Starkare

Starkare

A.J Andrew’s · W trakcie · 269.0k słów

477
Gorące
477
Wyświetlenia
143
Dodano
Udostępnij:facebooktwitterpinterestwhatsappreddit

Wstęp

Jag är en sällsynt sort. Dotter till en Alfa kapabel att föda den starkaste typen av valp. Jag hade precis fyllt 18 och om sex månader skulle jag gå igenom löpet. Ett löp utan partner kunde döda en varg. Så mina föräldrar hade bjudit in flockledare och deras söner till våra marker för att tävla om min hand. Att säga att jag var nervös var en underdrift. Det var mycket vanligt att en kvinnlig alfa blev avlad och sedan kastad åt sidan. Vissa blev till och med dödade. Jag hade ingen aning om vad jag skulle förvänta mig.

Jag förväntade mig aldrig honom...

Att bli välsignad med en själsfrände är också en sällsynt sak. Jag såg honom för första gången under turneringen. Han hade kommit sent och skickat gåvor i förväg som en ursäkt för sin respektlöshet. Jag måste erkänna att jag var fascinerad av hans handlingar.

När jag såg honom kunde jag inte hålla tillbaka skriket som stoppade striden. Jag skulle ha hållit mig gömd under matchen. Jag skulle också ha agerat opartisk.

Men jag skulle inte heller ha hittat min själsfrände under detta.

Jag gick genom den tysta folkmassan. Jag var tvungen att vara nära honom som jag behövde andas. Detta lugnade alla mina rädslor för svek och förräderi. Han var bunden till mig av gudinnan själv, skapad för mig och jag för honom. Mina ögon kunde inte slitas från honom. Jag visste nu att mitt liv var säkert och att vi skulle älska starkt.

Gudinna hjälp dem som försöker skilja oss åt.

Rozdział 1

Min far är längre än någon annan man. Det hade jag sett...

Min mor ser bedräglig ut med sin lilla längd, men hon kunde döda de bästa krigarna från tre av de närmaste klanerna...

Och jag kom från dem.

Jag var en sällsynt ras. Född av två alfahannar och en hona. Min mor var sådan och hennes mor. Hennes mor också, för jag hade en vacker blodslinje. Varje alfahannes son skulle döda för mig. En hona med alfablod.

Missförstå mig inte, jag var lycklig, välsignad och älskad. När jag växte upp hade jag ingen aning om de utmaningar mitt liv skulle möta bara på grund av min förmåga att ge en man en stark valp.

Det var så gyllene som jag kunde minnas. Jag skrattade och dansade och sprang tills mina lungor brände och mina fötter var förhårdnade. Jag lärde mig mina plikter för att hjälpa till att hela och försvara min gemenskap. Min flock.

Mina föräldrar var dock förnuftiga, de lärde mig att odla mat, laga mat, jaga och lära mig. Jag visste hur jag skulle vara självförsörjande så att vad som än hände skulle jag kunna hjälpa mig själv.

Många kvinnor i min position avlas och överges sedan. Deras alfahannar får en stark valp, kanske en dyrbar prisdotter, och de lämnas att dö.

De såg till att jag skulle ha ett liv.

"Anna!"

Min mor kan ropa högre än en man. Även om jag var särskilt sen. Jag hade släpat fötterna hela morgonen, hela veckan. Jag ville inte göra detta.

Jag hade bett mina föräldrar att skjuta upp det ett år till bara för att ge mig lite tid att hålla fast vid så att jag kunde behålla mitt liv, min självständighet och mitt förstånd.

De hade rätt dock. Att gå igenom en brunst utan partner kan döda dig. Och jag vägrar att ge upp mitt liv.

Så nu visade jag upp mina lockiga bruna lockar i en knut som lät några flöda ut som ett vattenfall och fler i fronten för att rama in mitt ansikte. Den enkla klänningen jag bar var tilltalande för alla ögon. Jag gick alltid för elegans och klass. Ett dagsljusblått siden svepte runt mig. Dess Queen Anne-krage och tajta silhuett var kvällens mål.

"En fin bit boskap jag gör," muttrade jag.

Min ilska hade vuxit de senaste veckorna. Jag hade inget emot en partner alls. Jag var en hopplös romantiker som drömde om sann kärlek. Jag visste bara att detta aldrig skulle ge mig den önskan att bli betraktad som om jag var bortom perfekt. Världens blick fäster sig på plats runt mig när han memorerar mina drag. Jag skulle aldrig känna passion, intimitet, eufori eller kärlek.

Ikväll skulle jag gå ner och träffa unga högt rankade medlemmar från så många flockar att jag tappat räkningen och de skulle alla vilja att jag blev deras Luna och jag skulle stå där och le medan unga män slet varandra i stycken för att få en chans att ligga med mig. Och vem orkestrerade denna kväll? Mina föräldrar!

...igen, jag vet att jag kunde dö av en brunst utan partner ändå. Det är lite konstigt att dina föräldrar vill att du ska få ligga. Jag vet att jag inte har fel där.

Jag var arton.

För människor betydde det knappt något, för oss betydde det allt.

"Anna," en knackning kom på min dörr. "Det är Theo...

"Och resten av oss!"

Jag himlade med ögonen. "Kom in!"

De stack försiktigt in sina huvuden, med tanke på att jag hade varit ganska hämndlysten på sistone. Tog ut min olycka på alla stackars förbipasserande.

"Är besten redo för sin auktion?" Theo lutade huvudet åt sidan och försökte sig på en hemsk engelsk accent.

Jag vände mig om och höll upp händerna och frågade om det såg ut så.

"Inte illa," James satte sig på min säng. "Du kommer få en fin en,"

"Nog!" morrade Charles. Hans ögon flammade till lite. "Lovar du att uppföra dig?"

Han såg sig omkring i rummet på sina tre yngre syskon.

"Jag vet att du inte är glad på grund av vad som kan komma, men du har fortfarande det sista ordet här, och vi kommer inte låta något hända dig," han gick fram till mig och lade sina enorma händer på mina axlar.

"Jag vill inte bli lurad, Charlie," jag kände hur min mage nådde upp i halsen för en sekund. Mina bröder var i mitt rum, alla fina och redo, vilket betydde att mamma hade skickat dem, vilket betydde att någon skulle komma snart, vilket betydde att det verkligen var dags och nu kändes det plötsligt som alldeles för mycket för snabbt och jag var inte redo för något av det.

Theo såg vågorna av känslor rulla bakom mina ögon. "Det kommer att bli bra, vi kommer alla från samma linje. Ingen kommer att vara dum nog att göra det," Han nickade långsamt medan han höll ögonkontakt med mig.

Jag andades tungt, eller hur? Mina handflator var svettiga.

Det här är mitt liv dock. Resten av mitt liv kommer att bestämmas. Jag kommer att välja någon och sedan måste jag vara med dem resten av mitt liv. De kommer att vara mina och jag deras och jag kommer att ge dem valpar och vara deras Luna och uppfostra en flock och ha makt och säga över så många människor under så lång tid och det kommer att vara så mycket.

Jag satte mig ner med en suck. Nej vänta, det gjorde jag inte, Theo satte mig ner.

"Drick. Det," sa James och tryckte ett glas framför mig.

Åh! Ett glas. Ett glas vatten. Det borde hjälpa.

"Tack," en grov och torr version av min röst kom ut.

Charlie knäböjde framför mig och såg på mig med sina bästa storebrorsögon. "Tror du att du kan göra detta?"

Kunde jag?

Hade jag ett val?

Mor och far skickade ut avtalsbrevet och meddelandena till alla. Jag skulle presenteras med månen efter min födelsedag. Jag skulle träffa hanar och sedan skulle jag se vem jag gillade. Därifrån var det mer upp till hanarna tills jag verkligen var tvungen att välja.

Och alla flockar höll med om att jag skulle få säga mitt. Att jag skulle få välja min hane.

Och här var jag, livrädd, för jag visste att de fortfarande kunde lura mig.

Men inget blir gjort av att vara rädd. Om en man lurar mig för en stark arvinge tar jag min son och lämnar honom i dammet. Jag kommer inte att bryta ihop i lögner och viskningar. Jag kommer att möta vinden som kommer.

Jag tog en lång klunk och reste mig, "Jag är redo," nickade jag och sköt tillbaka mina axlar. Män vill ha mig, de får kämpa för det, bevisa sig.

"Åh, Anna!" Min mor jublade när jag gick nerför trappan. Hennes ögon var dimmiga för dramatisk effekt. "Du ser så graciös ut, min valp," hon kom över och drog mig in i sina armar och slätade sedan omedelbart ut min klänning.

"Stark," Min fars röst kom bakom mig, jag vände mig om och såg hans långa och fasta figur. "Du ser ut som om du har förberett dig för strid, lilla vän," han log och fyllde ett glas. "Bra."

"Pappa," jag går och kramar honom. Min pappa ville alltid att vi skulle kunna stå på egna ben.

"Böj dig inte för dem, Annette," Han höll mig i sin starka famn som om det var sista gången. Han tryckte mitt lilla ansikte mot sitt bröst som om jag var tre år gammal.

"De kommer snart, min valp, gå tillbaka uppför trappan, din pappa kommer och hämtar dig när det är dags," Min mor fussade och separerade mig från min fars omfamning.

Hon höll min hand. "Dina bröder kan patrullera festen i förväg. Skrämma dessa små pojkar till rätta, men du måste göra en entré för att låta dem veta vem du är. Ett pris nej. Priset," min mor tog tag i mig och ledde mig uppför trappan. "Jag vet att rädslan som kommer från detta, men lita på att vi kommer att hjälpa till att skydda dig."

Hon fick mig till mitt sovrum och satte mig på sängkanten.

"Min älskling, jag vet att du har drömt om kärlek och romantik... och detta är inte exakt den historien," sa min mamma och klappade min hand. "Jag vet inte vad jag ska säga annat än att den här situationen är vad du gör den till. En relation kommer bara så långt som du tillåter den och hur du vill att den ska gå. Om du vill ha ilska är det vad du får, om du vill ha lycka kommer du att sträva efter det och om du vill ha utrymme kommer de att ge dig det, men gå inte för långt. Du förtjänar stor kärlek, ikväll vill jag att du ska behålla lite hopp i ditt bröst för en."

Jag nickade. "Tror du att det blir en bra man?"

"Jag tror inte att gudinnan skulle överge dig, min valp," Min mamma svällde av stolthet innan hon lämnade rummet.

Jag satt och trampade med foten i en bra tjugo minuter. Punktlighet var nyckeln i dessa saker, en signal om respekt för familjens härkomst och honan. Jag visste att jag inte skulle behöva vänta länge och alla skulle vara redo. Mina bröder skulle ha skakat hand med varje hane som steg in i vårt hus och de skulle ha markerat sina dofter runt huset. Krigare från vår flock skulle vara de sista att komma in ifall någon gör något otroligt dumt och försöker kidnappa mig.

"Annette, det är dags."

Ostatnie Rozdziały

Może Ci się spodobać 😍

Król Podziemia

Król Podziemia

1.6m Wyświetlenia · Zakończone · RJ Kane
W moim życiu jako kelnerka, ja, Sephie - zwykła osoba - znosiłam lodowate spojrzenia i obelgi klientów, starając się zarobić na życie. Wierzyłam, że taki będzie mój los na zawsze.

Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"

Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."


Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.

Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca

Pieśń serca

2.4m Wyświetlenia · Zakończone · DizzyIzzyN
Na ekranie LCD w arenie wyświetlono zdjęcia siedmiu wojowników z Klasy Alfa. Tam byłam ja, z moim nowym imieniem.
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Gra Przeznaczenia

Gra Przeznaczenia

913.9k Wyświetlenia · Zakończone · Dripping Creativity
Wilczyca Amie jeszcze się nie ujawniła. Ale kogo to obchodzi? Ma dobrą watahę, najlepszych przyjaciół i rodzinę, która ją kocha. Wszyscy, włącznie z Alfą, mówią jej, że jest idealna taka, jaka jest. Aż do momentu, gdy znajduje swojego partnera, a on ją odrzuca. Załamana Amie ucieka od wszystkiego i zaczyna od nowa. Żadnych wilkołaków, żadnych watah.

Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.

Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.

Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Ludzka Partnerka Króla Alf

Ludzka Partnerka Króla Alf

1.6m Wyświetlenia · W trakcie · HC Dolores
„Musisz coś zrozumieć, mała,” powiedział Griffin, a jego twarz złagodniała.

„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”

Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.

„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”


Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Królowa Lodu na sprzedaż

Królowa Lodu na sprzedaż

1.7m Wyświetlenia · Zakończone · Maria MW
"Załóż je." Wzięłam sukienkę i bieliznę, a potem chciałam wrócić do łazienki, ale ona mnie zatrzymała. Miałam wrażenie, że moje serce na chwilę przestało bić, gdy usłyszałam jej polecenie. "Ubierz się tutaj. Chcę cię zobaczyć." Na początku nie zrozumiałam, co miała na myśli, ale kiedy spojrzała na mnie z niecierpliwością, wiedziałam, że muszę zrobić, co mówi. Otworzyłam szlafrok i położyłam go na białej sofie obok mnie. Trzymając sukienkę, chciałam ją założyć, gdy znowu ją usłyszałam. "Stop." Moje serce prawie wyskoczyło z piersi. "Połóż sukienkę na sofie na chwilę i stań prosto." Zrobiłam, co kazała. Stałam tam całkowicie naga. Oglądała mnie od stóp do głów swoimi oczami. Sposób, w jaki przyglądała się mojemu nagiemu ciału, sprawiał, że czułam się okropnie. Przesunęła moje włosy za ramiona, delikatnie przesuwając palcem wskazującym po mojej klatce piersiowej, a jej wzrok zatrzymał się na moich piersiach. Potem kontynuowała procedurę. Jej wzrok powoli przesuwał się w dół między moje nogi i patrzyła na to przez chwilę. "Rozstaw nogi, Alice." Kucnęła, a ja zamknęłam oczy, gdy przesunęła się, żeby zobaczyć mnie z bliższej odległości. Miałam tylko nadzieję, że nie jest lesbijką czy coś, ale w końcu wstała z zadowolonym uśmiechem. "Idealnie ogolona. Mężczyźni to lubią. Jestem pewna, że mój syn też to polubi. Twoja skóra jest ładna i miękka, a ty jesteś umięśniona, ale nie za bardzo. Jesteś idealna dla mojego Gideona. Najpierw załóż bieliznę, potem sukienkę, Alice." Miałam wiele do powiedzenia, ale przełknęłam to. Chciałam tylko uciec, i to był moment, kiedy przysięgłam sobie, że pewnego dnia mi się uda.

Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Mój Dominujący Szef

Mój Dominujący Szef

661.8k Wyświetlenia · W trakcie · Emma- Louise
Zawsze wiedziałam, że mój szef, pan Sutton, ma dominującą osobowość. Pracuję z nim od ponad roku. Jestem do tego przyzwyczajona. Zawsze myślałam, że to tylko kwestia biznesu, bo musi taki być, ale wkrótce dowiedziałam się, że to coś więcej.

Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?

Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.

Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.

Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.

Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

523.5k Wyświetlenia · W trakcie · FancyZ
Emily była mężatką od czterech lat, ale wciąż nie miała dzieci. Diagnoza w szpitalu zamieniła jej życie w piekło. Nie może zajść w ciążę? Ale jej mąż rzadko bywał w domu przez te cztery lata, więc jak mogła zajść w ciążę?
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

447.4k Wyświetlenia · Zakończone · Nora Hoover
Krążą plotki, że prestiżowy potomek rodu Flynnów jest sparaliżowany i pilnie potrzebuje żony. Reese Brooks, adoptowana wychowanka wiejskiej rodziny Brooksów, niespodziewanie zostaje zaręczona z Malcolmem Flynnem jako zastępstwo za swoją siostrę. Początkowo pogardzana przez Flynnów jako niewykształcona prowincjuszka bez odrobiny ogłady, Reese staje się ofiarą złośliwych plotek, które przedstawiają ją jako niepiśmienną, nieelegancką morderczynię. Wbrew wszelkim przeciwnościom, wyłania się jako wzór doskonałości: crème de la crème projektantów mody, elitarna hakerka, gigant finansów i wirtuozka nauk medycznych. Jej wiedza staje się złotym standardem, pożądanym przez inwestycyjnych tytanów i medycznych półbogów, a jednocześnie przyciąga uwagę ekonomicznego lalkarza z Warszawy.
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nietykalna

Nietykalna

340.9k Wyświetlenia · Zakończone · Marii Solaria
„N-nie! To nie tak!” błagałam, łzy spływały po mojej twarzy. „Nie chcę tego! Musisz mi uwierzyć, proszę!”

Jego duża ręka gwałtownie chwyciła mnie za gardło, unosząc mnie z ziemi bez wysiłku. Jego palce drżały przy każdym uścisku, zaciskając drogi oddechowe niezbędne do mojego życia.

Zakaszlałam; dusiłam się, gdy jego gniew przenikał przez moje pory i spalał mnie od środka. Ilość nienawiści, jaką Neron do mnie żywi, jest ogromna, i wiedziałam, że nie wyjdę z tego żywa.

„Jakbym miał uwierzyć morderczyni!” głos Nerona był przenikliwy w moich uszach.

„Ja, Neron Malachi Prince, Alfa stada Księżycowego Cyrkonu, odrzucam cię, Halimo Zira Lane, jako moją partnerkę i Lunę.” Rzucił mnie na ziemię jak śmiecia, zostawiając mnie walczącą o oddech. Następnie podniósł coś z ziemi, przewrócił mnie i przeciął.

Przeciął przez mój Znak Stada. Nożem.

„I tym samym skazuję cię na śmierć.”


Odrzucona w swoim własnym stadzie, młoda wilkołaczyca zostaje uciszona przez miażdżący ciężar i wolę wilków, które chcą, by cierpiała. Po tym, jak Halima zostaje fałszywie oskarżona o morderstwo w stadzie Księżycowego Cyrkonu, jej życie rozpada się w popiół niewolnictwa, okrucieństwa i przemocy. Dopiero po odnalezieniu prawdziwej siły wilka może mieć nadzieję na ucieczkę przed koszmarami przeszłości i ruszenie naprzód...

Po latach walki i leczenia, Halima, ocalała, ponownie staje w konflikcie z dawnym stadem, które kiedyś skazało ją na śmierć. Poszukuje się sojuszu między jej dawnymi oprawcami a rodziną, którą znalazła w stadzie Księżycowego Granatu. Dla kobiety, która teraz nazywa się Kiya, idea wzrastającego pokoju tam, gdzie leży trucizna, jest mało obiecująca. Gdy narastający hałas urazy zaczyna ją przytłaczać, Kiya staje przed jednym wyborem. Aby jej ropiejące rany mogły się naprawdę zagoić, musi stawić czoła swojej przeszłości, zanim ta pochłonie Kiyę tak, jak pochłonęła Halimę. W rosnących cieniach ścieżka do przebaczenia zdaje się pojawiać i znikać. W końcu nie można zaprzeczyć mocy pełni księżyca - a dla Kiyi może się okazać, że wezwanie ciemności jest równie nieustępliwe...

Ta książka jest przeznaczona dla dorosłych czytelników, ponieważ porusza wrażliwe tematy, w tym: myśli lub działania samobójcze, przemoc i traumy, które mogą wywołać silne reakcje. Prosimy o rozwagę.

Tom 1 z serii Awatar Księżyca
Sekretna Ciąża Byłej Żony Miliardera

Sekretna Ciąża Byłej Żony Miliardera

335.5k Wyświetlenia · Zakończone · T.S
Wszyscy wiedzieli, że jestem w ciąży – z wyjątkiem mojego męża, Seana.
W dniu, w którym otrzymałam wyniki testu ciążowego, Sean poprosił o rozwód.
"Rozwiedźmy się. Christina wróciła."
"Wiem, że jesteś wściekła," mruknął. "Pozwól, że to naprawię."
Jego ręce znalazły mój pas, ciepłe i nieustępliwe, przesuwając się w dół krzywizny mojego kręgosłupa, aby objąć moje pośladki.
Odepchnęłam go od siebie, półserio, moja determinacja topniała, gdy pchnął mnie z powrotem na łóżko.
"Jesteś dupkiem," wyszeptałam, nawet gdy poczułam, jak zbliża się, jego czubek dotykający mojego wejścia.
Wtedy zadzwonił telefon – ostry, natarczywy – wyrywając nas z tej mgły.
To była Christina.
Więc zniknęłam, niosąc ze sobą tajemnicę, której miałam nadzieję, że mój mąż nigdy nie odkryje.
Nici Przeznaczenia

Nici Przeznaczenia

370.4k Wyświetlenia · Zakończone · Kit Bryan
Jestem zwykłym kelnerem, ale potrafię widzieć ludzkie przeznaczenie, w tym także Przemienionych.
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.

Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.

Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.

Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.

„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.

„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.
Nie Drażnij Lunę

Nie Drażnij Lunę

451.2k Wyświetlenia · W trakcie · Elowen Kim
Wszyscy boją się mojego temperamentu. Niewielu wie o mojej geniuszowej inteligencji czy wyjątkowych umiejętnościach mechanicznych. Mając zaledwie siedemnaście lat, prowadzę odnoszący sukcesy warsztat zajmujący się modyfikacją motocykli – mój bilet do ucieczki z toksycznego domu rządzonego przez przemocową macochę i ojca, który przymyka na to oko.

Prawie osiemnaście lat, z partnerem czy bez, nikt nie zniweczy mojego planu. Niezależność to jedyna rzecz, której kiedykolwiek pragnęłam. Ale więcej niż jeden mężczyzna uważa, że ma coś do powiedzenia w kwestii mojej przyszłości.

Mój ogień zawsze był moją siłą... i moim przekleństwem. Zapłaciłam cenę za swoją nieugiętość. Ale nie przestanę. Nie, dopóki nie będę wolna. Prawdziwe pytanie brzmi – ile jeszcze mogę znieść, zanim się złamię?