Luna Dronningen

Luna Dronningen

THE ROYAL LOUNGE👑 · Zakończone · 107.2k słów

538
Gorące
1.3k
Wyświetlenia
371
Dodano
Udostępnij:facebooktwitterpinterestwhatsappreddit

Wstęp

"Hvorfor? Hvorfor vælger du mig?", spurgte jeg ham.
"Fordi enhver konge skal have en dronning," svarede han enkelt.
"Men...", begyndte jeg stadig forvirret som bare pokker.
"Spørg ikke min autoritet," knurrede han ad mig. "Du skal være min Luna Dronning, og det er endeligt," krævede han, før han trampede væk...


Daphne Rosen er en åbenmundet og skør toogtyveårig. Hun er faktisk en lykan under Delta-familien. Alfa Kong Dwayne Edwards får et godt øje til hende og gør hende til sin dronning, hvilket efterlader hende undrende... Hvorfor hende?

●Mennesker er uddøde.
●Børn kan skifte frit, når de kan gå.
●Kvinder kaldes åbent for tæver.

Modent indhold

Rozdział 1

Kapitel 1.

Fortællerens synsvinkel.

"Daphne, vil du være venlig at stige ud af bilen?", hvæsede den midaldrende kvinde, mens hun prøvede at trække sin ulydige datter ud af køretøjet. Den unge pige kæmpede sig fri af sin mors stramme greb, "Stop det, du laver en scene", kvindens øjne skannede det overfyldte sted med flovhed malet i dem.

"Det var slemt nok, at du prøvede at tvinge mig i en hvid kjole", sagde den umodne toogtyveårige, mens hun krydsede armene over brystet.

"Hvilket jeg tydeligt husker, at du spildte kaffe på - med vilje", hendes mor så på hende med afsky, "Ud af alle tøj, hvorfor lige dette?". Daphne kiggede ned på sit outfit og fandt absolut intet galt med det; det var en sort jumpsuit - meget bedre end en hvid kjole, kun Luna'er skulle bære det.

"Jeg kan godt lide det", trak hun på skuldrene, "Hvorfor vil alfa-kongen overhovedet have alle her?", hun nikkede mod det store slot foran dem og krydsede armene igen, som en trodsig barn.

"Det ved jeg ikke, Daphne", den ældre kvinde sukkede frustreret og bøjede sig ned igen for at tale til sin kvinde-barn, "Hør, hvad hvis jeg fortalte dig, at din far var derinde? Ville du så komme ud?", Daphnes ører spidsede til ved omtalen af hendes far; hun havde ikke set ham i måneder, da han var ude og arbejde og prøvede at tjene til livets ophold som en Delta. Hun nikkede og steg endelig ud af bilen.

"Du vil fortryde det, hvis du lyver for mig", truede hun, mens hendes mor rullede øjne ad hende.

At træde ind i det større end livet-slot var som at træde ind i en helt ny verden; det var slottet, hvor den berygtede alfa-konge selv boede, han havde boet der i århundreder. Ja, den mest magtfulde, hensynsløse, arrogante, dominerende og magtsyge ulv gennem tiderne var over to hundrede år gammel, men havde kroppen af en mand i slutningen af tyverne.

Rygtet sagde, at balsalen i slottet kunne rumme over fire millioner mennesker. Det var et enormt tal.

Når hun så på de andre piger, klædt i deres dyre outfits og malede ansigter, følte Daphne sig malplaceret, men hun lod det ikke påvirke sig. Det var hendes beslutning at bære dette, så hun ville ikke fortryde det.

Balsalen var veldekoreret, og alle rangene havde deres egne sektioner. Alfaerne var foran, klædt i deres dyre kjoler, smykker og sko. De så alle forfængelige ud, den måde de sad og spiste på. Man kunne se deres falske smil på lang afstand.

Betaerne var næste i rækken med deres også dyre udseende ornamenter. De så falske ud. Alle sammen.

Gammaerne var også under proletarklassen, men de havde stadig penge. Masser af penge, nok til at se sofistikerede ud.

Derefter kom Daphnes klasse, Deltaerne. De formåede stadig at klæde sig pænt på, men Daphne så malplaceret ud. Ærligt talt, hun kunne ikke være mere ligeglad. Dette var uventet, og hun blev taget på sengen.

Bagerst sad de generte omegaer. De havde gjort deres bedste til lejligheden, men selv hvis man lagde alt deres tøj sammen, kunne det ikke købe en alfa's sko. Sådan var det bare.

Daphne kiggede rundt i Delta-området efter en bestemt brunhåret mand. Så fik hun øje på ham. Hendes far havde gemt to pladser til sin kone og datter, han elskede dem meget, selvom han sjældent var hjemme, da han ikke var af overklassen og måtte sørge for sin familie på en eller anden måde.

"Far," hilste hun, mens han krammede hende tæt.

"Jeg har savnet dig, skat," hviskede han i hendes øre, og hun nikkede. De trak sig fra hinanden, og han gik hen til sin kone og gav hende et kys på læben.

Derefter satte de sig alle ned og begyndte at opdatere hinanden om alt det, de havde misset. Det var sjældent, de havde tid sammen som familie, og Daphne var ikke så tæt på sin mor, som hun var på sin far. Hun havde altid været en fars pige, og intet ville ændre det.

"Hvad vil Alfa-kongen egentlig?" spurgte Daphne, da det havde plaget hendes tanker, siden hun kom derhen.

"Daphne, jeg bad dig om at droppe den samtale," skar hendes mor af.

"Det er okay," sagde han til sin kone og vendte sig mod sin datter. "Han leder efter en mage," hviskede hendes far til hende.

"Hvorfor invitere alle, når han sikkert bare vil vælge fra alfaerne?" undrede hun sig.

"Man ved aldrig," trak hendes far på skuldrene og fortsatte med at tale med hendes mor i dæmpede stemmer. Daphne rejste sig pludselig og følte en trang til at strække sine ben.

Alfa-kongen leder efter en mage? Men hvorfor nu? Han har levet i århundreder, hvorfor fandt han ikke en mage for længe siden?

Hendes tanker fløj alle steder hen undtagen der, hvor hun egentlig var. Hvorfor bekymrede hun sig om noget, der ikke vedkom hende?

Måske var det, fordi hun havde ondt af den, han ville vælge som mage på forhånd. Han var hensynsløs, mørk og kunne ikke elske. De fleste, der havde mødt ham, havde sagt det, selvfølgelig levede ingen af dem længe nok til at fortælle hele historien.

Stadig dybt i sine tanker lod hun sine ben føre hende, hvor de ville. Indtil hun stødte ind i nogen, en høj skrig kom fra personen, hun stødte ind i, da vinen i hendes hånd spildte ud over hendes hvide kjole.

Hvid?

Daphnes øjne blev store, da hun indså, at hun var i Alfa-sektionen. Hvordan var hun kommet så langt? Hvordan kunne hun være så optaget af sine tanker, at hun ikke indså, at hun var på fremmed grund? Var hun i problemer? Åh nej.

"Åh min Gud! Hvad er der galt med dig? Kan du ikke sige undskyld?" skreg den blonde kvinde til hende med vilje for at tiltrække mere opmærksomhed. Daphne var ikke chokeret, alfa-blodene var bare sådan, søgende efter unødvendig opmærksomhed.

"Undskyld?" sagde Daphne, men det lød som et spørgsmål.

"Er du retarderet?" skreg hun igen. Daphne var virkelig forvirret over, hvordan pigen opførte sig. De var tydeligvis i samme aldersgruppe, men hun opførte sig som et barn.

"Jeg sagde undskyld, gjorde jeg ikke?" sagde hun stille.

"Taler du tilbage?" råbte hun igen. Hun så rasende ud. "Far," råbte hun, og en flot mand med en kvinde hængende på sig kom hen imod dem.

"Var det virkelig nødvendigt?" spurgte Daphne hende, mens den blonde stak tungen ud og begyndte at fake tårer. Daphne stirrede på hende i vantro. Hvordan kunne hun være så hensynsløs?

"Hvordan vover du?" råbte hendes mor efter at have set på sin datters ødelagte kjole. "Ved du, hvor dyr den kjole var, din beskidte kælling?"

"Far, hvordan skal jeg møde alfa-kongen? Du lovede mig, at han ville vælge mig," sagde den unge kvinde, mens hun lod som om, hun græd. Dette fik Daphne til at rulle med øjnene instinktivt.

"Rullede du lige med øjnene ad en alfa?" brølede pigens far, hans ansigt formede en skulen. "Jeg skal have dig til at vide, at jeg er den kommende svigerfar til alfa-kongen, og du er i problemer." Han kaldte nogle af sine mænd over, og Daphne blev bange for det truende udtryk, mændene havde i ansigterne. "Tag hende til alfa-kongen," sagde manden med et ondt smil, der skræmte hende endnu mere.

Mændene slæbte hende væk, og hendes protester kunne høres af festdeltagerne. Selv hendes forældre. Da de førte hende ind i et rum, forsøgte hendes far at følge efter hende, men der var ingen måde, hendes mor ville lade ham gå. Hun var ved at miste sin datter og nægtede at miste sin mand også. Desuden havde han ingen chance i kamp mod alfa-kongen, så det var nyttesløst.

Hvad kunne hun have rodet sig ud i på de få minutter, de havde været der?

Men igen, det var Daphne, de talte om; hun var kendt for sin oprørskhed og handlede ofte uden for kontrol.

Daphne blev endelig skubbet ind i en lang hal og tvunget til at knæle foran alfa-kongen, hendes hoved blev bøjet ned af en af mændene, så hun ikke fik æren af at se ham. Hun var ikke så skrækslagen, som en normal lykan burde være, men det betød ikke, at hun ikke var bange.

Hvem ville ikke være det?

Dette var alfa-kongen. Han var kendt for at være nådesløs og uforsonlig.

"Slip hende," hans stemme sendte en kuldegysning ned ad hendes ryg og fik hårene i hendes nakke til at rejse sig. På kommando blev hun sluppet, og hun rejste sig ikke så elegant. Et par sekunder senere trådte alfaen, som hun havde 'fornærmet', ind og bøjede hovedet.

"Deres højhed," hilste han formelt,

Alfa-kongen vendte sig om, og Daphne fik endelig et kig på hans ansigt. Personen, der stod foran hende, lignede en gud med sin perfekte krop og perfekte ansigt. Hans ansigt var skulptureret til perfektion, da alt på hans ansigt syntes at passe proportionelt. Men det var ikke det første, der fangede Daphnes opmærksomhed. Det var hans strålende lilla øjne og hvordan de skinnede.

"Hvad kan jeg gøre for dig, Alfa Roland?" spurgte alfa-kongen, mens han satte sig på sin trone.

"Herre, jeg har bragt dig denne fange. Hun var uhøflig mod min familie, og hun spildte med vilje min datters vin ud over hendes kjole," hans løgn gjorde Daphne rasende, hun kunne tolerere alt, men hun ville ikke lade denne mand lyve om hende på denne måde,

"Hvad? Nej! Du lyver om mig," anklagede hun,

"Hvordan vover du at anklage en alfa for at lyve? Du er intet andet end en værdiløs delta," råbte han ad hende, men hun stod fast.

"Jeg taler sandt, og du nægtede det ikke," smirkede hun triumferende ved synet af alfaens ansigt. Aldrig havde han set en delta stå op for sig selv. Han besluttede straks, at han ikke kunne lide hende, hun var en trussel mod ham.

"Deres højhed, se hvordan hun taler til mig uden respekt. Dette må være uacceptabelt," sagde Alpha Roland igen, nu desperat efter at få en reaktion fra den tavse konge, som bare havde øjnene klistret til Daphne. Han var også i chok, da det var helt sjældent at se en Delta stå op for sig selv. Han var også imponeret over, at hun ikke bekymrede sig om, at hun talte tilbage til en alpha lige foran ham. "Deres Højhed," kaldte han igen og fik endelig kongens opmærksomhed.

"Du og dine mænd kan gå. Jeg skal nok tage mig af hende," sagde han til alphaen. Mændene bukkede, men før de gik, sagde Alpha Roland,

"Min herre, jeg håber, De overvejer min smukke datter Emilia som en bejler til Dem. Jeg vil være beæret over at have Dem i min familie." Mændene vendte sig om for at gå, og Daphne kunne ikke lade være med at rulle med øjnene over mandens tørst efter magt. Denne handling fangede alpha-kongens opmærksomhed, og han blev underholdt af hendes fyrige attitude.

Ærligt talt, han havde aldrig rigtig brudt sig om Alpha Roland, da han havde tendens til at presse sin datter på ham. Han brød sig heller ikke om pigen, det vidste han allerede uden at have mødt hende. Ingen af Alpha Rolands afkom ville blive hans mage.

Alpha-kongen var dybt i tanker, indtil nogen begyndte at nynne. Det var Daphne. Stedet var uhyggeligt stille, og hun brød sig ikke om stilhed. Kun de to var tilbage i rummet, og spændingen syntes at stige, da han vendte sine fascinerende lilla øjne mod hende, "Hvad er dit navn?" spurgte han, hans stemme dryppende af autoritet.

"Daphne Rosen," svarede hun. Normal protokol kræver, at når man præsenterer sig for alpha-kongen, skal man bukke som et tegn på respekt, men Daphne gjorde det ikke. For det første, hun var ikke til stereotyper, og for det andet, hun skulle alligevel dø, hvad er meningen med at kysse hans kongelige røv?

Selvom hun direkte havde respektløs ham, følte han en form for... fascination overfor hende? Aldrig havde nogen turdet at respektløs ham det mindste, men nu hvor nogen faktisk tog det skridt, følte han sig draget til personen. "Du respektløste en alpha," konstaterede Alpha-kongen.

"Nå, hans datter opførte sig som en kælling. Og jeg mener det ikke på en pæn måde," fortalte hun ham uden at bekymre sig om, hvem hun stod foran. "Jeg spildte ved et uheld hendes drink på hende, og hun kaldte på sin far, efter jeg undskyldte. Han begyndte at tale, og jeg rullede med øjnene - det er min fejl. Han sagde så, at han er alpha-kongens kommende svigerfar...", der mistede han hende, men hun fortsatte med at plapre.

Denne alpha var helt absurd og overmodig, fortællende andre, at han skulle parre sin datter. "Hey, lytter du til mig?" knipsede hun med fingrene foran hans ansigt, og han gav hende et spørgende blik, før han greb hendes hånd. For en så kold person, havde han virkelig varme hænder.

"Du er virkelig respektløs," konstaterede han. Normalt ville han have været rasende, men overraskende nok var han det ikke.

"Det har jeg fået at vide," svarede hun. Denne nyfundne mod hun havde udviklet, ville helt sikkert bringe hende i problemer. Han slap hendes hånd og rejste sig med et suk og gik til den anden ende af hallen.

"Forsvind, jeg skal nok tage mig af dig senere, så prøv ikke engang at flygte, da mine mænd vil holde dig under tæt opsyn. Jeg har ting at gøre." Uden et ord mere, forlod Daphne. Alpha-kongen sukkede, ikke engang et tak eller en buk, han havde lige skånet hendes liv. Hvem var denne pige?

Ostatnie Rozdziały

Może Ci się spodobać 😍

Pułapka Asa

Pułapka Asa

3.3m Wyświetlenia · Zakończone · Eva Zahan
Siedem lat temu Emerald Hutton opuściła swoją rodzinę i przyjaciół, aby uczęszczać do liceum w Nowym Jorku, trzymając w dłoniach swoje złamane serce, by uciec przed jedną osobą. Najlepszym przyjacielem jej brata, którego kochała od dnia, gdy uratował ją przed prześladowcami, gdy miała siedem lat. Złamana przez chłopaka swoich marzeń i zdradzona przez bliskich, Emerald nauczyła się zakopywać kawałki swojego serca w najgłębszym zakątku swoich wspomnień.

Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.

Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.

Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.

Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...

Pułapka Asa.
Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem

Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem

1.6m Wyświetlenia · W trakcie · Rayna Quinn
„Słuchaj uważnie, Thea. Jesteś nikim i zawsze będziesz nikim. Prawda jest taka, że pieprzyłem cię tylko dlatego, że było to wygodne.” Zbliżył się do mnie, uderzając mnie mocno o ścianę, zamykając mnie swoim ciałem.

„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.

„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”

Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.


Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.

Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.

Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż

Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż

807k Wyświetlenia · Zakończone · Jane Above Story
Hazel była gotowa na oświadczyny w Las Vegas, ale przeżyła szok życia, gdy jej chłopak wyznał miłość jej siostrze.
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Król Podziemia

Król Podziemia

1.6m Wyświetlenia · Zakończone · RJ Kane
W moim życiu jako kelnerka, ja, Sephie - zwykła osoba - znosiłam lodowate spojrzenia i obelgi klientów, starając się zarobić na życie. Wierzyłam, że taki będzie mój los na zawsze.

Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"

Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."


Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.

Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca

Pieśń serca

2.4m Wyświetlenia · Zakończone · DizzyIzzyN
Na ekranie LCD w arenie wyświetlono zdjęcia siedmiu wojowników z Klasy Alfa. Tam byłam ja, z moim nowym imieniem.
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Gra Przeznaczenia

Gra Przeznaczenia

912.7k Wyświetlenia · Zakończone · Dripping Creativity
Wilczyca Amie jeszcze się nie ujawniła. Ale kogo to obchodzi? Ma dobrą watahę, najlepszych przyjaciół i rodzinę, która ją kocha. Wszyscy, włącznie z Alfą, mówią jej, że jest idealna taka, jaka jest. Aż do momentu, gdy znajduje swojego partnera, a on ją odrzuca. Załamana Amie ucieka od wszystkiego i zaczyna od nowa. Żadnych wilkołaków, żadnych watah.

Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.

Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.

Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Ludzka Partnerka Króla Alf

Ludzka Partnerka Króla Alf

1.6m Wyświetlenia · W trakcie · HC Dolores
„Musisz coś zrozumieć, mała,” powiedział Griffin, a jego twarz złagodniała.

„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”

Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.

„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”


Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Królowa Lodu na sprzedaż

Królowa Lodu na sprzedaż

1.7m Wyświetlenia · Zakończone · Maria MW
"Załóż je." Wzięłam sukienkę i bieliznę, a potem chciałam wrócić do łazienki, ale ona mnie zatrzymała. Miałam wrażenie, że moje serce na chwilę przestało bić, gdy usłyszałam jej polecenie. "Ubierz się tutaj. Chcę cię zobaczyć." Na początku nie zrozumiałam, co miała na myśli, ale kiedy spojrzała na mnie z niecierpliwością, wiedziałam, że muszę zrobić, co mówi. Otworzyłam szlafrok i położyłam go na białej sofie obok mnie. Trzymając sukienkę, chciałam ją założyć, gdy znowu ją usłyszałam. "Stop." Moje serce prawie wyskoczyło z piersi. "Połóż sukienkę na sofie na chwilę i stań prosto." Zrobiłam, co kazała. Stałam tam całkowicie naga. Oglądała mnie od stóp do głów swoimi oczami. Sposób, w jaki przyglądała się mojemu nagiemu ciału, sprawiał, że czułam się okropnie. Przesunęła moje włosy za ramiona, delikatnie przesuwając palcem wskazującym po mojej klatce piersiowej, a jej wzrok zatrzymał się na moich piersiach. Potem kontynuowała procedurę. Jej wzrok powoli przesuwał się w dół między moje nogi i patrzyła na to przez chwilę. "Rozstaw nogi, Alice." Kucnęła, a ja zamknęłam oczy, gdy przesunęła się, żeby zobaczyć mnie z bliższej odległości. Miałam tylko nadzieję, że nie jest lesbijką czy coś, ale w końcu wstała z zadowolonym uśmiechem. "Idealnie ogolona. Mężczyźni to lubią. Jestem pewna, że mój syn też to polubi. Twoja skóra jest ładna i miękka, a ty jesteś umięśniona, ale nie za bardzo. Jesteś idealna dla mojego Gideona. Najpierw załóż bieliznę, potem sukienkę, Alice." Miałam wiele do powiedzenia, ale przełknęłam to. Chciałam tylko uciec, i to był moment, kiedy przysięgłam sobie, że pewnego dnia mi się uda.

Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Mój Dominujący Szef

Mój Dominujący Szef

660.4k Wyświetlenia · W trakcie · Emma- Louise
Zawsze wiedziałam, że mój szef, pan Sutton, ma dominującą osobowość. Pracuję z nim od ponad roku. Jestem do tego przyzwyczajona. Zawsze myślałam, że to tylko kwestia biznesu, bo musi taki być, ale wkrótce dowiedziałam się, że to coś więcej.

Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?

Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.

Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.

Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.

Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

521.1k Wyświetlenia · W trakcie · FancyZ
Emily była mężatką od czterech lat, ale wciąż nie miała dzieci. Diagnoza w szpitalu zamieniła jej życie w piekło. Nie może zajść w ciążę? Ale jej mąż rzadko bywał w domu przez te cztery lata, więc jak mogła zajść w ciążę?
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

443.8k Wyświetlenia · Zakończone · Nora Hoover
Krążą plotki, że prestiżowy potomek rodu Flynnów jest sparaliżowany i pilnie potrzebuje żony. Reese Brooks, adoptowana wychowanka wiejskiej rodziny Brooksów, niespodziewanie zostaje zaręczona z Malcolmem Flynnem jako zastępstwo za swoją siostrę. Początkowo pogardzana przez Flynnów jako niewykształcona prowincjuszka bez odrobiny ogłady, Reese staje się ofiarą złośliwych plotek, które przedstawiają ją jako niepiśmienną, nieelegancką morderczynię. Wbrew wszelkim przeciwnościom, wyłania się jako wzór doskonałości: crème de la crème projektantów mody, elitarna hakerka, gigant finansów i wirtuozka nauk medycznych. Jej wiedza staje się złotym standardem, pożądanym przez inwestycyjnych tytanów i medycznych półbogów, a jednocześnie przyciąga uwagę ekonomicznego lalkarza z Warszawy.
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nici Przeznaczenia

Nici Przeznaczenia

366.8k Wyświetlenia · Zakończone · Kit Bryan
Jestem zwykłym kelnerem, ale potrafię widzieć ludzkie przeznaczenie, w tym także Przemienionych.
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.

Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.

Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.

Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.

„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.

„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.