

Nos Vœux Ne Signifient Rien
Queen-of-Sarcasm-18 · Zakończone · 78.6k słów
Wstęp
Je me suis assise à la table sans dire un mot. Une personne normale et attentionnée s'excuserait d'être en retard, mais pas Brad.
« Tu devrais ralentir. » Il me regardait sérieusement et je me suis mise en colère.
« Maintenant, tu me dis combien je devrais boire ? La prochaine chose, tu me diras que je ne peux pas quitter la maison sans ta permission ! » ai-je rétorqué.
« Ne me tente pas. » répondit-il, la mâchoire serrée.
J'ai ri ironiquement, l'effet de l'alcool me rendant plus audacieuse dans mes paroles.
« Et les enfants, Brad ? Tu vas me priver de ça aussi ? » ai-je demandé, les yeux plissés pour le regarder.
« Nous n'aurons pas d'enfants, Angela. » Sa voix était dure et décisive.
« Pourquoi pas ? Tu ne veux pas me donner le divorce et maintenant je ne peux pas avoir d'enfants ? Pourquoi me tortures-tu ? » ai-je exigé.
« Je ne vais pas coucher avec toi, Angela. » Il a remarqué et j'ai brûlé de honte. L'humiliation des paroles de Rose me remplissait. Je sais que mon mari ne me voulait pas et bon sang, je ne le voulais pas non plus ! Mais la façon dont il l'a dit a blessé mon estime de soi.
« Je ne demande pas ça. Si j'ai un enfant, il ne sera pas de nous. » ai-je déclaré.
Il a levé les sourcils vers moi. « Alors, qui supposes-tu serait son père ? » a-t-il claqué.
« Un donneur anonyme ? » Je suppliais. Je pouvais l'entendre dans ma voix.
« Absolument pas. Je ne te permettrai pas de procréer un enfant avec l'ADN d'un homme inconnu. » Il semblait très froid.
Angela est piégée dans un mariage sans amour avec son mari Brad. Tout ce qu'elle veut, c'est une issue, une chance de vivre sa vie de manière à se plaire à elle-même et non à l'homme sans cœur qui la trompe constamment. Mais elle est piégée et depuis quelques mois, les choses sont calmes et sans événement jusqu'à ce qu'elle décide de s'opposer à lui avec l'idée d'un divorce. Va-t-il lui en accorder un ? Sachant qu'ils se détestent tous les deux ? Ou va-t-il continuer à affirmer son contrôle ? Lisez pour le découvrir !
La suite : Nos Vœux Étaient Destinés à Être Brisés est disponible sur AnyStories !
Rozdział 1
Les mariages sont des contes de fées, non ? Ils symbolisent l'amour et le début d'une nouvelle vie. Mais ce n'est pas ce que mon expérience m'a réservé.
Mon mariage est une liste interminable de douleurs et de compromis, auxquels je n'ai jamais consenti. Qu'y a-t-il de mal à ce qu'une femme travaille, de toute façon ? Nous sommes au 21ème siècle, bon sang ! Mais renoncer à mon travail pour flatter son ego démesuré n'était pas tout ce à quoi j'ai dû renoncer.
Debout, en train de préparer le dîner comme une bonne petite femme, et en complète isolation, je me souviens de tout. Brad était l'un de ces garçons sur lesquels toutes les filles craquaient ; pas moi, je le détestais. Nous avons grandi ensemble même s'il avait sept ans de plus que moi. Nos mères étaient les meilleures amies du monde et quand ma mère a été diagnostiquée d'un cancer, elle a eu la brillante idée de demander à sa meilleure amie de m'adopter... oh, ce n'est pas la meilleure partie ! Je devais devenir l'épouse de Brad, oh quelle chance pour moi.
Ma mère est morte quand j'avais cinq ans, donc je ne savais rien de tout cela jusqu'à ce que, vers mes dix-sept ans, je lise la lettre qu'elle m'avait laissée expliquant tout. Son dernier adieu était que je devais épouser le fils de sa meilleure amie.
Brad était beau, devenait prospère, et avait probablement l'expérience et le désir sexuels pour enflammer tout un pays de femmes, alors bien sûr, j'ai dit un grand NON.
C'était ma réponse, mais au fond de moi, je savais toujours que tout cela referait surface, j'espérais juste qu'il serait en désaccord. Quelques années ont passé et j'ai obtenu mon diplôme d'enseignement. Mon sujet de prédilection ; la chimie. Ce qui est assez ironique puisque ma vie amoureuse en manquait cruellement. Quoi qu'il en soit, Brad était très prospère ; à cette époque, il possédait plusieurs entreprises et devenait rapidement un magnat. Et oui ; je détestais toujours cet enfoiré arrogant.
Puis sa mère a abordé le sujet ; le mariage. Et ce connard a accepté. Je n'avais jamais eu autant envie de tuer quelqu'un qu'à ce moment-là. Pour faire court, j'ai accepté mais seulement parce que j'étais culpabilisée par le souvenir de ma mère et par l'amour que sa meilleure amie m'avait témoigné après la mort de ma propre mère.
Me voilà donc, Angela Regal, épouse de Brad Regal. Comme je l'ai mentionné auparavant, j'ai dû abandonner ma carrière, c'était l'une de ses conditions... et laissez-moi vous dire qu'il y en avait beaucoup.
Je suis restée à la maison pendant quelques mois mais je me suis vite ennuyée à rester assise à ne rien faire, alors j'ai décidé de mettre l'argent de mon mari à bon usage ; la charité. J'étais impliquée dans plusieurs associations et cela occupait mon temps.
J'avais presque fini de préparer le dîner lorsqu'il est entré, "Salut." sa voix monotone. "Salut" ai-je murmuré en retour. Je mettais la table.
Il est monté rapidement pour prendre une douche, ce qui m'a laissé le temps de terminer mes préparatifs. Nous sommes mariés depuis quatre mois maintenant, mais nous nous connaissons depuis toujours. Il n'y a rien eu de romantique, donc il y a de fortes chances que je meure vieille fille amère !
"Le dîner est prêt." ai-je crié et il a répondu d'un ton blasé, "J'arrive."
Nous n'étions que deux dans cette immense maison et il n'y était pas la plupart du temps. Brad est descendu et s'est assis à table avec moi. Il a porté la fourchette à sa bouche et a mâché.
"C'est délicieux comme toujours." Il a complimenté mais ce n'était pas le genre de relation où je rougirais et il ferait une remarque mignonne à ce sujet ; non, ce qui s'est passé c'était, "Merci." ai-je répondu.
« Qu'as-tu fait aujourd'hui ? » me demanda-t-il sans même me regarder dans les yeux.
« Je suis sortie déjeuner avec les filles », répondis-je.
« Ah. » Il répondit, manifestement désintéressé.
« Rose m'a dit que tu étais passé l'autre soir. » Je lançai ça d'un ton détaché. Il laissa tomber sa fourchette et me regarda. « C'est tout ce qu'elle a dit ? » Sa voix devint rauque et j'avais envie de le frapper, mais j'étais connue pour être subtile.
« C'est tout ce que je veux savoir. » Cette réponse le satisfit et il continua à manger. Il me regarda à nouveau et observa mon assiette intacte.
« Tu devrais manger, c'est délicieux. » Il désigna mon assiette avec sa fourchette.
Je me penchai en avant sur la chaise et posai mes coudes sur la table. « Je veux divorcer. » Je parlai calmement. Cette fois, il s'arrêta de manger et me lança son regard le plus meurtrier.
« C'est hors de question. » répondit-il et la colère monta en moi. Comment osait-il dire ça ? Il ne m'aimait même pas !
« Hors de question ? Coucher avec mon amie, c'est hors de question ! » Ma voix monta. Il me fixa, « Rose et moi étions ensemble au lycée, et j'ai couché avec elle plusieurs fois avant. »
« Super ! Donne-moi une sortie de cet enfer et vous pourrez être ensemble ! » criai-je, je ne suis pas une femme qu'il pouvait garder enfermée juste pour flatter son ego.
« Ce mariage ne se terminera pas. » Sa voix était calme, « Si tu ne veux plus que je la voie, je ne la verrai plus. »
« Foutaises ! Je me fiche de tes maîtresses ! » Ses yeux s'assombrirent et je savais que j'avais touché un nerf, « Oh oui, je connais les autres femmes. »
« Et en quoi cela te concerne ce que je fais de mon temps. » Sa voix monta, « N'ai-je pas assez sacrifié pour t'épouser ? » Sa voix était acide, mais je n'étais pas blessée, car je ne tenais pas à cet homme volage.
« Tu n'as rien sacrifié ! Tu as ton travail, ta vie et tes maîtresses. Tout ce que j'ai, c'est cette grande maison vide et une vie d'enfer ! Alors ne t'avise pas d'insinuer que tu as fait ça pour moi ! Je veux sortir ! » criai-je.
Ne soyez pas alarmés, c'était une soirée normale pour nous, donc n'allez pas appeler la police pour enquêter. « Ce mariage ne se terminera pas et c'est définitif. » Il força le calme.
« Ma- »
« C'est définitif. » rugit-il, je lançai des regards assassins et des balles et tout ce que mon esprit pouvait imaginer, je poussai ma chaise en arrière et elle grinça. Je me levai précipitamment et murmurai, « Peut-être que je devrais juste coucher avec un de tes amis. » J'étais sur le point de quitter la pièce quand il attrapa ma main.
« N'ose pas ! » Sa mâchoire était serrée.
« Ça semble fonctionner pour toi. » rétorquai-je. Il ne me faisait pas peur et je pense que c'est pourquoi il me détestait, il était habitué à ce que les gens fassent ce qu'il disait, je sais, je sais ; je l'ai épousé et j'ai renoncé à des choses dans ma vie parce qu'il me l'avait dit, mais en toute défense, c'était uniquement pour plaire à sa mère. Je ne tolérerai pas ses conneries !
« Angela. » Sa voix était un avertissement clair.
Je plissai les yeux pour le regarder, « Tu n'aimes pas l'idée d'être humilié hein ? Tu es tellement dégoûtant. Je peux faire ce que je veux de mon temps, alors à moins que tu ne sois une totale ordure et que tu me battes pour m'obliger à t'écouter, lâche mon bras. » Je parlai entre mes dents serrées ; je jurais qu'elles allaient toutes se fissurer !
Ostatnie Rozdziały
#62 Épilogue
Ostatnia Aktualizacja: 2/18/2025#61 Chapitre 60
Ostatnia Aktualizacja: 2/18/2025#60 Chapitre 59
Ostatnia Aktualizacja: 2/18/2025#59 Chapitre 58
Ostatnia Aktualizacja: 2/18/2025#58 Chapitre 57
Ostatnia Aktualizacja: 2/18/2025#57 Chapitre 56
Ostatnia Aktualizacja: 2/18/2025#56 Chapitre 55
Ostatnia Aktualizacja: 2/18/2025#55 Chapitre 54
Ostatnia Aktualizacja: 2/18/2025#54 Chapitre 53
Ostatnia Aktualizacja: 2/18/2025#53 Chapitre 53
Ostatnia Aktualizacja: 2/18/2025
Może Ci się spodobać 😍
Pułapka Asa
Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.
Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.
Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.
Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...
Pułapka Asa.
Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem
„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.
„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”
Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.
Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.
Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.
Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Król Podziemia
Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"
Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."
Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.
Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Gra Przeznaczenia
Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.
Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.
Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Ludzka Partnerka Króla Alf
„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”
Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.
„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”
Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Królowa Lodu na sprzedaż
Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Mój Dominujący Szef
Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?
Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.
Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.
Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.
Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Sekretna Ciąża Byłej Żony Miliardera
W dniu, w którym otrzymałam wyniki testu ciążowego, Sean poprosił o rozwód.
"Rozwiedźmy się. Christina wróciła."
"Wiem, że jesteś wściekła," mruknął. "Pozwól, że to naprawię."
Jego ręce znalazły mój pas, ciepłe i nieustępliwe, przesuwając się w dół krzywizny mojego kręgosłupa, aby objąć moje pośladki.
Odepchnęłam go od siebie, półserio, moja determinacja topniała, gdy pchnął mnie z powrotem na łóżko.
"Jesteś dupkiem," wyszeptałam, nawet gdy poczułam, jak zbliża się, jego czubek dotykający mojego wejścia.
Wtedy zadzwonił telefon – ostry, natarczywy – wyrywając nas z tej mgły.
To była Christina.
Więc zniknęłam, niosąc ze sobą tajemnicę, której miałam nadzieję, że mój mąż nigdy nie odkryje.
Nici Przeznaczenia
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.
Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.
Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.
Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.
„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.
„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.
Nie Drażnij Lunę
Prawie osiemnaście lat, z partnerem czy bez, nikt nie zniweczy mojego planu. Niezależność to jedyna rzecz, której kiedykolwiek pragnęłam. Ale więcej niż jeden mężczyzna uważa, że ma coś do powiedzenia w kwestii mojej przyszłości.
Mój ogień zawsze był moją siłą... i moim przekleństwem. Zapłaciłam cenę za swoją nieugiętość. Ale nie przestanę. Nie, dopóki nie będę wolna. Prawdziwe pytanie brzmi – ile jeszcze mogę znieść, zanim się złamię?