Les Gardiens

Les Gardiens

E.Dark · Zakończone · 214.4k słów

711
Gorące
9k
Wyświetlenia
450
Dodano
Udostępnij:facebooktwitterpinterestwhatsappreddit

Wstęp

Attention Contenu explicite : Situations sexuelles graphiques, langage, déclencheurs

Nouveau lieu, nouvelle vie, tout est nouveau...
Elicia Dewalt, une orpheline du Texas sans attaches. Elle commence à voir sa "vie de rêve" dérailler rapidement avec des événements étranges qui semblent toujours la ramener aux quatre beaux gosses du club lors de sa première nuit à Londres.

Que se passe-t-il lorsque toute son existence vole en éclats en quelques mots seulement ?

Suivez Elicia alors qu'elle découvre quels secrets cachés sont restés en sommeil, jusqu'à sa rencontre fortuite avec les quatre garçons sauvages connus sous le nom de "Les Veilleurs".

Rozdział 1

Dans un "Putain d'Avion"!

Aucune quantité d'alcool ne pourrait apaiser le tourbillon violent qui ravageait mes entrailles alors que le Boeing 747 quittait violemment la piste en disant "Adieu" au Texas.

Les jointures blanches, haletant de façon erratique alors que le cylindre métallique massif, dopé aux stéroïdes, montait haut dans l'horizon bleu nuageux, Houston n'étant plus qu'un souvenir lointain.

Enfin, le ding mécanique signalant que nous pouvions reprendre nos activités normales de voyage aérien. Je saisis mes écouteurs tout en basculant mon Samsung sur ma playlist musicale alors que mon ordinateur portable s'allumait avec son écran de fond majestueux du Zodiaque Surnaturel.

Je sais... Je suis une nerd, mais quelque chose dans le surnaturel a toujours attiré mon attention, me demandant ce que ce serait de se transformer en créature, peu importe laquelle.

Continue de rêver, Elicia.

"Ça va, ma chérie ?" La femme bien âgée aux yeux de jade doux et à la peau ivoire bronzée, sourit doucement en tapotant mes jointures blanches avec son doigt mince.

"Oui, pour l'instant. Je ne suis pas une grande fan des avions." Riant nerveusement alors que le fauteuil capitonné en cuir gris doux embrassait mon corps tremblant, un changement de dernière minute de la classe économique.

Pourquoi ne pas voler confortablement ?

"Je pouvais le dire par cette "prise de la mort" que tu avais sur ce pauvre accoudoir. Tu veux un verre ?" Elle sourit doucement alors que son doux parfum floral chatouillait mes narines, reconnaissant les "Diamants Blancs" d'Elizabeth Taylor que la directrice de l'orphelinat portait comme une seconde peau.

"J'ai seulement dix-neuf ans." Je lui murmurai doucement, remarquant comment le chemisier en soie bleu royal drapait délicatement son corps mince comme une silhouette de danseuse.

"Chut. Notre petit secret." Elle fit signe à l'hôtesse de l'air travaillant en cabine Première classe, regardant la femme d'âge moyen effleurer délicatement l'avant-bras d'un gentleman alors qu'elle s'approchait avec un sourire condescendant.

"Euh... Mary. Pourrais-je avoir un whisky sur glace et un coca pour cette jeune fille ?" La dame parla avec un ton royal en tapotant sa main chaude contre la mienne.

Inclina la tête juste assez pour lire le badge "Mary", épinglé sur la veste bleu à double boutonnage qui dévoilait son décolleté avec un "sultry" aperçu du soutien-gorge en dentelle rouge. Ses boucles brunes avec de lourds reflets blonds, hochaient fermement la tête alors qu'elle se retournait rapidement avec ces lèvres teintées de rouge qui étaient "tellement la mauvaise couleur" pour son teint.

"Elle semblait "agréable"." Son doux rire me mit à l'aise alors que je faisais défiler ma lettre d'acceptation pour l'École Internationale des Beaux-Arts de Londres avec une bourse complète.

"Plus condescendante qu'agréable." Riant légèrement alors que ses yeux brillaient d'une belle teinte de jade, regardant mon ordinateur portable avec un sourcil relevé.

« Je suis Elicia, au fait. » Je tendis la main pour la serrer, tandis que ses doigts fins enveloppaient ma main avec une douce étreinte, comme une polie salutation du sud entre deux chères amies.

« Eve Arkas. » Elle sourit doucement, ses yeux scrutant mon écran avec une lueur d'excitation.

Ses traits doux dégageaient une aura insouciante, une femme de sagesse.

« Enchantée de te rencontrer, Eve. » Je souris alors que l’hôtesse de l’air revenait avec un whisky sur glace et un coca, souriant poliment à la fausse Mary avant de retourner auprès du gentleman en première rangée.

Eve échangea nos boissons avec un sourire en coin, me glissant un autre coca de son sac tout en me faisant signe de boire le whisky, tandis que l’hôtesse de l’air était occupée à flirter et discuter avec le gentleman en costume sur mesure, coiffé d'un chignon blond doré.

Je soupirai lourdement alors que la chaleur douce du whisky enrobait ma gorge, se diffusant sombrement dans mon estomac vide avec une brûlure apaisante de relaxation.

« Merci. » Murmurai-je doucement tandis qu'elle agitait légèrement la main à ma remarque, pointant mon ordinateur portable avec un large sourire.

« Beaux-Arts. Quel domaine ? » Elle sourit vivement en sirotant son coca, la glace tintant creux contre le verre bon marché.

« Oh, danse et musique. » Je regardai de nouveau mon écran, étudiant les informations fournies pour l'enregistrement, le logement et la date de début, voulant m'assurer que tout était en ordre avant d'atterrir à Londres.

« Danse et musique, quelle combinaison unique. Qu'est-ce que tu joues ? » Sa voix portait une certaine calme et douceur qui me donnait envie de m'allonger sur ses genoux et de laisser ses doigts fins caresser doucement mes mèches ombrées violettes et bleues qui retombaient en vagues légères sur mes épaules.

« Piano et tout le reste. J'ai toujours eu un don naturel pour apprendre, et la musique était ma "zone de confort". » Je souris doucement à ses yeux de jade alors qu'elle hochait la tête en signe d'accord.

« C'est toujours bon d'avoir une "zone de confort", mais pourquoi une belle jeune fille comme toi aurait besoin d'une "zone de confort" ? » Sa question me toucha profondément, me demandant si je devais partager mon histoire avec une inconnue ou rester simple.

Merde !

Nouvelle vie, nouveau moi.

« J'ai été abandonnée devant une caserne de pompiers à DeWalt, Texas, et placée sous la garde d'un orphelinat local en tant que nourrisson. » Je regardai par la fenêtre alors que les rayons dorés du soleil illuminaient le champ de nuages blancs et duveteux, tandis que la main chaude d'Eve frottait doucement mon avant-bras.

Je fermai les yeux alors que sa chaleur éveillait quelque chose de profond en moi, sentant les picotements chauds aux coins de mes yeux alors que des larmes glissaient lentement sur mes joues.

« Oh, ma douce ! Je ne voulais pas te faire pleurer. » Eve soupira doucement en fouillant dans son sac Chanel en cuir violet, en sortant un mouchoir en ivoire délicatement brodé avec « EVE » en écriture bleue poussiéreuse dans le coin.

Agitant la main alors qu'elle tapotait mes joues gonflées, hochant la tête en disant "Merci" alors qu'elle se penchait en arrière, sifflant doucement alors que l'hôtesse de l'air augmentait ses flirts avec un rire agaçant qui ressemblait plus à une vache mourante.

"Je suis désolée, c'est juste que mon petit ami, enfin, ex-petit ami devait être sur ce vol avec moi mais me voilà, seule." Soupirant lourdement, fermant mon ordinateur portable alors que mes écouteurs clignotaient "prêts", levant les yeux vers la douce illumination de la cabine, essayant de calmer le tourbillon d'émotions qui menaçait de submerger ma conscience.

Abandonnée encore une fois.

"On dirait qu'il t'a fait beaucoup de mal." Ève sirota son Coca, me regardant de côté alors que mon corps se raidissait à ses mots.

Comment diable pouvait-elle le savoir ?

Était-elle une sorte de voyante ?

Jetant un coup d'œil à la petite femme alors qu'elle roulait des yeux d'agacement, souriant au fait que je n'étais pas la seule passagère à trouver l'hôtesse de l'air "Marie" désespérément agaçante.

"Détends-toi. Les gens ne réalisent pas qu'ils portent leurs émotions si ouvertement ; de plus, le ton avec lequel tu parles de "lui" est loin d'être agréable." Son sourire s'inclina alors qu'elle se penchait gracieusement en arrière, ses doigts délicatement entrelacés sur ses genoux.

"Ouais." Répondant brièvement, me penchant en arrière dans le siège en cuir frais alors que des images de Bain et Krystal envahissaient mes pensées, ressentant une étrange chaleur tourbillonnante envahir mon corps.

Mademoiselle Clay, la directrice de l'orphelinat "Guiding Light", m'avait permis de déménager à seize ans parce que j'étais académiquement stable et elle savait que vivre dans un orphelinat de petite ville n'était pas un endroit pour une "Âme Talentueuse" comme elle appelait mon amour pour les beaux-arts.

Donc, le petit studio au-dessus du garage est devenu mon "chez-moi" pour les deux années suivantes.

Bain était batteur, drôle, bien bâti avec des mèches sableuses foncées qui mettaient en valeur ses yeux ambrés naturels. Il était le "Mauvais Garçon" classique, alors j'avais toujours droit à des sermons chaque fois que Mademoiselle Clay le voyait à l'appartement.

Roulant des yeux au fait qu'elle avait raison tout ce temps.

C'était bizarre, pendant toute la durée de notre scolarité, il n'avait jamais reconnu mon existence, jusqu'à l'été de notre dernière année. J'étais dans l'auditorium de l'école, jouant "Clair de Lune" sur le piano à queue qui restait caché dans l'accès de la scène à gauche.

La vibration tendue des cordes résonnant sur les niveaux triés, chantait tendrement à mon cœur alors qu'une ombre s'asseyait silencieusement au troisième balcon. Me faisant une peur bleue alors que je recouvrais le piano à queue avec le drap de velours noir, applaudissant avec ce sourire suffisant qui faisait ressortir ses fossettes de manière adorable.

Lançant les montagnes russes de notre relation pour le reste de notre dernière année, décidant de le surprendre après la remise des diplômes avec un voyage international pour explorer l'histoire des beaux-arts à l'étranger.

Il me faisait toujours sentir "spéciale", alors imaginez ma putain de surprise quand je me suis retrouvée sur le seuil de mon appartement, écoutant les gémissements écœurants de Krystal alors que ses jambes s'enroulaient fermement autour des hanches de Bain. Avalant la bile qui montait avec colère, je me suis retournée rapidement sur mes talons alors que la porte claquait violemment derrière moi.

Entendant la voix de cette "salope" appeler Bain alors qu'il se précipitait après moi dans son jean déchiré et délavé que j'avais "putain" acheté pour lui avec mes "putains" de pourboires, en travaillant au diner pendant les heures de pointe.

J'ai haleté bruyamment alors que sa paume chaude et moite agrippait mon biceps, me tournant pour faire face à son torse rougi et en sueur qui scintillait sous le soleil brûlant du Texas.

Merci à son cardio avec cette salope dans mon lit, dans mon appartement.

Je l'ai giflé violemment avant qu'il ne puisse dire un mot.

"Profite." C'est tout ce que j'ai dit alors que le chauffeur de "Lyft" arrivait dans une Jeep Wrangler bleue métallique, montant rapidement avec mon sac de sport serré contre ma poitrine, jetant mon sac de randonnée sur le côté.

"Elicia, ouvre cette putain de porte." Bain a commandé alors que sa paume chaude tapotait sur la fenêtre teintée avec une empreinte fantomatique de vapeur alors que la chaleur texane évaporait la sueur de sa paume au contact.

"Aéroport de Houston, s'il vous plaît." Disant doucement alors que les larmes franchissaient enfin la barrière, regardant Bain courir le long du trottoir, tenant son jean alors qu'il glissait sur ses hanches musclées qui me faisaient toujours craquer.

Merci aux "dieux" j'ai réussi à garder ma virginité, mais j'ai quand même péché.

"Il y a de l'eau en bouteille à l'arrière." Le chauffeur a parlé doucement en naviguant dans le trafic de l'autoroute, m'emmenant à l'aéroport pour commencer le prochain chapitre de ma vie sans Bain.

J'étais stupide de ne pas écouter Mlle Clay et les autres, m'avertissant à propos de Bain et de son passé. Krystal était sa petite amie avant que nous ne nous mettions ensemble, sachant "parfaitement" qu'elle l'avait trompé avec un ami, ce qui rendait les choses encore plus amères.

"Elicia ?" La voix douce d'Eve m'a tirée de mes pensées traîtresses alors que sa main chaude lissait la sensation étrange qui semblait s'être intensifiée pendant que je repensais à Bain et à sa trahison.

"Tu es mieux sans lui. En plus, tu es jeune, belle, et qui sait ce que Londres te réserve pour l'avenir. Profite-en." Elle souriait brillamment avec un haussement d'épaules enjoué.

"Belle, c'est exagéré." Riant légèrement alors que le steward aux cheveux blonds courts distribuait nos repas gratuits avec un sourire flamboyant qui irradiait sa personnalité joyeuse.

Je pourrais tout manger.

OH MON DIEU ! Elicia, tu mérites un meilleur gars ! Ressaisis-toi.

Ostatnie Rozdziały

Może Ci się spodobać 😍

Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem

Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem

1.7m Wyświetlenia · W trakcie · Rayna Quinn
„Słuchaj uważnie, Thea. Jesteś nikim i zawsze będziesz nikim. Prawda jest taka, że pieprzyłem cię tylko dlatego, że było to wygodne.” Zbliżył się do mnie, uderzając mnie mocno o ścianę, zamykając mnie swoim ciałem.

„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.

„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”

Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.


Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.

Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.

Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Pułapka Asa

Pułapka Asa

3.4m Wyświetlenia · Zakończone · Eva Zahan
Siedem lat temu Emerald Hutton opuściła swoją rodzinę i przyjaciół, aby uczęszczać do liceum w Nowym Jorku, trzymając w dłoniach swoje złamane serce, by uciec przed jedną osobą. Najlepszym przyjacielem jej brata, którego kochała od dnia, gdy uratował ją przed prześladowcami, gdy miała siedem lat. Złamana przez chłopaka swoich marzeń i zdradzona przez bliskich, Emerald nauczyła się zakopywać kawałki swojego serca w najgłębszym zakątku swoich wspomnień.

Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.

Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.

Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.

Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...

Pułapka Asa.
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż

Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż

900.1k Wyświetlenia · Zakończone · Jane Above Story
Hazel była gotowa na oświadczyny w Las Vegas, ale przeżyła szok życia, gdy jej chłopak wyznał miłość jej siostrze.
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Gra Przeznaczenia

Gra Przeznaczenia

925.9k Wyświetlenia · Zakończone · Dripping Creativity
Wilczyca Amie jeszcze się nie ujawniła. Ale kogo to obchodzi? Ma dobrą watahę, najlepszych przyjaciół i rodzinę, która ją kocha. Wszyscy, włącznie z Alfą, mówią jej, że jest idealna taka, jaka jest. Aż do momentu, gdy znajduje swojego partnera, a on ją odrzuca. Załamana Amie ucieka od wszystkiego i zaczyna od nowa. Żadnych wilkołaków, żadnych watah.

Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.

Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.

Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Król Podziemia

Król Podziemia

1.6m Wyświetlenia · Zakończone · RJ Kane
W moim życiu jako kelnerka, ja, Sephie - zwykła osoba - znosiłam lodowate spojrzenia i obelgi klientów, starając się zarobić na życie. Wierzyłam, że taki będzie mój los na zawsze.

Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"

Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."


Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.

Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca

Pieśń serca

2.4m Wyświetlenia · Zakończone · DizzyIzzyN
Na ekranie LCD w arenie wyświetlono zdjęcia siedmiu wojowników z Klasy Alfa. Tam byłam ja, z moim nowym imieniem.
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Ludzka Partnerka Króla Alf

Ludzka Partnerka Króla Alf

1.6m Wyświetlenia · W trakcie · HC Dolores
„Musisz coś zrozumieć, mała,” powiedział Griffin, a jego twarz złagodniała.

„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”

Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.

„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”


Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

540k Wyświetlenia · W trakcie · FancyZ
Emily była mężatką od czterech lat, ale wciąż nie miała dzieci. Diagnoza w szpitalu zamieniła jej życie w piekło. Nie może zajść w ciążę? Ale jej mąż rzadko bywał w domu przez te cztery lata, więc jak mogła zajść w ciążę?
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Mój Dominujący Szef

Mój Dominujący Szef

674.5k Wyświetlenia · W trakcie · Emma- Louise
Zawsze wiedziałam, że mój szef, pan Sutton, ma dominującą osobowość. Pracuję z nim od ponad roku. Jestem do tego przyzwyczajona. Zawsze myślałam, że to tylko kwestia biznesu, bo musi taki być, ale wkrótce dowiedziałam się, że to coś więcej.

Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?

Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.

Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.

Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.

Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Królowa Lodu na sprzedaż

Królowa Lodu na sprzedaż

1.7m Wyświetlenia · Zakończone · Maria MW
"Załóż je." Wzięłam sukienkę i bieliznę, a potem chciałam wrócić do łazienki, ale ona mnie zatrzymała. Miałam wrażenie, że moje serce na chwilę przestało bić, gdy usłyszałam jej polecenie. "Ubierz się tutaj. Chcę cię zobaczyć." Na początku nie zrozumiałam, co miała na myśli, ale kiedy spojrzała na mnie z niecierpliwością, wiedziałam, że muszę zrobić, co mówi. Otworzyłam szlafrok i położyłam go na białej sofie obok mnie. Trzymając sukienkę, chciałam ją założyć, gdy znowu ją usłyszałam. "Stop." Moje serce prawie wyskoczyło z piersi. "Połóż sukienkę na sofie na chwilę i stań prosto." Zrobiłam, co kazała. Stałam tam całkowicie naga. Oglądała mnie od stóp do głów swoimi oczami. Sposób, w jaki przyglądała się mojemu nagiemu ciału, sprawiał, że czułam się okropnie. Przesunęła moje włosy za ramiona, delikatnie przesuwając palcem wskazującym po mojej klatce piersiowej, a jej wzrok zatrzymał się na moich piersiach. Potem kontynuowała procedurę. Jej wzrok powoli przesuwał się w dół między moje nogi i patrzyła na to przez chwilę. "Rozstaw nogi, Alice." Kucnęła, a ja zamknęłam oczy, gdy przesunęła się, żeby zobaczyć mnie z bliższej odległości. Miałam tylko nadzieję, że nie jest lesbijką czy coś, ale w końcu wstała z zadowolonym uśmiechem. "Idealnie ogolona. Mężczyźni to lubią. Jestem pewna, że mój syn też to polubi. Twoja skóra jest ładna i miękka, a ty jesteś umięśniona, ale nie za bardzo. Jesteś idealna dla mojego Gideona. Najpierw załóż bieliznę, potem sukienkę, Alice." Miałam wiele do powiedzenia, ale przełknęłam to. Chciałam tylko uciec, i to był moment, kiedy przysięgłam sobie, że pewnego dnia mi się uda.

Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

475.2k Wyświetlenia · Zakończone · Nora Hoover
Krążą plotki, że prestiżowy potomek rodu Flynnów jest sparaliżowany i pilnie potrzebuje żony. Reese Brooks, adoptowana wychowanka wiejskiej rodziny Brooksów, niespodziewanie zostaje zaręczona z Malcolmem Flynnem jako zastępstwo za swoją siostrę. Początkowo pogardzana przez Flynnów jako niewykształcona prowincjuszka bez odrobiny ogłady, Reese staje się ofiarą złośliwych plotek, które przedstawiają ją jako niepiśmienną, nieelegancką morderczynię. Wbrew wszelkim przeciwnościom, wyłania się jako wzór doskonałości: crème de la crème projektantów mody, elitarna hakerka, gigant finansów i wirtuozka nauk medycznych. Jej wiedza staje się złotym standardem, pożądanym przez inwestycyjnych tytanów i medycznych półbogów, a jednocześnie przyciąga uwagę ekonomicznego lalkarza z Warszawy.
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nici Przeznaczenia

Nici Przeznaczenia

390k Wyświetlenia · Zakończone · Kit Bryan
Jestem zwykłym kelnerem, ale potrafię widzieć ludzkie przeznaczenie, w tym także Przemienionych.
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.

Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.

Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.

Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.

„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.

„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.