Les Renégats Imprudents : L'Histoire de Merigold

Les Renégats Imprudents : L'Histoire de Merigold

Catherine Thompson · Zakończone · 83.2k słów

427
Gorące
2k
Wyświetlenia
443
Dodano
Udostępnij:facebooktwitterpinterestwhatsappreddit

Wstęp

Merigold est une mère célibataire qui devait simplement rencontrer le frère qu'elle venait de retrouver. Elle ne s'attendait pas à être plongée dans un monde de clubs de motards et de danger. Son père a fondé le club et son frère le dirige maintenant. Elle est l'héritière du club. Elle ne s'attendait pas à tomber amoureuse non pas d'un, mais de deux membres du club, pour ensuite avoir le cœur brisé. Elle n'était pas censée tomber enceinte. Qui est le père ? Dois-je leur dire ? Et il n'était absolument pas prévu qu'elle soit kidnappée par un club rival. Sera-t-elle sauvée à temps pour sauver sa vie et celle de ses bébés ?

Rozdział 1

Merigold

Je suis assise devant la maison où je suis censée rencontrer mon grand frère pour la première fois. La maison de mon vrai père. Je suis tellement nerveuse que j'ai l'impression d'avoir des chauves-souris dans l'estomac au lieu de papillons. Je prends plusieurs grandes inspirations pour essayer de me calmer tout en regardant la maison devant moi. Mais ça ne marche pas. Alors je me concentre sur la maison à la place.

C'est une maison à deux étages avec un grand jardin devant. Un peu délabrée, mais pas trop mal. La peinture grise s'écaille à plusieurs endroits. Rien qu'une bonne couche de peinture ne pourrait pas arranger. Une belle véranda qui fait le tour de la maison, mais on dirait que plusieurs planches ont besoin d'être remplacées. Les fenêtres semblent ne pas avoir été nettoyées depuis des mois. Rien qu'un peu de soin et d'entretien ne pourrait pas arranger. La pelouse semble avoir été tondue récemment, mais les parterres de fleurs près de la véranda sont envahis par les mauvaises herbes. Mais dans l'ensemble, ça n'a pas l'air d'un endroit agréable. Je me demande si c'est là que mon père vivait.

Je n'ai pas posé trop de questions à Ethan quand il m'a donné l'adresse pour le rencontrer. Peut-être que c'est sa maison. Mais je ne le saurai pas tant que je ne sortirai pas de ce camion. Je ne comprends pas pourquoi je suis si nerveuse. J'espère juste vraiment qu'il m'aime bien, ainsi que les garçons. Ethan semblait tellement impatient de me rencontrer quand nous avons parlé au téléphone. Mais en personne, ça pourrait être une autre histoire. Je remarque une moto noire garée sur le côté droit de la maison. Mais à part ça, il n'y a aucun signe de vie autour. Je vais supposer que la moto appartient à Ethan. Il a dit qu'il faisait partie d'un club de motards, donc il est logique que ce soit la sienne.

Je sais que je dois sortir et rencontrer mon frère. Un frère dont je ne savais même pas qu'il existait il y a environ deux mois. Laissez-moi vous expliquer comment la vie que je connaissais a été complètement bouleversée par un seul coup de téléphone. C'était un mardi après-midi. Je m'asseyais pour déjeuner avec mes jumeaux de trois ans, Jace et Jax, essayant de faire manger à Jax un haricot vert de plus, comme d'habitude, quand mon téléphone a sonné. Je le prends et vois un numéro que je ne reconnais pas. Normalement, je les aurais ignorés, mais pour une raison que je ne comprends toujours pas, j'ai répondu. "Allô ?" "Est-ce que je parle à Merigold Stevens ?" demande un homme. "Oui." L'homme se présente ensuite : "Je m'appelle Richard McMasters. Je suis un avocat engagé par votre père biologique et votre frère pour vous retrouver concernant la succession de votre père." "Je suis désolée, M. McMasters, mais il doit y avoir une erreur. Je n'ai pas de frères et je ne sais pas qui est mon père biologique. Vous devez vous tromper de personne."

Je suis sur le point de raccrocher quand j'entends "Mademoiselle Stevens, s'il vous plaît, ne raccrochez pas. Permettez-moi de vous expliquer." demande-t-il, et sa voix semble presque urgente. Toujours aucune idée pourquoi, mais je le laisse continuer. "D'accord, je vous écoute," dis-je. "Merci, Mademoiselle Stevens. Vous êtes bien Merigold Raider Stevens, n'est-ce pas ?" demande-t-il. "Oui." "Née le 12 août 1994 de Crystal Ellis Stevens, n'est-ce pas ?" Oui, je commence à être mal à l'aise avec les questions, mais je réponds "Oui." La question suivante me laisse perplexe. "L'homme que vous pensiez être votre père est Raymond Charles Stevens, n'est-ce pas ?" Il n'y a que quelques personnes qui savent que l'homme que je pensais être mon père ne l'était pas. Je n'en parle jamais. "Oui. Comment savez-vous tout ça ?" "Comme je l'ai dit, j'ai été engagé pour vous retrouver. Je suis sûr que c'est probablement beaucoup à assimiler." "Je ne comprends pas," dis-je en le coupant. "Mademoiselle Stevens, votre père biologique et votre frère vous cherchent depuis un certain temps," dit-il. Je regarde pour voir que les jumeaux mangent encore, me fixant. La seule réponse que j'ai pour l'avocat est "Pourquoi ?" parce que mon cerveau a soudainement cessé de fonctionner correctement.

"Mademoiselle Stevens, votre frère souhaite vous parler et tout vous expliquer. Mais je peux vous dire que le nom de votre père biologique était Clint Pierce Adams, mais il était connu sous le nom de Raider. Le nom de votre frère est Ethan Jackson Adams." dit-il. Je me suis figée quand il a dit le nom Raider. J'étais contente d'être assise, sinon mon derrière serait par terre. Je n'ai jamais su d'où venait mon deuxième prénom. Ma mère n'a jamais voulu me l'expliquer, à part dire que c'était important.

"Je suis désolée, mais avez-vous dit que son nom était Raider ?" demandai-je, tremblante. "Oui, Mademoiselle Stevens. Je suis désolé de vous dire cela, mais Raider est décédé le mois dernier." et il semblait vraiment désolé. Donc l'homme qui est mon père est mort et j'ai perdu la chance de le rencontrer. "Mademoiselle Stevens, votre frère Ethan aimerait vous parler. Et il y a la question de la succession de votre père. J'aimerais donner à Ethan votre permission de vous appeler." "J'ai un frère ?" murmurai-je. "Oui, Mademoiselle Stevens. Vous en avez un." dit M. McMasters. Merde, je ne voulais pas qu'il m'entende. "Et il est très impatient de vous parler," dit M. McMasters.

« Que vient faire la propriété dans cette histoire ? Désolée, Monsieur McMasters, mais je suis très confuse en ce moment. » lui dis-je. « Je comprends, Mademoiselle Stevens, alors prenons les choses une à une. Pourquoi ne pas parler à Ethan d'abord ? Il pourra répondre à toutes vos questions pour que vous compreniez mieux ce qui se passe. Et ensuite, nous aviserons. Qu'en pensez-vous ? » J'acquiesce, sachant qu'il ne peut pas me voir. Je murmure : « Oui, d'accord, je peux faire ça. » « Merveilleux. Je vais informer Ethan et lui donner votre numéro de téléphone. Vu son enthousiasme, vous devriez vous attendre à un appel de sa part très bientôt. Passez une bonne journée, Mademoiselle Stevens. » dit-il avant de raccrocher. Je reste là, fixant mon téléphone, me demandant ce qui vient de se passer.

Comme promis par Monsieur McMasters, Ethan m'a appelée plus tard dans la soirée. Nous avons parlé deux fois par semaine pendant les semaines suivantes. Il s'avère que j'avais toute une autre famille que je ne connaissais pas. Après quelques supplications et beaucoup de persuasion de la part d'Ethan, ainsi que les encouragements de mes meilleurs amis et frères adoptifs Alaric et Mac, j'ai emballé les jumeaux et fait le long trajet d'Alabama jusqu'au Minnesota pour rencontrer Ethan en personne. J'ai manqué l'occasion de connaître mon père, un père qui voulait me connaître, mais je ne voulais pas rater l'occasion de rencontrer mon frère. Et c'est là que nous en sommes maintenant. Assise dans mon camion, essayant de calmer mes nerfs. Bon sang Merigold, ressaisis-toi. Tu es plus forte que ça. Allez, courage, sors de ce camion.

Je me retourne avec un sourire aux lèvres vers les garçons : « Alors, prêts à rencontrer votre oncle ? » « Prêts ! » répondent-ils en chœur. Ok, je peux le faire. Je sors et ouvre la porte arrière pour détacher les garçons de leurs sièges d'appoint. Je détache Jax en premier quand j'entends la porte moustiquaire grincer. Je passe à Jace alors que j'entends ce qui ressemble à des bottes lourdes sur le porche en bois. Une fois les garçons au sol et la porte du camion fermée, je me retourne et vois un homme très grand venir vers nous. Et quand je dis grand, je veux dire au moins six pieds cinq pouces et bâti comme s'il soulevait des voitures tous les jours. Il est habillé d'un jean noir délavé, d'un tee-shirt blanc et d'un gilet en cuir noir. Il a des cheveux courts brun foncé qui semblent souvent passés entre ses doigts. Mais des yeux marron clair doux. Il a une expression sévère sur les traits ciselés de son visage qui me fait trembler à l'intérieur. Je ne voudrais certainement pas le croiser dans une ruelle sombre. Il est très intimidant et me rend un peu nerveuse.

« Merigold, je suis content que tu sois venue, » dit-il en arrivant à un pied de moi. Instantanément, je reconnais sa voix et me sens apaisée, c'est Ethan. Il a hérité de la taille de la famille car je ne fais qu'un mètre soixante-cinq. Je dois donc lever les yeux vers mon grand frère. « C'est un plaisir de te rencontrer, Ethan, » dis-je en tendant la main. Ethan la prend et me tire dans une étreinte d'ours. Ce n'était pas du tout ce à quoi je m'attendais, surtout qu'il doit se pencher pour le faire, mais je le serre en retour.

« C'est enfin bon de te rencontrer, petite sœur, » dit-il après m'avoir relâchée. « Et ce doivent être Jace et Jax, » dit-il en regardant à côté de moi. Les jumeaux sont collés à mes jambes de chaque côté. Ethan s'accroupit presque à leur niveau et leur tend la main. « Salut, je suis ton oncle Ethan. »

Jax lève les yeux vers Ethan et lui serre la main : « Je suis Jax. Tu es grand ! » Ma mâchoire tombe : « Jax, ce n'est pas très gentil. » Ethan prend ça avec le sourire et rit : « C'est bon, il ne fait que dire la vérité. Je suis un grand gaillard. Et tu dois être Jace, » dit-il en lui tendant la main. Jace la prend, un peu incertain : « Oui. » Ethan se relève et me fait face : « Pourquoi ne pas rentrer à l'intérieur. Je vais vous faire visiter et vous pourrez vous installer. » « Ce serait génial. Merci. » dis-je alors qu'Ethan nous montre le chemin.

Nous montons sur le porche et Ethan tient la porte moustiquaire ouverte pour nous laisser passer en premier. La première chose que je remarque est l'odeur de citrons qui flotte dans l'air. C'est comme si quelqu'un venait de couper plusieurs sacs de citrons. Le salon est juste là en entrant. Il y a un canapé marron foncé qui semble bien usé, faisant face au mur avant. Juste à droite, il y a un fauteuil inclinable en simili cuir marron clair avec des fissures sur les accoudoirs. À gauche du canapé, il y a un canapé d'angle marron clair. Un petit tapis est au milieu de la pièce. Il y a une grande télévision à écran plat sur le mur. Quelques photos sont accrochées au mur, mais à part ça, les murs sont nus. Ethan arrive derrière moi après avoir fermé la porte. « La cuisine est par là, » dit-il en pointant à ma gauche. « J'ai rempli le frigo pour que tu n'aies pas à t'en soucier tout de suite. J'ai aussi rempli les placards de snacks et de choses pour les garçons. » « Tu n'étais pas obligé de faire ça, Ethan. Merci. » dis-je. « Allons à l'étage, je vais te montrer vos chambres, » dit Ethan en nous guidant vers les escaliers.

Ostatnie Rozdziały

Może Ci się spodobać 😍

Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem

Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem

1.7m Wyświetlenia · W trakcie · Rayna Quinn
„Słuchaj uważnie, Thea. Jesteś nikim i zawsze będziesz nikim. Prawda jest taka, że pieprzyłem cię tylko dlatego, że było to wygodne.” Zbliżył się do mnie, uderzając mnie mocno o ścianę, zamykając mnie swoim ciałem.

„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.

„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”

Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.


Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.

Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.

Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Pułapka Asa

Pułapka Asa

3.4m Wyświetlenia · Zakończone · Eva Zahan
Siedem lat temu Emerald Hutton opuściła swoją rodzinę i przyjaciół, aby uczęszczać do liceum w Nowym Jorku, trzymając w dłoniach swoje złamane serce, by uciec przed jedną osobą. Najlepszym przyjacielem jej brata, którego kochała od dnia, gdy uratował ją przed prześladowcami, gdy miała siedem lat. Złamana przez chłopaka swoich marzeń i zdradzona przez bliskich, Emerald nauczyła się zakopywać kawałki swojego serca w najgłębszym zakątku swoich wspomnień.

Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.

Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.

Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.

Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...

Pułapka Asa.
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż

Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż

894.8k Wyświetlenia · Zakończone · Jane Above Story
Hazel była gotowa na oświadczyny w Las Vegas, ale przeżyła szok życia, gdy jej chłopak wyznał miłość jej siostrze.
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Gra Przeznaczenia

Gra Przeznaczenia

925.2k Wyświetlenia · Zakończone · Dripping Creativity
Wilczyca Amie jeszcze się nie ujawniła. Ale kogo to obchodzi? Ma dobrą watahę, najlepszych przyjaciół i rodzinę, która ją kocha. Wszyscy, włącznie z Alfą, mówią jej, że jest idealna taka, jaka jest. Aż do momentu, gdy znajduje swojego partnera, a on ją odrzuca. Załamana Amie ucieka od wszystkiego i zaczyna od nowa. Żadnych wilkołaków, żadnych watah.

Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.

Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.

Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Król Podziemia

Król Podziemia

1.6m Wyświetlenia · Zakończone · RJ Kane
W moim życiu jako kelnerka, ja, Sephie - zwykła osoba - znosiłam lodowate spojrzenia i obelgi klientów, starając się zarobić na życie. Wierzyłam, że taki będzie mój los na zawsze.

Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"

Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."


Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.

Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca

Pieśń serca

2.4m Wyświetlenia · Zakończone · DizzyIzzyN
Na ekranie LCD w arenie wyświetlono zdjęcia siedmiu wojowników z Klasy Alfa. Tam byłam ja, z moim nowym imieniem.
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Ludzka Partnerka Króla Alf

Ludzka Partnerka Króla Alf

1.6m Wyświetlenia · W trakcie · HC Dolores
„Musisz coś zrozumieć, mała,” powiedział Griffin, a jego twarz złagodniała.

„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”

Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.

„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”


Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

539.1k Wyświetlenia · W trakcie · FancyZ
Emily była mężatką od czterech lat, ale wciąż nie miała dzieci. Diagnoza w szpitalu zamieniła jej życie w piekło. Nie może zajść w ciążę? Ale jej mąż rzadko bywał w domu przez te cztery lata, więc jak mogła zajść w ciążę?
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Mój Dominujący Szef

Mój Dominujący Szef

673.8k Wyświetlenia · W trakcie · Emma- Louise
Zawsze wiedziałam, że mój szef, pan Sutton, ma dominującą osobowość. Pracuję z nim od ponad roku. Jestem do tego przyzwyczajona. Zawsze myślałam, że to tylko kwestia biznesu, bo musi taki być, ale wkrótce dowiedziałam się, że to coś więcej.

Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?

Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.

Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.

Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.

Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Królowa Lodu na sprzedaż

Królowa Lodu na sprzedaż

1.7m Wyświetlenia · Zakończone · Maria MW
"Załóż je." Wzięłam sukienkę i bieliznę, a potem chciałam wrócić do łazienki, ale ona mnie zatrzymała. Miałam wrażenie, że moje serce na chwilę przestało bić, gdy usłyszałam jej polecenie. "Ubierz się tutaj. Chcę cię zobaczyć." Na początku nie zrozumiałam, co miała na myśli, ale kiedy spojrzała na mnie z niecierpliwością, wiedziałam, że muszę zrobić, co mówi. Otworzyłam szlafrok i położyłam go na białej sofie obok mnie. Trzymając sukienkę, chciałam ją założyć, gdy znowu ją usłyszałam. "Stop." Moje serce prawie wyskoczyło z piersi. "Połóż sukienkę na sofie na chwilę i stań prosto." Zrobiłam, co kazała. Stałam tam całkowicie naga. Oglądała mnie od stóp do głów swoimi oczami. Sposób, w jaki przyglądała się mojemu nagiemu ciału, sprawiał, że czułam się okropnie. Przesunęła moje włosy za ramiona, delikatnie przesuwając palcem wskazującym po mojej klatce piersiowej, a jej wzrok zatrzymał się na moich piersiach. Potem kontynuowała procedurę. Jej wzrok powoli przesuwał się w dół między moje nogi i patrzyła na to przez chwilę. "Rozstaw nogi, Alice." Kucnęła, a ja zamknęłam oczy, gdy przesunęła się, żeby zobaczyć mnie z bliższej odległości. Miałam tylko nadzieję, że nie jest lesbijką czy coś, ale w końcu wstała z zadowolonym uśmiechem. "Idealnie ogolona. Mężczyźni to lubią. Jestem pewna, że mój syn też to polubi. Twoja skóra jest ładna i miękka, a ty jesteś umięśniona, ale nie za bardzo. Jesteś idealna dla mojego Gideona. Najpierw załóż bieliznę, potem sukienkę, Alice." Miałam wiele do powiedzenia, ale przełknęłam to. Chciałam tylko uciec, i to był moment, kiedy przysięgłam sobie, że pewnego dnia mi się uda.

Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

473.2k Wyświetlenia · Zakończone · Nora Hoover
Krążą plotki, że prestiżowy potomek rodu Flynnów jest sparaliżowany i pilnie potrzebuje żony. Reese Brooks, adoptowana wychowanka wiejskiej rodziny Brooksów, niespodziewanie zostaje zaręczona z Malcolmem Flynnem jako zastępstwo za swoją siostrę. Początkowo pogardzana przez Flynnów jako niewykształcona prowincjuszka bez odrobiny ogłady, Reese staje się ofiarą złośliwych plotek, które przedstawiają ją jako niepiśmienną, nieelegancką morderczynię. Wbrew wszelkim przeciwnościom, wyłania się jako wzór doskonałości: crème de la crème projektantów mody, elitarna hakerka, gigant finansów i wirtuozka nauk medycznych. Jej wiedza staje się złotym standardem, pożądanym przez inwestycyjnych tytanów i medycznych półbogów, a jednocześnie przyciąga uwagę ekonomicznego lalkarza z Warszawy.
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nici Przeznaczenia

Nici Przeznaczenia

389k Wyświetlenia · Zakończone · Kit Bryan
Jestem zwykłym kelnerem, ale potrafię widzieć ludzkie przeznaczenie, w tym także Przemienionych.
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.

Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.

Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.

Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.

„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.

„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.