

Marked Twice by the Alpha King
Juniper Marlow · W trakcie · 134.8k słów
Wstęp
"Stop," I begged, tears streaming down my face. "Make it stop."
But the real torture? When I finally collapsed into sleep, exhausted from fighting the bond, only to dream of him - Blake, my ex's future father-in-law. His storm-cloud eyes turned molten gold as he backed me against the wall, not an inch between us. "You're mine," he growled against my ear, his touch transforming my mark from silver to gold as pleasure replaced pain.
Forbidden doesn't begin to describe what's happening between us. I'm training his young son while carrying his daughter's fiancé's mark on my neck. Jackson betrayed me for power, rejecting our fated bond to pursue political ambition. Meanwhile, my father sits in prison for treason he didn't commit, and Blake might be my only chance to save him.
Will his golden threads completely erase Jackson's silver claim on me someday? Is this connection between us destiny or disaster? Some marks are written in silver, others in gold—but the most dangerous ones are etched in sin.
Rozdział 1
Ava's POV
The room froze when I saw him kiss her. One second I was hidden in the shadows, and the next my claws were digging into my palms, blood dripping onto the marble floor.
Control, Ava. You can't shift here.
I stood in the darkest corner of Moonlight Lodge's ballroom. My champagne tasted like cardboard. Shadow Creek pack was still a mess after our Alpha's death last month. Not the time or place for me to lose control.
Jackson and Sophia swayed on the dance floor. My ex-fated mate couldn't keep his hands off the Silverpeak princess. When she laughed at whatever he whispered, pain shot through my mark.
My neck burned where he'd marked me. Four months ago, he swore we were meant to be. Now he's chasing power instead of love. His plan was simple: marry the Alpha King's daughter, become Shadow Creek's next Alpha. Easy upgrade from dating a nobody like me.
My fangs were already pressing against my lower lip. No amount of breathing exercises would stop this shift if I stayed watching them another minute.
I set down my champagne and made a beeline for the bar. Maybe alcohol could drown the rage before I fully transformed in a room full of elites who'd eat me alive for the entertainment value.
"Double whiskey," I growled, not bothering to hide the gravel in my voice. The bartender's eyes widened at what must have been the yellow glow of my irises.
"Make that a Moonlight Martini for the lady," a deep voice cut in. "And the whiskey for me."
My wolf froze mid-snarl. Just... stopped. Like someone had hit pause on her fury.
I turned and looked up—way up—into eyes the color of a storm-tossed sea. They weren't just looking at me; they were seeing through me.
He wasn't pretty-boy handsome like Jackson. This man's face had character—laugh lines at the corners of his eyes, a slight crease between his brows from frowning too much. Dark hair with silver at the temples. His suit fit him like a second skin, but couldn't hide the raw power underneath.
But his scent—fuck. Rain-soaked pine trees, woodsmoke, and something wild that made my wolf sit up and beg. The complete opposite to Jackson's cologne-masked scent that never made my wolf react like this.
"I didn't ask for your input," I said, trying to sound tough while my wolf was practically rolling over.
One corner of his mouth kicked up. "You're about thirty seconds from shifting in a roomful of pack leaders. The drink has wolfsbane extract. It'll help."
I glanced down at my hands. Claws, not fingernails.
"Whatever," I muttered.
The bartender slid over the martini—swirling silver-blue like moonlight on water.
The stranger leaned closer. "Drink up. Your eyes are giving you away."
I knocked it back in one go, grimacing at the bitter aftertaste.
"Better?" he asked, voice so deep I felt it in my chest.
The effect was almost immediate. My wolf settled, claws retracting, teeth returning to normal.
"Thanks," I said reluctantly. "Though I'm not sure why you give a damn if I make a scene."
His eyes flicked to the dance floor, then back to me with unexpected heat. "Let's just say I have a soft spot for underdogs."
Before I could respond, people started moving aside, stepping back to clear a path. For him. The penny dropped.
"You're Blake Morgan," I said, my stomach doing a backflip. "The Silverpeak Alpha."
The Alpha King. The one who could destroy every Alpha in the world with a single command.
My wolf cowered and preened at the same time, a confusing mix.
"And you're wearing a mate mark that's being rejected." His gaze dropped to my neck where the silver-white mark throbbed. "Who did that to you?"
The question hung between us. Telling the Alpha King that his future son-in-law had marked and abandoned me seemed like a bad idea.
"Someone who decided power was more attractive than keeping his word," I said instead.
His eyes narrowed slightly. "Your control is slipping again. Come with me."
It wasn't a suggestion. The words carried the weight of Alpha command, pressing against my will. My wolf, weirdly, didn't mind.
He guided me toward a private elevator, not touching me but close enough that his body heat reached across the inches between us. My skin prickled like I'd stuck my finger in an outlet.
The top floor suite was bigger than my entire house. Floor-to-ceiling windows framed the forest and mountains beyond, silver moonlight pouring across dark furniture.
He went to a cabinet, returning with a glass of water and some dried herbs.
"Chew these," he instructed.
I raised an eyebrow. "You always carry herbs for random werewolves having meltdowns?"
"Only the interesting ones." Something dangerous flashed in his eyes. "The mark on your neck—it's making you lose control, isn't it?"
I touched it reflexively, wincing. "They never covered 'what to do when your fated mate dumps you' in werewolf school."
"It's strange to see a marked wolf without their mate present." His voice dropped lower. "Especially at an event where that mate might be."
The gears turned behind his eyes. He was connecting the dots—my reaction downstairs, the mark, his daughter's fiancé.
"It's Jackson, isn't it?" he asked quietly. "My daughter's fiancé marked you."
I couldn't speak, but my silence said it all.
"When?"
"Four months ago," I said, tasting the bitterness. "Right before he decided being the next Shadow Creek Alpha was worth more than honoring a fated mate bond."
Blake's jaw tightened, the only sign that my words hit home. "And he never tried to break the mark properly?"
"Apparently dumping me in a coffee shop with 'it's not personal, it's politics' counts as closure in his book."
Blake moved closer, his scent wrapping around me like a warm blanket. My wolf, who should have been cowering before the most powerful Alpha in our world, was instead practically purring.
"May I?" His fingers hovered near my neck, not quite touching the mark.
I should have said no. This was Sophia's father. Jackson's future father-in-law. But my wolf pressed forward, tilting my head to expose the mark.
When his fingertips brushed my skin, lightning shot through me. His eyes darkened, pupils expanding.
Something flashed in his expression—surprise, confusion, then interest.
Instead of pulling away, he traced the outline of the mark. Heat bloomed from his touch, not the burning pain I'd gotten used to, but something warm and sweet that pooled low in my belly.
I couldn't deny it. My wolf was straining toward him like he was the last steak on earth.
"Why?" I whispered.
Why am I reacting to my ex's future father-in-law?
He shook his head slowly, still touching my neck. "I don't know what this is. But I want to find out."
The pull between us grew stronger with each heartbeat. When he finally leaned down, it felt inevitable—his mouth meeting mine with a hunger that matched my own. My hands grabbed his shirt, dragging him closer. His arms wrapped around me, lifting me effortlessly against him.
It was crazy. Completely nuts. He was the father of the woman who'd stolen my mate. The most powerful werewolf alive. And I was nobody—just a Delta's adopted daughter with a worthless mate mark.
My wolf didn't care. She recognized something in him that cut through all that human BS.
Just as his hands slid lower, a voice sliced through my mind:
Ava... they took your father...
I gasped, color draining from my face. My mother's voice, shaky and terrified, crashed through our mindlink with an urgency that chilled my blood.
Ostatnie Rozdziały
#117 Chapter 117: The Northern Boundary Lie
Ostatnia Aktualizacja: 5/14/2025#116 Chapter 116: Wolves Who Don't Apologize
Ostatnia Aktualizacja: 5/14/2025#115 Chapter 115: Stolen Moments
Ostatnia Aktualizacja: 5/14/2025#114 Chapter 114: Torn in Half
Ostatnia Aktualizacja: 5/13/2025#113 Chapter 113: An Dangerous Offer
Ostatnia Aktualizacja: 5/13/2025#112 Chapter 112: Payback's a Mind-Link
Ostatnia Aktualizacja: 5/13/2025#111 Chapter 111: Betrayed, Humiliated, Saved
Ostatnia Aktualizacja: 5/12/2025#110 Chapter 110: Walking Into Traps
Ostatnia Aktualizacja: 5/12/2025#109 Chapter 109: If She Connects the Dots
Ostatnia Aktualizacja: 5/12/2025#108 Chapter 108: Realizing She Was Talking About You
Ostatnia Aktualizacja: 5/11/2025
Może Ci się spodobać 😍
Pułapka Asa
Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.
Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.
Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.
Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...
Pułapka Asa.
Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem
„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.
„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”
Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.
Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.
Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.
Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Król Podziemia
Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"
Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."
Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.
Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Ludzka Partnerka Króla Alf
„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”
Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.
„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”
Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Gra Przeznaczenia
Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.
Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.
Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Królowa Lodu na sprzedaż
Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Mój Dominujący Szef
Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?
Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.
Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.
Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.
Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nici Przeznaczenia
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.
Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.
Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.
Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.
„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.
„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.