Vivre avec des Alphas

Vivre avec des Alphas

SAN_2045 · Zakończone · 149.3k słów

699
Gorące
12.4k
Wyświetlenia
450
Dodano
Udostępnij:facebooktwitterpinterestwhatsappreddit

Wstęp

"Alpha !" Elle frotta son museau contre sa mâchoire, bien consciente que sa main remontait le long de son flanc.
"J'ai besoin que tu me baises, besoin de ton nœud..." Sa main était si rugueuse, si grande, et la façon dont elle glissait sur sa peau faisait frémir l'oméga de partout.
"Personne ne t'a jamais touchée comme ça, oméga ? Tu es si sensible."
"Non, ils ont essayé... mais je ne les ai pas... laissés faire." Elle gémit, renversant la tête en arrière alors que ses doigts rencontraient sa peau nue.
"Pourquoi pas, bébé ? Pourquoi ai-je le droit de te toucher comme ça ?"
"Parce que tu es mon Alpha."


Il y a deux règles que les gens de ce monde connaissent depuis toujours ; premièrement, quiconque ou quoi que ce soit qui entre sur le territoire d'une autre meute leur appartient désormais ; de manière permanente. Et deuxièmement, les omégas non appariés ne doivent jamais s'aventurer seuls dans les forêts, peu importe leur désespoir. Ava est une oméga qui parvient à enfreindre les deux règles lorsqu'elle se retrouve sur le territoire des frères Bruno - la meute la plus dangereuse parmi les loups-garous.

Zach, Ares et Dante Bruno sont des Alphas de pure race et les leaders d'une meute très influente, la plus grande avec des richesses incommensurables. Les frères Bruno ont tout ce dont ils ont besoin sauf leur âme sœur, jusqu'au jour où une oméga inconnue trébuche sur leur territoire, et tout change à partir de là. La question est, comment les frères vont-ils se comporter avec la nouvelle oméga sur leur territoire ? Lui montreront-ils de la clémence ? Ou ont-ils quelque chose de bien plus prévu pour l'oméga ?

Veuillez noter : L'histoire contient des thèmes sombres et matures tels que la violence, le triolisme et le sexe.

Tous droits réservés San 2045 2021.

Rozdział 1

Ava se réveilla d'un cauchemar particulièrement vicieux, haletante et serrant sa poitrine comme si son cœur allait s'échapper à tout moment. La sueur roulait sur son front, ses lèvres entrouvertes par le mouvement soudain. Le son de son sang battant résonnait dans ses oreilles.

Elle plissa les yeux, ajustant sa vision à la lumière soudaine qui entrait dans le cabanon.

L’omega n’avait qu’un vague souvenir d’avoir été poursuivie dans les bois par quelque chose, jusqu’à ce qu’elle réalise qu’elle était réellement entourée d’arbres, au milieu de nulle part. Cela faisait maintenant une semaine.

Sa meute était à des kilomètres de là, et elle n'avait aucun moyen de retrouver le chemin du retour. Tout ce que l’omega avait était maintenant perdu. Pourquoi avait-elle dû être si impulsive ? Dans sa tête, Ava croyait qu'elle aidait les membres de sa meute et les sauvait en traquant un renégat. Karl. C'était son nom humain.

Karl terrorisait sa meute, surtout les omegas près de la rivière. Il essayait de s’imposer sur eux de force, les attrapait et parfois allait même jusqu’à les marquer de son odeur. Toute cette situation dégoûtait les omegas et les rendait craintifs.

Elle ne pouvait pas rester les bras croisés. C’est pourquoi Ava était allée seule au bord de la rivière pour traquer le renégat. Une longue course-poursuite s’ensuivit, et pendant ce temps, elle perdit la notion du temps et son chemin, se retrouvant en territoire inconnu. Le renégat Alpha avait disparu, la laissant derrière dans un endroit inconnu.

Pendant les premiers jours, Ava avait essayé de retrouver son chemin, hurlant pendant des heures sans résultat. Rien ne se passait. La forêt était sombre, mystérieuse, avec des arbres immenses où la voix ne faisait que résonner. D'une manière ou d'une autre, toutes les routes qu'elle empruntait la ramenaient au même endroit. Elle était proche d'abandonner.

L’omega se transformait souvent, principalement pour chasser sa nourriture. Elle se nourrissait en chassant de petits animaux, des lapins ou des furets, essayant de se dissimuler dans les ombres. La dernière chose qu'elle voulait était d'attirer l'attention en tuant des sangliers ou des cerfs.

Le deuxième jour, elle en avait assez de dormir sur les énormes troncs d'arbres, ses muscles étant endoloris. Ava chercha un endroit pour dormir et trouva heureusement un cabanon abandonné. Comme l’omega n’avait rien avec elle à part les vêtements qu’elle portait, ce n’était pas un problème de rester là.

En regardant autour d'elle, elle réalisa amèrement que personne n’oserait venir la chercher. Même s’ils le faisaient, il serait presque impossible de la retrouver avec le nombre de neutralisants qu’elle avait pulvérisés. Non pas qu'elle ait activement cherché cette voie, mais elle dissimulait son identité d’omega à cause des attaques contre leur espèce.

Les omegas sont chassés en grand nombre, certains vendus aux enchères à de riches Alphas plus âgés tandis que d’autres sont utilisés comme prostituées de nœud. Le terme lui-même lui faisait frissonner l'échine. Les prostituées de nœud sont forcées de recevoir les nœuds des Alphas et de leur donner un Alpha mâle.

Essuyant la sueur de son visage avec sa manche longue, elle tâtonna autour d'elle, essayant de chasser le sommeil de ses yeux. En y regardant de plus près, l’omega réalisa que les arbres épais devant le cabanon bloquaient la lumière naturelle.

Se levant, l’omega sortit de sa cachette, soupirant de contentement en recevant la chaleur du soleil. Ava ressentait toujours les restes de la terreur quelque part profondément dans son esprit, mais la lumière du jour était comme une drogue pour l’omega, et elle resta devant le soleil pendant quelques minutes.

Quelque chose craqua derrière elle, probablement des feuilles sèches suivies d’un bruit de respiration rauque. Ava avala la boule coincée dans sa gorge, fermant les yeux et espérant que ce n’était qu’un animal sauvage qui passait.

Alors que le bruit devenait plus fort, elle ne pouvait plus rester immobile. L’omega se retourna pour faire face à l’odeur menaçante qui se rapprochait, et elle n’eut pas à attendre longtemps avant qu’un Alpha typique, excessivement grand et musclé, n’apparaisse à travers la clairière dans les arbres. Il était torse nu, à part un jean reposant bas sur ses hanches. Un autre renégat. Elle souffla, trouvant ses yeux noirs perçants fixés sur les siens.

Les renégats étaient facilement reconnaissables ; après avoir été bannis de la meute, la couleur naturelle de leurs yeux était remplacée par l'obscurité. Les loups croient que c'est ainsi que la déesse de la lune les a destinés à être pour le reste de leur vie misérable.

L'intrus s'arrêta net en voyant une omega petite et plantureuse, et il pencha la tête sur le côté, intéressé. Elle pensait que personne d'autre qu'elle ne vivait ici. Qui était-il ? Quelque chose dans ses yeux révéla un changement qui la fit se figer sur place. Que voulait l'Alpha ? Ava serra les lèvres.

"Eh bien, n'es-tu pas une délicieuse petite créature, debout toute seule dans une si grande forêt," ronronna le voyou en avançant ominieusement, les poils sur la nuque d'Ava se dressant.

Ava n'avait pas besoin de le mentionner, mais ce n'était pas bon. L'Alpha était bien trop proche pour qu'elle puisse compter sur son loup. Elle n'avait aucun objet tranchant avec elle, pour l'amour du ciel.

Des inconvénients comme ceux-ci n'empêcheraient jamais l'oméga de faire un effort vaillant, cependant. Ava prit une inspiration brusque. "Que veux-tu?"

"Ce n'est pas évident maintenant?" Le rire grinçait contre ses oreilles, lui donnant des frissons dans le dos.

"Fous-moi le camp!" Elle grogna, tenant bon, plissant les yeux sur lui. "Sinon je vais te faire mal."

La bouche du voyou s'ouvrit de stupeur, assez surpris par ce qu'il venait d'entendre, mais les coins de ses lèvres se relevèrent en un sourire décidément ravi. "C'est impressionnant pour une Oméga. Dis-moi, que fais-tu ici toute seule, ma jolie? Ton compagnon t'a abandonnée? T'a jetée dehors?" Il demanda, reprenant son avance vers elle. "Ne t'inquiète pas, je peux m'occuper de toi."

Oméga. Il l'avait appelée par son véritable statut et non celui qu'elle prétendait. Est-ce que le voyou avait senti sa véritable odeur? Comment l'avait-il découvert? Elle jura intérieurement, essayant de garder une façade courageuse.

"Je ne suis pas une oméga!"

"Tu ne peux pas me tromper," grogna le voyou en se lançant dans sa direction, prêt à emporter l'oméga.

Ava était du côté défensif du combat, se débattant pour éviter ses griffes. Il est rapide, pensa-t-elle, reculant assez loin pour frapper à nouveau et se projetant en avant sans réfléchir. L'Alpha esquiva encore, et—comme si ce n'était pas assez mauvais—il profita de son dos exposé pour saisir l'oméga par derrière.

Le voyou enserra son cou avec un bras musclé, une autre main saisissant son poignet pour l'empêcher de tout mouvement brusque.

Ava avait compté là-dessus, cependant. Les Alphas aimaient dominer les omégas, montrer leur force par des tactiques sournoises. Rien qu'elle n'avait déjà rencontré. Attendant son heure, la jeune femme attendait le moment parfait pour frapper.

Elle fut momentanément distraite, extrêmement perturbée lorsque l'oméga sentit un souffle chaud et rance glisser dans son cou, et une érection totalement inappropriée et mal chronométrée pousser contre son postérieur rond. Cet Alpha était-il sérieux? Ava pensa à voix basse, la bouche tordue de dégoût.

"Que vas-tu faire maintenant, oméga?" Le voyou souffla chaudement près de son oreille alors que la prise de fer qu'il avait sur son poignet devenait incroyablement plus serrée, la forçant finalement à tomber sur le sol de la forêt. Une fureur rouge bouillonnait dans son estomac, et elle commença à chanter la phrase familière.

Quelque chose craqua au loin, interrompant son mantra. La jeune femme ouvrit un œil par curiosité, et une paire de pieds élancés apparut dans son champ de vision. Sa gorge devint soudainement sèche, ses paumes moites agrippant les manches de sa chemise.

Compagnon. La voix intérieure résonna instantanément dans ses oreilles, faisant trembler ses genoux. À travers sa vision floue, elle réussit à lever les yeux, prenant l'odeur épaisse d'un autre Alpha. Citron et vanille forte. Ses yeux roulèrent en arrière, sa poitrine se remplissant de chaleur.

Des yeux verts émeraude se plantèrent dans les siens; de longs cheveux bruns étaient attachés derrière sa tête, les autres mèches coulant sur son torse défini comme une cascade. Sa mâchoire se crispa lorsqu'il remarqua le voyou la tenant de force. Avant qu'elle ne le sache, son compagnon jeta le voyou au sol.

Ils commencèrent à se donner des coups de poing tandis qu'elle se reculait vers l'arbre voisin, regardant son compagnon déchirer la gorge du voyou en un instant. Du sang éclaboussa son visage alors qu'il se levait, marchant vers elle.

"Ça va?" Sa voix rauque mais douce fit instantanément froncer ses sourcils de confusion.

Surprise par la véritable inquiétude dans ses paroles, Ava leva les yeux pour rencontrer le visage de cet Alpha supérieur, clignant bêtement des yeux. Il venait de la sauver de ce voyou.

L'Alpha sourit et se pencha en tendant une main énorme et ferme, offrant d'aider la jeune femme à se relever, et Ava regarda la main comme si c'était un serpent. Et s'il s'avérait être comme ce voyou? L'avait-il reconnue comme sa compagne? Pourquoi ne réagissait-il pas? Elle avait tant de questions en tête.

Secouant la tête, elle accepta sa main tendue, écartant rapidement toutes les questions qu'elle avait.

"Merci beaucoup mais—" Alors qu'Ava essayait de faire un pas de plus, elle trébucha, causant sa chute contre son torse, et tout devint noir.

Ostatnie Rozdziały

Może Ci się spodobać 😍

Pułapka Asa

Pułapka Asa

3.3m Wyświetlenia · Zakończone · Eva Zahan
Siedem lat temu Emerald Hutton opuściła swoją rodzinę i przyjaciół, aby uczęszczać do liceum w Nowym Jorku, trzymając w dłoniach swoje złamane serce, by uciec przed jedną osobą. Najlepszym przyjacielem jej brata, którego kochała od dnia, gdy uratował ją przed prześladowcami, gdy miała siedem lat. Złamana przez chłopaka swoich marzeń i zdradzona przez bliskich, Emerald nauczyła się zakopywać kawałki swojego serca w najgłębszym zakątku swoich wspomnień.

Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.

Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.

Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.

Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...

Pułapka Asa.
Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem

Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem

1.7m Wyświetlenia · W trakcie · Rayna Quinn
„Słuchaj uważnie, Thea. Jesteś nikim i zawsze będziesz nikim. Prawda jest taka, że pieprzyłem cię tylko dlatego, że było to wygodne.” Zbliżył się do mnie, uderzając mnie mocno o ścianę, zamykając mnie swoim ciałem.

„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.

„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”

Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.


Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.

Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.

Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż

Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż

852.9k Wyświetlenia · Zakończone · Jane Above Story
Hazel była gotowa na oświadczyny w Las Vegas, ale przeżyła szok życia, gdy jej chłopak wyznał miłość jej siostrze.
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Król Podziemia

Król Podziemia

1.6m Wyświetlenia · Zakończone · RJ Kane
W moim życiu jako kelnerka, ja, Sephie - zwykła osoba - znosiłam lodowate spojrzenia i obelgi klientów, starając się zarobić na życie. Wierzyłam, że taki będzie mój los na zawsze.

Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"

Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."


Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.

Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca

Pieśń serca

2.4m Wyświetlenia · Zakończone · DizzyIzzyN
Na ekranie LCD w arenie wyświetlono zdjęcia siedmiu wojowników z Klasy Alfa. Tam byłam ja, z moim nowym imieniem.
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Gra Przeznaczenia

Gra Przeznaczenia

919.2k Wyświetlenia · Zakończone · Dripping Creativity
Wilczyca Amie jeszcze się nie ujawniła. Ale kogo to obchodzi? Ma dobrą watahę, najlepszych przyjaciół i rodzinę, która ją kocha. Wszyscy, włącznie z Alfą, mówią jej, że jest idealna taka, jaka jest. Aż do momentu, gdy znajduje swojego partnera, a on ją odrzuca. Załamana Amie ucieka od wszystkiego i zaczyna od nowa. Żadnych wilkołaków, żadnych watah.

Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.

Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.

Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Ludzka Partnerka Króla Alf

Ludzka Partnerka Króla Alf

1.6m Wyświetlenia · W trakcie · HC Dolores
„Musisz coś zrozumieć, mała,” powiedział Griffin, a jego twarz złagodniała.

„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”

Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.

„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”


Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Królowa Lodu na sprzedaż

Królowa Lodu na sprzedaż

1.7m Wyświetlenia · Zakończone · Maria MW
"Załóż je." Wzięłam sukienkę i bieliznę, a potem chciałam wrócić do łazienki, ale ona mnie zatrzymała. Miałam wrażenie, że moje serce na chwilę przestało bić, gdy usłyszałam jej polecenie. "Ubierz się tutaj. Chcę cię zobaczyć." Na początku nie zrozumiałam, co miała na myśli, ale kiedy spojrzała na mnie z niecierpliwością, wiedziałam, że muszę zrobić, co mówi. Otworzyłam szlafrok i położyłam go na białej sofie obok mnie. Trzymając sukienkę, chciałam ją założyć, gdy znowu ją usłyszałam. "Stop." Moje serce prawie wyskoczyło z piersi. "Połóż sukienkę na sofie na chwilę i stań prosto." Zrobiłam, co kazała. Stałam tam całkowicie naga. Oglądała mnie od stóp do głów swoimi oczami. Sposób, w jaki przyglądała się mojemu nagiemu ciału, sprawiał, że czułam się okropnie. Przesunęła moje włosy za ramiona, delikatnie przesuwając palcem wskazującym po mojej klatce piersiowej, a jej wzrok zatrzymał się na moich piersiach. Potem kontynuowała procedurę. Jej wzrok powoli przesuwał się w dół między moje nogi i patrzyła na to przez chwilę. "Rozstaw nogi, Alice." Kucnęła, a ja zamknęłam oczy, gdy przesunęła się, żeby zobaczyć mnie z bliższej odległości. Miałam tylko nadzieję, że nie jest lesbijką czy coś, ale w końcu wstała z zadowolonym uśmiechem. "Idealnie ogolona. Mężczyźni to lubią. Jestem pewna, że mój syn też to polubi. Twoja skóra jest ładna i miękka, a ty jesteś umięśniona, ale nie za bardzo. Jesteś idealna dla mojego Gideona. Najpierw załóż bieliznę, potem sukienkę, Alice." Miałam wiele do powiedzenia, ale przełknęłam to. Chciałam tylko uciec, i to był moment, kiedy przysięgłam sobie, że pewnego dnia mi się uda.

Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Mój Dominujący Szef

Mój Dominujący Szef

666.8k Wyświetlenia · W trakcie · Emma- Louise
Zawsze wiedziałam, że mój szef, pan Sutton, ma dominującą osobowość. Pracuję z nim od ponad roku. Jestem do tego przyzwyczajona. Zawsze myślałam, że to tylko kwestia biznesu, bo musi taki być, ale wkrótce dowiedziałam się, że to coś więcej.

Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?

Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.

Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.

Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.

Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

530.2k Wyświetlenia · W trakcie · FancyZ
Emily była mężatką od czterech lat, ale wciąż nie miała dzieci. Diagnoza w szpitalu zamieniła jej życie w piekło. Nie może zajść w ciążę? Ale jej mąż rzadko bywał w domu przez te cztery lata, więc jak mogła zajść w ciążę?
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

459.4k Wyświetlenia · Zakończone · Nora Hoover
Krążą plotki, że prestiżowy potomek rodu Flynnów jest sparaliżowany i pilnie potrzebuje żony. Reese Brooks, adoptowana wychowanka wiejskiej rodziny Brooksów, niespodziewanie zostaje zaręczona z Malcolmem Flynnem jako zastępstwo za swoją siostrę. Początkowo pogardzana przez Flynnów jako niewykształcona prowincjuszka bez odrobiny ogłady, Reese staje się ofiarą złośliwych plotek, które przedstawiają ją jako niepiśmienną, nieelegancką morderczynię. Wbrew wszelkim przeciwnościom, wyłania się jako wzór doskonałości: crème de la crème projektantów mody, elitarna hakerka, gigant finansów i wirtuozka nauk medycznych. Jej wiedza staje się złotym standardem, pożądanym przez inwestycyjnych tytanów i medycznych półbogów, a jednocześnie przyciąga uwagę ekonomicznego lalkarza z Warszawy.
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nici Przeznaczenia

Nici Przeznaczenia

380k Wyświetlenia · Zakończone · Kit Bryan
Jestem zwykłym kelnerem, ale potrafię widzieć ludzkie przeznaczenie, w tym także Przemienionych.
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.

Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.

Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.

Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.

„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.

„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.