

Mon Valentin Sauvage
Ariel Eyre · Zakończone · 209.3k słów
Wstęp
Ceci est une romance sombre sur la mafia. La discrétion du lecteur est conseillée.
« Eh bien, si ce n'est pas la petite Ophelia Blake. » Sa voix était sombre, comme du poison tombant de sa bouche parfaite. Des tatouages dépassaient de sa chemise blanche boutonnée. Il avait l'air du péché, et ce sourire diabolique pourrait faire tomber les anges juste pour en goûter. Mais je n'étais pas un ange, alors commença ma danse avec le diable.
Rozdział 1
Ophelia POV
Mon cœur battait à tout rompre alors que je me tenais là, dans ce club bondé. J'étais en mission ; je devais retrouver mon ami d'enfance et l'incriminer. Mon directeur m'avait dit que je serais infiltrée, et que je devais le séduire, m'intégrer à ses amis et à ses affaires, comme si c'était possible. Fox Valentine était malin. Jamais il ne dévoilerait les détails de son opération. Mais j'avais reçu des ordres, alors j'étais là.
Ils m'avaient tirée de mon laboratoire pour ça. J'étais membre du Bureau, mais cela ne signifiait pas que j'étais une agent de terrain. Je n'avais jamais été sous couverture. J'avais toujours été dans un labo. J'avais étudié la chimie à l'université et aidé pour tout ce qui touchait à la science. Mais ils essayaient de trouver un moyen de faire tomber la famille Valentine et son chef, Fox. Mon passé avec la famille pourrait fournir une entrée, du moins c'est ce qu'ils pensaient.
J'étais sûre que j'allais échouer, je l'avais dit à mon directeur, mais il insistait. J'avais une formation de terrain et j'étais toujours active. Ils savaient que je pouvais me défendre si j'étais attaquée, mais je n'étais pas formée pour infiltrer, j'avais dit que ce n'était pas ma spécialité, mais mon passé était tout ce qui semblait intéresser le directeur. Je sirotais mon vodka martini, dans cette robe séduisante. Ce club appartenait à nul autre que Fox Valentine, mon ami d'enfance devenu roi de la mafia. On m'avait éduquée ces dernières semaines sur tout ce qu'il avait fait depuis qu'il avait pris son trône à 17 ans.
Rien de tout cela n'était bon, mais je ne m'attendais à rien de moins de la part de l'homme qui avait brutalisé mon père jusqu'à la mort juste devant moi. Je n'avais jamais dit à la police que c'était lui, mais ils savaient, même sans preuves. Mon père n'était qu'une des nombreuses victimes qu'il avait tuées. Je bougeais inconfortablement dans la robe rouge moulante que je portais. Elle était moulante, mais je devais attirer son attention, ou celle de l'un de ses hommes. Le but était de me faire remarquer. Pas que j'aie besoin d'une robe pour cela.
Mon visage attirait toujours les regards. J'avais une cicatrice qui partait du haut de ma pommette, traversait mon visage et coupait mes lèvres près du coin de ma bouche pour descendre jusqu'au bas de mon menton. Cela aurait suffi à attirer l'attention. Les têtes se tournaient pour bien voir la femme au visage marqué. Je soupirais, prenant une autre gorgée. Je serais dans cette ville pendant des mois, selon mon directeur. Peut-être même un an ou plus. C'était une mission sous couverture à long terme. Il faudrait du temps pour m'intégrer. Je détestais cette ville.
La seule bonne chose à propos de cette ville était que j'avais Greer pour sortir. Elle et moi avions obtenu notre diplôme ensemble, toutes deux avec un diplôme en chimie. Elle était allée travailler pour une grande agence de mode, les aidant à développer de nouveaux parfums, tandis que moi, j'avais continué à Quantico pour ensuite me plonger dans leur laboratoire de science médico-légale. Pas que j'aie dit cela à Greer. Je lui avais juste dit que je travaillais dans un labo, la science dans laquelle je travaillais n'était pas faite pour être discutée.
Mais au lieu d'être dans ma vie sûre et respectable, je me tenais là, sirotant de l'alcool dans un club bondé. Où les lumières clignotaient et la musique était si forte que je la sentais dans mes os. D'autres femmes de mon âge adoraient ce genre de choses, bon sang, si Greer avait été là, j'aurais probablement passé un bon moment, mais j'étais seule. Je ne voulais pas l'entraîner dans ce nid de vipères.
Un homme s'approcha par derrière. "Salut, je peux t'offrir un verre ?" Il avait vu mon dos si évident dans cette robe, incitant les hommes à se ruer vers moi. Je me suis retournée et j'ai vu ses yeux parcourir ma cicatrice. Le sourire joyeux qu'il avait avant s'est effacé. Je n'étais en aucun cas laide, mais la cicatrice faisait parfois fuir les hommes. Ils la voyaient et supposaient que j'avais un traumatisme. Ce qui, bien sûr, était vrai. Un traumatisme si visible faisait trois choses aux hommes. Soit ils me mettaient dans la catégorie des femmes endommagées ayant besoin d'un sauveur, soit ils pensaient que j'étais désespérée d'affection. Puis il y avait ceux qui fuyaient à cause de mon apparence. Le gars en face de moi appartenait à cette catégorie.
« Désolé, je pensais que vous étiez quelqu'un d'autre. » Une bonne façon de sortir de cette situation embarrassante, du moins c'est ce qu'il pensait. « D'accord, pas de problème. » J'ai offert un sourire. Cela m'était égal de toute façon. Je n'avais aucune intention d'attirer son attention ce soir. Non, ce n'était pas l'objectif. Je me suis retournée vers le bar. Peut-être que je devrais danser, serait-ce plus séduisant ? J'ai levé les yeux vers le balcon qui surplombait la piste de danse et le bar. Fox devait être là-haut, et sinon lui, un de ses hommes.
Combien de nuits, me demandais-je, devrais-je venir ici, jusqu'à ce que la bonne personne m'approche. J'étais déjà fatiguée et je voulais rentrer chez moi, dans cet appartement où j'avais emménagé quelques semaines plus tôt. Le Bureau m'avait installé dans un quartier agréable de la ville. Dans un immeuble sûr, propre et bien entretenu. Comme je n'avais pas de date de fin pour cette mission, ils s'étaient assurés que je puisse résilier mon précédent bail et m'avaient trouvé un appartement comparable à mon ancien logement. Le Bureau s'était assuré que je n'aie pas à réduire mes affaires, bien que je n'en aie pas beaucoup.
En plus de l'appartement, j'avais un travail à temps partiel qui correspondait à mon diplôme. Un petit boulot où je pouvais travailler depuis mon appartement en saisissant des données sur divers produits chimiques. C'était extrêmement ennuyeux et pas du tout pratique, contrairement à ce que je faisais auparavant. C'était une partie de ma couverture, car je ne pouvais pas ne pas avoir de travail, cela aurait semblé suspect, et travailler pour les forces de l'ordre au grand jour était clairement hors de question. Donc, j'étais responsable de la saisie de données sur un ordinateur portable concernant des composés chimiques et de leur soumission à une entreprise insignifiante.
Au moins, je gagnais le double de l'argent. Le Bureau me payait ainsi que mon travail de couverture. Globalement, mon salaire était une amélioration par rapport à ce que je gagnais auparavant. Non pas que je gagnais mal avant, mais sans avoir à payer le loyer et les factures, c'était un bon plan financier. Je soupirai et regardai autour de moi, réalisant que mon verre était maintenant vide. Je n'avais pas réalisé que je l'avais bu en entier. J'hésitais entre danser ou commander un autre verre.
Je regardai la piste bondée où les corps se frottaient les uns contre les autres. Est-ce que je voulais vraiment faire ça ? J'étais venue seule et je devrais danser seule jusqu'à ce que quelqu'un prenne pitié de moi et décide de me peloter en public. Certainement pas, j'ai décidé qu'un autre martini vodka s'imposait. Je devrais m'arrêter après deux cependant. Je ne pouvais pas me permettre de me saouler ici. Pas quand j'étais seule. Il a fallu un moment avant que j'attire l'attention d'un des barmen, mais il a été rapide une fois ma commande passée. Je ne me suis pas retournée à nouveau mais ai regardé mon reflet dans le miroir derrière les bouteilles d'alcool qui tapissaient le mur derrière le bar.
J'ai terminé mon verre plus vite que le premier. J'ai décidé que ce soir ne serait pas rentable. Je devrais juste réessayer demain et enfiler une autre robe moulante. C'est l'une des raisons pour lesquelles ce travail prendrait autant de temps. Il dépendait de se faire remarquer par Fox ou l'un de ses hommes. Si c'était le dernier, je devrais attendre que ses hommes me présentent à Fox et qu'il me reconnaisse. Ensuite, la lente construction de notre relation. Le seul lien que j'avais avec Fox était que nous avions été enfants ensemble.
Et mon directeur pensait que c'est ce dont j'avais besoin pour me rapprocher de lui. Ils avaient essayé d'infiltrer son entreprise criminelle auparavant sans succès. Fox n'avait jamais intégré les autres agents ou les avait découverts et tués, ne laissant aucune preuve. J'étais le dernier recours du Bureau. J'ai regardé le bar. C'était de la pierre véritable, cela avait dû coûter une fortune d'installer une si grande pièce de roche polie, mais c'était élégant et probablement l'une des raisons pour lesquelles ce club était considéré comme un lieu incontournable. L'opulence devait attirer les gens ici. J'ai décidé de partir et me suis retournée, voulant trouver la sortie.
« Eh bien, si ce n'est pas la petite Ophelia Blake. » Sa voix était sombre comme du poison sortant de sa bouche parfaite. Il avait des tatouages qui dépassaient de sa chemise blanche boutonnée. Il ressemblait au péché, et ce sourire diabolique pouvait faire tomber les anges juste pour en goûter. Mais je n'étais pas un ange, ainsi commença ma danse avec le diable.
Ostatnie Rozdziały
#142 142. Enfin, la paix
Ostatnia Aktualizacja: 4/27/2025#141 141. La mort et le mariage de côté
Ostatnia Aktualizacja: 4/27/2025#140 140. Prêcher au crime
Ostatnia Aktualizacja: 4/27/2025#139 139. Qu'est-ce qui va arriver ?
Ostatnia Aktualizacja: 4/27/2025#138 138. Deuxième frère
Ostatnia Aktualizacja: 4/27/2025#137 137. Non préparé
Ostatnia Aktualizacja: 4/27/2025#136 136. chevet
Ostatnia Aktualizacja: 4/22/2025#135 135. EJ à temps
Ostatnia Aktualizacja: 4/21/2025#134 134. C'est parti pour rien
Ostatnia Aktualizacja: 4/20/2025#133 133. Bistrot
Ostatnia Aktualizacja: 4/13/2025
Może Ci się spodobać 😍
Pułapka Asa
Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.
Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.
Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.
Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...
Pułapka Asa.
Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem
„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.
„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”
Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.
Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.
Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.
Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Król Podziemia
Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"
Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."
Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.
Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Gra Przeznaczenia
Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.
Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.
Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Ludzka Partnerka Króla Alf
„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”
Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.
„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”
Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Królowa Lodu na sprzedaż
Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Mój Dominujący Szef
Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?
Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.
Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.
Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.
Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nici Przeznaczenia
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.
Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.
Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.
Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.
„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.
„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.