Vierge de Sang: Flamme de Sang

Vierge de Sang: Flamme de Sang

KLMorganWrites · W trakcie · 170.0k słów

384
Gorące
584
Wyświetlenia
115
Dodano
Udostępnij:facebooktwitterpinterestwhatsappreddit

Wstęp

Dans un monde où la magie est la norme et où les vampires règnent, être une vierge de sang - quelqu'un qui n'a jamais été bu - est une chose convoitée. Les humains sont échangés comme des esclaves, et les Vierges de Sang en particulier sont vendues au plus offrant. Alors, que se passe-t-il lorsque la fille du chef de la rébellion est capturée et vendue au prince des vampires ? Que se passe-t-il lorsque tout ce que vous pensiez savoir sur le monde s'avère faux ?

Suivez Esme alors qu'elle se découvre elle-même et son nouveau bienfaiteur. Parfois, les choses sont plus profondes qu'elles ne le paraissent à première vue. Le mal prend de nombreuses formes, et apprendre à les reconnaître est la clé de la survie dans ce monde étrange et nouveau.

Rozdział 1

***Note de l'auteur : Toutes les erreurs signalées ont été corrigées au 2 juillet 2022. De plus, les chapitres 5, 8, 12, 13, 14, 22 et 26 ont été mis à jour. Merci de lire et continuez à envoyer vos commentaires. Je suis toujours ouvert aux suggestions et corrections concernant la grammaire, les personnages, l'utilisation des mots, etc.

ESME

« On ne peut pas les laisser s'en tirer comme ça ! » grogna Bellamy, frustré par l'état de notre maison, ou plutôt, de l'absence de celle-ci.

Soupirant, je prends sa main et l'entraîne vers les rochers le long du rivage de l'oasis où nous nous cachions.

« Que proposes-tu de faire, Bellamy ? Tout le campement a été pris. Nous ne sommes que deux humains, qu'attends-tu de nous face à tout un empire de monstres surhumains buveurs de sang ? »

Il passe ses mains dans ses cheveux, soufflant un soupir frustré.

« Je ne sais pas… Je ne sais vraiment pas… Si nous pouvions trouver la résistance, alors nous aurions peut-être une chance ! Nous devons le faire, Esme ! Je ne peux pas les laisser s'en tirer comme ça ! Pas encore ! » sa voix monte d'un ton.

Je grimace à ce volume élevé, la peur serpentant en moi à l'idée d'être trouvée par les Faucheurs. C'est la deuxième maison que Bellamy perd à cause des vampires, alors j'essaie d'être douce avec lui. Il a quelques années de plus que moi, ses cheveux bruns doux attachés et tombant le long de son dos. Bellamy a rejoint notre réserve après que sa maison ait été attaquée une nuit par les vampires. Ils l'ont laissé pour mort après s'être nourris de lui pendant plusieurs nuits, et maintenant il perd une autre maison à cause de la cupidité des vampires. Il n'avait que dix ans à l'époque, mais maintenant, à vingt-neuf ans, il doit être beaucoup plus difficile de réaliser à quel point il est impuissant face aux vampires.

« Tu dois te taire, Bellamy, tu sais qu'ils entendent bien mieux que nous. »

Soupirant, il hoche la tête et passe ses doigts dans les mèches lâches tombant sur son visage, puis se retourne et se met à marcher nerveusement vers l'arbre. Je regarde avec inquiétude le soleil se coucher, une angoisse grandissante dans mon estomac. Autrefois, nous étions en sécurité pendant la journée, lorsque le soleil brillait... mais quelque chose a dû changer, car notre campement a été attaqué en plein jour, alors que le soleil brillait haut dans le ciel, et que nos défenses étaient au plus bas.

« Qu'est-ce que c'était ? » demande Bellamy, se retournant brusquement, ma panique grandissante se reflétant dans son regard.

« Esme, fais attention ! » crie-t-il alors que je sens une brise fraîche sur ma nuque.

Bellamy se précipite vers moi, mais avant qu'il ne m'atteigne, je suis tirée en arrière, l'air chassé de mes poumons alors que mon dos heurte les rochers.

« Pas si vite, les petits, » croasse une voix rauque.

La terreur me fige un instant avant que je ne reprenne mes esprits et que je regarde frénétiquement autour de moi. Bellamy arrive à mes côtés et tire sur mon bras juste au moment où j'aperçois la source du bruit. Comme je le craignais, un Faucheur se tient là où je me trouvais il y a un instant, un sourire maniaque sur le visage.

« Mikhael, mon cher, arrête de jouer avec le bétail... nous avons du travail à faire », souffle une voix sonore.

Je frémis, reconnaissant la voix de l'un des Faucheurs qui ont attaqué le campement il y a trois jours. Bellamy tire de nouveau sur mon bras alors qu'elle sort du feuillage à notre gauche. Je trébuche en suivant sa direction, courant aussi vite que possible loin des créatures qui hantent nos cauchemars. La peur alourdit mes pas tandis qu'ils ricanent derrière nous, mais je refuse d'abandonner, peu importe à quel point la fuite semble désespérée. Nous avons réussi à leur échapper une fois, je sais que nous pouvons le refaire.

Focalisé sur Bellamy, je cours jusqu'à ce qu'un point de côté se forme et que ma respiration devienne laborieuse. Et pourtant, les rires ne sont pas plus éloignés que lorsque nous avons commencé. Soudain, ma tête est tirée en arrière, mon cuir chevelu brûle alors que des griffes s'y enfoncent, tirant ma tête pour exposer mon cou. La piqûre d'une lame sur ma gorge me surprend, et je pousse un cri.

« Esme ! Non ! » crie Bellamy, alors que l'homme... non, le monstre... le plaque au sol, dévoilant ses crocs.

« Cours, Bel, cours ! » je crie alors que la femme lèche mon sang sur sa lame.

« Mikky, laisse le petit, celui-ci est plus frais... » En souriant, l'autre vampire donne un coup de pied à Bellamy avant de revenir vers moi, où je suis retenue.

« On va tirer un joli prix de toi, petite », ricane-t-il.

Il sort un chiffon avec des mouvements pratiqués, y verse quelque chose, et le plaque sur ma bouche et mon nez. Je me débats, mais l'effort futile s'arrête rapidement alors que mon esprit devient vide, tout disparaissant de ma conscience...

_

_

Gémissant, je roule sur le côté et vomis. J'ai l'impression d'avoir été prise dans une tornade, et ma tête me fait un mal de chien.

« Beurk », dit une voix haletante à ma droite.

Fronçant les sourcils, j'ouvre les yeux avec précaution, regardant dans la direction de la voix. La vue d'une petite fille en haillons m'accueille, son nez plissé alors qu'elle fixe l'endroit où mon vomi forme une flaque sur le sol. En me laissant retomber sur le tissu qui me soutient, un gémissement m'échappe alors que le mouvement aggrave la douleur dans ma tête.

« Où suis-je ? » je demande entre mes dents serrées.

Le son de la fille bougeant précède la sensation d'une touche fraîche sur ma joue. En ouvrant les yeux, je vois qu'elle me tend une tasse ébréchée. M'asseyant prudemment et prenant la tasse d'elle, je la renifle, fronçant le nez à l'odeur musquée de l'eau stagnante.

« C'est ça ou rien », me dit-elle, « Ils n'en apporteront pas plus avant au moins un jour. »

Fronçant les sourcils, je me rince la bouche avec le liquide semi-rance, le recrachant dans la flaque de vomi. Elle jette un coup d'œil à la flaque avant de détourner rapidement les yeux, un peu verte au visage. Souriant en coin, je lui rends la tasse avant de me lever. Elle tend la main rapidement pour me stabiliser alors que je vacille, avant de finalement répondre à ma question.

« Nous sommes dans les camps d'esclaves… ou comme la propagande de nos maîtres vampires les appelle, les 'Camps d'Éveil' », dit-elle avec une grimace.

Je sens les coins de ma bouche se tirer vers le bas alors que j'essaie de me rappeler comment je suis arrivé ici.

« Comment t'ont-ils attrapé ? » demande-t-elle, mais je secoue simplement la tête, incapable de me rappeler quoi que ce soit au-delà de la douleur lancinante dans mon crâne.

« Je ne sais pas… ma tête… » je gémis.

Son froncement de sourcils s'accentue alors qu'elle se penche plus près.

« C'est le chloroforme… Ils l'utilisent pour assommer les BV », m'explique-t-elle de manière factuelle.

« Qu'est-ce qu'un BV ? »

« Vierge de Sang… tu sais, quelqu'un qui n'a jamais été mordu ? Apparemment, les vampires n'aiment pas le goût que laissent les autres sangsues, alors ils cherchent des personnes qui n'ont jamais été mordues et nous vendent au plus offrant… Les chasseurs, les Faucheurs, comme je les appelle, nous coupent pour goûter notre sang, afin de ne pas risquer de contaminer quelqu'un qui pourrait se vendre à un prix élevé… » à ses mots, les souvenirs reviennent en force.

La réserve… le feu... tout brûle, tout le monde hurle… et Bellamy. Quand les vampires ont attaqué, c'était en plein jour. Il m'a fait sortir, et nous avons couru pendant des jours avant de trouver une oasis isolée, où nous nous sommes cachés. Ils nous ont trouvés, les faucheurs. L'un d'eux m'a attrapée, et a passé sa lame soigneusement contre mon cou, goûtant avant de dire à son partenaire de laisser Bellamy parce que j'étais une 'freshie.' Elle devait vouloir dire que j'étais l'une de ces Vierges de Sang, puisque je n'ai jamais été mordue.

« Tu t'es souvenu ? » demande la fille doucement, me regardant avec des yeux étrangement perceptifs.

Traînant ma main sur mon visage, je pince les lèvres et secoue la tête de dégoût. Ils m'ont attrapée si facilement. Des années d'entraînement pour me défendre, et ils m'ont prise en quelques secondes.

« Ils nous gardent séparés des autres… Nous sommes considérés comme trop précieux pour risquer d'être contaminés par ceux qui ont déjà été nourris », me dit-elle sans révéler la moindre émotion.

Le bruit d'une lourde porte qui s'ouvre me fait sursauter, et je regarde frénétiquement la petite fille alors qu'elle se retire silencieusement sur sa paillasse dans l'autre coin de la cellule. Je respire rapidement alors que la panique commence à m'envahir. Après un moment, la porte de notre cellule s'ouvre en grand, et un homme grand et pâle, vêtu de robes, entre dans le petit espace, la porte se refermant bruyamment derrière lui. Il m'observe attentivement alors que je jette des regards entre lui et la petite fille, qui est maintenant recroquevillée en boule sur sa paillasse, tremblante. L'homme sourit, montrant une série de crocs acérés. Des frissons me parcourent le dos alors qu'il commence à parler d'une voix envoûtante.

"Bienvenue au Centre de l'Illumination, jeune âme. Je suis ton Berger, et je te guiderai sur le chemin de l'illumination. Tu as l'honneur de faire partie des purs, et tu as été sélectionné pour t'entraîner afin de servir un jour la haute société de l'Empire."

Je le regarde simplement, tremblant, n'osant bouger un muscle tandis qu'il continue à parler de la merveille des vampires et de la chance que j'ai.

"Tu vas venir avec moi maintenant, pour rejoindre le reste du troupeau..."

Il tend une main alors que nos regards se croisent. Mon mal de tête s'aggrave alors que je soutiens son regard, et il fronce légèrement les sourcils avant de secouer la main vers moi.

"Viens, mon enfant."

La petite fille me regarde avec une expression de terreur sur le visage. Me ressaisissant, je détourne le regard de la fille pour le reporter sur le vampire, me préparant à une éventuelle réprimande.

"Et elle ?" je demande, la voix tremblante alors que l'adrénaline envahit mon corps, reconnaissant la menace devant moi.

Le vampire fronce les sourcils, jetant un coup d'œil à la fille avant de reprendre le contact visuel avec moi. Mon mal de tête s'intensifie alors que nous nous fixons. Enfin, après des moments, ou peut-être des siècles, il répond, un froncement de sourcils marquant son visage.

"Elle sera escortée vers son nouveau troupeau sous peu."

"Que veux-tu dire par nouveau troupeau ?"

"Ne t'en soucie pas, sache seulement que Le Créateur ne tolère aucune désobéissance de la part de Ses Éclairés..." dit-il, affichant un sourire glacial, que je prends comme un avertissement.

Le vampire tend à nouveau ses doigts, et je prends sa main avec hésitation, la peur me parcourant l'échine alors que ses doigts froids se referment fermement autour des miens. Le vampire frêle me tire hors de la cellule et monte un escalier avec une force surprenante, bien que je ne devrais probablement pas être surpris, puisqu'il est un vampire.

_

_

Je pensais que mon père m'avait préparé à affronter les vampires dans leurs camps si jamais je venais à être capturée, mais les jours suivants ont montré à quel point j'avais tort. Rien ne pouvait me préparer à la torture qu'ils nous infligent au nom de l'‘illumination’. Mon ‘berger’ vampire m'a conduit hors de cette cellule et dans une cage dorée conçue pour me donner un faux sentiment de sécurité. Je suis passée des bas-fonds d'un cachot à un luxe relatif. Ma nouvelle chambre est petite, mais elle a un lit rembourré, plus confortable que tout ce sur quoi j'ai jamais dormi, et un placard rempli de robes élégantes et de vêtements modestes. Ils m'ont servi du canard rôti avec des carottes et des haricots verts sur un pilaf de riz, le repas étant l'un des plus délicieux que j'aie jamais mangé. Il ne m'a pas fallu longtemps pour comprendre pourquoi ils prennent si bien soin de nous.

Ostatnie Rozdziały

Może Ci się spodobać 😍

Pułapka Asa

Pułapka Asa

3.3m Wyświetlenia · Zakończone · Eva Zahan
Siedem lat temu Emerald Hutton opuściła swoją rodzinę i przyjaciół, aby uczęszczać do liceum w Nowym Jorku, trzymając w dłoniach swoje złamane serce, by uciec przed jedną osobą. Najlepszym przyjacielem jej brata, którego kochała od dnia, gdy uratował ją przed prześladowcami, gdy miała siedem lat. Złamana przez chłopaka swoich marzeń i zdradzona przez bliskich, Emerald nauczyła się zakopywać kawałki swojego serca w najgłębszym zakątku swoich wspomnień.

Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.

Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.

Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.

Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...

Pułapka Asa.
Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem

Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem

1.6m Wyświetlenia · W trakcie · Rayna Quinn
„Słuchaj uważnie, Thea. Jesteś nikim i zawsze będziesz nikim. Prawda jest taka, że pieprzyłem cię tylko dlatego, że było to wygodne.” Zbliżył się do mnie, uderzając mnie mocno o ścianę, zamykając mnie swoim ciałem.

„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.

„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”

Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.


Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.

Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.

Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż

Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż

842.2k Wyświetlenia · Zakończone · Jane Above Story
Hazel była gotowa na oświadczyny w Las Vegas, ale przeżyła szok życia, gdy jej chłopak wyznał miłość jej siostrze.
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Król Podziemia

Król Podziemia

1.6m Wyświetlenia · Zakończone · RJ Kane
W moim życiu jako kelnerka, ja, Sephie - zwykła osoba - znosiłam lodowate spojrzenia i obelgi klientów, starając się zarobić na życie. Wierzyłam, że taki będzie mój los na zawsze.

Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"

Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."


Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.

Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca

Pieśń serca

2.4m Wyświetlenia · Zakończone · DizzyIzzyN
Na ekranie LCD w arenie wyświetlono zdjęcia siedmiu wojowników z Klasy Alfa. Tam byłam ja, z moim nowym imieniem.
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Gra Przeznaczenia

Gra Przeznaczenia

917.7k Wyświetlenia · Zakończone · Dripping Creativity
Wilczyca Amie jeszcze się nie ujawniła. Ale kogo to obchodzi? Ma dobrą watahę, najlepszych przyjaciół i rodzinę, która ją kocha. Wszyscy, włącznie z Alfą, mówią jej, że jest idealna taka, jaka jest. Aż do momentu, gdy znajduje swojego partnera, a on ją odrzuca. Załamana Amie ucieka od wszystkiego i zaczyna od nowa. Żadnych wilkołaków, żadnych watah.

Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.

Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.

Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Ludzka Partnerka Króla Alf

Ludzka Partnerka Króla Alf

1.6m Wyświetlenia · W trakcie · HC Dolores
„Musisz coś zrozumieć, mała,” powiedział Griffin, a jego twarz złagodniała.

„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”

Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.

„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”


Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Królowa Lodu na sprzedaż

Królowa Lodu na sprzedaż

1.7m Wyświetlenia · Zakończone · Maria MW
"Załóż je." Wzięłam sukienkę i bieliznę, a potem chciałam wrócić do łazienki, ale ona mnie zatrzymała. Miałam wrażenie, że moje serce na chwilę przestało bić, gdy usłyszałam jej polecenie. "Ubierz się tutaj. Chcę cię zobaczyć." Na początku nie zrozumiałam, co miała na myśli, ale kiedy spojrzała na mnie z niecierpliwością, wiedziałam, że muszę zrobić, co mówi. Otworzyłam szlafrok i położyłam go na białej sofie obok mnie. Trzymając sukienkę, chciałam ją założyć, gdy znowu ją usłyszałam. "Stop." Moje serce prawie wyskoczyło z piersi. "Połóż sukienkę na sofie na chwilę i stań prosto." Zrobiłam, co kazała. Stałam tam całkowicie naga. Oglądała mnie od stóp do głów swoimi oczami. Sposób, w jaki przyglądała się mojemu nagiemu ciału, sprawiał, że czułam się okropnie. Przesunęła moje włosy za ramiona, delikatnie przesuwając palcem wskazującym po mojej klatce piersiowej, a jej wzrok zatrzymał się na moich piersiach. Potem kontynuowała procedurę. Jej wzrok powoli przesuwał się w dół między moje nogi i patrzyła na to przez chwilę. "Rozstaw nogi, Alice." Kucnęła, a ja zamknęłam oczy, gdy przesunęła się, żeby zobaczyć mnie z bliższej odległości. Miałam tylko nadzieję, że nie jest lesbijką czy coś, ale w końcu wstała z zadowolonym uśmiechem. "Idealnie ogolona. Mężczyźni to lubią. Jestem pewna, że mój syn też to polubi. Twoja skóra jest ładna i miękka, a ty jesteś umięśniona, ale nie za bardzo. Jesteś idealna dla mojego Gideona. Najpierw załóż bieliznę, potem sukienkę, Alice." Miałam wiele do powiedzenia, ale przełknęłam to. Chciałam tylko uciec, i to był moment, kiedy przysięgłam sobie, że pewnego dnia mi się uda.

Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Mój Dominujący Szef

Mój Dominujący Szef

665.2k Wyświetlenia · W trakcie · Emma- Louise
Zawsze wiedziałam, że mój szef, pan Sutton, ma dominującą osobowość. Pracuję z nim od ponad roku. Jestem do tego przyzwyczajona. Zawsze myślałam, że to tylko kwestia biznesu, bo musi taki być, ale wkrótce dowiedziałam się, że to coś więcej.

Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?

Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.

Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.

Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.

Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

528.4k Wyświetlenia · W trakcie · FancyZ
Emily była mężatką od czterech lat, ale wciąż nie miała dzieci. Diagnoza w szpitalu zamieniła jej życie w piekło. Nie może zajść w ciążę? Ale jej mąż rzadko bywał w domu przez te cztery lata, więc jak mogła zajść w ciążę?
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

455.9k Wyświetlenia · Zakończone · Nora Hoover
Krążą plotki, że prestiżowy potomek rodu Flynnów jest sparaliżowany i pilnie potrzebuje żony. Reese Brooks, adoptowana wychowanka wiejskiej rodziny Brooksów, niespodziewanie zostaje zaręczona z Malcolmem Flynnem jako zastępstwo za swoją siostrę. Początkowo pogardzana przez Flynnów jako niewykształcona prowincjuszka bez odrobiny ogłady, Reese staje się ofiarą złośliwych plotek, które przedstawiają ją jako niepiśmienną, nieelegancką morderczynię. Wbrew wszelkim przeciwnościom, wyłania się jako wzór doskonałości: crème de la crème projektantów mody, elitarna hakerka, gigant finansów i wirtuozka nauk medycznych. Jej wiedza staje się złotym standardem, pożądanym przez inwestycyjnych tytanów i medycznych półbogów, a jednocześnie przyciąga uwagę ekonomicznego lalkarza z Warszawy.
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nici Przeznaczenia

Nici Przeznaczenia

377.5k Wyświetlenia · Zakończone · Kit Bryan
Jestem zwykłym kelnerem, ale potrafię widzieć ludzkie przeznaczenie, w tym także Przemienionych.
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.

Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.

Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.

Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.

„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.

„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.