

Wstęp
"Oh cavolo, Lucia va bene. Basta così!"
"Di cosa stai parlando? Non devi pensare a nulla, goditelo e basta!"
Lucia si sedette sulle ginocchia di Chris dopo aver confermato che i loro corpi erano ora connessi. Lucia mosse i fianchi e chiese a Chris di stringerle il seno.
"Oh..." Il sospiro soffice di Lucia fece perdere la testa a Chris ancora di più. La abbracciò strettamente, le baciò le labbra e prese il controllo del gioco.
Il movimento improvviso sorprese Lucia, che ricambiò il bacio di Chris e giocò con la sua lingua. Le sue mani abbracciarono quest'uomo. Era una sensazione strana, considerando che prima pensava che lei e Chris non sarebbero mai arrivati a questo punto.
Lucia costrinse Chris a togliersi tutti i vestiti che aveva addosso. Voleva che Chris si unisse a loro, sapeva che Bryan, Pierre e Leo non potevano più aspettare. L'avrebbero sicuramente dominata come prima e se Chris non avesse deciso di unirsi presto, non avrebbe più avuto alcuna possibilità.
"Vuoi unirti a noi?" Lucia sussurrò all'orecchio di Chris.
"Sì, lo voglio!"
Lucia si alzò dalle ginocchia di Chris e gli prese la mano, conducendolo dove Leo, Bryan e Pierre li stavano aspettando.
Dopo essere sopravvissuta a un tentativo di suicidio, Lucia sogna la sua infanzia e come la sua vita sia cambiata.
Scrisse una lettera di promessa a se stessa e tornò a Lanciano, dove era nata e cresciuta, sperando di trovare la felicità che non aveva mai avuto da quando aveva lasciato la sua città natale.
Alla riunione del liceo, Lucia incontrò di nuovo i suoi quattro migliori amici d'infanzia, Bryan, Chris, Pierre e Leo. I cinque sono vicini di casa e amici dall'asilo fino al liceo. Tuttavia, durante le vacanze estive del liceo, Lucia e la sua famiglia si trasferirono in Louisiana senza dire addio a loro.
Bryan, il ragazzo ricco e altezzoso, Chris, il secchione timido e impacciato, Pierre, calmo e saggio, e Leo, il combinaguai. Lucia? Lei è la leader di un gruppo chiamato 'Nothingville Troop', che è il nome della strada in cui vivono.
La riunione li riavvicina mentre ricordano il loro passato divertente e memorabile. Fino alla storia d'amore dei cinque amici che una volta erano inseparabili.
Rozdział 1
"Allora? Sei d'accordo?" chiese Bryan, tra i quattro ragazzi, era quello che sembrava più eccitato.
"Io... sono confuso, ma Lucia, se scoprisse che stiamo facendo questo, si arrabbierebbe." rispose Chris dubbioso. Sembrava che solo lui non fosse d'accordo con questo tipo di scommessa ridicola.
"Perché? Hai paura? Siamo già alle medie, quindi non importa. Questo è il meglio che possiamo fare per lei comunque!" disse Leo con un'aria poco seria, trattenendo le risate.
E Pierre? Lui era silenzioso e costretto a partecipare a questa strana scommessa. Come aveva detto Chris, se Lucia avesse scoperto che stavano facendo questo, sicuramente sarebbe andata su tutte le furie e li avrebbe picchiati uno per uno.
"Pierre, tu cosa ne pensi?" chiese Bryan, che aveva bisogno dell'opinione della persona più calma e riflessiva del gruppo.
"Per me, dipende da voi. Dopo tutto lo facciamo anche per lei, se alla fine lo scopre e si arrabbia. Beh, ci arrenderemo!"
"Esatto, non è la prima volta che ci picchia. I nostri corpi devono essersi abituati a ricevere quei colpi mortali!" disse Leo, l'idiota che accettava felicemente le botte di Lucia, la 'Mostro'.
"Io non voglio essere picchiato." si lamentò Chris, l'unica persona normale del gruppo che si sarebbe lamentata di essere colpita.
"Hahaha... cosa stiamo facendo davvero?" Leo rise finalmente vedendo l'assurdità di quello che stavano facendo. "Se Lucia ci picchia, che ne dici di combattere? Siamo ragazzi e siamo in quattro, dovremmo essere in grado di batterla facilmente!" continuò Leo.
"Sei stupido, eh? Anche se siamo in quattro, non è detto che possiamo batterla. Non ricordi cosa è successo durante le vacanze estive di due anni fa? Cosa è successo quando abbiamo combattuto contro Lucia? La mia faccia era tumefatta e tu? Il tuo naso sanguinava, giusto?" disse Bryan, ricordando i brutti e dolorosi ricordi di quel tempo.
Dopo aver ricordato quel terribile incidente, i quattro sospirarono pensando la stessa cosa, "Perché quella ragazza mostruosa è così forte?" Lasciamo perdere combattere con lei, solo guardarla negli occhi può spaventare il suo avversario. Sembra che le voci che Lucia sia una discendente della Yakuza siano vere.
"Quando sua madre era incinta, cosa mangiava? Perché sua figlia è così forte?" mormorò Bryan con uno sguardo, mentre gli altri tre annuivano semplicemente in accordo.
"Va bene, è deciso, faremo la scommessa ora. Il perdente sposerà Lucia quando sarà grande," disse Bryan.
"Spero di non essere io a perdere. Non voglio sposare una donna così rude e feroce!" disse Leo.
"Va bene, iniziamo!" Bryan iniziò a lanciare i dadi.
Scommisero giocando al leggendario gioco del serpente e delle scale. Per 30 minuti tesi, pieni di preghiere e speranze. Finalmente, il turno decisivo fu completato con successo, il vincitore fu Pierre, mentre il perdente fu Chris.
"Io non voglio, non voglio-" si lamentò Chris sapendo la dura realtà che lo attendeva in futuro. Perché la figura più timida e debole come lui doveva sposare una ragazza rude e feroce come Lucia?
"Hahaha... sono sopravvissuto, sì!" Leo esultò di gioia nonostante la minaccia che rischiava la sua vita.
"Hahaha... allora, congratulazioni a Chris, sarai il marito di Lucia un giorno. Non dimenticare di invitarci al tuo matrimonio, ok?" Bryan lo prese in giro, sentendosi immensamente sollevato.
"Io non voglio! Perché dovrei?" Chris piangeva, non voleva davvero questo. Anche se all'inizio era fortemente contrario a questa scommessa perché sapeva fin dall'inizio che avrebbe perso.
"Coraggio, Chris!" Pierre diede una pacca sulla spalla di Chris che sembrava sconsolato, mentre Chris continuava a lamentarsi del suo destino.
"Ehi, cosa state facendo?" La figura di cui avevano paura finalmente apparve, e nel momento sbagliato.
Lucia stava con le mani sui fianchi, guardando i suoi quattro amici che erano più degni di essere chiamati suoi subordinati o seguaci. I quattro si alzarono immediatamente, mentre Bryan era occupato a nascondere il gioco del serpente e delle scale e un pezzo di carta della scommessa come segno del loro accordo.
"Cosa state facendo? Cosa state nascondendo dietro la schiena?" chiese Lucia. Si avvicinò ai quattro ragazzi che erano allineati ordinatamente con facce terrorizzate.
"Stavamo solo giocando per un po', eh, giusto?" disse Bryan e poi lanciò la palla ai tre amici dello stesso destino.
"Sì, esatto!" risposero in coro i tre mostrando un sorriso falso.
"Cosa state nascondendo? Voglio vedere!"
"No-no, è solo un gioco del serpente e delle scale." disse Bryan evasivamente. Stava ancora nascondendo il gioco e la carta dell'accordo dietro la schiena.
"Va bene, voglio vedere! sbrigati e dammelo!" Questa testarda Lucia non sarebbe stata soddisfatta finché non avesse ottenuto ciò che voleva.
"B-b-b-ma-"
"Sbrigati e dammelo...!" Lucia prese immediatamente con forza il gioco del serpente e delle scale e la carta che Bryan aveva nascosto.
"Moriremo!" pensarono all'unisono mentre il sudore freddo scorreva sui loro corpi.
"Che carta è questa?" Lucia lesse la carta che Bryan aveva cercato disperatamente di nascondere.
Un pezzo di carta bianca che diceva che coloro che avevano firmato accettavano di fare una scommessa e la parte perdente doveva sposare Lucia quando sarebbe cresciuta. Avevano anche firmato in quattro e il nome della parte perdente, Chris.
"Che cos'è questo?" Lucia sembrava infastidita fino a far accartocciare la carta nella sua mano.
"Qu-qu-quello, possiamo spiegare!" disse Leo.
"Scommessa? Mi avete fatto una scommessa? Insolenti! Volete morire, eh?" L'aura mostruosa di Lucia trapelava, il suo volto era completamente sinistro.
I quattro ragazzi tremavano di paura e lentamente si allontanavano per evitare il capriccio di Lucia.
"Vi ucciderò tutti...!" gridò Lucia. Aveva il pugno pronto che sarebbe atterrato sul viso di Bryan.
"Lu-Lucia, aspetta un minuto! Ascolta prima! L'abbiamo fatto per te, eravamo tutti preoccupati per te!" disse Bryan, cercando di spiegare.
"Preoccupati per me?"
"Sì! Eravamo preoccupati per te. Abbiamo sentito Depney e le sue amiche prenderti in giro, dicevano che nessun uomo avrebbe voluto sposarti. Quindi, stiamo facendo questo in modo che un giorno tu possa dimostrare loro che puoi sposarti e vivere felicemente."
Lucia rimase in silenzio, con la testa abbassata. Era davvero molto arrabbiata e infastidita nel sentire ciò. Come potevano fare questa cosa stupida per lei?
"Avete fatto tutto questo per me?"
"Sì, esatto!"
"Pensate che io sia felice? Lo odio! Voi quattro siete stupidi come loro! Volete decidere cose del genere senza pensare ai miei sentimenti! Siete tutti idioti! Stupidi! Siete tutti stupidi!" gridò Lucia. Corse immediatamente via lasciando quelli che erano rimasti immobili.
"Lucia sta piangendo?" Questo è quello che pensarono, erano amici dall'età di cinque anni, ma non avevano mai visto la ragazza piangere.
"Sta piangendo?"
"L'hai vista anche tu?"
"Sì, l'ho vista!"
"Non l'ho mai vista piangere in tutto questo tempo!"
"Neanch'io! Si scopre che Lucia è davvero una ragazza, eh?"
Ostatnie Rozdziały
#248 Epilogo
Ostatnia Aktualizacja: 1/3/2025#247 In un'altra vita
Ostatnia Aktualizacja: 1/3/2025#246 Bomba a orologeria
Ostatnia Aktualizacja: 1/3/2025#245 Vuoto
Ostatnia Aktualizacja: 1/3/2025#244 Destino e punizione
Ostatnia Aktualizacja: 1/3/2025#243 La stanza silenziosa
Ostatnia Aktualizacja: 1/3/2025#242 Ragazza perduta (12)
Ostatnia Aktualizacja: 1/3/2025#241 Ragazza perduta (11)
Ostatnia Aktualizacja: 1/3/2025#240 Ragazza perduta (10)
Ostatnia Aktualizacja: 1/3/2025#239 Ragazza perduta (9)
Ostatnia Aktualizacja: 1/3/2025
Może Ci się spodobać 😍
Pułapka Asa
Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.
Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.
Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.
Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...
Pułapka Asa.
Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem
„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.
„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”
Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.
Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.
Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.
Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Król Podziemia
Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"
Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."
Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.
Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Gra Przeznaczenia
Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.
Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.
Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Ludzka Partnerka Króla Alf
„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”
Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.
„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”
Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Królowa Lodu na sprzedaż
Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Mój Dominujący Szef
Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?
Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.
Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.
Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.
Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nici Przeznaczenia
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.
Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.
Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.
Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.
„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.
„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.