Trône des Loups

Trône des Loups

BestofNollywood · W trakcie · 472.5k słów

416
Gorące
2.6k
Wyświetlenia
710
Dodano
Udostępnij:facebooktwitterpinterestwhatsappreddit

Wstęp

"Moi, Torey Black, Alpha de la Lune Noire, te rejette."
Son rejet m'a frappée instantanément.
Je ne pouvais plus respirer, incapable de reprendre mon souffle alors que ma poitrine se soulevait et s'abaissait, mon estomac se retournant, incapable de me ressaisir alors que je regardais sa voiture filer dans l'allée et s'éloigner de moi.

Je ne pouvais même pas réconforter mon loup, elle s'est immédiatement retirée au fond de mon esprit, m'interdisant de lui parler.

Je sentais mes lèvres trembler, mon visage se contracter alors que j'essayais de me contenir mais échouais lamentablement.

Des semaines s'étaient écoulées depuis que j'avais vu Torey pour la dernière fois, mon cœur semblant se briser un peu plus chaque jour.

Mais dernièrement, j'ai découvert que j'étais enceinte.

Les grossesses de loups-garous étaient beaucoup plus courtes que celles des humains. Avec Torey étant un Alpha, cela réduisait la durée à quatre mois, tandis qu'un Bêta serait de cinq, le Troisième en Commande serait de six et un loup ordinaire serait entre sept et huit.

Comme suggéré, je me suis dirigée vers le lit, l'esprit plein de questions et de merveilles. Demain allait être intense, il y avait beaucoup de décisions à prendre.

Réservé aux 18 ans et plus.---Deux adolescents, une fête et l'âme sœur indéniable.

Rozdział 1

Le point de vue d'Eva

Je pouvais à peine garder les yeux ouverts alors que je reposais lourdement ma tête sur la paume de ma main. Ma joue était légèrement rouge à cause de l'empreinte laissée par mes doigts et ma paume.

Mon cerveau n'assimilait presque pas les mots que mon professeur de littérature anglaise relayait, mon esprit incapable de comprendre les informations qu'elle fournissait.

Ce que j'entendais semblait entrer par une oreille et sortir par l'autre.

Mon absence d'attention ou d'intérêt était due à un manque de sommeil et à l'épuisement. Je n'étais pas rentrée chez moi avant 1 heure du matin la nuit dernière et, pour une raison inconnue, je n'avais presque pas dormi une heure.

Ma louve avait été rare, elle s'était retirée au fond de mon esprit depuis la mort de mes parents, mais dernièrement, elle avait fait sentir sa présence plus fortement.

Je m'étais plongée dans les tours de garde à la frontière, effectuant plus de quatre gardes de nuit par semaine et parfois des doubles gardes. C'était une distraction et cela me permettait de devenir de plus en plus forte.

Quelque chose avec lequel le Bêta de ma meute, Jaxon, était d'accord. Il m'encourageait à prendre plus de tours de garde depuis que ma louve était apparue à mon seizième anniversaire. La date à laquelle un loup-garou obtient finalement son loup.

C'était il y a presque deux ans, et il ne me restait que deux mois avant mon dix-huitième anniversaire.

Jaxon avait été un ami proche de mon père avant sa mort, il avait promis de veiller sur moi. Mon père avait été un guerrier de la meute, ce qui expliquait pourquoi Jaxon avait été plus dur avec moi ces derniers temps.

Ma louve était une guerrière de la meute et avec la réputation de mon père, je devais être à la hauteur. Suivre ses traces.

Quand mon père est mort, ma mère s'est suicidée peu de temps après. Il était mort en protégeant son Alpha, des renégats les avaient attaqués lors d'une visite à une meute du nord.

La douleur a été instantanée, le cœur et l'âme de ma mère ont quitté son corps au moment où mon père a rendu son dernier souffle. Elle ne pouvait pas supporter l'idée de rester sur cette terre sans son âme sœur, la personne qui partageait la moitié de son âme.

La connexion entre des âmes sœurs est si délicate et précieuse que, dès que vous voyez la personne qui détient la moitié de votre cœur et de votre âme, le temps s'arrête.

Seuls les loups-garous ont la capacité d'identifier qui est leur âme sœur. Contrairement à un humain, ils peuvent sentir leur compagnon par le toucher, l'odeur et le contact visuel. Pour un loup-garou, un compagnon est tout leur univers et plus encore, il vous complète de toutes les manières possibles.

C'est pour cela que je comprenais les raisons de ma mère de mettre fin à ses jours. Je l'ai vue devenir une coquille vide, une âme sans vie qui marchait sans but ni valeur.

J'avais pleuré pendant longtemps, mais Jaxon et sa compagne Linda m'ont aidé à alléger la douleur. Ils m'ont accueilli chez eux et ont pris soin de moi depuis. Ils m'ont pris sous leur aile et j'étais plus que reconnaissant.

"Mademoiselle Johnson ?"

Le son de mon nom, prononcé avec colère par Madame Kelly, attira mon attention de la fenêtre vers la direction de sa voix. Sa silhouette mince et élancée se tenait devant mon bureau, à seulement quelques mètres de moi.

J'ai retiré ma main de ma joue avant de lever les yeux.

Son air renfrogné était évident, ses sourcils froncés, clairement mécontente de mon manque de concentration.

"Pour prouver que vous écoutiez, veuillez répéter ce que je viens de dire à la classe," demanda-t-elle, ses yeux ne quittant jamais les miens.

Sa demande fit grimacer mon visage de dégoût et je la fixai simplement. Mes yeux vides espéraient qu'elle comprendrait ma réponse.

Nous savions toutes les deux que je n'avais pas écouté, mon esprit était ailleurs.

Heureusement, elle se retourna, retournant à son bureau pour s'asseoir avant de me dire de tourner mon livre à la page 156 de Orgueil et Préjugés par Julianne Nicholson.

"Veuillez lire pour le reste de la leçon, une fois la cloche sonnée, vous pourrez quitter la classe. J'ai beaucoup de corrections à faire pour une classe cet après-midi, alors lisez en silence."

Tout le monde suivit ses instructions, sauf deux filles au fond, un bureau derrière moi. Elles faisaient toutes les deux partie de ma meute et chuchotaient doucement, bavardant sur une fête dans le territoire voisin.

Cela semblait être le sujet de conversation le plus brûlant de la semaine dernière, tout le monde voulait y assister.

"L'Alpha Torey fête ses 18 ans la semaine prochaine et il a invité tout le monde de notre meute à sa fête samedi prochain. Je vais y aller, tu viens avec moi ?" demanda Debby avec excitation.

"Oui !" répondit Claire avec enthousiasme.

"Bien sûr, tout le monde va y être. Je ne vais pas manquer ça."

Je cessai de les écouter après qu'elles aient commencé à rire et à chuchoter sans souffle sur ce qu'elles allaient porter.

La cloche sonna bientôt bruyamment, résonnant dans toute la classe, signalant la fin de la leçon. Les élèves rangèrent rapidement leurs affaires, jetant leurs livres dans leurs sacs et se dirigeant directement vers la porte.

Je me faufilai dans les couloirs. La foule dense de personnes compactait les couloirs, bloquant l'accès aux casiers. Je décidai de me diriger directement vers la cantine, mon estomac grondant de faim.

Je passai devant des humains et des loups-garous, puisque c'était une école mixte, les loups-garous et les humains occupaient les couloirs. Évidemment, les humains ne réalisaient pas que des loups-garous étaient parmi eux, à moins qu'ils n'aient un compagnon.

Entendant mon nom être appelé, je me suis immédiatement tourné vers la direction où mes amis et moi étions assis dans la cantine. Lucy s'était levée, ses yeux brillant d'un éclat malicieux à cause du sourire qu'elle me lançait.

"Dans la lune aujourd'hui ?" Elle taquina alors que je m'approchais, recevant un roulement des yeux en réponse.

Elle rit, me souriant encore plus avant de me passer mon déjeuner. Elle me devait un repas depuis qu'elle avait oublié le sien l'autre jour. Je lui avais dit de ne pas s'inquiéter, mais Lucy n'écoutait jamais.

En quelques minutes, nos amis sont arrivés, et les places à la table se sont rapidement remplies. Trop fatiguée pour participer beaucoup aujourd'hui, je me suis contentée d'écouter leurs discussions au lieu de me joindre à leurs conversations.

J'ai ri plusieurs fois alors que Kelvin et Lucy se chamaillaient sur le film qu'ils regarderaient ce soir, Kelvin perdant instantanément la bataille. Selon ses propres mots, la manière la plus simple de vivre en paix avec une amie est d'être d'accord avec elle, surtout si elle est une fille. Il reçut un rire moqueur de ma part et une tape sur la tête de Lucy.

Luke et Jason ont ri encore plus quand Lucy l'a frappé à nouveau, Kelvin souriant largement à son amie.

Luke était le futur Alpha de la meute des Blood Walkers, une fois qu'il aurait dix-huit ans, son père, mon Alpha, lui remettrait son titre à son fils unique. Il partageait les mêmes traits faciaux que son père, des yeux verts profonds et des cheveux blonds gominés en arrière.

Sentant le regard de quelqu'un sur moi, je me suis légèrement tournée pour voir Jason capter mon regard. Il souriait avec un air légèrement taquin d'avoir surpris mon regard sur Luke.

Je secouai la tête vers lui, un léger sourire s'étirant sur mes lèvres. Jason était le fils du Beta Jaxon et bien sûr, le futur Beta.

Luke et Jason allaient avoir dix-huit ans dans trois mois, et une célébration et une cérémonie suivraient le lendemain de l'anniversaire de Luke.

Il bougea légèrement, changeant de position pour se tourner vers moi.

"Tu regardes Luke, hein ?" Il taquina, souriant en coin.

Sa voix entra clairement dans mon esprit, il communiquait avec moi par le lien mental de la meute. Cela permettait à tous les membres de la meute de te joindre à travers une ligne téléphonique mentale.

Je pincai les lèvres et lui souris, je ne regardais pas intentionnellement Luke. Je ne pouvais pas nier que Luke était attirant, mais il n'était pas mon âme sœur. Je ne voulais pas de relation de quelque nature que ce soit avec quelqu'un d'autre que mon âme sœur.

"Oh, tais-toi. Tu sais ce que je ressens à propos de trouver mon âme sœur." Je répondis, lui souriant.

"Ouais, je sais Eva." Jason dit, me rendant mon sourire avant que son visage ne devienne plus sérieux et préoccupé.

« Alors, je t'ai entendu rentrer tard hier soir. Tu as encore fait un double service ? Tout va bien pour toi ? Je sais que tu es débordé ces derniers temps avec les patrouilles frontalières. »

« Oui, j'ai fait un double service. J'ai beaucoup de choses en tête en ce moment. Tu me connais, je préfère m'occuper quand mon cerveau est surchargé. Je déteste cette période de l'année ; l'anniversaire de la mort de mes parents approche. »

« Promets-moi juste de ne pas trop en faire. Si tu es fatigué, je prendrai toujours tes services. Tu dois apprendre à te reposer. »

Je souris à son inquiétude ; il avait pris le rôle de supporter toutes mes émotions quand ils étaient morts. La colère, la fureur, et le chagrin alors que je m'enfonçais dans le deuil.

Je roulai des yeux à ses paroles, un sourire apparaissant sur mon visage en même temps, touché par son souci.

Il était resté avec moi, m'avait protégé, et ne m'avait jamais quitté. Il était le frère que je n'avais jamais eu et m'avait aidé, avec Jaxon et Linda, à me sentir entier à nouveau.

Il ne rajouta rien après cela, se tourna simplement vers Luke, lui tapant sur l'épaule pour attirer son attention. Luke se retourna pour voir ce que Jason voulait et me sourit.

« On va toujours à la fête de Torey la semaine prochaine, non ? »

« Ouais. » répondit Luke avec une expression de "évidemment" sur le visage, son attention entièrement sur Jason.

« Tu as vu les filles de la meute de la Lune Noire ? Je ne veux pas rater cette occasion. »

Ils rirent tous les deux tandis que je faisais une grimace de dégoût, typique des gars.

Les fossettes de Jason étaient bien visibles alors qu'il me souriait.

« Pourquoi ne viens-tu pas à la fête de Torey avec nous la semaine prochaine ? Je sais que tu n'as pas de patrouille, j'ai vérifié ce matin. »

Ses mots furent immédiatement suivis de cris de joie de Lucy et Elizabeth. Elles m'en parlaient depuis des semaines, désespérées que je vienne avec elles.

Je fredonnai lentement, sentant soudainement tous les regards sur moi. Mes amis attendaient tous impatiemment ma réponse.

« Je vais y réfléchir. »

Lucy soupira mais m'envoya un sourire.

« Seule toi aurais besoin de réfléchir pour savoir si tu veux aller à la fête d'Alpha Torey. Ce sera la fête la plus folle de l'année de terminale, avec celles de Luke et Jason bien sûr ! »

Alpha Torey devait prendre le titre d'Alpha de son père la semaine prochaine, il était l'héritier de la meute de la Lune Noire. Tout le monde savait que la Lune Noire avait la plus grande meute et le plus grand territoire en Amérique, avec plus de 300 loups.

Ils étaient immensément impressionnants avec une réputation très respectée.

« Comme je l'ai dit, je vais y réfléchir. » répétai-je en me levant pour jeter ma boîte vide à la poubelle.

Lucy me sourit encore une fois, ce qui me fit secouer la tête avec amusement, mes yeux roulant à sa réponse une fois de plus.

« D'accord, je prendrai ça pour un oui jusqu'à confirmation. »

Ostatnie Rozdziały

Może Ci się spodobać 😍

Gra Przeznaczenia

Gra Przeznaczenia

925.4k Wyświetlenia · Zakończone · Dripping Creativity
Wilczyca Amie jeszcze się nie ujawniła. Ale kogo to obchodzi? Ma dobrą watahę, najlepszych przyjaciół i rodzinę, która ją kocha. Wszyscy, włącznie z Alfą, mówią jej, że jest idealna taka, jaka jest. Aż do momentu, gdy znajduje swojego partnera, a on ją odrzuca. Załamana Amie ucieka od wszystkiego i zaczyna od nowa. Żadnych wilkołaków, żadnych watah.

Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.

Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.

Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Król Podziemia

Król Podziemia

1.6m Wyświetlenia · Zakończone · RJ Kane
W moim życiu jako kelnerka, ja, Sephie - zwykła osoba - znosiłam lodowate spojrzenia i obelgi klientów, starając się zarobić na życie. Wierzyłam, że taki będzie mój los na zawsze.

Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"

Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."


Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.

Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca

Pieśń serca

2.4m Wyświetlenia · Zakończone · DizzyIzzyN
Na ekranie LCD w arenie wyświetlono zdjęcia siedmiu wojowników z Klasy Alfa. Tam byłam ja, z moim nowym imieniem.
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Ludzka Partnerka Króla Alf

Ludzka Partnerka Króla Alf

1.6m Wyświetlenia · W trakcie · HC Dolores
„Musisz coś zrozumieć, mała,” powiedział Griffin, a jego twarz złagodniała.

„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”

Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.

„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”


Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

539.4k Wyświetlenia · W trakcie · FancyZ
Emily była mężatką od czterech lat, ale wciąż nie miała dzieci. Diagnoza w szpitalu zamieniła jej życie w piekło. Nie może zajść w ciążę? Ale jej mąż rzadko bywał w domu przez te cztery lata, więc jak mogła zajść w ciążę?
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Mój Dominujący Szef

Mój Dominujący Szef

674.1k Wyświetlenia · W trakcie · Emma- Louise
Zawsze wiedziałam, że mój szef, pan Sutton, ma dominującą osobowość. Pracuję z nim od ponad roku. Jestem do tego przyzwyczajona. Zawsze myślałam, że to tylko kwestia biznesu, bo musi taki być, ale wkrótce dowiedziałam się, że to coś więcej.

Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?

Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.

Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.

Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.

Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Królowa Lodu na sprzedaż

Królowa Lodu na sprzedaż

1.7m Wyświetlenia · Zakończone · Maria MW
"Załóż je." Wzięłam sukienkę i bieliznę, a potem chciałam wrócić do łazienki, ale ona mnie zatrzymała. Miałam wrażenie, że moje serce na chwilę przestało bić, gdy usłyszałam jej polecenie. "Ubierz się tutaj. Chcę cię zobaczyć." Na początku nie zrozumiałam, co miała na myśli, ale kiedy spojrzała na mnie z niecierpliwością, wiedziałam, że muszę zrobić, co mówi. Otworzyłam szlafrok i położyłam go na białej sofie obok mnie. Trzymając sukienkę, chciałam ją założyć, gdy znowu ją usłyszałam. "Stop." Moje serce prawie wyskoczyło z piersi. "Połóż sukienkę na sofie na chwilę i stań prosto." Zrobiłam, co kazała. Stałam tam całkowicie naga. Oglądała mnie od stóp do głów swoimi oczami. Sposób, w jaki przyglądała się mojemu nagiemu ciału, sprawiał, że czułam się okropnie. Przesunęła moje włosy za ramiona, delikatnie przesuwając palcem wskazującym po mojej klatce piersiowej, a jej wzrok zatrzymał się na moich piersiach. Potem kontynuowała procedurę. Jej wzrok powoli przesuwał się w dół między moje nogi i patrzyła na to przez chwilę. "Rozstaw nogi, Alice." Kucnęła, a ja zamknęłam oczy, gdy przesunęła się, żeby zobaczyć mnie z bliższej odległości. Miałam tylko nadzieję, że nie jest lesbijką czy coś, ale w końcu wstała z zadowolonym uśmiechem. "Idealnie ogolona. Mężczyźni to lubią. Jestem pewna, że mój syn też to polubi. Twoja skóra jest ładna i miękka, a ty jesteś umięśniona, ale nie za bardzo. Jesteś idealna dla mojego Gideona. Najpierw załóż bieliznę, potem sukienkę, Alice." Miałam wiele do powiedzenia, ale przełknęłam to. Chciałam tylko uciec, i to był moment, kiedy przysięgłam sobie, że pewnego dnia mi się uda.

Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

473.7k Wyświetlenia · Zakończone · Nora Hoover
Krążą plotki, że prestiżowy potomek rodu Flynnów jest sparaliżowany i pilnie potrzebuje żony. Reese Brooks, adoptowana wychowanka wiejskiej rodziny Brooksów, niespodziewanie zostaje zaręczona z Malcolmem Flynnem jako zastępstwo za swoją siostrę. Początkowo pogardzana przez Flynnów jako niewykształcona prowincjuszka bez odrobiny ogłady, Reese staje się ofiarą złośliwych plotek, które przedstawiają ją jako niepiśmienną, nieelegancką morderczynię. Wbrew wszelkim przeciwnościom, wyłania się jako wzór doskonałości: crème de la crème projektantów mody, elitarna hakerka, gigant finansów i wirtuozka nauk medycznych. Jej wiedza staje się złotym standardem, pożądanym przez inwestycyjnych tytanów i medycznych półbogów, a jednocześnie przyciąga uwagę ekonomicznego lalkarza z Warszawy.
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nietykalna

Nietykalna

353.4k Wyświetlenia · Zakończone · Marii Solaria
„N-nie! To nie tak!” błagałam, łzy spływały po mojej twarzy. „Nie chcę tego! Musisz mi uwierzyć, proszę!”

Jego duża ręka gwałtownie chwyciła mnie za gardło, unosząc mnie z ziemi bez wysiłku. Jego palce drżały przy każdym uścisku, zaciskając drogi oddechowe niezbędne do mojego życia.

Zakaszlałam; dusiłam się, gdy jego gniew przenikał przez moje pory i spalał mnie od środka. Ilość nienawiści, jaką Neron do mnie żywi, jest ogromna, i wiedziałam, że nie wyjdę z tego żywa.

„Jakbym miał uwierzyć morderczyni!” głos Nerona był przenikliwy w moich uszach.

„Ja, Neron Malachi Prince, Alfa stada Księżycowego Cyrkonu, odrzucam cię, Halimo Zira Lane, jako moją partnerkę i Lunę.” Rzucił mnie na ziemię jak śmiecia, zostawiając mnie walczącą o oddech. Następnie podniósł coś z ziemi, przewrócił mnie i przeciął.

Przeciął przez mój Znak Stada. Nożem.

„I tym samym skazuję cię na śmierć.”


Odrzucona w swoim własnym stadzie, młoda wilkołaczyca zostaje uciszona przez miażdżący ciężar i wolę wilków, które chcą, by cierpiała. Po tym, jak Halima zostaje fałszywie oskarżona o morderstwo w stadzie Księżycowego Cyrkonu, jej życie rozpada się w popiół niewolnictwa, okrucieństwa i przemocy. Dopiero po odnalezieniu prawdziwej siły wilka może mieć nadzieję na ucieczkę przed koszmarami przeszłości i ruszenie naprzód...

Po latach walki i leczenia, Halima, ocalała, ponownie staje w konflikcie z dawnym stadem, które kiedyś skazało ją na śmierć. Poszukuje się sojuszu między jej dawnymi oprawcami a rodziną, którą znalazła w stadzie Księżycowego Granatu. Dla kobiety, która teraz nazywa się Kiya, idea wzrastającego pokoju tam, gdzie leży trucizna, jest mało obiecująca. Gdy narastający hałas urazy zaczyna ją przytłaczać, Kiya staje przed jednym wyborem. Aby jej ropiejące rany mogły się naprawdę zagoić, musi stawić czoła swojej przeszłości, zanim ta pochłonie Kiyę tak, jak pochłonęła Halimę. W rosnących cieniach ścieżka do przebaczenia zdaje się pojawiać i znikać. W końcu nie można zaprzeczyć mocy pełni księżyca - a dla Kiyi może się okazać, że wezwanie ciemności jest równie nieustępliwe...

Ta książka jest przeznaczona dla dorosłych czytelników, ponieważ porusza wrażliwe tematy, w tym: myśli lub działania samobójcze, przemoc i traumy, które mogą wywołać silne reakcje. Prosimy o rozwagę.

Tom 1 z serii Awatar Księżyca
Nici Przeznaczenia

Nici Przeznaczenia

389.2k Wyświetlenia · Zakończone · Kit Bryan
Jestem zwykłym kelnerem, ale potrafię widzieć ludzkie przeznaczenie, w tym także Przemienionych.
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.

Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.

Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.

Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.

„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.

„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.
Szczenię Księcia Lykanów

Szczenię Księcia Lykanów

400.8k Wyświetlenia · W trakcie · chavontheauthor
„Jesteś moja, mały szczeniaku,” warknął Kylan przy mojej szyi.
„Wkrótce będziesz mnie błagać. A kiedy to zrobisz – wykorzystam cię, jak mi się podoba, a potem cię odrzucę.”


Kiedy Violet Hastings rozpoczyna pierwszy rok w Akademii Zmiennokształtnych Starlight, pragnie tylko dwóch rzeczy – uczcić dziedzictwo swojej matki, stając się wykwalifikowaną uzdrowicielką dla swojej watahy, oraz przetrwać akademię, nie będąc nazywaną dziwakiem z powodu swojego dziwnego schorzenia oczu.

Sytuacja dramatycznie się zmienia, gdy odkrywa, że Kylan, arogancki dziedzic tronu Lykanów, który od momentu ich spotkania uprzykrzał jej życie, jest jej przeznaczonym partnerem.

Kylan, znany ze swojego zimnego charakteru i okrutnych sposobów, jest daleki od zadowolenia. Odmawia zaakceptowania Violet jako swojej partnerki, ale nie chce jej również odrzucić. Zamiast tego widzi w niej swojego szczeniaka i jest zdeterminowany, by uczynić jej życie jeszcze bardziej nieznośnym.

Jakby zmagania z torturami Kylana nie były wystarczające, Violet zaczyna odkrywać tajemnice dotyczące swojej przeszłości, które zmieniają wszystko, co myślała, że wie. Skąd naprawdę pochodzi? Jaka jest tajemnica jej oczu? I czy całe jej życie było kłamstwem?
Poślubiona brzydkiemu mężowi? Nie!

Poślubiona brzydkiemu mężowi? Nie!

244.2k Wyświetlenia · Zakończone · Amelia Hart
Moja złośliwa przyrodnia siostra zagroziła życiu mojego brata, zmuszając mnie do poślubienia mężczyzny, o którym krążyły plotki, że jest niewyobrażalnie brzydki. Nie miałam wyboru i musiałam się zgodzić.
Jednak po ślubie odkryłam, że ten mężczyzna wcale nie był brzydki; wręcz przeciwnie, był przystojny i czarujący, a do tego był miliarderem!