

Mates' Love Bites
Fiona Wright · W trakcie · 108.2k słów
Wstęp
Being disguised as an important role of the Maple Pack by her Alpha, Cindy was sent to the enemy Highland Pack as a hostage, her normal life as a simple paper girl turned upside down.
Cindy is a genetically mutated person, her biological parents are full-blooded werewolves, but she is not a werewolf but a human. As a fragile human, she was sent to the Highland Pack alone and little did she know that the Alpha of the Highland Pack find she is his mate!
While Cindy has always crushed on her pack’s Beta’s son Glen. Glen is cute and also finds Cindy as his mate. Later then Glen finds he is not the Beta's but Alpha's son. Now, the Alphas of the two enemy packs both want Cindy.
How will Cindy choose between them?
story content: no cheating among MCs, no slavery (but someone will attempt to try), ML woos FL, two mates, doting love, no abuse among MCs.
trigger warnings (TW) will be included when deemed necessary.
if an error is spotted please include which chapter you found it on.
Thanks for reading!
Rozdział 1
Cindy
The door closed, leaving me alone in an unfamiliar place with only one bed leaning against the wall at the end of this barren room.
It stared at me with bland, black sheets. My suitcase sat at the foot of the bed.
A part of me felt the need to cry, but I didn't want to. Goddess, that wouldn't change a damn thing.
I stepped further into the room as if walking on a plank. But I was already in deep waters.
When my butt hit the mattress, the exhaustion that I had been holding in crashed down all at once.
Alpha Reiss, that bastard. I will never call him Alpha. If it weren't for him and his pack, my friend wouldn't have been injured. He's the one who should have to pay for his disrespect.
Or my Alpha could have sent someone more capable to be Reiss' hostage.
Why do I have to pay the price for both of them?
And Reiss...
The way his hard, glaring eyes widened when they saw me for the first time. Then he didn't say a word all evening except when it came to ordering me around. He's so confusing. There has never been a person I haven't been able to see through.
Well, I guess I had plenty of time to figure out how his brain worked. It might be the only shot I have of returning home.
32 hours earlier
"And then she had the nerve to say it was my fault!" Mrs. Lambert exclaimed. I stood at her door, a strained smile somehow managing to remain on my face.
If I knew she hadn't left for work yet, I would have waited until later to deliver her paper.
"Can you believe that?" She brought her cat closer to her chest. It hissed at me, eyes just as evil as its mistress. "Like my sweet Diana would ever try to steal and eat fish from someone's... grimy little pond! I'm a wonderful person, I never would have raised a cat that steals! How is it my fault Diana always manages to escape?"
I can't keep smiling anymore. Cindy, quick! Find an excuse so you can end this conversation.
"Oh my, Mrs. Lambert," I said. "Maybe you should meet up for a chat so you and Mrs. Homely can get back on good terms. We're pack. We shouldn't have any bad blood between us."
Mrs. Lambert looked me up and down and rolled her eyes. "I wouldn't expect a human like you to understand. Whatever." She stepped backward with her paper in hand and shut the door in my face, but not before her stupid cat hissed at me again.
I sighed, but at the same time, I was relieved. My legs carried me from the large porch to my bike waiting outside her gate. After fixing my helmet and making sure my sack was on place, I started the engine and rode off down the sunny street.
Most days started with me staring into the faces of my neighbors each morning. Some of whom I have no problem with. Others, like Mrs. Lambert, I try my damn hardest to avoid.
Despite those little hiccups, Maple Park was just as sweet as its name. Years ago, the previous Alpha wanted to try something new and transformed our living situation into a gated community. As long as you were a part of the pack, you were granted access to a house and protection. Maple Gardens became one of the most saught after places by the outside world. But our Alpha never allowed humans to live here unless they already knew about werewolves.
To accommodate different needs, houses could go up to three floors with enough space between each of them for a little privacy. I was grateful they didn't look the same, or else my rides would be quite boring.
Most of the world didn't know that supernatural creatures existed. Those that did, knew how organised our communities were. Before the 21st century, shifters ran wild and did whatever they wanted. Hurt whoever they wanted to.
That's why the Council Of Shifters was created 85 years ago. With their new rules, and negotiation with the government, things had changed for the better.
This was the world my sister and I grew up. It's not like I was there 85 years ago to see how it all went down. I was only a junior in college who just grazed my early twenties. I loved my home more than anything. Hopefully, when I finished college and acquired my business degree, I'll be able to aid the pack in some way.
The watch on my hand told me it was 9:30 AM. Just three more areas and I would be done.
I pulled up outside of Larry's house and walked to his front door with a paper, magazines, and a heavy square box in my arms. I managed to shift it a little to ring the doorbell.
Larry's footsteps could be heard from all the way out here. "Coming!"
It wasn't long before the door swung open and Larry McCarry appeared in the frame. A bright smile spread across the older man's face. "Ah hah! Cindy! When I smelt a human I knew it could only be you!"
I flashed him a small smile of my own. Even though I know Larry meant no harm, my ego was still raw from Mrs. Lambert's insulting mention of my genetics earlier.
"Good morning, Larry! I got everything you requested."
"Oh! Where did I put my wallet?"
Larry went back inside to retrieve it. When he came back, he handed me a twenty and a ten, way more than I usually charge for deliveries. Before I could say anything, he winked. "Keep the change," he said.
I nodded with a brighter smile. "Thank you, Larry."
As he took the items out of my hands, he started talking again. "You know, I was on the phone with my brother, telling him to move in with me, then all of a sudden I picked up a scent I didn't recognize. Not close to my house, though! It was during my morning run, near the training gymnasium. I reported it immediately to Alpha Colt. Be careful out there, Little Cindy."
"Are you sure it wasn't someone's perfume?" I asked. There's no way a stranger could bypass the barrier so easily.
"No way. Way too natural to be mixed with an artificial scent. Maybe I'm wrong but you can never be too sure when those Highland bastards will come after us again."
Highland bastards. I guess that's Larry's new nickname for them.
As I was preparing to say my goodbyes, he told me to wait a moment. Now, I rode over to my last assigned area with a paper bag full of chocolate cookies. Goddess bless Larry and his kind heart.
Within an hour almost every house got what they needed. I pulled up one last address from the list on my phone. Our Beta's house. The best for last.
I shot him a text to let him know that I would be there soon. A smiley face popped up in the notifications as his reply. Heat darkened my cheeks.
It wasn't the Beta himself that got my heart racing. Heavens no! He's married! But he does have a son who shared similar physical qualities.
Like a big goofy smile with dazzling green irises that took my breath away. We didn't get to see each other much over the weekend, but maybe now we could hang out for longer than a couple of minutes.
Glen lived close enough to the packhouse that he could hear the bustling of the tens of people that lived there. His place was painted a dark peach on the outside. Large glass windows stretched from the ground to the ceiling of the first floor. His family became pretty loaded from years of being granted the position of Beta. And also because the current Beta is none other than Alpha Colt's only brother.
Lush green hedges prevented me from seeing into the backward. I didn't have to wait long by the gate. A young man with platinum blonde hair waved at me front the front door. Suddenly the gate was unlocked and I walked my bike inside, leaving it at the edge of his driveway. Glen met me halfway and we hugged on the stone path. I wrapped my arms around his neck, his fair tone contrasting with mine.
"Ugh," his groan sent vibrations along my earlobe. "I need a bigger hug."
I rolled my eyes and pulled away. "Don't be weird," I said.
Glen shrugged, not seeming to mind that I broke contact. He held my left hand and bent to place a kiss on the back of it. My heart sped up. I pressed my lips together in an attempt to stop myself from smiling. Who wouldn't grin like an idiot after seeing their crush like this?
He tenderly caressed the spot his lips touched and gazed down at me with a smile.
"I wasn't," he said. "Now that, that was weird!"
I withdrew my hand like he had stung it. Glen started laughing. "You can't do that, Glen!"
"Why not? Friends kiss each other all the time." Once again, he shrugged, not seeming to understand the implications of his actions.
Honestly, it made me a little sad that he didn't see it as a big deal. Just another reminder that what I felt was completely one-sided. After turning twenty in a couple weeks, Glen won't have time for me anymore between his university lessons and his future mate. I shouldn't feel this sad. It's something everyone has to deal with. People grow up, we change and develop more into ourselves. When Glen and I were in highschool we wasted a lot of time doing dumb stuff. Now, we needed to embrace the journey that lies ahead of us. Even if that means we won't be on that journey together.
"Riiight. Well, if you do that again, I won't be helping you study for your test."
That couldn't be further from the truth. If he kissed me more I probably would take the test for him.
"I'm sorry! I was just messing around I swear!" He clasped his hands together, pleading. "Please! You took the same class last semester and I need your expertise. You're the only one I trust enough to help me with this!"
"Hm~" I tapped my chin with my finger as if I was thinking about it. But one look at his sweet puppy face and I couldn't keep up the pretense.
I sighed, folding my arms. "Fine. I hope you haven't forgotten my payment."
His eyes shined with glee. "One large milkshake is wanting for you at the poolside right now. Another is in the fridge, my lady."
Glen bowed and gestured with his arms to his house. I smiled, letting my legs carry me to the door. He walked by my side and intertwined our fingers together. A habit he developed in senior year. A habit I hope he never grows out of.
A beautiful day. Fresh cookies and milkshakes. Nothing could ruin it. Nothing can.
Reiss
My butler stood in silence, waiting for permission to talk.
I let him sweat for a bit before allowing it with a wave of my hand.
"S-sir, they have infiltrated the Maple Pack. They are currently hidden and awaiting your orders."
I looked at Carl without raising my head. After a minute of silence, I hissed through my teeth. "I don't understand why they need my go-ahead. They already know the rules. No witnesses. No harming anyone. A quick in and out. What more do they want me to say?"
The servant but his lip, but didn't dare look away from me. "I believe they said they wanted to let you know, and asked if there is anything else they should be aware of before they go about their task."
Not one thing came to mind that they haven't already been told. I swept my tongue over dry lips. "Carry it out how they want to. Stick to the rules and they'll rewarded handsomely."
"Y-yes s-sir," he stuttered. I raised my eyebrow. Why did he apply to work here if he's so scared of me? Surely, what I did to the chef days before couldn't be enough for Carl to fear for his life when he has done nothing wrong. "I-I'll go tell t-t-them right away."
Carl spun on his heel, ready to leave the office when I remembered something. "Ah, wait!"
He froze in place, hand on the door knob. "Yes, s-sir?"
"Remind them of this. No playing with fire. We don't want to get in trouble with the Councilmen for arson."
After Carl left, I could go back to reading the report my finance manager sent me. This time, with a smile. The Maple Pack should have known by now not to mess with me. Yet they still insisted on playing games like a bunch of children.
Fine. You want to play? Let's play.
Ostatnie Rozdziały
#85 85. Rebuilding Bonds
Ostatnia Aktualizacja: 5/13/2025#84 84. Informing The People
Ostatnia Aktualizacja: 5/11/2025#83 83. That Was Messed Up
Ostatnia Aktualizacja: 5/11/2025#82 82. The Memories
Ostatnia Aktualizacja: 5/7/2025#81 81. Understanding
Ostatnia Aktualizacja: 5/2/2025#80 80. Show Her How Much You Love Her
Ostatnia Aktualizacja: 4/28/2025#79 79. The Heist
Ostatnia Aktualizacja: 4/24/2025#78 78. Planning The Next Step
Ostatnia Aktualizacja: 4/22/2025#77 77. I'll Never Leave You Alone
Ostatnia Aktualizacja: 4/21/2025#76 76. Traitor
Ostatnia Aktualizacja: 4/20/2025
Może Ci się spodobać 😍
Pułapka Asa
Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.
Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.
Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.
Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...
Pułapka Asa.
Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem
„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.
„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”
Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.
Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.
Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.
Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Król Podziemia
Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"
Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."
Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.
Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Gra Przeznaczenia
Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.
Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.
Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Ludzka Partnerka Króla Alf
„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”
Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.
„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”
Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Królowa Lodu na sprzedaż
Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Mój Dominujący Szef
Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?
Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.
Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.
Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.
Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nici Przeznaczenia
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.
Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.
Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.
Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.
„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.
„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.