

Nurse My Gangster Love
Lexey Padilla · W trakcie · 43.7k słów
Wstęp
Evylynn was an ordinary nurse trying to make a difference in a dirty little hospital. Little did she know that just months into her new job, a gypsy man would drag his near death gangster cousin through the doors and demand her help. She’d no intention of loving Theodore Bennett, and he had no intentions of loving the prickly Evylynn Taylor, but as she slowly nursed his cousin Augustus back to health he couldn’t help but falling in love. Despite the fact that love was forbidden in his world. She had everything to lose, and he lived like a god. Was their love doomed from the start? Or would they survive together in the war ravaged world they lived in.
Rozdział 1
My white-washed nursing uniform was stiff and uncomfortable on my curved body. It didn’t fit right as it was too snug in some places and too loose in others. My new shoes were also rubbing painful red spots on the back of my heels and I hadn’t even begun my first shift as a nurse at the small hospital in Small Heath. I had passed through my nursing studies at the top of my class and I was still young and naive enough that I thought I could make a difference in the gang-riddled slums of Small Heath.
I hadn’t grown up in Birmingham but I had transplanted here in the hopes of helping. I remembered the first time I’d been through Small Heath and had seen the dirty children running rampant and the illnesses running just as rampantly through the dirty streets. My arm looked foreign as it reached out to push the grimy hospital doors open. Just beyond the door was a dim reception area, where I was greeted by an elderly woman in a blunt black dress. Her eyes seemed to pierce right through me as I stared timidly back at her. She was reading that morning's paper on the war in the slums. There were lines etched on her face that were deep enough that I knew her story was long and full of hardships. She had a gasper between her thin pursed lips. The smoke filled the room with its putrid smell. There was no smile in her eyes when she greeted me.
“Ya must be the new in. Doc Johnsy is through them there doors.” Her accent is thick and hard to understand. She must not be from around here, I thought as I responded.
“Yes, ma’am. Thank you.” My stomach dropped even further with the lack of response. My family had hoped I’d work in a much more reputable hospital than this. Due to a lack of experience and a drive to be where I was needed the most, I ended up here.
I pushed the door open slowly, peering in and around. I stood there at the door and watched as the horror unfolded in front of me. Two men covered in blood; faces cut in Glasgow smiles.
The next thing I remember was waking up on the floor. No one surrounded me, they were all still attending to the injured men while I lay on the floor. The sight of their tattered faces made me feel light-headed again. I turned my face away, glancing further into the room where a band of males stood. Snickering.
I brought myself to a stand, clenched my fists and went to the bedside where the doctor was carefully sewing the man’s face back together. I forced myself to watch until he was finished with both men’s faces. I vowed as my eyes burned into blue ones across the room, that I would never be so weak again.
Several Months Later:
I had come a long way in the last few months. I had a gut of steel now and was quickly becoming the favorite nurse of the hospital. Doc Johnsy had even begun requesting my assistance with surgeries. He often walked me through step by step. I’d been at the hospital for six months when the next man with slits across his eyes stumbled up the steps of the hospital. Charlotte and I had found him slumped by the front door. Charlotte took one look at him and pulled me quickly past the man as he begged for help.
“What are you doing!?” I questioned as I pulled back against her.
“He’s been cast out of one of the black coats gang. We can’t interfere with the cards he’s been dealt or we’ll be joining him in his misery.”
“So we just leave him to die?!”
“He won’t die, he’s marred for life.”
One Month Later:
The next gang activity we would be subjected to would alter my entire life. A man by the name of Augustus James was drug through the doors by the local coppers. His large loyal family and several trusted gang members followed. Doc Johnsy was currently passed out drunk in the lounge area, he was the only one that had stayed behind with the war that waged outside the doors. In this case, he was useless on snow and alcohol though so I took charge as Charlotte, Bridgette and I rushed into the room but immediately stopped as we made eye contact with several cold hard eyes that pinned us to the spot. I took one shallow breath and then made my way to Augustus’ side. I refused to freeze as a familiar set of cold blue eyes stared at me. I began my examination and began delegating tasks to my fellow nurses. I reached for the collar of his shirt I felt cold hard metal on my temple. I froze, but my hands didn’t shake. I felt a strange calm come over me as I turned slowly to look into the eyes of the man who held the gun. Familiar blue eyes. Theodore Bennett. I knew his name and face, but not the man. He was the nephew of Augustus and one of his most trusted and ruthless men. His eyes were cold and dead, no emotion, no light. His strong jaw was clenched and the cherry at the tip of his cigarette glowed brightly as he inhaled slowly.
“I suggest ya keep your hands off of him.” He said cooly, no hint of pity or surrender in his eyes, a billow of smoke blowing into my face. Everyone smoked but me, and I just couldn’t get used to the smoke. I tried not to inhale but failed and felt the burning down my throat into my lungs. The burning didn’t soothe like it must him, it surrounded my entire thinking. It took everything in my body to not choke and cough. I breathed deeply through my nose and out through my mouth as I mustered threw strength to respond without coughing.
if I take my hands off of him he will die in this hospital bed or you’ll have to drag him to the nearest hospital but he’s not likely to make it that far.” I said with as much gusto and strength as I could manage with my burning lungs. His eyes turned into slits and the gun shifted back up into my face. “Send for the doc. I’ll not have some weak stomached woman caring for him.” He snarled.
“The doc is currently inebriated. I’ve been apprenticing under him, I can help. The longer you insist on pointing the gun in my face the closer to death he becomes, he’s bleeding quickly.”
“A woman apprenticing under a doctor. What a crock of shit.” Augustus’ older brother murmured from across the room. I felt my back stiffen, but didn’t break eye contact with Theodore.
“His blood wont be on my hands.” I said as I turned away and grabbed Bridgette and Charlotte's hands, effectively dragging them from the room.
“What do you think you are doing Evylynn!?” Bridgette whispered as we exited the room. I, myself was shocked at myself. But I refused to be treated so poorly. Bridgette’s grip on my arm became firmer the further from the room we got. Tight enough to make me flinch.
“If we’re unfit to take care of him in their eyes then I refuse to even try to help,” I said loudly enough that I knew those in the silent room could hear me. I began making my way to the lounge to attempt to awaken Doc Johnsy. Before I’d even made it ten feet a door slammed open behind me causing me to flinch and my fellow nurses to squeak and push themselves up against the wall. I’d barely had enough time to turn around before Theodore's hand had me pushed against the wall by my throat and the other hand lifted to grab the cigarette out of his mouth, dropping it on the floor. His face drew closer and his grip tightened fractionally. “You think you can refuse Augustus James help? Who the bloody hell do ya think ya are?” I cleared my throat causing his grip to loosen to where his hand was just resting on my neck.
“As I recall, you were the one who refused me because I’m a woman. I could care less who’s in that bed. I was refused so I left.”
“There’s truly only you?” Whispered a man the same age as Theodore. I hadn’t seen him behind him, but he must have been Augustus’ littlest brother Henry. He had kind eyes but a hard face. Handsome, but he held nothing on the man directly in front of me. My throat ached from his firm grip. I didn’t dare speak, so I simply nodded.
“Let her go, Theo." The man who you guessed was Henry said. Theodore’s eyes closed for a moment before he sighed and growled, “Well, get a move on woman.” He turned away and strode down the hall. I didn’t immediately move after him causing him to freeze. He turned slowly, dangerously. After what felt like forever, his eyes were on me again. There was murder in his eyes. He took a few deep breaths before asking, “What do you think yer doin'?”
“Say please.”
“What did ya just say to me?”
“Say please, and I’ll help him,” I said with a small smirk on my face, Henry inhaled loudly behind you, and stifled a laugh.
“Get your ass in there and help him.” He spoke sharply lighting his cigarette and inhaling deeply while blowing the smoke out into my face.
“Say please and apologize and I’ll help him.”
Do you know who yer talkin' to?”
“I don’t care who I’m talking to. Say please and apologize, and I’ll save that man's life.”
“Theodore..” Henry warned.
“I’m sorry, now please get your ass in there and help him.”
“Good enough.” You responded as you pushed past him, into the room and to the bedside of the one and only Augustus James.
Ostatnie Rozdziały
#30 Nursed to Life
Ostatnia Aktualizacja: 3/4/2025#29 Gus
Ostatnia Aktualizacja: 1/7/2025#28 Glasgow Smile
Ostatnia Aktualizacja: 1/7/2025#27 The Day After
Ostatnia Aktualizacja: 1/7/2025#26 The Gypsy Prince of Small Heath
Ostatnia Aktualizacja: 1/7/2025#25 Hadleigh
Ostatnia Aktualizacja: 1/7/2025#24 Panicked but Hopeful
Ostatnia Aktualizacja: 1/7/2025#23 In His Bed
Ostatnia Aktualizacja: 1/7/2025#22 Homeward Bound
Ostatnia Aktualizacja: 1/7/2025#21 Saved by the Gypsy Prince
Ostatnia Aktualizacja: 1/7/2025
Może Ci się spodobać 😍
Pułapka Asa
Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.
Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.
Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.
Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...
Pułapka Asa.
Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem
„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.
„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”
Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.
Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.
Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.
Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Król Podziemia
Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"
Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."
Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.
Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Gra Przeznaczenia
Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.
Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.
Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Ludzka Partnerka Króla Alf
„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”
Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.
„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”
Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Królowa Lodu na sprzedaż
Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Mój Dominujący Szef
Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?
Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.
Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.
Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.
Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nici Przeznaczenia
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.
Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.
Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.
Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.
„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.
„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.