Sacrifice Vierge au Dernier Lycan

Sacrifice Vierge au Dernier Lycan

Jane Above Story · Zakończone · 350.7k słów

940
Gorące
10.5k
Wyświetlenia
300
Dodano
Udostępnij:facebooktwitterpinterestwhatsappreddit

Wstęp

Après une aventure d'un soir, j'ai ouvert les yeux et j'ai trouvé un homme nu et séduisant allongé à côté de moi. C'était le dernier Lycan.

Selon les rumeurs, le dernier Lycan devenait fou à chaque pleine lune. Il ne pouvait être apprivoisé qu'en ayant des relations sexuelles avec une louve vierge.

Chaque meute envoyait des vierges en sacrifice au dernier Lycan, et j'avais été choisie.

Avant qu'il ne se réveille, je me suis échappée discrètement.

Mais c'est étrange comme mon loup est devenu plus puissant !

Est-ce que coucher avec un Lycan pouvait me rendre plus forte ?!

Le Lycan était un mur de muscles masculins derrière moi. La chaleur de son corps me brûlait même à travers ma robe de mariée ; son souffle embrasait le contour de mon oreille alors qu'il se penchait et murmurait, "Compagne..."

Si le dernier Lycan était le Diable, je pensais que je pourrais bien vouloir aller en enfer.

Quand j'ai sauvé le dernier Lycan de sa cage, je n'aurais jamais pensé qu'un jour, je serais mise en cage par lui.

Rozdział 1

Le Lycan était une muraille de muscles masculins derrière moi. Sa chaleur corporelle me brûlait même à travers ma robe de mariée ; son souffle brûlait la coquille de mon oreille alors qu'il se penchait plus près et murmurait, "Compagne..."

Si le dernier Lycan était Le Diable, je pensais que je pourrais vouloir aller en Enfer.


Point de vue d'Helen

L'Antre du Diable

"Tu dois te réveiller maintenant ! Allez, allez !"

Je forçai mes paupières à s'ouvrir. Elles étaient si lourdes que je pensais avoir plus de chances de soulever le monde. Ma tête me faisait terriblement mal et je pouvais sentir des ecchymoses se former d'un côté de mon corps où j'avais manifestement été jetée au sol par celui qui m'avait enlevée.

"Quoi---?" Je luttai pour demander, ma langue se sentant épaisse et trop lourde comme mes paupières.

Ma joue semblait contusionnée. Je me souvenais soudain d'avoir été giflée et mes yeux s'ouvrirent en grand alors que l'adrénaline inondait mon système, me disant de me lever, de courir, de me battre.

La fille à mes côtés me serra les bras fermement. Elle me secoua un peu tout en secouant sa propre tête de manière négative.

"Nous sommes dans l'Antre du Diable. Nous avons été amenées comme tributs. Tu ne peux pas faire de problèmes sinon ils pourraient te tuer avant même que tu aies une chance de le voir."

"Le Diable ?" Je demandai, stupéfaite et soudain terrifiée.

Hochant de nouveau la tête, la fille chuchota rapidement, "Je suis Donna. Mes parents m'ont sauvée pour l'offrir. J'espère qu'il me choisira ! Si je deviens sa Luna, mes parents pourront vivre dans la Maison Alpha avec moi et toute ma famille en bénéficiera. Je suis la première Blanche-Neige de notre lignée depuis des générations."

Une Blanche-Neige était une femelle loup-garou avec une fourrure entièrement blanche : la femelle la plus forte, l'Alpha femelle, la compagne la plus désirable et la plus belle pour les loups.

La seule chose de Blanche-Neige chez moi était la robe de mariée que je portais, bien qu'elle ne soit pas immaculée après tout ce que j'avais traversé.

Repoussant la jupe volumineuse, je me tortillai jusqu'à être assise à côté de Donna. Nous étions toutes deux attachées avec des colliers de serrage aux poignets et des cordes épaisses aux chevilles. Un coup d'œil le long de la rangée révéla que toutes les femmes étaient ligotées de la même manière : des sacrifices vierges pour le dernier Lycan.

La peur me picotait, rendant ma peau hypersensible alors que je devenais de plus en plus inquiète de ce qui allait m'arriver ensuite.

Je connaissais toutes les histoires concernant Alpha Justin, dernier Lycan et unique fils du Roi Alpha Juden. On l'appelait 'Le Diable' parce qu'il était une bête enragée à cause de sa nature.

Selon les rumeurs, Alpha Justin ne pouvait être apprivoisé qu'en ayant des relations sexuelles avec une louve vierge pendant la pleine lune. Chaque meute envoyait des vierges en sacrifice au Diable. Il les rejetait toutes. Cruellement. Violemment. Certaines devenaient folles de son rejet. Que faisait-il pour rendre les femmes folles avec seulement un rejet ?

"Tes parents t'ont envoyée en tribut ? Alors tu viens de la Meute du Loup Solitaire ?" Je demandai, essayant d'utiliser notre conversation chuchotée pour me distraire de ma panique.

"Oui," dit Donna, manifestement fière de sa meute, "De quelle meute viens-tu ? Je ne t'ai jamais vue."

Je pouvais détecter une pointe de jalousie dans la question et essayai de réprimer une moue. Pourquoi serait-elle jalouse de moi ? Ne savait-elle pas ce qu'on disait que le Diable faisait aux tributs ? Elle devait savoir que je n'avais pas été offerte volontairement. Pensait-elle que j'allais être choisie à sa place ? À la place de toutes les autres louves vierges venues avant ?

"Je viens de la Meute de la Croix de Feu. Mon père est l'Alpha Henry. Je suis un Lys Tigré, donc je ne fais pas beaucoup de sorties dans d'autres territoires."

J'étais un pelage mixte - appelé Lys Tigré comme la princesse sauvage qui avait essayé si fort de voler le cœur de Peter Pan - avec une fourrure composée de trois couleurs. Ma famille avait espéré mieux pour moi, mais ma première transformation avait presque brisé le cœur de mon père.

Donna sembla se détendre après avoir appris que j'avais un pelage mixte. À ses yeux, j'étais déjà moins désirable.

Testant les colliers de serrage sur mes poignets, je réalisai que je ne pourrais pas les casser à moins de me transformer. Je pliai mes genoux pour tirer sur la corde enroulée autour de mes chevilles, mais mes doigts n'étaient pas assez forts pour défaire les nœuds. J'étais aussi impuissante que toutes les autres femmes alignées dans le couloir menant à la porte de ce qui devait être l'Antre du Diable.

La lourde porte en bois semblait solide et intacte, ce qui me surprit plus que cela n'aurait dû. Je savais que le Diable était censé être enchaîné dans ses chambres. On disait qu'il sauvait certaines des vierges qui lui étaient offertes. Il ne pouvait pas être trop violent derrière une porte aussi belle, n'est-ce pas ?

"Raconte-moi comment tu es arrivée ici ? S'il te plaît ?" demanda Donna.

Je ne voyais pas en quoi raconter à Donna ma capture pouvait faire du mal.

"J'ai pris une mauvaise décision. Je suis allée dans un bar seule. J'ai bu. Je suppose que c'est parce que je ne bois pas souvent et que je me sentais confuse. Des soldats sont entrés. Ils m'ont demandé si j'étais vierge. Ils ont ri quand j'ai dit 'oui' et j'allais les gifler pour avoir ri, mais quelqu'un m'a frappée en premier. J'ai perdu connaissance et je me suis réveillée ici. Tu me secouais. Voilà. Toute l'histoire."

"Sauf la partie où tu portais une robe de mariée seule dans un bar," fit remarquer Donna.

J'ai haussé les épaules sans répondre. Elle n'avait pas besoin de tout savoir---et la vérité était trop humiliante à affronter alors que nous étions déjà dans une situation terrible.

Aucun avertissement n'a précédé l'arrivée de la première louve poussée à travers la porte. Je me suis demandé ce qui allait se passer pendant quelques secondes tout au plus; la première femme a couru dans le couloir comme si les chiens de l'Enfer la poursuivaient.

Chaque louve entre moi et la porte était rejetée ou renvoyée en moins de quelques minutes. Des larmes, des babillages et même quelques cris venaient de celles que Le Diable ne voulait pas.

Plus mon tour approchait, plus je devenais nerveuse---et plus Donna devenait confiante.

Je pensais que Donna aurait plus de chance, mais elle était à peine entrée dans la pièce qu'un rugissement a retenti derrière la porte et elle a été jetée si violemment qu'elle s'est retrouvée en tas à mes pieds. Son bras était dans un angle étrange alors qu'elle essayait de se relever; je voulais aller vers elle mais je me suis retrouvée poussée à travers la porte à la place.

J'étais dans l'Antre du Diable !

Un air froid soufflait sur moi, me faisant frissonner. Je ne voyais presque rien dans l'obscurité de la pièce même avec ma vue de loup-garou améliorée. Mon ouïe a capté le son des chaînes - on disait que Le Diable était toujours enchaîné à cause de ses accès de rage incontrôlables - et mes frissons se sont transformés en tremblements de tout le corps.

"Bonjour ?" ai-je chuchoté, me demandant si lui parler me ferait sortir plus vite ou plus violemment.

Le Diable m'a surprise en répondant, "Bonjour."

Sa voix était riche et sombre et m'a fait frissonner d'une manière totalement différente.

J'ai avancé de quelques pas seulement pour être saisie par des bras forts et lourds. Une odeur sauvage de forêt ouverte et de bois de santal a envahi mon nez; je me suis laissée aller dans les bras du Diable plutôt que d'essayer de me libérer.

Ses grandes mains ont parcouru mon corps, agrippant mes seins et les pressant à travers ma robe avant de les relâcher pour caresser mon ventre plat jusqu'à mes hanches pleines. Je n'avais jamais été aussi consciente de mon corps qu'avec lui explorant ma forme par-dessus ma robe de mariée. Que ressentiraient ses mains sur ma peau nue ?

J'étais à la fois terrifiée et excitée. Je ne savais pas si je voulais crier ou me déshabiller pour Le Diable ; je l'ai laissé tourner mon corps et ma tête est tombée sur le côté alors qu'il pressait un baiser à bouche ouverte sur le point de marquage à la base de ma nuque.

"Oui," ai-je chuchoté, sans savoir à quoi j'acquiesçais ni pourquoi, sauf que je le faisais et que je devais le faire parce que ce moment avec ce monstre ? Toute ma vie m'avait menée à cela.

Le Diable était un mur de muscles masculins derrière moi. La chaleur de son corps me brûlait même à travers ma robe de mariée ; son souffle brûlait la coque de mon oreille alors qu'il se penchait plus près et chuchotait, "Compagne..."

Si le dernier Lycan était Le Diable, je pensais que je pourrais vouloir aller en Enfer.

Aucun mâle n'avait jamais été autorisé à me toucher. J'étais restée pure.

Son odeur m'enveloppait aussi lourdement que ses bras et ses lèvres étaient brûlantes alors qu'elles pressaient contre mon pouls battant à la base de ma gorge. Mon cœur a sauté un battement tandis que mon corps répondait par une bouffée de chaleur à celle qui régnait sur le Lycan.

Je ne m'étais jamais sentie aussi chaude, aussi vivante, aussi consciente de ma propre peau qu'avec le Lycan enroulé autour de moi. Ses mains ont parcouru ma robe à nouveau, me faisant gémir alors que ses paumes brûlantes agrippaient mes seins, faisant frotter le satin de ma robe de mariée contre les pics durs de mes tétons.

Je voulais qu'il déchire ma robe, qu'il touche ma peau, qu'il me touche, qu'il me touche, qu'il me touche.

Il a frotté son corps contre le mien, me faisant gémir à nouveau même si je ne pouvais pas le sentir aussi bien que je le voulais à travers les mètres de tissu de ma robe.

Je n'avais jamais voulu toucher un homme de la manière dont je voulais toucher ce mâle sauvage.

En tendant la main derrière moi, mes doigts étaient presque des griffes alors que je les enfonçais dans ses hanches, essayant de le rapprocher. Mais soudainement, il m'a repoussée d'une poussée violente qui m'a envoyée percuter la porte.

Ostatnie Rozdziały

Może Ci się spodobać 😍

Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem

Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem

1.7m Wyświetlenia · W trakcie · Rayna Quinn
„Słuchaj uważnie, Thea. Jesteś nikim i zawsze będziesz nikim. Prawda jest taka, że pieprzyłem cię tylko dlatego, że było to wygodne.” Zbliżył się do mnie, uderzając mnie mocno o ścianę, zamykając mnie swoim ciałem.

„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.

„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”

Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.


Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.

Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.

Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Pułapka Asa

Pułapka Asa

3.4m Wyświetlenia · Zakończone · Eva Zahan
Siedem lat temu Emerald Hutton opuściła swoją rodzinę i przyjaciół, aby uczęszczać do liceum w Nowym Jorku, trzymając w dłoniach swoje złamane serce, by uciec przed jedną osobą. Najlepszym przyjacielem jej brata, którego kochała od dnia, gdy uratował ją przed prześladowcami, gdy miała siedem lat. Złamana przez chłopaka swoich marzeń i zdradzona przez bliskich, Emerald nauczyła się zakopywać kawałki swojego serca w najgłębszym zakątku swoich wspomnień.

Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.

Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.

Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.

Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...

Pułapka Asa.
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż

Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż

897.8k Wyświetlenia · Zakończone · Jane Above Story
Hazel była gotowa na oświadczyny w Las Vegas, ale przeżyła szok życia, gdy jej chłopak wyznał miłość jej siostrze.
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Gra Przeznaczenia

Gra Przeznaczenia

925.6k Wyświetlenia · Zakończone · Dripping Creativity
Wilczyca Amie jeszcze się nie ujawniła. Ale kogo to obchodzi? Ma dobrą watahę, najlepszych przyjaciół i rodzinę, która ją kocha. Wszyscy, włącznie z Alfą, mówią jej, że jest idealna taka, jaka jest. Aż do momentu, gdy znajduje swojego partnera, a on ją odrzuca. Załamana Amie ucieka od wszystkiego i zaczyna od nowa. Żadnych wilkołaków, żadnych watah.

Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.

Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.

Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Król Podziemia

Król Podziemia

1.6m Wyświetlenia · Zakończone · RJ Kane
W moim życiu jako kelnerka, ja, Sephie - zwykła osoba - znosiłam lodowate spojrzenia i obelgi klientów, starając się zarobić na życie. Wierzyłam, że taki będzie mój los na zawsze.

Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"

Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."


Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.

Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca

Pieśń serca

2.4m Wyświetlenia · Zakończone · DizzyIzzyN
Na ekranie LCD w arenie wyświetlono zdjęcia siedmiu wojowników z Klasy Alfa. Tam byłam ja, z moim nowym imieniem.
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Ludzka Partnerka Króla Alf

Ludzka Partnerka Króla Alf

1.6m Wyświetlenia · W trakcie · HC Dolores
„Musisz coś zrozumieć, mała,” powiedział Griffin, a jego twarz złagodniała.

„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”

Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.

„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”


Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

539.6k Wyświetlenia · W trakcie · FancyZ
Emily była mężatką od czterech lat, ale wciąż nie miała dzieci. Diagnoza w szpitalu zamieniła jej życie w piekło. Nie może zajść w ciążę? Ale jej mąż rzadko bywał w domu przez te cztery lata, więc jak mogła zajść w ciążę?
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Mój Dominujący Szef

Mój Dominujący Szef

674.2k Wyświetlenia · W trakcie · Emma- Louise
Zawsze wiedziałam, że mój szef, pan Sutton, ma dominującą osobowość. Pracuję z nim od ponad roku. Jestem do tego przyzwyczajona. Zawsze myślałam, że to tylko kwestia biznesu, bo musi taki być, ale wkrótce dowiedziałam się, że to coś więcej.

Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?

Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.

Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.

Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.

Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Sekretna Ciąża Byłej Żony Miliardera

Sekretna Ciąża Byłej Żony Miliardera

356.6k Wyświetlenia · Zakończone · T.S
Wszyscy wiedzieli, że jestem w ciąży – z wyjątkiem mojego męża, Seana.
W dniu, w którym otrzymałam wyniki testu ciążowego, Sean poprosił o rozwód.
"Rozwiedźmy się. Christina wróciła."
"Wiem, że jesteś wściekła," mruknął. "Pozwól, że to naprawię."
Jego ręce znalazły mój pas, ciepłe i nieustępliwe, przesuwając się w dół krzywizny mojego kręgosłupa, aby objąć moje pośladki.
Odepchnęłam go od siebie, półserio, moja determinacja topniała, gdy pchnął mnie z powrotem na łóżko.
"Jesteś dupkiem," wyszeptałam, nawet gdy poczułam, jak zbliża się, jego czubek dotykający mojego wejścia.
Wtedy zadzwonił telefon – ostry, natarczywy – wyrywając nas z tej mgły.
To była Christina.
Więc zniknęłam, niosąc ze sobą tajemnicę, której miałam nadzieję, że mój mąż nigdy nie odkryje.
Nie Drażnij Lunę

Nie Drażnij Lunę

495.9k Wyświetlenia · W trakcie · Elowen Kim
Wszyscy boją się mojego temperamentu. Niewielu wie o mojej geniuszowej inteligencji czy wyjątkowych umiejętnościach mechanicznych. Mając zaledwie siedemnaście lat, prowadzę odnoszący sukcesy warsztat zajmujący się modyfikacją motocykli – mój bilet do ucieczki z toksycznego domu rządzonego przez przemocową macochę i ojca, który przymyka na to oko.

Prawie osiemnaście lat, z partnerem czy bez, nikt nie zniweczy mojego planu. Niezależność to jedyna rzecz, której kiedykolwiek pragnęłam. Ale więcej niż jeden mężczyzna uważa, że ma coś do powiedzenia w kwestii mojej przyszłości.

Mój ogień zawsze był moją siłą... i moim przekleństwem. Zapłaciłam cenę za swoją nieugiętość. Ale nie przestanę. Nie, dopóki nie będę wolna. Prawdziwe pytanie brzmi – ile jeszcze mogę znieść, zanim się złamię?
Nici Przeznaczenia

Nici Przeznaczenia

389.6k Wyświetlenia · Zakończone · Kit Bryan
Jestem zwykłym kelnerem, ale potrafię widzieć ludzkie przeznaczenie, w tym także Przemienionych.
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.

Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.

Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.

Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.

„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.

„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.