Perfekt Jævel
Mary D. Sant · W trakcie · 213.9k słów
Wstęp
"Stikk og dra til helvete, din jævel!" freste jeg tilbake, mens jeg prøvde å rive meg løs.
"Si det!" knurret han, og grep haken min med en hånd.
"Tror du jeg er en hore?"
"Så det er et nei?"
"Dra til helvete!"
"Bra. Det var alt jeg trengte å høre," sa han, og løftet den svarte toppen min med en hånd, og blottet brystene mine, noe som sendte en bølge av adrenalin gjennom kroppen min.
"Hva i helvete driver du med?" peset jeg mens han stirret på brystene mine med et tilfreds smil.
Han strøk en finger over et av merkene han hadde etterlatt rett under en av brystvortene mine.
Den jævelen beundret merkene han hadde etterlatt på meg?
"Surr beina dine rundt meg," beordret han.
Han bøyde seg ned nok til å ta brystet mitt i munnen, og sugde hardt på en brystvorte. Jeg bet meg i underleppen for å kvele et stønn da han bet til, og fikk meg til å skyte brystet mot ham.
"Jeg kommer til å slippe hendene dine; ikke våg å prøve å stoppe meg."
Jævel, arrogant og fullstendig uimotståelig, akkurat den typen mann Ellie sverget at hun aldri skulle involvere seg med igjen. Men når broren til venninnen hennes kommer tilbake til byen, finner hun seg farlig nær ved å gi etter for sine villeste lyster.
Hun er irriterende, smart, sexy, fullstendig gal, og hun driver Ethan Morgan til vanvidd også.
Det som startet som et enkelt spill, plager ham nå. Han kan ikke få henne ut av hodet, men han vil aldri tillate noen å komme inn i hjertet sitt igjen.
Selv om de begge kjemper med all sin makt mot denne brennende tiltrekningen, vil de klare å motstå?
Rozdział 1
Kapittel 01: Når Problemene Kom Gående
ELLIE
Jeg tror det å være den eneste single personen i en vennegjeng som bare består av lykkelige par som har mye sex, påvirket meg. Det fikk meg til å tenke at det var på tide å finne den rette fyren.
Ikke at jeg egentlig lette; jeg hadde bare lovet meg selv å ikke gå ut med flere drittsekker eller skjørtejegere etter alt jeg hadde vært gjennom.
Men det var da problemet startet – eller rettere sagt, det var da problemet kom gående gjennom døren.
Bens yngre bror, Ethan, kom inn i Zoe og Bens leilighet under en av våre sammenkomster, som innebar å drikke mye alkohol og oppdatere hverandre.
Jeg hadde ikke hørt mye om ham. Alt jeg visste var at han drev London-kontoret og var på vei tilbake. Anna burde ha fortalt meg at han var... sånn.
Bare ved å se på ham, kunne jeg si at han var typen jeg kalte en Ulvesjarmør. Det var min motsetning til Prinsen på den hvite hesten, som i mitt hode var det jeg ikke ville ha, men sannsynligvis burde ønske meg. Men jeg syntes alltid at Prinsene på den hvite hesten var for perfekte og dermed kjedelige.
Ulvesjarmøren var min ideelle type – den som har vill sex med deg og tar deg hardt, men som har den sjarmerende siden og behandler deg som en prinsesse resten av tiden.
Det var inntrykket den høye, bredskuldrede mannen med mørk blondt hår ga meg da han kom inn i rommet, kledd i dress på en lørdag. Han så for elegant ut og samtidig vill og viril.
"Ulvesjarmør?" hvisket jeg til Anna da vi beveget oss nærmere for å hilse på ham sammen med resten av gruppen.
Anna, min beste venn, var sannsynligvis hovedgrunnen til at jeg hadde denne ideen om å finne den rette fyren fast i hodet.
Ikke at hun hadde sagt til meg at jeg skulle gjøre det, men rett og slett fordi hun var gift med Will, den heteste og mest sexy tatoverte eks-spilleren og nerden jeg noensinne hadde møtt. De var perfekte sammen.
Jeg prøvde fortsatt å overtale de to til å donere noe av Wills DNA, så jeg kunne klone ham i et laboratorium. Jeg sier alltid at det er urettferdig at det bare finnes én Will. Anna traff blink, og det gjorde selvfølgelig Will også.
"Drittsekk-sjarmør, fra det jeg har hørt fra Will," hvisket hun tilbake.
Smile mitt falmet øyeblikkelig. Ikke at jeg dømte noen før jeg ble kjent med dem – det gjorde jeg ikke; jeg hatet stereotyper og typifisering som en god vitenskapskvinne burde – men å høre det ville sette enhver smart kvinne på vakt.
De siste månedene hadde jeg jobbet hardt for å holde meg unna skjørtejegere, drittsekker og spillere i New York.
Jeg tok en siste slurk av ølen, lente meg fremover og plasserte flasken på salongbordet før det var min tur til å hilse på mannen med de slående lysebrune øynene. Han var en god tjue centimeter høyere enn meg, selv med hæler.
Magen min knøt seg mens jeg tvang frem et smil som svar på hans, som avslørte perfekte tenner.
Faen... han er jævlig kjekk.
Jeg blunket, prøvde å komme ut av transe.
"Hyggelig å møte deg, Ethan. Jeg er Ellie. Velkommen tilbake til New York," sa jeg, og rakte frem hånden mens hjertet mitt hamret i brystet.
Jeg ignorerte det, sammen med skjelvingen som gikk nedover ryggraden. Kanskje var det fordi alle rundt oss stirret med en slags merkelig forventning, som om noe skrek, to single personer i rommet, ikke bare meg som alltid.
"Hyggelig å møte deg, Ellie." Han ristet hånden min fast.
Jeg prøvde å ignorere det raske blikket han ga meg, som brukte altfor mye tid på å fokusere på brystene mine. Jeg trakk hånden tilbake så snart han slapp den.
Ben, Will og Jack samlet seg i sofaene etter Ethans ankomst, og jeg dro Anna med meg inn på kjøkkenet for en ny drink.
"Øynene hans er akkurat som Bens," kommenterte hun.
Ja, de brune øynene var hypnotiske.
"Det samme gjelder ryktet, altså før han giftet seg med Zoe," sa jeg, og vi lo begge. "Men ikke la henne vite at jeg nevnte det. Hun ville spist meg levende."
Zoe og Bennett, eller bare Ben, var et annet par i vennegjengen min som sannsynligvis påvirket meg, men på en litt annerledes måte enn Anna og Will.
Det er fordi begge to var drittsekker som forelsket seg før de rakk å drepe hverandre. Jeg vet ikke hvordan de fortsatt er i live, kanskje fordi de utløste all sin sinne på hverandre gjennom sex.
"Han sjekket ut puppene dine," sa Anna da vi kom inn på kjøkkenet.
Hun holdt tilbake en latter og lente seg mot kjøkkenøya mens jeg åpnet to øl.
"Du klarte å legge merke til det? Jeg trodde det var på et øyeblikk."
"Jeg tror alle la merke til det."
"Uff! Hvorfor stirret alle?"
"Kanskje fordi dere er de eneste single i rommet? Det gjør det interessant å se på når man er gift."
"Trenger du virkelig å minne meg på det? Og det er ikke som om noe kommer til å skje mellom oss."
"Jeg vet, jeg vet. Ingen drittsekker, jævler eller kvinnebedårere. Har jeg hørt det i over et år nå?"
"Og du vil fortsette å høre det til jeg finner den rette fyren." Jeg rakte henne en av ølflaskene.
"Til den rette fyren! Måtte han dukke opp snart!" Hun hevet flasken sin, og vi skålte. "Og avslutte det dårlige humøret ditt med masse sex!" avsluttet hun.
"Hei! Hvilket dårlig humør?"
"Unnskyld meg!" Den dype stemmen lød før han kom inn på kjøkkenet.
Bare hans tilstedeværelse var nok til å gjøre meg ukomfortabel.
"Har du noe imot om jeg finner Bens vinstash?" spurte han, og Anna snudde seg mot ham.
"Jeg hjelper deg," tilbød hun, og førte ham til vinstativet på veggen bak meg.
Jeg tok en lang slurk av ølen min og forsvant i egne tanker mens de diskuterte viner bak meg.
"Hva tar dere Morgans? Jeg vet at Bennett går på treningsstudio nesten hver dag, men ingenting rettferdiggjør at dere vokser så mye, ikke bare i høyden," sa Anna plutselig, nesten så jeg spyttet ut ølen min.
Herregud! Hun, som alltid, uten filter. Jeg hørte ham le lavt.
"Du er vitenskapskvinnen, ikke sant? Da kan du forklare genetikk."
"Jeg tror det er noen ting som selv vitenskapsfolk som oss ikke kan forklare, ikke sant, El?" sa hun, og tvang meg til å snu meg mot dem.
"Selvfølgelig! Uansett hva dere snakker om, er jeg med dere."
"Så du er også vitenskapskvinne?" Han hevet et øyenbryn mot meg.
"Ja, mer som en forsker nå for tiden."
"Jeg må innrømme, jeg hadde et veldig annet bilde av vitenskapsfolk i hodet," sa han, uten å skjule måten øynene hans beveget seg over kroppen min, noe som gjorde meg urolig.
Ostatnie Rozdziały
#152 Epilog
Ostatnia Aktualizacja: 6/2/2025#151 Kapittel 151: Uansett hvor du går
Ostatnia Aktualizacja: 5/31/2025#150 Kapittel 150: Mine damer og herrer: Herr og fru Morgan
Ostatnia Aktualizacja: 5/27/2025#149 Kapittel 149: Hvor det hele begynte
Ostatnia Aktualizacja: 5/25/2025#148 Kapittel 148: Hva skjer i Vegas... Blir ikke i Vegas?
Ostatnia Aktualizacja: 5/21/2025#147 Kapittel 147: Ikke flere unnskyldninger
Ostatnia Aktualizacja: 5/18/2025#146 Kapittel 146: Stillhet, whisky og avstand
Ostatnia Aktualizacja: 5/16/2025#145 Kapittel 145: Vekten av min fiasko
Ostatnia Aktualizacja: 5/13/2025#144 Kapittel 144: En forferdelig følelse
Ostatnia Aktualizacja: 5/12/2025#143 Kapittel 143: Før alt ble mørkt
Ostatnia Aktualizacja: 5/9/2025
Może Ci się spodobać 😍
Rozwiedź się ze mną, zanim śmierć mnie zabierze, CEO
Moja ręka instynktownie powędrowała do brzucha. "Więc... naprawdę go nie ma?"
"Twoje osłabione przez raka ciało nie jest w stanie utrzymać ciąży. Musimy ją zakończyć, i to szybko," powiedział lekarz.
Po operacji ON się pojawił. "Audrey Sinclair! Jak śmiesz podejmować taką decyzję bez konsultacji ze mną?"
Chciałam wylać swój ból, poczuć jego objęcia. Ale kiedy zobaczyłam KOBIETĘ obok niego, zrezygnowałam.
Bez wahania odszedł z tą "delikatną" kobietą. Takiej czułości nigdy nie zaznałam.
Jednak już mi to nie przeszkadza, bo nie mam nic - mojego dziecka, mojej miłości, a nawet... mojego życia.
Audrey Sinclair, biedna kobieta, zakochała się w mężczyźnie, w którym nie powinna. Blake Parker, najpotężniejszy miliarder w Nowym Jorku, ma wszystko, o czym mężczyzna może marzyć - pieniądze, władzę, wpływy - ale jednej rzeczy nie ma: nie kocha jej.
Pięć lat jednostronnej miłości. Trzy lata potajemnego małżeństwa. Diagnoza, która pozostawia jej trzy miesiące życia.
Kiedy hollywoodzka gwiazda wraca z Europy, Audrey Sinclair wie, że nadszedł czas, by zakończyć swoje bezmiłosne małżeństwo. Ale nie rozumie - skoro jej nie kocha, dlaczego odmówił, gdy zaproponowała rozwód? Dlaczego torturuje ją w ostatnich trzech miesiącach jej życia?
Czas ucieka jak piasek przez klepsydrę, a Audrey musi wybrać: umrzeć jako pani Parker, czy przeżyć swoje ostatnie dni w wolności.
Odkupienie Byłej Żony: Odrodzona Miłość
Ból mojej nieślubnej ciąży jest raną, o której nigdy nie mogę mówić, ponieważ ojciec dziecka zniknął bez śladu. Kiedy byłam na skraju życia, Henry pojawił się, oferując mi dom i obiecując, że będzie traktował moje dziecko bez ojca jak swoje własne.
Zawsze byłam mu wdzięczna za uratowanie mnie tamtego dnia, dlatego znosiłam upokorzenie tego nierównego małżeństwa tak długo.
Ale wszystko zmieniło się, gdy jego dawna miłość, Isabella Scott, wróciła.
Teraz jestem gotowa podpisać papiery rozwodowe, ale Henry żąda dziesięciu milionów dolarów jako cenę za moją wolność - sumę, której nigdy nie uda mi się zebrać.
Spojrzałam mu w oczy i powiedziałam zimno: "Dziesięć milionów dolarów za zakup twojego serca."
Henry, najpotężniejszy spadkobierca na Wall Street, jest byłym pacjentem kardiologicznym. Nigdy nie podejrzewałby, że jego tak zwana haniebna eks-żona zorganizowała bijące serce w jego piersi.
Jednonocna przygoda z moim szefem
Nie odzyskasz mnie z powrotem
W dniu, w którym poślubił swoją pierwszą miłość, Aurelia miała wypadek samochodowy, a bliźnięta w jej łonie przestały mieć bicie serca.
Od tego momentu zmieniła wszystkie swoje dane kontaktowe i całkowicie zniknęła z jego życia.
Później Nathaniel porzucił swoją nową żonę i szukał na całym świecie kobiety o imieniu Aurelia.
W dniu, w którym się spotkali, zablokował ją w jej samochodzie i błagał: "Aurelia, proszę, daj mi jeszcze jedną szansę!"
(Gorąco polecam wciągającą książkę, której nie mogłam odłożyć przez trzy dni i noce. Jest niesamowicie angażująca i warto ją przeczytać. Tytuł książki to "Łatwy rozwód, trudne ponowne małżeństwo". Można ją znaleźć, wpisując tytuł w wyszukiwarkę.)
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Szczenię Księcia Lykanów
„Wkrótce będziesz mnie błagać. A kiedy to zrobisz – wykorzystam cię, jak mi się podoba, a potem cię odrzucę.”
—
Kiedy Violet Hastings rozpoczyna pierwszy rok w Akademii Zmiennokształtnych Starlight, pragnie tylko dwóch rzeczy – uczcić dziedzictwo swojej matki, stając się wykwalifikowaną uzdrowicielką dla swojej watahy, oraz przetrwać akademię, nie będąc nazywaną dziwakiem z powodu swojego dziwnego schorzenia oczu.
Sytuacja dramatycznie się zmienia, gdy odkrywa, że Kylan, arogancki dziedzic tronu Lykanów, który od momentu ich spotkania uprzykrzał jej życie, jest jej przeznaczonym partnerem.
Kylan, znany ze swojego zimnego charakteru i okrutnych sposobów, jest daleki od zadowolenia. Odmawia zaakceptowania Violet jako swojej partnerki, ale nie chce jej również odrzucić. Zamiast tego widzi w niej swojego szczeniaka i jest zdeterminowany, by uczynić jej życie jeszcze bardziej nieznośnym.
Jakby zmagania z torturami Kylana nie były wystarczające, Violet zaczyna odkrywać tajemnice dotyczące swojej przeszłości, które zmieniają wszystko, co myślała, że wie. Skąd naprawdę pochodzi? Jaka jest tajemnica jej oczu? I czy całe jej życie było kłamstwem?
Król Podziemia
Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"
Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."
Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.
Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Plan Geniusznych Dzieci: Przejęcie Imperium Miliardera Taty
Kiedy przyjmuje lukratywną ofertę leczenia Adama Havena, bezwzględnego prezesa Haven Enterprise, Irene znajduje się w sąsiedztwie najpotężniejszego człowieka w Silver City. Przywiązany do wózka inwalidzkiego po wypadku, Adam jest przyzwyczajony do kontrolowania wszystkiego i wszystkich wokół siebie. Jednak jego nowa lekarka okazuje się irytująco odporna na jego autorytet, nawet gdy jej jaśminowe perfumy wywołują wspomnienia, których nie może do końca uchwycić.
Gdy napięcie między lodowatym prezesem a upartą lekarką narasta, trójka genialnych dzieci pracuje za kulisami nad "Operacją Szczęście Mamy". W końcu, czy mogłyby prosić o lepszego ojca niż człowiek, który przeszedł ich test DNA?
Moi Zaborczy Alfa Bliźniacy Na Partnera
Tron Wilków
Jego odrzucenie uderzyło mnie natychmiast.
Nie mogłam oddychać, nie mogłam złapać tchu, gdy moja klatka piersiowa unosiła się i opadała, a żołądek skręcał się, nie mogłam się pozbierać, patrząc, jak jego samochód pędzi w dół podjazdu, oddalając się ode mnie.
Nie mogłam nawet pocieszyć mojej wilczycy, natychmiast wycofała się na tyły mojego umysłu, uniemożliwiając mi rozmowę z nią.
Czułam, jak moje usta drżą, a twarz marszczy się, gdy próbowałam się pozbierać, ale bezskutecznie.
Minęły tygodnie od ostatniego spotkania z Toreyem, a moje serce zdawało się łamać coraz bardziej z każdym dniem.
Ale ostatnio odkryłam, że jestem w ciąży.
Ciąże wilkołaków były znacznie krótsze niż u ludzi. Z Toreyem będącym Alfą, czas skracał się do czterech miesięcy, podczas gdy u Bety trwałoby to pięć, Trzeci w Dowództwie sześć, a u zwykłego wilka między siedem a osiem miesięcy.
Zgodnie z sugestią, udałam się do łóżka, z głową pełną pytań i rozmyślań. Jutro miało być intensywne, czekało mnie wiele decyzji do podjęcia.
Dla osób powyżej 18 roku życia.---Dwoje nastolatków, impreza i nieomylny towarzysz.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze
（Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami）
Nici Przeznaczenia
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.
Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.
Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.
Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.
„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.
„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.
