

Monsieur Possessif
NST · Zakończone · 60.1k słów
Wstęp
Il me plaqua violemment contre le mur et leva mes mains au-dessus de ma tête, m'empêchant de bouger d'un centimètre.
Il s'approcha si près que sa poitrine se pressa contre la mienne.
"Monsieur Frost, je ne..."
"Dis mon nom," m'interrompit-il en murmurant à mon oreille.
"S'il vous plaît, laissez-moi partir," murmurai-je à bout de souffle.
"Dis mon nom et je le ferai, Maya." Il exigeait, mais je savais. Je savais que dès que je céderais, je serais ruinée. Mais cette pensée ne semblait pas si terrible avec lui si près de moi. Sentir son odeur masculine, sentir sa main parcourir mon corps.
Je voulais céder. Je voulais le sentir. Je le voulais. Alors je lui donnai ce qu'il voulait.
"Elijah, s'il te plaît," murmurai-je.
Les mots étaient à peine sortis de ma bouche que ses lèvres s'écrasèrent sur les miennes, me donnant ce que je voulais depuis le moment où je l'avais vu.
Que deviendra Maya lorsqu'elle sera confrontée à défi après défi de la part de son patron si séduisant ?
Rozdział 1
CHAPITRE 1
Haletante, je me suis réveillée avec un cri coincé dans la gorge. La sueur coulant sur ma tempe, je me suis précipitée vers la salle de bain et j'ai allumé la douche, sans me soucier de l'eau froide qui me glaçait.
Glissant le long du mur de la douche, je me balançais d'avant en arrière, espérant oublier mon cauchemar. Prête à tout pour l'effacer de ma mémoire. Mais je savais que ce n'était pas possible. Après un temps indéterminé, je me suis relevée et habillée, espérant qu'une tasse de café pourrait m'aider, sachant que dormir était hors de question. En regardant l'heure, il était trois heures du matin.
En route vers la cuisine, je me suis arrêtée devant la porte en face de la mienne. L'ouvrant aussi silencieusement que possible, j'ai vu Kyle, mon meilleur ami, profondément endormi. Heureuse de ne pas l'avoir réveillé, j'ai refermé la porte et suis allée chercher ce café. Kyle est avec moi depuis que nous avons cinq ans. Il sait tout ce qui m'est arrivé et m'a aidée autant que possible. Il est ma bouée de sauvetage, mon frère, et surtout mon sauveur.
Je commençais à préparer mon café quand j'ai vu une pile de courriers sur le comptoir. N'ayant rien d'autre à faire, j'ai pris mon café et mes courriers pour m'installer confortablement sur le canapé du salon. En parcourant une série de factures et de papiers inutiles, je suis tombée sur un courrier qui m'a figée sur place. Avec des mains tremblantes, j'ai décollé le rabat et sorti le papier qui pourrait soit me donner une immense joie, soit un grand chagrin. En lisant chaque mot attentivement, un immense sourire a envahi mon visage. Ne me souciant plus de rien, j'ai couru directement dans la chambre de Kyle et ai sauté sur son lit en poussant le cri le plus fort de ma vie.
"Mais qu'est-ce que tu fais Maya ?" Kyle a crié les yeux écarquillés, mais dès qu'il a vu le sourire sur mon visage, il a poussé un profond soupir.
"Je l'ai eu Kyle. Regarde, je l'ai enfin eu." En lui mettant le papier sous le nez, je sautais de haut en bas sur le lit.
Parcourant le papier des yeux, Kyle a tourné vers moi des yeux écarquillés de surprise et a poussé son propre cri. "Tu l'as eu. Oh oui, enfin."
"Je sais, n'est-ce pas ? EJF Industries m'a enfin donné le poste. Je n'arrive pas à y croire. Dieu sait que j'avais besoin d'une pause depuis si longtemps et enfin je l'ai eue." J'ai dit, un ton rêveur rarement entendu chez moi.
"Tu le mérites ma chérie. Dieu sait que tu le mérites." Il m'a serrée dans un câlin à m'en briser les os, que j'ai rendu avec bonheur.
"FÊTONS ÇA" Kyle a crié en me relâchant et en courant autour de la salle de bain comme s'il ne venait pas de se réveiller. C'est ça, Kyle, il ne peut s'empêcher d'être heureux pour moi et je ne peux m'empêcher de l'aimer encore plus.
"Kyle, il est 3h30 du matin, reviens te coucher et dors. On pourra fêter ça demain."
"Attends une minute." Kyle revint dans la chambre avec un visage sévère, et je savais que quelque chose l'avait mis en colère. Et je savais que ce quelque chose, c'était moi. "Pourquoi es-tu réveillé ? Tu as encore fait un cauchemar ?"
Je baissai les yeux vers mes genoux, mes doigts se tordant nerveusement. "Non ?" répondis-je timidement, sachant comment Kyle réagit quand il découvre mes cauchemars.
Il courut vers moi et me serra contre lui. "Pourquoi tu ne m'as pas réveillé ? Tu sais que j'aurais aidé."
En me reculant, je regardai partout sauf lui. "Je sais, mais tu n'as pas bien dormi toi non plus cette semaine et je ne voulais pas te déranger."
Prenant mon menton entre ses doigts, il dirigea mes yeux vers lui. "Je ne suis jamais trop fatigué pour toi, ma chérie," dit-il doucement.
Je ne pouvais m'empêcher de le fixer. Kyle était un gars attirant avec des yeux bleu clair et une peau olive. Son corps bien bâti et ses 1m80 étaient à tomber par terre, et chaque fois que nous sortions, les filles se jetaient sur lui. Mais il n'était pas intéressé. Mon Kyle était un fier gay, et cela brisait quelques cœurs quand les filles découvraient qu'il préférait se tuer plutôt que d'être avec elles.
"Allez, on va dormir. Tu as une grande journée demain." Kyle murmura et m'attira avec lui sur le lit, me câlinant contre lui.
Je soupirai de contentement, me sentant en sécurité avec lui. Sachant que rien ne pouvait me faire de mal tant qu'il était là, à mes côtés.
Il ne fallut pas longtemps pour que l'obscurité me prenne et me replonge dans le sommeil.
Je me réveillai, me retrouvant seule dans le lit. Sautant hors du lit, je me rendis à la salle de bain de ma chambre. Après m'être occupée de moi et avoir brossé mes dents, je me dirigeai vers la cuisine et trouvai un mot près de la machine à café. 'PARTI AU TRAVAIL. LE PETIT DÉJEUNER EST DANS LE FOUR. MANGE-LE. ET SOIS PRÊTE POUR 20H CE SOIR. NOUS SORTONS POUR FÊTER'. Je laissai échapper un soupir et commençai mon petit déjeuner.
Je passai en revue toutes les choses à faire aujourd'hui. Mais la plus importante était de quitter mon emploi actuel. Je frissonnai, sachant que je devais affronter Max, mon patron. Enfin, bientôt ex-patron. C'était un sale type. Il n'y avait pas d'autre façon de le décrire. Quand j'avais commencé à travailler, pas un jour ne passait sans qu'il essaie de me tripoter. Il choisissait délibérément l'uniforme le plus vulgaire pour les serveuses. Une chemise blanche moulante et décolletée, assortie à un short noir si court qu'il pouvait facilement passer pour un sous-vêtement.
Si ce n'était pas pour des crises financières, j'aurais quitté cet endroit dégoûtant une semaine plus tard. Mais il faut faire ce qu'il faut faire. Et maintenant, j'ai enfin l'opportunité de quitter cet endroit maudit et de travailler chez EJF, un endroit où je voulais travailler depuis trois ans.
Prenant la dernière bouchée, je me suis dépêché de prendre une douche et de me préparer. Je me suis précipité vers ma voiture, une Nissan Micra K11. Je suis monté et j'ai conduit directement vers le pub de Max. L'endroit que je souhaiterais pouvoir réduire en cendres.
Après 20 minutes, j'ai fermé la porte et suis entré directement, sans prendre la peine de saluer qui que ce soit. Je voulais en finir au plus vite.
J'ai frappé à la porte du bureau de Max et suis entré quand j'ai entendu un murmure me dire d'entrer. Il était là, avec son gros ventre rond et sa calvitie. Je n'ai pas pu m'empêcher de grimacer lorsqu'il a repoussé sa chaise avec un grincement et s'est rassis avec un sourire suffisant quand il m'a vu.
"Eh bien, te voilà. À quoi dois-je ce merveilleux plaisir ? N'est-ce pas ton jour de congé ?" dit-il avec cette voix stridente et ce sourire énorme dévoilant ses dents jaunes lorsque j'ai tressailli. Ce connard adorait nous voir nous tortiller.
Je me suis approché de son bureau, le menton relevé et les épaules droites, et j'ai annoncé : "Je démissionne."
J'ai eu le plaisir de voir son sourire se transformer en grimace. Il s'est redressé dans sa chaise et a dit avec un rictus déplaisant : "Tu ne peux pas démissionner. Nous manquons de personnel et nous avons besoin de toi. Maintenant, bouge ton joli cul et mets-toi au travail."
"Je suis sérieux, Max. Je démissionne. J'ai trouvé un autre boulot. Mais merci de m'avoir embauché quand j'avais besoin de travail," ai-je dit poliment, voulant partir avec dignité.
Un petit sourire dégoûtant s'est dessiné sur son visage. "Eh bien oui, je t'ai rendu un grand service. Pourquoi ne me remercies-tu pas de la façon dont je le veux, bébé ?" Et en une fraction de seconde, il a dézippé son pantalon et a sorti son membre inexistant.
Je n'ai pas pu m'empêcher de pousser un cri de surprise, ma bouche s'est ouverte d'horreur alors qu'il commençait à se caresser avec un sourire suffisant sur le visage. Je ne pouvais pas arrêter la colère qui brûlait en moi. Chaque chose que ce salaud m'avait fait subir revenait en force. Les attouchements, les claques sur les fesses, les commentaires déplacés. Je me suis retourné et j'ai verrouillé la porte.
Dès qu'il a entendu le clic, Max a commencé à rire, pensant qu'il allait enfin obtenir ce qu'il voulait. "Allez, bébé, papa est prêt pour un peu d'amour." Je me suis retourné et j'ai scruté son bureau dégoûtant et j'ai finalement trouvé ce que je cherchais. Je suis allé directement vers sa collection de battes de baseball et j'en ai pris une qui était assez dure pour faire mal mais sans causer de dommages permanents.
Quand Max vit ce que j'avais en main, il pâlit, se mit debout les mains devant lui et commença à bégayer "Re-regarde t-tu n'as pas besoin de faire-ça".
Sans prêter attention, je me précipitai vers lui et le frappai violemment sur les jambes, le faisant tomber, et continuai à le frapper partout où je pouvais. Il y eut un soudain coup à la porte et j'entendis quelqu'un crier d'ouvrir. Peut-être avaient-ils entendu les cris de Max, ce lâche.
Je lâchai la batte après m'être défoulé et observai l'état de Max. Le pauvre vieux con avait du mal à respirer. Je m'accroupis à côté de lui, le faisant sursauter. "J'espère que tu sais que tout le monde ne va pas supporter tes conneries." Je me levai et me dirigeai vers la porte pour la déverrouiller. Kate, ma bonne amie et une autre serveuse ici, entra en trombe. Dès qu'elle vit ce qui s'était passé, elle éclata de rire. Je ne pus m'empêcher de la rejoindre. Elle prit mon bras et me traîna vers les toilettes.
"Qu'est-ce qui s'est passé? Pas qu'il ne le méritait pas," demanda Kate dès que nous entrâmes dans les toilettes.
"Je lui ai dit que je démissionnais et il voulait que je le remercie de m'avoir laissé travailler quand j'en avais besoin en lui suçant la bite. J'en avais marre de ses conneries alors je lui ai donné une leçon," dis-je nonchalamment en me coiffant devant le miroir des toilettes. Kate se tenait à côté de moi et commença à rire en retouchant son mascara et son rouge à lèvres. "J'espère qu'il ne va pas devenir un problème encore plus grand maintenant."
"Qu'il aille se faire foutre. Danny s'en occupera," dit Kate. Danny étant le videur du pub et le petit ami de Kate. "Attends. Pourquoi tu as démissionné?"
"J'ai décroché le job chez EJF. Je commence demain," dis-je avec un énorme sourire sur le visage.
Kate poussa un petit cri et me prit dans ses bras, sautant de joie. "Je suis tellement heureuse pour toi. Tu voulais ce job depuis des lustres."
Je me reculai et ne pus m'empêcher de partager son enthousiasme. "Oui. Kyle et moi sortons pour fêter ça. Tu nous rejoins?" demandai-je, sachant qu'elle ne dirait jamais non.
"Carrément, je te retrouve là-bas. Envoie-moi juste l'heure et l'endroit par texto. Je dois y aller avant que ce connard se réveille et pète un câble."
Je me mis à rire et la tirai hors des toilettes pour lui faire un câlin. "On se voit ce soir."
"Oui, et s'il te plaît, habille-toi sexy," dit Kate avec un air sérieux.
"Je m'habille toujours sexy," dis-je en faisant la moue.
Kate leva les yeux au ciel et traversa le couloir pour reprendre le travail, lançant par-dessus son épaule "Bien sûr que tu le fais."
Je ris, secouant la tête, me sentant étrangement en paix, sachant que je ne reverrais plus jamais cet endroit.
Ostatnie Rozdziały
#35 Épilogue.
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#34 Chapitre 34.
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#33 Chapitre 33.
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#32 Chapitre 32.
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#31 Chapitre 31.
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#30 Chapitre 30.
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#29 Chapitre 29.
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#28 Chapitre 28.
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#27 Chapitre 27.
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#26 Chapitre 26.
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025
Może Ci się spodobać 😍
Królowa Lodu na sprzedaż
Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nietykalna
Jego duża ręka gwałtownie chwyciła mnie za gardło, unosząc mnie z ziemi bez wysiłku. Jego palce drżały przy każdym uścisku, zaciskając drogi oddechowe niezbędne do mojego życia.
Zakaszlałam; dusiłam się, gdy jego gniew przenikał przez moje pory i spalał mnie od środka. Ilość nienawiści, jaką Neron do mnie żywi, jest ogromna, i wiedziałam, że nie wyjdę z tego żywa.
„Jakbym miał uwierzyć morderczyni!” głos Nerona był przenikliwy w moich uszach.
„Ja, Neron Malachi Prince, Alfa stada Księżycowego Cyrkonu, odrzucam cię, Halimo Zira Lane, jako moją partnerkę i Lunę.” Rzucił mnie na ziemię jak śmiecia, zostawiając mnie walczącą o oddech. Następnie podniósł coś z ziemi, przewrócił mnie i przeciął.
Przeciął przez mój Znak Stada. Nożem.
„I tym samym skazuję cię na śmierć.”
Odrzucona w swoim własnym stadzie, młoda wilkołaczyca zostaje uciszona przez miażdżący ciężar i wolę wilków, które chcą, by cierpiała. Po tym, jak Halima zostaje fałszywie oskarżona o morderstwo w stadzie Księżycowego Cyrkonu, jej życie rozpada się w popiół niewolnictwa, okrucieństwa i przemocy. Dopiero po odnalezieniu prawdziwej siły wilka może mieć nadzieję na ucieczkę przed koszmarami przeszłości i ruszenie naprzód...
Po latach walki i leczenia, Halima, ocalała, ponownie staje w konflikcie z dawnym stadem, które kiedyś skazało ją na śmierć. Poszukuje się sojuszu między jej dawnymi oprawcami a rodziną, którą znalazła w stadzie Księżycowego Granatu. Dla kobiety, która teraz nazywa się Kiya, idea wzrastającego pokoju tam, gdzie leży trucizna, jest mało obiecująca. Gdy narastający hałas urazy zaczyna ją przytłaczać, Kiya staje przed jednym wyborem. Aby jej ropiejące rany mogły się naprawdę zagoić, musi stawić czoła swojej przeszłości, zanim ta pochłonie Kiyę tak, jak pochłonęła Halimę. W rosnących cieniach ścieżka do przebaczenia zdaje się pojawiać i znikać. W końcu nie można zaprzeczyć mocy pełni księżyca - a dla Kiyi może się okazać, że wezwanie ciemności jest równie nieustępliwe...
Ta książka jest przeznaczona dla dorosłych czytelników, ponieważ porusza wrażliwe tematy, w tym: myśli lub działania samobójcze, przemoc i traumy, które mogą wywołać silne reakcje. Prosimy o rozwagę.
Tom 1 z serii Awatar Księżyca
Sekretna Ciąża Byłej Żony Miliardera
W dniu, w którym otrzymałam wyniki testu ciążowego, Sean poprosił o rozwód.
"Rozwiedźmy się. Christina wróciła."
"Wiem, że jesteś wściekła," mruknął. "Pozwól, że to naprawię."
Jego ręce znalazły mój pas, ciepłe i nieustępliwe, przesuwając się w dół krzywizny mojego kręgosłupa, aby objąć moje pośladki.
Odepchnęłam go od siebie, półserio, moja determinacja topniała, gdy pchnął mnie z powrotem na łóżko.
"Jesteś dupkiem," wyszeptałam, nawet gdy poczułam, jak zbliża się, jego czubek dotykający mojego wejścia.
Wtedy zadzwonił telefon – ostry, natarczywy – wyrywając nas z tej mgły.
To była Christina.
Więc zniknęłam, niosąc ze sobą tajemnicę, której miałam nadzieję, że mój mąż nigdy nie odkryje.
Nie Drażnij Lunę
Prawie osiemnaście lat, z partnerem czy bez, nikt nie zniweczy mojego planu. Niezależność to jedyna rzecz, której kiedykolwiek pragnęłam. Ale więcej niż jeden mężczyzna uważa, że ma coś do powiedzenia w kwestii mojej przyszłości.
Mój ogień zawsze był moją siłą... i moim przekleństwem. Zapłaciłam cenę za swoją nieugiętość. Ale nie przestanę. Nie, dopóki nie będę wolna. Prawdziwe pytanie brzmi – ile jeszcze mogę znieść, zanim się złamię?
Nici Przeznaczenia
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.
Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.
Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.
Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.
„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.
„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.
Skrępowana (Seria Lordów)
Myślałam, że Alekos, Reyes i Stefan będą moim wybawieniem, ale szybko pokazali mi, że są jak każdy inny Lord—okrutni, brutalni i bez serca.
Mój ojciec miał rację w jednej kwestii—Lordowie niszczą wszystko, czego się dotkną. Czy przetrwam tych demonów? Moja wolność zależy od tego.
Muszę wytrzymać wszystko, co Alekos, Reyes i Stefan mi zgotują, aż uda mi się uciec z tego dzikiego miasta.
Dopiero wtedy będę naprawdę wolna. A może nie?
Seria Lordów:
Księga 1 - Skuta
Księga 2 - Kupiona
Księga 3 - Uwięziona
Księga 4 - Uwolniona
Mój Mąż w Śpiączce Obudził się w Noc Naszego Ślubu!
Ale to nie koniec. Aby zabezpieczyć moje miejsce, użyli jego zamrożonego nasienia—żeby mnie zapłodnić jego bliźniakami.
Kiedy mój były chłopak pojawia się ponownie, błagając o wybaczenie i obiecując mi życie, o którym kiedyś marzyłam, głęboki głos za nami przerywa ciszę.
"Wyjdź!!"
To było pierwsze zdanie, które mój nowy mąż do mnie powiedział.
Szczenię Księcia Lykanów
„Wkrótce będziesz mnie błagać. A kiedy to zrobisz – wykorzystam cię, jak mi się podoba, a potem cię odrzucę.”
—
Kiedy Violet Hastings rozpoczyna pierwszy rok w Akademii Zmiennokształtnych Starlight, pragnie tylko dwóch rzeczy – uczcić dziedzictwo swojej matki, stając się wykwalifikowaną uzdrowicielką dla swojej watahy, oraz przetrwać akademię, nie będąc nazywaną dziwakiem z powodu swojego dziwnego schorzenia oczu.
Sytuacja dramatycznie się zmienia, gdy odkrywa, że Kylan, arogancki dziedzic tronu Lykanów, który od momentu ich spotkania uprzykrzał jej życie, jest jej przeznaczonym partnerem.
Kylan, znany ze swojego zimnego charakteru i okrutnych sposobów, jest daleki od zadowolenia. Odmawia zaakceptowania Violet jako swojej partnerki, ale nie chce jej również odrzucić. Zamiast tego widzi w niej swojego szczeniaka i jest zdeterminowany, by uczynić jej życie jeszcze bardziej nieznośnym.
Jakby zmagania z torturami Kylana nie były wystarczające, Violet zaczyna odkrywać tajemnice dotyczące swojej przeszłości, które zmieniają wszystko, co myślała, że wie. Skąd naprawdę pochodzi? Jaka jest tajemnica jej oczu? I czy całe jej życie było kłamstwem?
Pożyczona Luna Alfy
Spojrzałam mu w oczy, nie czując nic. "Ja, Elowen Thorne, przyjmuję twoje odrzucenie."
Elowen Thorne jest omega wilkiem, która przetrwała lata znęcania się w brutalnej watasze. Zdradzona przez swojego byłego partnera, jest zszokowana, gdy Kaius Valerian, najbardziej przerażający Alfa na terytorium, proponuje jej sześciomiesięczny kontrakt na udawanie jego partnerki.
Kaius nie chce tylko partnerki. Chce całkowitej uległości. Będzie używał jej ciała, jak mu się podoba, biorąc ją brutalnie i bez litości, jasno dając do zrozumienia, że jest tylko jego własnością.
Ale Elowen nie jest już uległą ofiarą. Jeśli Kaius jej pragnie, będzie musiał przebić się przez jej obronę. Będzie walczyć z nim na każdym kroku, nawet jeśli jej ciało zdradzi jej najgłębsze pragnienia.
Kiedy nieudana próba zamachu ujawnia szokujące powiązania między przeszłością jej matki a rodziną Kaiusa, Elowen musi dowiedzieć się, czy Kaius chroni ją dla własnych korzyści, czy dlatego, że naprawdę mu na niej zależy. W świecie, gdzie srebrne ostrza i rozlew krwi rozstrzygają spory, Elowen odkrywa, że bycie związanym z kimś zarówno pisemną umową, jak i znakiem partnera jest o wiele bardziej niebezpieczne, niż kiedykolwiek sobie wyobrażała.
Krwistoczerwona miłość
„Uważaj, Charmeze, bawisz się ogniem, który spali cię na popiół.”
Była jedną z najlepszych kelnerek, które obsługiwały ich podczas czwartkowych spotkań. On jest szefem mafii i wampirem.
Lubił mieć ją na swoich kolanach. Była miękka i zaokrąglona we wszystkich właściwych miejscach. Lubił to za bardzo, co stało się jasne, gdy Millard zawołał ją do siebie. Instynkt Vidara kazał mu zaprotestować, zatrzymać ją na swoich kolanach.
Wziął głęboki oddech i wciągnął kolejny raz jej zapach. Przypisałby swoje zachowanie tej nocy długiemu okresowi bez kobiety, a może i mężczyzny. Może jego ciało mówiło mu, że nadszedł czas na jakieś zdeprawowane zachowanie. Ale nie z kelnerką. Wszystkie jego instynkty mówiły mu, że to skończy się źle.
Praca w „Czerwonej Damie” była zbawieniem, którego Charlie potrzebowała. Pieniądze były dobre, a ona lubiła swojego szefa. Jedyną rzeczą, od której trzymała się z daleka, był czwartkowy klub. Tajemnicza grupa przystojnych mężczyzn, którzy przychodzili co czwartek, aby grać w karty w tylnej sali. Aż do dnia, kiedy nie miała wyboru. W momencie, gdy spojrzała na Vidara i jego hipnotyzujące lodowato-niebieskie oczy, uznała go za nieodpartego. Nie pomagało, że był wszędzie, oferując jej rzeczy, których pragnęła, i rzeczy, o których nie myślała, że ich chce, ale potrzebowała.
Vidar wiedział, że przepadł w momencie, gdy zobaczył Charlie. Każdy jego instynkt mówił mu, żeby uczynić ją swoją. Ale były zasady, a inni go obserwowali.
Poślubiona brzydkiemu mężowi? Nie!
Jednak po ślubie odkryłam, że ten mężczyzna wcale nie był brzydki; wręcz przeciwnie, był przystojny i czarujący, a do tego był miliarderem!