

Oups, j'ai fréquenté un loup-garou
Bethany River · W trakcie · 94.4k słów
Wstęp
Il était assis à côté d'elle, vêtu seulement d'un short ample qui ne laissait rien à l'imagination, et maintenant Sammy était nerveuse. Il était si proche, et il sentait étonnamment bon.
Son regard était intense alors qu'il plongeait dans ses yeux bleus. Elle était manifestement agacée et mal à l'aise, et il craignait d'en être la cause. Mais, malgré tout, il ne pouvait pas s'éloigner.
Cette belle femme était sa compagne, et il devait arranger les choses, car son opinion actuelle de lui le tuait.
****La meute de la Vallée Bleue a failli être découverte un soir d'octobre. Ils s'entraînaient pour une maison hantée. Depuis, ils ont remarqué que les gens posent moins de questions s'ils savent un peu, et ils découvrent ce peu sous le contrôle de la meute. Ainsi, chaque Halloween depuis, ils ouvrent les portes de leur maison de meute et orchestrent un spectacle.
Tout s'est déroulé à merveille pendant six ans, jusqu'à ce que la compagne du bêta entre... Elle est humaine.
Sammy est adorable, elle travaille comme garde forestier vétérinaire dans un sanctuaire pour animaux sauvages. Elle sort rarement ou voit rarement des gens en dehors du travail, préférant sa vie tranquille.
Puis ses collègues lui achètent un billet pour aller avec eux voir la maison hantée la plus incroyable qui soit.
Sa vie fut beaucoup moins tranquille après cela...
Rozdział 1
L'herbe mouillée avait complètement trempé le pantalon de travail de Sammy, la laissant froide et inconfortable alors qu'elle s'éloignait de l'enclos des loups, en direction des bureaux.
L'air d'automne était décidément plus frais maintenant, et comme c'était la fin de la journée, elle poussa un soupir de soulagement à l'idée d'une longue douche chaude et d'une soirée de détente sans rien faire.
Elle était en train de noter ses observations sur les médicaments dans le calendrier, lorsque Susan, sa patronne et amie proche, entra dans le bureau.
"Ma fille, tu ressembles à un rat noyé," elle rit.
"Je me sens comme un rat noyé," répondit Sammy en riant. "J'ai donné le vermifuge à la meute aujourd'hui, mais avec la gravité de l'épidémie, on devrait probablement leur donner une autre dose dans quinze jours." Elle mit Susan au courant. "Et maintenant, je file prendre une douche chaude."
"C'est super, mais tu ferais bien de la faire rapide," sourit Susan, calculatrice.
Sammy se raidit, "Pourquoi?"
"Parce que tu viens avec Tom et moi à la maison hantée," conclut-elle, "et non, tu nous as lâchés les deux dernières années, alors on t'a acheté un billet. Cette fois, tu viens. Pas d'excuses." Puis elle ajouta malicieusement, "Ou je te mets au nettoyage des mouffettes jusqu'à Noël."
Le visage de Sammy s'élargit d'alarme, "D'accord, d'accord. Je viens. Pas besoin de devenir homicidaire." Elle rit en attrapant ses clés de voiture, "À quelle heure, et envoie-moi les directions, je vous rejoins là-bas."
Susan sauta de joie, "Considère que c'est fait, ma chérie."
Quelques heures plus tard, Sammy conduisait à travers une longue allée très sombre bordée d'arbres. De gigantesques pins se dressaient au-dessus de la route, sans ses phares, elle aurait été dans l'obscurité totale, toute la lumière de la lune étant cachée.
Encore quinze minutes avant qu'elle ne se sente de nouveau dans le monde des vivants. Elle avait atteint Armitage, la ville locale d'où le Sanctuaire Animalier où elle travaillait obtenait la plupart de ses fournitures.
C'était une ville où Sammy elle-même allait emménager la semaine prochaine, et elle avait hâte de quitter la caravane dans laquelle elle avait passé les deux dernières années, sur le site du Sanctuaire de la Faune où elle travaillait.
Oui, elle devrait encore y rester pour quelques gardes de nuit si un animal était malade, mais avoir de véritables murs permanents autour d'elle et une plomberie et un chauffage décents, ce serait en effet un luxe qui ne pouvait pas arriver assez tôt.
Les lampadaires dans cette partie de la ville semblaient cependant s'assombrir, plus elle s'approchait de la fin des indications de Susan. Jusqu'à ce qu'elle se gare dans une allée sombre, devant un gigantesque manoir.
Repérant le camion solitaire de Susan, elle gara sa petite voiture à côté et sauta dehors.
Mais sans les phares, la seule lumière disponible était une lampe de porche terne, éclairant mal un rayon de quatre mètres autour d'elle.
Saisissant son portable, elle chercha d'abord son application de lampe torche.
"Aaarrghhh !" Un rugissement tonitruant retentit, alors que deux grandes mains se posèrent sur ses épaules.
Avant de pouvoir se retenir, Sammy grogna, se retourna et frappa son assaillant dans son masque macabre.
"AOW, enfoiré ! Bon sang Sammy, tu réagis toujours comme ça ?" Dit l'accent irlandais doux et chantant.
"Tom ?" Sammy commença à sourire, "Mais qu'est-ce que tu pensais faire ?"
Susan éclata soudain de rire, derrière son camion.
"C'était inestimable !" Elle balbutia entre deux éclats de rire.
"C'est la dernière fois que je me laisse convaincre par tes idées, Sue !" Se plaignit Tom, "Merde, sans le masque tu m'aurais cassé le nez."
"Désolée, Tom," sourit Sammy, "Je suppose que tu ne devrais pas surprendre les femmes alors."
"Ouais, peu importe. Souviens-toi juste, c'est censé être amusant et à aucun moment tu ne dois frapper les acteurs," grogna Tom, jetant son masque à l'arrière du camion.
"Je ferai de mon mieux," rit-elle en retour, en prenant le bras de Susan alors qu'elles se dirigeaient vers la lumière tamisée.
"Où est tout le monde exactement ?" Demanda Sammy, se sentant inquiète.
"Oh, nous sommes seuls." Répondit Tom.
"Quoi ?" Répondit Sammy, confuse.
"Ils n'autorisent qu'un groupe à la fois, ça améliore l'expérience et leur permet de réinitialiser les illusions. Allez, viens." Expliqua Susan, tirant Sammy vers les petites marches menant à la porte.
Sammy sentait ses nerfs en feu d'appréhension, et elle ne pouvait définitivement pas se débarrasser de la sensation d'être observée. Tirant son capuchon rouge plus près d'elle, elle avala sa nervosité et regarda Susan pousser la porte avec un grincement audible.
Un hurlement de loup retentit quelque part à proximité, alors que la porte se refermait brusquement derrière elles.
Bien que le hurlement n'ait pas surpris Sammy, le bruit fort et inattendu le fit.
La maison étrange était plongée dans le noir total, et d'un silence mortel.
"Et maintenant ?" Chuchota Sammy avec appréhension.
"Maintenant, on attend..." La voix de Susan répondit, se terminant par un cri.
"OOOMPH," fit l'expiration de Tom.
"Les gars ? Les gars ?" Appela Sammy, mais ses amis avaient disparu, elle était seule.
Son rythme cardiaque s'accéléra, alors que le son de grattements atteignait ses oreilles. Cela venait d'au-dessus d'elle. La colonne vertébrale de Sammy commença à picoter de prise de conscience alors qu'elle reculait vers la porte, tendant ses yeux pour tenter de discerner quelque chose autour d'elle.
Elle était plus près de la porte qu'elle ne le pensait, mais elle était chaude, et respirait ?
Avant qu'elle ne puisse réagir, deux bras l'enlacèrent et le bruit de grattement s'arrêta.
"Tu es à moi, Petit Chaperon Rouge," murmura un grognement à côté de son oreille.
Malgré son audace près de la voiture, elle se figea. Les bras autour d'elle étaient comme de l'acier, et le souffle sur son cou envoyait un frisson de peur dans tout son corps.
Soudain, elle fut soulevée et aveuglée.
"LÂCHE-MOI," cria-t-elle, faisant rire l'homme.
"Une jolie petite chose comme toi ?" La défia-t-il, "Pas une chance en enfer."
Ostatnie Rozdziały
#60 ...
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#59 Vingt-trois.
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#58 Vingt-deux.
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#57 Vingt et un ans.
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#56 Vingt.
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#55 Dix-neuf.
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#54 Dix-huit.
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#53 Dix-sept.
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#52 Seize ans.
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025#51 Quinze.
Ostatnia Aktualizacja: 2/19/2025
Może Ci się spodobać 😍
Pułapka Asa
Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.
Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.
Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.
Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...
Pułapka Asa.
Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem
„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.
„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”
Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.
Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.
Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.
Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Król Podziemia
Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"
Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."
Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.
Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Gra Przeznaczenia
Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.
Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.
Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Ludzka Partnerka Króla Alf
„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”
Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.
„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”
Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Królowa Lodu na sprzedaż
Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Mój Dominujący Szef
Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?
Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.
Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.
Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.
Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nici Przeznaczenia
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.
Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.
Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.
Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.
„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.
„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.