Tango med Alfaens Hjerte
judels.lalita · Zakończone · 157.2k słów
Wstęp
"Han møtte henne på Alpha-treningsleiren," sa han. "Hun er en perfekt partner for ham. Det snødde i natt, noe som indikerer at ulven hans er fornøyd med valget sitt."
Hjertet mitt sank, og tårene rant nedover kinnene mine.
Alexander tok min uskyld i går kveld, og nå tar han den kvinnen på kontoret sitt som sin Luna.
Emily ble latterliggjort av flokken på sin 18-årsdag og forventet aldri at Alphas sønn skulle være hennes partner.
Etter en natt med lidenskapelig kjærlighet finner Emily ut at partneren hennes har valgt en annen. Knust og ydmyket forsvinner hun fra flokken.
Nå, fem år senere, er Emily en respektert høytstående kriger i Kong Alpha's hær.
Når hennes beste venn inviterer henne til en kveld med musikk og latter, forventer hun aldri å møte sin partner.
Vil partneren hennes finne ut at det er henne?
Vil han jage etter henne, og viktigst av alt, vil Emily klare å holde hemmelighetene sine trygge?
Rozdział 1
Emilys perspektiv
"Væææær så snill, Emily!" Mila, min beste venninne, tryglet over lenken. "Jeg vil virkelig dra!"
"Jeg står ikke i veien for deg, Mila. Du er velkommen til å dra på flokkdansen," svarte jeg tilbake. "Gå og ha det gøy med Jax."
Jax var Milas partner, og selv om vi kom godt overens, følte jeg meg alltid som et tredje hjul som hang med.
"Men du vet at det ikke blir det samme uten deg!" sutret Mila, stemmen hennes dirret. "Og du skylder meg en tjeneste!"
Jeg sukket, irritert.
Jeg visste at hun ville trekke frem "du skylder meg en" kortet før eller senere for å tvinge meg til å dra.
Den eneste grunnen til at jeg skyldte henne noe, var at jeg trengte å kopiere leksene hennes da skiftet mitt endte sent. Jeg var utslitt den kvelden og hadde til og med hoppet over middagen.
"Så du krever inn en tjeneste jeg skylder deg?" knurret jeg, frustrert.
"Funker det?" spurte hun, fnisende.
Jeg klemte toppen av nesen min og ristet på hodet - denne vennen min! Hun visste nøyaktig hvordan hun skulle manipulere meg til å si ja!
Mila og jeg har vært venner siden barnehagen, men vi ble bestevenner nylig. Hun var den eneste vennen jeg hadde igjen etter bursdagen min.
Jeg sukket innvendig mens tårene fylte øynene mine.
Jeg hadde mistet alle vennene mine og respekten til flokken på én natt.
"Du er verdens verste bestevenn," knurret jeg. "Vet du det?"
"Betyr det at du vurderer å dra?" kvitret hun, håpefull.
"Ja," svarte jeg surt. "Men jeg blir ikke ute sent. Jeg har trening i morgen tidlig!"
Mila hvinte av glede over lenken.
"Avtale!" sa hun, og slapp ut et nytt høylytt hvin. "Vi sees snart!"
"Uansett!" sa jeg, lukket lenken og kastet meg ned på sengen.
Det var ikke det at jeg ikke ville dra på flokkdansen - jeg elsker å danse - det var bare at jeg følte meg litt rar, som om noe var i ferd med å skje.
Jeg visste at det ikke kunne være ulven min; jeg hadde ingen, og foreldrene mine, inkludert Alfa Cole, trodde at jeg bare var en sen blomstrer.
Jeg, derimot, trodde at jeg var straffet av gudinnen og ikke ville få en.
Jeg sukket og lukket øynene.
Jeg skulle ønske jeg hadde skiftet på bursdagen min. Jeg skulle ønske jeg hadde en ulv som resten av flokkmedlemmene.
Jeg kunne bare forestille meg hvor vakker hun ville være - stor og sterk, og pelsen hennes sølvfarget under fullmånen. Hun ville ha en ikke-tull-holdning og ikke underkaste seg noen, inkludert alfaer.
Men det var bare en drøm, ikke min virkelighet.
Tankene mine drev av gårde til alle mulighetene med å ha en ulv.
Kanskje da ville flokken ikke se på meg som mer enn bare en misfit eller en byrde.
Kanskje da kunne jeg kreve min rang som Beta.
En bankelyd hørtes på døren, og øynene mine fløy opp. Jeg snudde blikket desorientert mot vekkerklokken på skrivebordet mitt.
Klokken var 19.
Øynene mine ble store. Jeg er sen!
"Emily?" Milas bekymrede stemme kom fra døren. "Er du der inne?"
"Faen!" knurret jeg, hoppet ut av sengen og løp mot døren.
En ny bankelyd, denne gangen mer hastende, ekko gjennom det stille rommet mitt.
"Ja," sa jeg, gned meg i øynene mens jeg åpnet døren.
Mila rynket pannen, og blikket hennes beveget seg stille over meg.
"Hvorfor er du ikke kledd og klar?" skrek hun, skuffet.
"Beklager," mumlet jeg. "Jeg sovnet."
Mila himlet med øynene og sukket.
"Kom igjen," sa hun og dro meg tilbake inn i rommet. "Vi må få deg klar. Vi har bare noen få minutter før vi må dra, ellers blir vi for sene!"
Mila's øyne ble glassaktige—sannsynligvis koblet til Jax for å fortelle ham at jeg var sen—igjen.
"Hva venter du på, jente?" bjeffet Mila da jeg ikke rørte meg. "Få rumpa di i dusjen nå!"
Jeg tok et dypt pust, grep håndkleet mitt og gikk mot badet.
Ti minutter senere var jeg tilbake på rommet mitt.
"Kle på deg," beordret Mila og rakte meg en kort kjole som gikk til knærne.
"Det er ingen sjanse for at jeg tar på meg den!" sa jeg skarpt og pekte på kjolen.
"Å, jo, det skal du!" sa hun. "Kle på deg! Vi skal på fest!"
"Det er bare en vanlig flokkdans, Mila, ikke ball!" argumenterte jeg.
"Det er ikke bare en hvilken som helst flokkdans, Emily," sa hun bestemt. "Vet du ikke hvem som er tilbake?"
"Hvem?" spurte jeg og krysset armene rundt midjen. Har jeg gått glipp av flokkmeldingen?
Mila sukket, ga meg et irriterende blikk, dyttet meg ned på stolen og begynte å tørke håret mitt.
"Alexander er tilbake," sa hun.
Jeg frøs i stolen da jeg hørte Alex sitt navn.
Jeg hadde vært forelsket i ham så lenge jeg kunne huske, som alle andre ulvemødre uten paring.
Han så aldri ut til å legge merke til meg, og han hadde alltid de vakreste eller mest populære ulvemødrene på armen.
Det knuste hjertet mitt, men jeg tror at en dag vil han til slutt legge merke til meg og se meg for den jeg er.
Jeg sukket da jeg husket dagen Alex dro for Alfa-trening—det var for to år siden.
Jeg følte meg elendig og gråt meg i søvn. Jeg var til og med knust da jeg fant ut at han ikke fikk besøke flokken i feriene.
"Alpha Coles sønn?" spurte jeg forsiktig; på dette tidspunktet måtte Alex ha funnet sin partner.
Milas grønne øyne lyste opp av spenning.
"Ja," sa hun og grep børsten min.
"Når kom han tilbake?" spurte jeg, og kjente en klump forme seg i halsen.
"I morges," svarte hun, og hun fanget blikket mitt i speilet. "Dette er hans velkomstfest, Em."
Magen min føltes som om noen hadde snudd den opp ned.
Alexander var tilbake.
Alexander Black, gutten jeg hadde vært så forelsket i, hadde kommet tilbake til flokken sin.
"Mila, jeg tror jeg bør takke nei til flokkdansen." sa jeg sakte.
Mila smalnet øynene.
"Er du ikke nysgjerrig på hvordan han ser ut nå?" spurte hun, forvirret. "Vi har ikke sett ham på en stund! Han må se annerledes ut etter all den intensive treningen på Alfa-leiren."
"Ja, men..."
"Dessuten," avbrøt Mila meg. "Alpha Cole har arrangert velkomstfesten i håp om at Alexander vil finne sin skjebnepartner. Han skal snart bli Alfa, og uten sin partner kan han ikke kreve Alfa-tittelen."
Jeg holdt meg stille.
Jeg var ikke Luna-materiale. Jeg var knapt en kriger, og jeg visste at Alex trengte en vakker og sterk Luna ved sin side for å herske. Sannsynligheten for at jeg passet inn i de kriteriene var liten.
"Kom igjen!" sa Mila, ivrig. "Det blir gøy!"
En halvtime senere var jeg fullt påkledd i den svarte kjolen som Mila hadde valgt for meg.
"La oss gå!" sa hun, grep armen min og dro meg ut av rommet.
Det som skjedde på flokkdansen ville hjemsøke meg resten av livet.
Ostatnie Rozdziały
#120 Kapittel 120 - Epilog
Ostatnia Aktualizacja: 1/24/2025#119 Kapittel 119 - Spre vingene
Ostatnia Aktualizacja: 1/24/2025#118 Kapittel 118 - Slutt på denne galskapen
Ostatnia Aktualizacja: 1/24/2025#117 Kapittel 117 - Kjenner til Xaviers planer
Ostatnia Aktualizacja: 1/24/2025#116 Kapittel 116 - Ubetydelig gjerning
Ostatnia Aktualizacja: 1/24/2025#115 Kapittel 115 - Et hyl så vakkert
Ostatnia Aktualizacja: 1/24/2025#114 Kapittel 114 - Desperat stemme
Ostatnia Aktualizacja: 1/24/2025#113 Kapittel 113 - Ferdig spilling
Ostatnia Aktualizacja: 1/24/2025#112 Kapittel 112 - Alt forgjeves
Ostatnia Aktualizacja: 1/24/2025#111 Kapittel 111 - Få deg til å sove
Ostatnia Aktualizacja: 1/24/2025
Może Ci się spodobać 😍
Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem
„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.
„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”
Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.
Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.
Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.
Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Pułapka Asa
Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.
Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.
Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.
Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...
Pułapka Asa.
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Gra Przeznaczenia
Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.
Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.
Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Król Podziemia
Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"
Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."
Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.
Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Ludzka Partnerka Króla Alf
„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”
Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.
„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”
Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Mój Dominujący Szef
Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?
Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.
Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.
Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.
Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Królowa Lodu na sprzedaż
Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze
（Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami）
Nici Przeznaczenia
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.
Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.
Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.
Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.
„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.
„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.
