

Milliardaire après Abandon
Amelia Hart · W trakcie · 1.1m słów
Wstęp
À ce moment-là, mes parents biologiques m'ont retrouvée et m'ont sauvée de cet enfer. Je pensais qu'ils étaient très pauvres, mais la réalité m'a laissée complètement stupéfaite !
Mes parents biologiques se sont révélés être milliardaires, et ils me chérissaient énormément. Je suis devenue une princesse avec une fortune de plusieurs milliards. Non seulement cela, mais j'avais aussi un fiancé beau et riche...
(Ne commencez pas ce roman à la légère, ou vous deviendrez tellement absorbé que vous ne pourrez plus vous arrêter de lire pendant trois jours et trois nuits...)
Rozdział 1
Abella Medici était assise à la table à manger, fixant les membres de la famille Wilson en face d'elle, ressentant toutes sortes d'émotions mitigées.
Elle avait autrefois été la fille aînée de la famille Wilson. Mais il y a quelques mois, un contrôle de routine à l'hôpital avait révélé que son groupe sanguin ne correspondait pas à celui de la famille Wilson.
Il s'avéra qu'Abella n'était en réalité pas une Wilson, ce qui laissa tout le monde sous le choc.
Les Wilson commencèrent à rechercher leur véritable fille et la trouvèrent rapidement—Isla Wilson.
Ils retrouvèrent également les parents biologiques d'Abella. Les personnes prétendant être les parents d'Abella appelèrent le manoir des Wilson, disant qu'ils voulaient ramener Abella chez eux.
Ainsi, ce repas devant Abella était probablement son dernier au manoir des Wilson.
Son père adoptif, Jeff Wilson, lui servit de la nourriture, "Allez, mange encore un peu. Tu risques de ne pas avoir d'aussi bons repas une fois de retour chez toi."
Hier, Jeff avait découvert que les parents biologiques d'Abella vivaient dans une zone très pauvre, et aucun des deux n'avait d'emploi.
Il pensait que la vie serait difficile pour Abella une fois qu'elle retournerait chez ses vrais parents.
Mais Abella posa sa fourchette et dit calmement, "Je suis rassasiée."
Elle se leva et partit, son départ aussi propre et décisif que si elle n'avait jamais ressenti de connexion avec cette maison.
Sa mère adoptive, Skylar Wilson, fut immédiatement mécontente, "Cette ingrate ! Jeff s'inquiète que tu ne manges pas bien avec tes parents biologiques !"
"Maman, calme-toi. Abella ne veut probablement pas retourner à la campagne et se sent agitée en ce moment..." dit Isla, la fille biologique que la famille Wilson avait retrouvée.
Hier, elle avait entendu dire que la famille d'origine d'Abella était très pauvre. Non seulement ses parents étaient au chômage, mais il y avait aussi cinq frères non mariés et une grand-mère gravement malade à la maison.
Le fardeau sur la famille était inimaginable !
Le sentiment de supériorité d'Isla monta en flèche, et elle ne put s'empêcher de se lever et de dire, "Je vais aller la voir partir !"
À la table à manger, Jeff lança un regard réprobateur à Skylar, "Après tout, Abella a été notre enfant !"
Skylar ricana, "Chaque fois que je pense à la façon dont nous avons traité Abella comme un trésor toutes ces années alors qu'Isla souffrait dehors, c'est comme un couteau dans mon cœur."
Abella se dirigea vers le salon, prit le sac à dos sur le canapé, et se prépara à partir.
Isla la rattrapa immédiatement, "Abella, le 1er octobre, c'est ma fête de fiançailles avec Remy Johnson. Tu viendras ?"
Ses yeux étaient pleins d'attentes, mais son ton ne pouvait cacher sa fierté et son envie de se montrer.
Tout le monde savait que la famille Wilson et la famille Johnson avaient un accord de mariage.
Si Jeff n'avait pas retrouvé Isla, celle qui serait fiancée à Remy aurait été Abella.
"Remy est un garçon tellement excellent, et il est très bon avec moi. Si ce n'était pas parce que j'ai été retrouvée par Maman et Papa, celle fiancée à lui aurait été toi ! Tu ne m'en veux pas pour ça, n'est-ce pas ?" dit Isla, les paupières battant avec un air faussement innocent.
Abella sourit faiblement, "Grâce à toi, les ordures ont trouvé leur place légitime."
Elle ajouta, "Je pensais juste jeter Remy dans la poubelle de recyclage, mais je ne m'attendais pas à ce que tu viennes le ramasser si vite."
Isla était sur le point de répliquer quand elle vit Skylar arriver. Alors, elle prit immédiatement un air de petit lapin peiné, les yeux rouges.
Skylar arriva dans le salon et vit cette scène, se mettant en colère, "Abella ! Comment peux-tu parler à Isla comme ça ! Ne peux-tu pas parler correctement ?"
"Je pense que j'ai raison." Les lèvres d'Abella se courbèrent légèrement, "Mais toi, tu devrais aller voir un ophtalmologue."
Skylar avait passé un mois avec Isla et n'avait toujours pas vu à travers la nature apparemment innocente mais en réalité rusée d'Isla. Sa vue était vraiment mauvaise !
Skylar tremblait de colère.
"Abella, je vais te donner le collier que Maman et Papa m'ont offert, mon préféré. Après tout, nous sommes sœurs, et qui sait quand nous nous reverrons après ça." Isla, feignant la douceur, courut vers Abella, mais ne réussit qu'à toucher son sac à dos.
À la stupéfaction générale, un collier en saphir tomba du sac à dos d'Abella !
Tout le monde était abasourdi.
Isla se couvrit la bouche, "Comment cela se fait-il ?"
Le collier en saphir qu'elle devait soi-disant donner à Abella, comment se retrouvait-il dans le sac à dos d'Abella avant même qu'elle ne le fasse ?
Abella sourit légèrement. Était-ce une tentative de la piéger pour vol ?
"Comment le collier d'Isla a-t-il fini avec toi ?" Skylar n'en croyait pas ses yeux et cria, "Jeff, viens voir ! Abella a osé prendre le collier d'Isla avant de partir. Nous avons élevé une voleuse pendant toutes ces années !"
Jeff s'approcha, l'air stupéfait, "Que se passe-t-il ?"
"Ce n'est rien, Maman et Papa." Isla tenta rapidement d'apaiser les choses, en disant, "Ce collier était destiné à Abella. Que je le lui donne ou qu'elle le prenne elle-même, c'est pareil !"
"Comment cela peut-il être pareil ? Si tu le donnes à Abella, c'est un cadeau ! Mais si Abella le prend elle-même, c'est une voleuse !" Skylar était furieuse, "Abella, au lieu d'apprendre de bonnes choses des autres, tu as appris à être une voleuse !"
"Maman, tu ne peux pas dire ça d'Abella !" Isla ramassa le collier en saphir du sol et le tendit gentiment à Abella, "Abella, ne prends pas à cœur les mots de Maman. Je sais que tu as pris ce collier pour prévoir l'avenir, n'est-ce pas ? J'ai entendu dire que ta situation là-bas n'est pas bonne. Ce collier pourrait être utile à l'avenir. Prends-le !"
Plusieurs domestiques ne purent s'empêcher de parler,
"Mlle Wilson, vous êtes trop gentille ! Ce collier vaut cent mille euros !"
"Il a été spécialement conçu pour vous par M. et Mme Wilson ! Il est unique au monde, il n'en existe qu'un seul !"
"Il porte même votre nom gravé, Mlle Isla Wilson !"
"Mlle Wilson adore ce collier, mais maintenant elle le donne à Mlle Medici."
"Mlle Medici a volé votre bijou préféré, mais vous ne l'avez pas blâmée."
"Mlle Medici avait une si mauvaise attitude tout à l'heure, mais vous êtes toujours si gentille avec elle. Vous avez un cœur trop bon !"
Écoutant les louanges autour d'elle, Isla leva les yeux, "Abella en a plus besoin que moi !"
Les gens autour ne purent s'empêcher de comparer les deux sœurs.
Abella, à part sa beauté, ne pouvait vraiment pas se comparer à Isla en aucune autre façon !
Skylar arracha le collier des mains d'Isla, en disant douloureusement, "Tu es une enfant stupide, sa famille est un puits sans fond. Même dix colliers ne suffiraient pas !"
En disant cela, Skylar regarda Abella avec dégoût, "Nous t'avons élevée toutes ces années, et nous avons fait de notre mieux ! Ce collier est un cadeau pour Isla, n'y pense même pas ! Avant que j'appelle la police, tu ferais mieux de partir vite d'ici !"
"Maman !" Isla entendit cela et dit anxieusement, "Les parents biologiques d'Abella sont au chômage, et il y a cinq frères à marier, plus une grand-mère gravement malade dont Abella doit s'occuper. Vendre ce collier pourrait rapporter de l'argent. Abella en a plus besoin que moi."
Plusieurs domestiques furent émues par la gentillesse d'Isla. Elle était vraiment trop sensée et gentille !
"Maman, puisque tu m'as donné ce collier, j'ai le droit d'en disposer !" Isla arracha volontairement le collier des mains de Skylar et le présenta à Abella comme un trésor, "Abella, prends-le. Je ne t'en voudrai pas pour le vol. Il était destiné à toi."
Abella leva les yeux, ses longs cils projetant des ombres alors qu'elle la regardait avec intérêt.
Isla soulignait qu'Abella avait volé le collier.
Isla n'avait que ces quelques tours dans son sac, ne pouvait-elle pas trouver quelque chose de plus sophistiqué ?
Ostatnie Rozdziały
#881 Chapitre 881 Hit the Mark
Ostatnia Aktualizacja: 5/19/2025#880 Chapitre 880 Conditions de négociation
Ostatnia Aktualizacja: 5/19/2025#879 Chapitre 879 Dennis's Hobby ?
Ostatnia Aktualizacja: 5/19/2025#878 Chapitre 878 Atterrissage sur l'île
Ostatnia Aktualizacja: 5/18/2025#877 Chapitre 877 Talk Tonight
Ostatnia Aktualizacja: 5/17/2025#876 Chapitre 876 : No More Snatching
Ostatnia Aktualizacja: 5/17/2025#875 Chapitre 875 Je viens de le tuer
Ostatnia Aktualizacja: 5/16/2025#874 Chapitre 874 Recevez une punition
Ostatnia Aktualizacja: 5/16/2025#873 Chapitre 873 Annoncé publiquement
Ostatnia Aktualizacja: 5/15/2025#872 Chapitre 872 Counterattack
Ostatnia Aktualizacja: 5/15/2025
Może Ci się spodobać 😍
Pułapka Asa
Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.
Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.
Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.
Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...
Pułapka Asa.
Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem
„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.
„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”
Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.
Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.
Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.
Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Król Podziemia
Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"
Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."
Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.
Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Gra Przeznaczenia
Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.
Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.
Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Ludzka Partnerka Króla Alf
„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”
Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.
„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”
Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Królowa Lodu na sprzedaż
Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Mój Dominujący Szef
Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?
Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.
Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.
Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.
Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nici Przeznaczenia
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.
Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.
Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.
Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.
„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.
„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.