa femme. Toi et ton ami casse-pieds ne pouvez plus m'arrêter maintenant. » Sa voix semblait venir d'un tunnel.


Le père d'Evelyn l'avait élevée pour être une leader. Elle était une force. Féroce et dévouée au nom de sa famille Moretti. Lorsqu'elle se réveilla avec des flashs de sa mort, une seconde chance, elle décida de reprendre ce qui lui revenait de droit de son mari infidèle.

Dante portait une bague en argent qui scintillait dans ses yeux, l'attirant vers elle. Il était le chef de la mafia le plus puissant et fort d'Amérique du Nord. Il était l'allié dont elle avait besoin, mais pourrait-elle se concentrer sur son plan avec ses lèvres faisant frémir son corps ? Pourrait-il me soutenir ?


« Quand je ne répondis pas, Dante me retourna sur le lit et s'installa à califourchon sur moi. Il s'approcha de mon visage avant de déposer de doux baisers sur mon cou. Il se pencha et murmura à mon oreille, "Je te montrerai bientôt." Il me regarda dans les yeux pour s'assurer que j'étais attentive. J'avalai difficilement. Ses prochains mots brûlèrent en moi comme de la lave, "Une fois que tu seras divorcée, je te baiserai." »

Rozdział 1

Prologue

Je plantai mes ongles dans la terre sous mon corps inerte. Essayant de m'éloigner de la femme avec le couteau. La femme que je pensais inoffensive. La femme qui essaie de me tuer. Kelly est arrivée comme un voleur dans la nuit, petite, frêle et effrayée. Elle s'est insinuée dans ma vie, dans mon gang, et dans le lit de mon mari. Quand elle a vu que je n'allais pas disparaître facilement, elle a élaboré un plan pour m'éliminer complètement. "Grey est à moi. Cet enfant est le nôtre. Tu es dans le chemin Evelyn, toujours dans le chemin." dit la femme en me poignardant à nouveau. Je ne pouvais plus sentir le couteau entrer. Le goût métallique du sang envahissait ma langue. Je la suppliai de ne pas me tuer et elle rit. Tout devenait noir alors que la femme continuait de parler. "Je vais avoir Grey pour moi seule. Nous élèverons cet enfant ensemble. Je dirigerai notre gang à ses côtés en tant que sa femme. Toi et cette amie casse-pieds ne pouvez plus m'arrêter maintenant." Sa voix semblait venir d'un tunnel. Je vis quelque chose d'argenté, un éclair, et tout devint silencieux et sombre.

Point de vue d'Evelyn

Je me réveillai, couverte de sueur. Les souvenirs affluaient dans mon esprit. Kelly, la pauvre orpheline, coupant ma peau avec un sourire sur le visage. L'odeur de la forêt chatouillait mon nez tandis que le goût métallique du sang l'emportait. Je pris une profonde inspiration. Bien que consciente du passé, je ne pouvais pas me défaire de cette vérité incroyable. Je connaissais Grey depuis notre enfance. Mon père lui avait confié l'avenir de ce qu'il avait payé de son sang et de sa sueur. Une grande partie de sa vie qu'il ne pourrait jamais récupérer. Il avait mis son monde entier entre ses mains, son entreprise, sa famille, et sa fille. Je n'avais pas pu donner à cette famille ce qu'ils voulaient, je le savais, un héritier. Un enfant à élever comme nous l'avions été. Formé pour diriger un gang si puissant qu'il régnait sur cette partie du monde. Je marchai vers la salle de bain, éclaboussant mon visage avec de l'eau froide. Mon téléphone sonna dans l'autre pièce, probablement Sana. Elle est généralement la première personne dont j'entends parler le matin. Savoir qu'elle était vivante pour m'envoyer un message ce matin-là me fit monter les larmes aux yeux. Elle ne comprendrait pas. Je ne lui avais pas parlé des souvenirs de la vie que nous avions vécue avant. Je n'en avais parlé à personne. Quelques mois auparavant, elle gisait également froide et morte des blessures infligées par cette psychopathe, Kelly. Sana avait été ma meilleure amie pendant de nombreuses années. Elle était ma confidente, et l'une des seules personnes en qui j'avais confiance maintenant. Je me rinçai le visage à l'eau froide, ajoutant cette fois un peu de savon. Parfois, je voyais les ecchymoses hantantes laissées avant mon réveil. On m'avait donné une chance de changer les événements, et je le ferai. Après m'être brossée les dents, je sortis chercher une tenue pour la journée. Un joli collant noir, une petite jupe noire, et une chemise rouge boutonnée seraient parfaits pour la journée. Je devais être à mon meilleur pour le jour de l'adoption de la nouvelle maîtresse. Son pauvre père, et cet horrible accident qu'il avait dû subir. Sauf qu'il ne l'avait pas subi, et je le savais maintenant. Je regardai par la fenêtre et vis le petit oiseau noir assis sur la branche de l'arbre. Le même petit oiseau que j'avais vu le matin de son arrivée la dernière fois. J'entendis l'horloge sonner dans le couloir et fus ramenée à ce jour. Je savais que Greta, l'une de mes servantes personnelles, passerait le coin et me sourirait alors que j'ouvrais la porte. Je savais que je sentirais l'odeur du café frais dans la cuisine. C'est le premier jour de toutes les erreurs que j'avais commises la dernière fois. Le jour où j'ai rencontré Kelly. Le jour où j'ai rencontré mon assassin. Ce sera le jour où je changerai l'avenir que je sais venir, celui que j'ai eu la chance de corriger. Je mis des ballerines simples et optai pour un chignon pour mes cheveux. Un trait d'eyeliner noir, et un peu de rouge à lèvres pour assortir avec le chemisier. Je pris mon téléphone, répondis un "bonjour ma belle" à Sana et le glissai dans mon soutien-gorge. Je gardais toujours mon téléphone près de moi maintenant.

Quand je suis sortie de la chambre, j'ai souri gentiment aux gardes. Il y avait toujours des gardes autour du château que Grey et moi avions construit. Il veut faire comme s'il avait tout fait tout seul. Ce n'est pas le cas. Mon père nous a remis les clés du château à tous les deux. J'ai consacré autant de temps et d'efforts, sinon plus, que lui dans cette affaire ici. Le gang me répondrait si seulement je pouvais m'entendre avec certains des hommes de son côté de la fusion. J'ai leur respect, certes, mais j'ai besoin de leur soutien et de leur confiance.

Quand je suis entrée dans la salle à manger, je me suis assise à l'extrémité de la table où je m'assois toujours. L'extrémité qui appartenait à la reine. J'ai levé les yeux et j'ai vu Grey me fixer. Surpris, je pense, par ma présence en ce jour si ordinaire. C'était un jour ordinaire seulement pour lui. Il ne sait pas les connaissances que j'avais en me réveillant. Je pensais que ma vie était terminée, mais elle ne faisait que commencer. Je n'étais plus sous le joug d'un engagement à vie envers un homme que je connaissais depuis des lustres. Grey Hunter, le chef de la mafia que nous avons tous deux construite. Le jeune homme qui a détruit la voiture de son père et m'a appelée pour le sortir de là. L'homme qui est resté au chevet de mon père pendant des jours pour assurer sa place dans le royaume. L'homme que je croyais m'aimait, jusqu'à ce que je ne puisse plus lui offrir la vie qu'il voulait. Il m'a regardée longtemps avant de parler.

« Bonjour Evelyn. » dit-il en souriant, me donnant envie de vomir devant lui. J'ai choisi de sourire en retour. Ça ne marchera pas si je lui montre ma main.

« Bonjour mari. Comment s'est passée ta matinée ? » demandai-je gentiment. Il a attendu avant de répondre, choisissant soigneusement ses mots.

« Un des hommes de la ville a été gravement blessé. Il n'a pas survécu. Il a une fille. Elle s'appelle Kelly Russo. Elle est encore jeune. Elle a besoin de notre aide. J'ai pensé que nous pourrions l'accueillir. Nous avons beaucoup de chambres dans cette maison et de la nourriture à partager. J'ai pensé que nous pourrions rendre à la communauté en prenant soin de cette jeune femme. Elle a besoin de notre aide. » Les mots sont sortis de sa bouche en douceur, comme s'il les avait répétés plusieurs fois dans sa tête.

J'ai eu un flash aussi avant. J'ai levé légèrement les yeux avant qu'elle n'entre. La tête baissée, des larmes coulant sur son visage. Ses cheveux noirs étaient emmêlés, comme si elle ne s'était pas douchée. Son visage était sale et tacheté par les larmes. Elle avait vraiment l'air d'un désastre, considérant qu'elle avait planifié tout cela. Elle était mince et pâle. Des taches de rousseur la décoraient comme des pois. Elle était très jolie, bien que je puisse être biaisée, puisqu'elle m'a tuée.

Elle ne voulait pas lever les yeux, parlant doucement, marmonnant quelque chose à propos de sa reconnaissance. Un flash dans mon esprit m'a rappelé ma pitié pour elle avant, comment je voulais aider cette femme manifestement terrifiée. Je voulais la prendre sous mon aile et lui donner la force de se reconstruire. Je me suis sentie malade quand elle a commencé à marmonner davantage.

« Est-ce qu'elle dit quelque chose ? Tu n'es pas une enfant ma chère, tu es une femme, parle fort si tu veux demander quelque chose ! » dis-je fort en observant les expressions sur leurs visages. Ses lèvres se sont serrées et elle a lutté contre l'envie de montrer son côté vicieux si tôt dans ce jeu qu'elle jouait. Il était surpris par mon attitude et a calmement demandé à Kelly de quitter la pièce.

« Va te chercher quelque chose à manger chérie, pendant que je parle avec ma femme. » J'ai entendu le dégoût dans le ton de sa voix quand il m'a appelée femme. Il a fait signe à l'une de nos domestiques d'escorter Kelly à la cuisine.

Lorsqu'elle est partie, Grey leva les yeux vers moi. « Qu'est-ce que c'était que ça ? Ne penses-tu pas que cette fille en a assez bavé ? Tu as été particulièrement impolie, et ce n'est pas dans tes habitudes, Evelyn. Tu te sens bien aujourd'hui ? » demanda-t-il, encore choqué que je ne me sois pas levée pour la sauver. Son plan ne se déroulait pas comme il l'avait imaginé, et cela le dérangeait. « Je ne vois pas de quoi tu parles. Je voulais simplement qu'elle s'exprime clairement lorsqu'elle demande de l'aide, » dis-je calmement, en lui adressant mon sourire le plus doux.

« Eh bien, j'aimerais aider cette jeune femme. Elle est orpheline, et comme tu le sais, je n'aurai jamais d'enfant. Je pensais que cela pourrait être une bonne pratique pour nous lorsque nous adopterons, puisque tu ne peux pas porter mes enfants. » Ce qu'il disait me blessait, mais je ne le laissai pas voir. À ce moment-là, une foule s'était rassemblée. Des hommes des deux côtés de nos gangs étaient venus assister au spectacle. Ils avaient tendance à le faire dans ce genre de situations. Les disputes étaient devenues si fréquentes qu'ils essayaient surtout de maintenir la paix entre nous. Autrefois, tout ce dont nous avions besoin était de l'intimité pour être ensemble, mais c'était il y a longtemps. Avant que nous découvrions que je ne pouvais pas lui donner d'héritier. Quand nous essayions presque tous les jours de tomber enceinte. Quand nous étions heureux et amoureux. Avant le ressentiment et la douleur. Avant les mots crachés avec haine, des mots qu'on ne peut jamais reprendre. Un amour qui ne peut jamais être rendu. Même avant la mort que j'ai subie, je souffrais déjà. Nous nous disputions pour tout, tout le temps. Je le regardais, encore étonnée des changements qui s'étaient produits entre nous au fil des années. Il remarqua que je le fixais et détourna le regard. Je baissai les yeux vers mon petit-déjeuner. Je n'avais plus envie de manger. Je pris une gorgée de mon café du matin.

Grey leva les yeux vers l'un des gardes et lui demanda d'aller chercher Kelly. « J'attends de toi que tu sois plus gentille avec elle cette fois, Evelyn. Je le pense vraiment. » La manière dont il pensait encore pouvoir me dire quoi faire me donnait envie de rire, mais je ne le fis pas. Je restai assise comme une bonne épouse. Celle qu'il pense encore avoir. Celle que cette pauvre petite orpheline lui a enlevée. Celle que je ne serai jamais plus. Elle ne gagnera pas cette fois. Cette fois, lorsqu'elle entra, elle me regarda directement. Plus courageuse, croyant que j'avais reçu des remontrances et que j'allais leur donner ce qu'ils voulaient. La permission.

« Que penses-tu, ma reine, d'aider Kelly jusqu'à ce qu'elle trouve sa place dans le gang ? Je crois qu'elle deviendra un jour un atout précieux pour nous ici. » Je la regardai et lui souris. « Alors, que me demandes-tu, Grey ? Si elle peut vivre ici un moment, ou si elle peut devenir membre du gang que nous avons construit ensemble ici ? » Il soupira et me regarda. « Oui, je pense que c'est ce que je demande. » Sa voix semblait plus arrogante maintenant. Sans clarifier ce qu'il voulait dire. Je savais qu'il voulait qu'elle vive ici, et elle voulait se tenir à ses côtés comme la reine de mon gang. « Je ne pense pas que nous ayons besoin de plus de vagabonds ici. Ma réponse est non. »

Ostatnie Rozdziały

Może Ci się spodobać 😍

Król Podziemia

Król Podziemia

1.6m Wyświetlenia · Zakończone · RJ Kane
W moim życiu jako kelnerka, ja, Sephie - zwykła osoba - znosiłam lodowate spojrzenia i obelgi klientów, starając się zarobić na życie. Wierzyłam, że taki będzie mój los na zawsze.

Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"

Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."


Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.

Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca

Pieśń serca

2.4m Wyświetlenia · Zakończone · DizzyIzzyN
Na ekranie LCD w arenie wyświetlono zdjęcia siedmiu wojowników z Klasy Alfa. Tam byłam ja, z moim nowym imieniem.
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Gra Przeznaczenia

Gra Przeznaczenia

918.5k Wyświetlenia · Zakończone · Dripping Creativity
Wilczyca Amie jeszcze się nie ujawniła. Ale kogo to obchodzi? Ma dobrą watahę, najlepszych przyjaciół i rodzinę, która ją kocha. Wszyscy, włącznie z Alfą, mówią jej, że jest idealna taka, jaka jest. Aż do momentu, gdy znajduje swojego partnera, a on ją odrzuca. Załamana Amie ucieka od wszystkiego i zaczyna od nowa. Żadnych wilkołaków, żadnych watah.

Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.

Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.

Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Ludzka Partnerka Króla Alf

Ludzka Partnerka Króla Alf

1.6m Wyświetlenia · W trakcie · HC Dolores
„Musisz coś zrozumieć, mała,” powiedział Griffin, a jego twarz złagodniała.

„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”

Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.

„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”


Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Królowa Lodu na sprzedaż

Królowa Lodu na sprzedaż

1.7m Wyświetlenia · Zakończone · Maria MW
"Załóż je." Wzięłam sukienkę i bieliznę, a potem chciałam wrócić do łazienki, ale ona mnie zatrzymała. Miałam wrażenie, że moje serce na chwilę przestało bić, gdy usłyszałam jej polecenie. "Ubierz się tutaj. Chcę cię zobaczyć." Na początku nie zrozumiałam, co miała na myśli, ale kiedy spojrzała na mnie z niecierpliwością, wiedziałam, że muszę zrobić, co mówi. Otworzyłam szlafrok i położyłam go na białej sofie obok mnie. Trzymając sukienkę, chciałam ją założyć, gdy znowu ją usłyszałam. "Stop." Moje serce prawie wyskoczyło z piersi. "Połóż sukienkę na sofie na chwilę i stań prosto." Zrobiłam, co kazała. Stałam tam całkowicie naga. Oglądała mnie od stóp do głów swoimi oczami. Sposób, w jaki przyglądała się mojemu nagiemu ciału, sprawiał, że czułam się okropnie. Przesunęła moje włosy za ramiona, delikatnie przesuwając palcem wskazującym po mojej klatce piersiowej, a jej wzrok zatrzymał się na moich piersiach. Potem kontynuowała procedurę. Jej wzrok powoli przesuwał się w dół między moje nogi i patrzyła na to przez chwilę. "Rozstaw nogi, Alice." Kucnęła, a ja zamknęłam oczy, gdy przesunęła się, żeby zobaczyć mnie z bliższej odległości. Miałam tylko nadzieję, że nie jest lesbijką czy coś, ale w końcu wstała z zadowolonym uśmiechem. "Idealnie ogolona. Mężczyźni to lubią. Jestem pewna, że mój syn też to polubi. Twoja skóra jest ładna i miękka, a ty jesteś umięśniona, ale nie za bardzo. Jesteś idealna dla mojego Gideona. Najpierw załóż bieliznę, potem sukienkę, Alice." Miałam wiele do powiedzenia, ale przełknęłam to. Chciałam tylko uciec, i to był moment, kiedy przysięgłam sobie, że pewnego dnia mi się uda.

Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Mój Dominujący Szef

Mój Dominujący Szef

665.9k Wyświetlenia · W trakcie · Emma- Louise
Zawsze wiedziałam, że mój szef, pan Sutton, ma dominującą osobowość. Pracuję z nim od ponad roku. Jestem do tego przyzwyczajona. Zawsze myślałam, że to tylko kwestia biznesu, bo musi taki być, ale wkrótce dowiedziałam się, że to coś więcej.

Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?

Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.

Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.

Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.

Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

529.1k Wyświetlenia · W trakcie · FancyZ
Emily była mężatką od czterech lat, ale wciąż nie miała dzieci. Diagnoza w szpitalu zamieniła jej życie w piekło. Nie może zajść w ciążę? Ale jej mąż rzadko bywał w domu przez te cztery lata, więc jak mogła zajść w ciążę?
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

457.5k Wyświetlenia · Zakończone · Nora Hoover
Krążą plotki, że prestiżowy potomek rodu Flynnów jest sparaliżowany i pilnie potrzebuje żony. Reese Brooks, adoptowana wychowanka wiejskiej rodziny Brooksów, niespodziewanie zostaje zaręczona z Malcolmem Flynnem jako zastępstwo za swoją siostrę. Początkowo pogardzana przez Flynnów jako niewykształcona prowincjuszka bez odrobiny ogłady, Reese staje się ofiarą złośliwych plotek, które przedstawiają ją jako niepiśmienną, nieelegancką morderczynię. Wbrew wszelkim przeciwnościom, wyłania się jako wzór doskonałości: crème de la crème projektantów mody, elitarna hakerka, gigant finansów i wirtuozka nauk medycznych. Jej wiedza staje się złotym standardem, pożądanym przez inwestycyjnych tytanów i medycznych półbogów, a jednocześnie przyciąga uwagę ekonomicznego lalkarza z Warszawy.
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nietykalna

Nietykalna

345.2k Wyświetlenia · Zakończone · Marii Solaria
„N-nie! To nie tak!” błagałam, łzy spływały po mojej twarzy. „Nie chcę tego! Musisz mi uwierzyć, proszę!”

Jego duża ręka gwałtownie chwyciła mnie za gardło, unosząc mnie z ziemi bez wysiłku. Jego palce drżały przy każdym uścisku, zaciskając drogi oddechowe niezbędne do mojego życia.

Zakaszlałam; dusiłam się, gdy jego gniew przenikał przez moje pory i spalał mnie od środka. Ilość nienawiści, jaką Neron do mnie żywi, jest ogromna, i wiedziałam, że nie wyjdę z tego żywa.

„Jakbym miał uwierzyć morderczyni!” głos Nerona był przenikliwy w moich uszach.

„Ja, Neron Malachi Prince, Alfa stada Księżycowego Cyrkonu, odrzucam cię, Halimo Zira Lane, jako moją partnerkę i Lunę.” Rzucił mnie na ziemię jak śmiecia, zostawiając mnie walczącą o oddech. Następnie podniósł coś z ziemi, przewrócił mnie i przeciął.

Przeciął przez mój Znak Stada. Nożem.

„I tym samym skazuję cię na śmierć.”


Odrzucona w swoim własnym stadzie, młoda wilkołaczyca zostaje uciszona przez miażdżący ciężar i wolę wilków, które chcą, by cierpiała. Po tym, jak Halima zostaje fałszywie oskarżona o morderstwo w stadzie Księżycowego Cyrkonu, jej życie rozpada się w popiół niewolnictwa, okrucieństwa i przemocy. Dopiero po odnalezieniu prawdziwej siły wilka może mieć nadzieję na ucieczkę przed koszmarami przeszłości i ruszenie naprzód...

Po latach walki i leczenia, Halima, ocalała, ponownie staje w konflikcie z dawnym stadem, które kiedyś skazało ją na śmierć. Poszukuje się sojuszu między jej dawnymi oprawcami a rodziną, którą znalazła w stadzie Księżycowego Granatu. Dla kobiety, która teraz nazywa się Kiya, idea wzrastającego pokoju tam, gdzie leży trucizna, jest mało obiecująca. Gdy narastający hałas urazy zaczyna ją przytłaczać, Kiya staje przed jednym wyborem. Aby jej ropiejące rany mogły się naprawdę zagoić, musi stawić czoła swojej przeszłości, zanim ta pochłonie Kiyę tak, jak pochłonęła Halimę. W rosnących cieniach ścieżka do przebaczenia zdaje się pojawiać i znikać. W końcu nie można zaprzeczyć mocy pełni księżyca - a dla Kiyi może się okazać, że wezwanie ciemności jest równie nieustępliwe...

Ta książka jest przeznaczona dla dorosłych czytelników, ponieważ porusza wrażliwe tematy, w tym: myśli lub działania samobójcze, przemoc i traumy, które mogą wywołać silne reakcje. Prosimy o rozwagę.

Tom 1 z serii Awatar Księżyca
Sekretna Ciąża Byłej Żony Miliardera

Sekretna Ciąża Byłej Żony Miliardera

341.4k Wyświetlenia · Zakończone · T.S
Wszyscy wiedzieli, że jestem w ciąży – z wyjątkiem mojego męża, Seana.
W dniu, w którym otrzymałam wyniki testu ciążowego, Sean poprosił o rozwód.
"Rozwiedźmy się. Christina wróciła."
"Wiem, że jesteś wściekła," mruknął. "Pozwól, że to naprawię."
Jego ręce znalazły mój pas, ciepłe i nieustępliwe, przesuwając się w dół krzywizny mojego kręgosłupa, aby objąć moje pośladki.
Odepchnęłam go od siebie, półserio, moja determinacja topniała, gdy pchnął mnie z powrotem na łóżko.
"Jesteś dupkiem," wyszeptałam, nawet gdy poczułam, jak zbliża się, jego czubek dotykający mojego wejścia.
Wtedy zadzwonił telefon – ostry, natarczywy – wyrywając nas z tej mgły.
To była Christina.
Więc zniknęłam, niosąc ze sobą tajemnicę, której miałam nadzieję, że mój mąż nigdy nie odkryje.
Nici Przeznaczenia

Nici Przeznaczenia

378.8k Wyświetlenia · Zakończone · Kit Bryan
Jestem zwykłym kelnerem, ale potrafię widzieć ludzkie przeznaczenie, w tym także Przemienionych.
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.

Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.

Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.

Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.

„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.

„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.
Nie Drażnij Lunę

Nie Drażnij Lunę

467.9k Wyświetlenia · W trakcie · Elowen Kim
Wszyscy boją się mojego temperamentu. Niewielu wie o mojej geniuszowej inteligencji czy wyjątkowych umiejętnościach mechanicznych. Mając zaledwie siedemnaście lat, prowadzę odnoszący sukcesy warsztat zajmujący się modyfikacją motocykli – mój bilet do ucieczki z toksycznego domu rządzonego przez przemocową macochę i ojca, który przymyka na to oko.

Prawie osiemnaście lat, z partnerem czy bez, nikt nie zniweczy mojego planu. Niezależność to jedyna rzecz, której kiedykolwiek pragnęłam. Ale więcej niż jeden mężczyzna uważa, że ma coś do powiedzenia w kwestii mojej przyszłości.

Mój ogień zawsze był moją siłą... i moim przekleństwem. Zapłaciłam cenę za swoją nieugiętość. Ale nie przestanę. Nie, dopóki nie będę wolna. Prawdziwe pytanie brzmi – ile jeszcze mogę znieść, zanim się złamię?