

The Billionaire's Howl
Claire Wilkins · Nagpapatuloy · 101.9k mga salita
Panimula
I relished in his touch for just a moment longer before slowly closing in the gap. When our lips brushed, I knew it was the right decision. It made my skin tingle and burn, pleasure clawing its way out so fast that my knees felt weak. This moment. Everything was leading up to this point.
It seemed like nothing would get out of plans for billionaire Alpha Rafe Silvius, and indeed he had the control of the world, that was until human journalist Lila came to shake his world and everything he thought he could control. Lila is her own world, and most definitely she is not going to be easy to conquer.
The Billionaire's Howl is created by Claire Wilkins, an eGlobal Creative Publishing signed author.
Kabanata 1
Lila’s POV
“Dear Ms. Lila Wrenn.
This is a formal letter of notice for your missed rent payments for the months of February and March and to remind you that you have still not fully paid off the rent for the month of January. Please pay the owed amount of $10,482 or we will have no choice but to terminate your contract and begin eviction notices.
Sincerely,
Westpoint Apartment Complex Superintendent,
Sal Berton.”
Short and to the point, a rather elegant way to tell someone to pay up or get tossed to the streets. This letter was haunting me all day to the point I could barely focus on work—which was ironic since work was the thing that would fix this.
Probably. Hopefully.
As much as I loved being a journalist, I wasn't exactly writing frontpage articles or inflammatory political drama. Less and less people needed journalists, especially when there were plenty of bloggers and freelancers around to write whatever someone asked for—but it was the integrity of the role, damnit.
Journalists were investigators. We were supposed to go out and find the stories and the truth, whatever that truth was; not just write ‘feel good’ articles.
Still, I wasn’t exactly hoofing it around the city trying to scrounge up political scandals either. That wasn’t my job.
I worked in the local news for a small-time paper, talking to and making connections with the local community and getting their stories. It was the stuff I loved doing; going out, hearing other people's stories and writing about them so they didn’t remain unheard.
If love and passion paid the bills though, I wouldn't be having this problem to begin with.
All I needed though was one good story this week, and I'd be able to make things work. The last thing I wanted to do was quit my dream job because I couldn’t make ends meet.
My computer screen, however, was painfully empty of material and the little projects I could pick up weren’t going to be enough to pull me out of this downward spiral of debt.
"That is some expression,” a voice called out from behind me. “Did 'Mr. Thompson' do something again?"
"Hi Mia," I sighed, managing a small smile for my friend. From her worried expression, the stress was getting to me more than I thought.
Mia Moore was my best friend and had been since I first started working at The Local Tribune. She worked in the Literature Department writing about whatever best-selling novels were currently on the ‘must-read’ list.
Fantasy Romance always seemed to be hot, or at least to Mia, with how often she was reading some story about love featuring a vampire or ghost.
"You look tired, Lila. I know things have been rough since Maxwell screwed you over, but you know I don't mind helping you out, right?"
"I know, and I love you for that, Mia, but you just got out of your college debt yourself. I'm not gonna drag you into mine."
I was firm on this decision. Even if the help would've made things easier on me, I was not about to put my friend through the same stress I was under.
Besides, it was my fault for being so stupid and believing that rat bastard. I was a journalist. You'd think I'd be smarter and see through the lies to get to the truth. He played me for a fool and I was still bitter from our inevitable breakup despite it being months already.
"Alright, but I'm here if you need me. Speaking of being needed though, floor wide meeting in five. The boss man wants everyone not currently working on something to come for the meeting."
That was interesting. I don't think I’d heard anything about a meeting today. Usually, floor wide meetings only happened when there was big news we needed to write about, but that was usually for the voting season or holiday season. This was something else. Potentially it was a scoop or story, the kind I currently needed to be a part of.
I nodded. "Alright, I'll head on down then."
It wasn’t like I was making any progress anyways.
The conference room wasn’t anything too fancy; a table with chairs around the edges, a projector screen for when someone hooked up their computer, and blinds to block out distractions.
The whole room was packed though. Mia was right, the boss really did get everyone who wasn’t out working on a story or pouring over their articles for publishing.
“Alright, is everyone here?” Mr. Gilbert asked. When we all murmured an affirmative, he smiled. Mr. Gilbert was a great guy. He was sometimes a bit intense, but he was passionate, and we all respected that. “Good, good,” he continued. “I’m sure you’re all curious about why I called you. I have a contact within one of the local news crews and managed to get us a spot in the Silvius press conference this weekend.”
The room burst into sound. How could we not when we received news like that?!
A story on the Silvius press conference. Our little newspaper got a spot at the Silvius press conference?!
Silvius Enterprises was the biggest tech company in the world, making leaps and bounds in innovation with their biotechnology and renewable fuel sources. It was a company that was worth billions of dollars run by one man at its head: Rafe Silvius.
He was a household name by this point. If I didn’t know who he was, I’d be truly out of touch.
Rafe Silvius was the wealthiest man alive and currently the number one bachelor in every magazine. His name and company were something regularly seen on the news, as their medical technology was some of the most trustworthy and reliable in the market.
Their unveilings always had heavy media coverage. There was no way the average person could even get near the building without their name on the list.
Hell, the local law enforcement wasn't even allowed in without permission, that’s how big this conference was—and how powerful the company was.
This wasn't going to be just another event; this was THE event for the newest line of medical tech and medicine that would be available to the public.
For a company worth billions, their public support and likability was extremely high, making them extremely popular. Everyone wanted to know what was happening behind the scenes, meaning that everyone was going to be writing about it eventually. But this time, The Local Tribune was going to be one of the first to do so.
It was both a publicity and sales boost that would do our paper some good.
I wanted that story.
I NEEDED that story.
“Alright alright, enough!” Mr. Gilbert snapped, quieting everyone down. “I know you’re excited, but there’s only one pass, meaning only one person is going. Now, I don't want anyone starting or saying shit about playing favorites or some other BS. You’re all adults and good, capable writers. So, this is the solution.”
He held up a cup full of popsicle sticks and my heart sank into my stomach at the sight. Lots. We were drawing lots. I didn’t gamble; correction, I DON’T gamble. The odds were always against me, and my luck was abysmal with things like this.
My mother took me gambling on a casino boat when I was old enough for the ‘experience’. However, the only ‘experience’ I got was dropping $500 on bets and games that never won me more than $20 dollars as my ‘big winnings.’
I could easily say that I was the worst with games of chance and luck.
“I don’t care what order you come up in, but don’t be animals about it,” Mr. Gilbert continued, shaking the cup around slightly. “Each person grab a stick so we can get this over with and get to doing the real work. We’re already short for time, so I need someone on this story NOW.”
We didn’t need to be told twice. Everyone was clearly impatient to have a go at it, but at least they were holding onto some semblance of manners.
Each failed lot was like a small shot of adrenaline to my systems as Mr. Gilbert came closer and closer to my side of the room.
1 in 30 chances.
1 in 16 chances.
1 in 7 chances.
And then, it was my turn. Not terrible odds. For me though, it was still a poor chance.
‘Come on’, I begged as I pulled out a lot.
I stared at the popsicle stick.
Green. It was green. The color of go. Start. Money. The billionaire winnings were staring me in the face.
Holy shit. A popsicle stick had never been so beautiful.
A decade’s worth of luck just went into that draw. I could never gamble on anything ever again—but I got it. I got the story.
"Well, congratulations, Wrenn! Looks like you're covering the Silvius story.” Collective groans began around the room and Mr. Gilbert sighed. “Shut up!" he snapped. “She got it fair and square. If you wanted it that badly then you should've come up sooner or chose better. Wrenn, Friday at 9:00am. Get here to pick up your pass and head to the Silvius building for the press conference at 10:30."
"Of course, sir," I said, doing my best not to vibrate out of my body with excitement.
This was just what I needed. With this story, I would get my life back on track. I could fix my last mistake, prove I could do this, and finally move up in my position in the paper.
I could NOT afford to mess this up.
"Congratulations, Lila!" Mia clapped me on the back, cheering softly. This time my smile was a lot more real.
Rafe Silvius. I couldn’t believe it. Whatever he was coming out with in the conference, I promised myself that my article would do it justice and that I would be the one to unveil it’s mastery.
Rafe’s POV
I was close to losing it. The pretty blonde across from me was batting her lashes and touching me casually, but it wasn’t very welcomed. I could feel my jaw ache from the tension.
What a shame. I had hoped that I was just imagining her popping another button on her blouse, and that her changing her hairstyle from a bun to cascading curls was just a stylistic choice and not flirting.
“Is that everything, Ms. Wimbley?” I managed to bite out without too much venom. But she didn’t notice at all.
Pity, this would be coming out of nowhere then.
“Oh, Mr. Silvius. I told you to call me Sarah. And yes, that's everything for this evening.”
“Wonderful!” I clapped my hands together and smiled sharply. “Now that that’s done, don’t bother coming in tomorrow. You can take your two weeks' notice along with two weeks of paid vacation.”
She paled dramatically, instantly straightening up and trying to act professional once more, as if it would salvage the situation.
“W-wait! Mr. Silvius–!”
“Ms. Wimbley, I’ve made it quite clear that I don’t tolerate distractions during work hours. And flirting is definitely a distraction from your own work. So, seeing as you cannot adhere to your contract, I’ve no choice but to fire you.”
I walked away despite the visible distress on her face.
To her, it probably came out of nowhere, but she agreed to the terms and conditions. It wasn’t my fault that she didn’t adhere to them.
I closed my office door behind me and sighed heavily, pinching the bridge of my nose and trying to calm down. Why was it so hard to find a good secretary? Did they think that because I treated them kindly that they had a chance of romancing me?
That kindness and a good working relationship equated romantic feelings?
It was almost insulting, but I gave them credit for the sheer balls of trying where no one’s succeeded yet.
The door opened and I held back a snarl. But instead of Ms. Wimbley coming to beg for a second chance like I thought it might be, it was Leo. My shoulders slumped in relief, even as I winced at the shrill sobbing sound coming from the hall.
“Damnit Leo! Close the door already. I can barely think with that infernal racket.”
“That ‘infernal racket’, as you so put it, is your fault,” Leo snorted, but he at least closed the door to preserve my sanity. “What are we up to now? Number five? I can’t believe she lasted a whole year only to pull this.”
“Yes, I am just as surprised as you are. And right before the press event too,” I sighed. “You’ll have to cover for her.”
“What?! Come on, I just got back from checking in with your sister. Don’t I get a break?”
“You can have one after the conference. You know I’ll never find a replacement in time – nor anyone we could trust to cover the event so soon.”
Leo made a face but at least he was in agreement with me. With how strict our vetting process was, there was no way we’d find someone within a few days and training would take weeks.
The only person who I trusted to manage this properly was Leo. He had been by my side for years and I knew he wouldn’t screw me over, or make a mistake. He had my back like I had his.
“Fine, I’ll review everything tomorrow and be your stand-in secretary, but I’m not dressing up for it.”
“Tragic,” I said dryly. “I’ll send over the schedule copy.” I winced when he opened the door, rubbing my forehead as a headache started to form. “And for the love of the Goddess, tell her to clean her desk and leave already.”
“Standing in for her was a favor, you’re gonna owe me for this one,” he warned with a teasing smile on his face before leaving.
After he left, I groaned. I better start looking for a replacement. I couldn’t have Leo stand in as my secretary forever.
Maybe the next one would be better. I could only hope.
Huling Mga Kabanata
#50 Chapter 50
Huling Na-update: 3/3/2025#49 Chapter 49
Huling Na-update: 3/3/2025#48 Chapter 48
Huling Na-update: 3/3/2025#47 Chapter 47
Huling Na-update: 3/3/2025#46 Chapter 46
Huling Na-update: 3/3/2025#45 Chapter 45
Huling Na-update: 3/3/2025#44 Chapter 44
Huling Na-update: 3/3/2025#43 Chapter 43
Huling Na-update: 3/3/2025#42 Chapter 42
Huling Na-update: 3/3/2025#41 Chapter 41
Huling Na-update: 3/3/2025
Maaaring Magustuhan Mo 😍
Pinagpala ng mga Bilyonaryo Matapos Malinlang
Si Emily at ang kanyang bilyonaryong asawa ay nasa isang kasunduang kasal; umaasa siyang makuha ang kanyang pagmamahal sa pamamagitan ng pagsisikap. Gayunpaman, nang dumating ang kanyang asawa kasama ang isang buntis na babae, nawalan siya ng pag-asa. Matapos siyang palayasin, ang walang matirahang si Emily ay kinuha ng isang misteryosong bilyonaryo. Sino siya? Paano niya kilala si Emily? Ang mas mahalaga, buntis si Emily.
Nakikipaglaro sa Apoy
“Mag-uusap tayo nang kaunti mamaya, okay?” Hindi ako makapagsalita, nakatitig lang ako sa kanya ng malalaki ang mga mata habang ang puso ko'y parang mababaliw sa bilis ng tibok. Sana hindi ako ang habol niya.
Nakilala ni Althaia ang mapanganib na boss ng mafia, si Damiano, na nahumaling sa kanyang malalaking inosenteng berdeng mga mata at hindi siya maalis sa isip. Matagal nang itinago si Althaia mula sa mapanganib na demonyo. Ngunit dinala siya ng tadhana sa kanya. Sa pagkakataong ito, hinding-hindi na niya papayagang umalis si Althaia.
Hindi Mo Ako Mababawi
Sa araw ng kasal ni Nathaniel sa kanyang unang pag-ibig, nasangkot si Aurelia sa isang aksidente sa sasakyan, at ang kambal sa kanyang sinapupunan ay nawalan ng tibok ng puso.
Mula sa sandaling iyon, binago ni Aurelia ang lahat ng kanyang impormasyon sa pakikipag-ugnayan at tuluyang iniwan ang mundo ni Nathaniel.
Pagkaraan, iniwan ni Nathaniel ang kanyang bagong asawa at hinanap sa buong mundo ang isang babaeng nagngangalang Aurelia.
Sa araw ng kanilang muling pagkikita, sinukol niya si Aurelia sa loob ng kanyang sasakyan at nagmakaawa, "Aurelia, bigyan mo pa ako ng isa pang pagkakataon, please!"
(Lubos kong inirerekomenda ang isang nakakaakit na libro na hindi ko mabitawan sa loob ng tatlong araw at gabi. Napaka-engaging at dapat basahin. Ang pamagat ng libro ay "Easy Divorce, Hard Remarriage." Maaari mo itong mahanap sa pamamagitan ng paghahanap sa search bar.)
Ang Kanyang Munting Bulaklak
“Nakatakas ka sa akin minsan, Flora,” sabi niya. “Hindi na mauulit. Akin ka.”
Hinigpitan niya ang hawak sa aking leeg. “Sabihin mo.”
“Akin ako,” hirap kong sabi. Palagi naman akong sa kanya.
Si Flora at Felix, biglang nagkahiwalay at muling nagkita sa kakaibang pagkakataon. Hindi niya alam kung ano ang nangyari. May mga lihim siyang itinatago, at mga pangakong kailangang tuparin.
Ngunit nagbabago na ang mga bagay. Paparating na ang pagtataksil.
Nabigo siyang protektahan siya noon. Hindi na niya hahayaang mangyari ulit iyon.
(Ang seryeng "His Little Flower" ay binubuo ng dalawang kwento, sana magustuhan ninyo.)
Ang Aking Dating Asawa ay Isang Mahiwagang Boss
Sabi niya, "Bumalik na siya. Magdiborsyo na tayo. Kunin mo na ang gusto mo."
Pagkatapos ng dalawang taon ng kasal, hindi na maikakaila ni Daphne Murphy ang katotohanan na hindi na siya mahal ni Charles, at malinaw na kapag ang nakaraang relasyon ay nagdudulot ng emosyonal na sakit, apektado ang kasalukuyang relasyon.
Hindi nakipagtalo si Daphne, pinili niyang pagpalain ang mag-asawa at inilatag ang kanyang mga kondisyon.
"Gusto ko ang pinakamahal mong limited-edition na sports car."
"Sige."
"Isang villa sa labas ng siyudad."
"Okay."
"Hatiin natin ang bilyon-bilyong dolyar na kinita natin sa loob ng dalawang taon ng kasal."
"?"
Ina-update ang libro ng isang kabanata kada linggo.
Lihim na Pagtataksil: Nahulog ang Aking Asawa sa Aking Ama
Maaga pa lang ay pumanaw na ang aking ina, at ang aking mabait at matatag na ama ang siyang nag-aalaga sa aking mga anak sa bahay. Maraming beses ko nang sinubukan ang iba't ibang remedyo upang maibalik ang normal na erectile function, ngunit lahat ay walang bisa. Isang araw, habang nagba-browse sa internet, aksidente kong nahanap ang isang adult na literatura tungkol sa isang biyenan at manugang, na agad na nagbigay sa akin ng kakaibang kasiyahan at pagnanasa.
Habang nakahiga sa tabi ng aking mahimbing na natutulog na asawa, sinimulan kong ilagay ang kanyang imahe sa karakter ng manugang sa kwento, na nagbigay sa akin ng matinding pagnanasa. Natuklasan ko pa na ang pag-iisip na kasama ng aking ama ang aking asawa habang nagpapaligaya sa sarili ay mas kasiya-siya kaysa sa pagiging intimate sa kanya. Napagtanto kong aksidenteng nabuksan ko ang kahon ni Pandora, at alam kong wala nang balikan mula sa bagong tuklas na ito at hindi mapigilang kasiyahan...
Nahulog sa Kaibigan ni Daddy
"Sakyan mo ako, Angel." Utos niya, hinihingal, ginagabayan ang aking balakang.
"Ipasok mo sa akin, please..." Pakiusap ko, kinakagat ang kanyang balikat, sinusubukang kontrolin ang masarap na sensasyong bumabalot sa aking katawan na mas matindi pa kaysa sa anumang orgasm na naranasan ko mag-isa. Kinikiskis lang niya ang kanyang ari sa akin, at ang sensasyon ay mas maganda kaysa sa anumang nagawa ko sa sarili ko.
"Tumahimik ka." Sabi niya nang paos, mas idiniin pa ang kanyang mga daliri sa aking balakang, ginagabayan ang paraan ng pagsakay ko sa kanyang kandungan nang mabilis, dumudulas ang aking basang lagusan at nagiging sanhi ng pagkiskis ng aking tinggil sa kanyang matigas na ari.
"Hah, Julian..." Ang pangalan niya ay lumabas kasabay ng isang malakas na ungol, at iniangat niya ang aking balakang nang may matinding kadalian at ibinaba ulit, na nagdulot ng tunog na nagpatigil sa akin. Ramdam ko kung paano ang dulo ng kanyang ari ay mapanganib na tumama sa aking lagusan...
Nagpasya si Angelee na palayain ang sarili at gawin ang anumang gusto niya, kabilang na ang pagkawala ng kanyang pagkabirhen matapos mahuli ang kanyang nobyo ng apat na taon na natutulog kasama ang kanyang matalik na kaibigan sa kanyang apartment. Pero sino pa ba ang pinakamagandang pagpipilian, kundi ang matalik na kaibigan ng kanyang ama, isang matagumpay na lalaki at isang kilalang binata?
Sanay si Julian sa mga fling at one-night stand. Higit pa roon, hindi pa siya kailanman naging committed sa kahit sino, o nakuha ang kanyang puso. At iyon ang magpapasok sa kanya bilang pinakamahusay na kandidato... kung handa siyang tanggapin ang kahilingan ni Angelee. Gayunpaman, determinado siyang kumbinsihin siya, kahit na nangangahulugan ito ng pang-aakit sa kanya at pagkalito sa kanyang isipan. ... "Angelee?" Tumingin siya sa akin nang may pagkalito, marahil ang aking ekspresyon ay naguguluhan. Ngunit binuksan ko lang ang aking mga labi, dahan-dahang sinasabi, "Julian, gusto kong kantutin mo ako."
Rating: 18+
MATAMIS NA TUKSO: EROTIKA
PANGUNAHING KWENTO
Labing-walong taong gulang na si Marilyn Muriel ay nagulat isang magandang tag-init nang ipakilala ng kanyang ina ang isang napakagwapong binata bilang kanyang bagong asawa. Isang hindi maipaliwanag na koneksyon ang nabuo agad sa pagitan nila ng lalaking ito na parang isang diyos ng mga Griyego habang palihim siyang nagpapadala ng iba't ibang hindi kanais-nais na senyales sa kanya. Hindi nagtagal, natagpuan ni Marilyn ang sarili sa iba't ibang hindi mapigilang sekswal na pakikipagsapalaran kasama ang kaakit-akit at mapanuksong lalaking ito sa kawalan ng kanyang ina. Ano kaya ang magiging kapalaran o resulta ng ganitong gawain at malalaman kaya ng kanyang ina ang kasalanang nagaganap sa ilalim ng kanyang ilong?
Perpektong Bastardo
"Putang ina mo rin, hayop ka!" sagot ko, pilit na kumakawala.
"Sabihin mo!" umungol siya, gamit ang isang kamay para hawakan ang aking baba.
"Akala mo ba pokpok ako?"
"Kaya hindi mo siya kinantot?"
"Putang ina mo!"
"Mabuti. Iyan lang ang kailangan kong marinig," sabi niya, itinaas ang aking itim na pang-itaas gamit ang isang kamay, inilantad ang aking mga suso at nagdulot ng bugso ng adrenaline sa aking katawan.
"Anong ginagawa mo?" hingal ko habang nakatitig siya sa aking mga suso na may ngiting tagumpay.
Dumaan ang kanyang daliri sa isa sa mga marka na iniwan niya sa ilalim ng isa sa aking mga utong.
Ang hayop na ito, pinagmamasdan pa ang mga marka na iniwan niya sa akin?
"Ibalot mo ang mga binti mo sa akin," utos niya.
Yumuko siya ng sapat para isubo ang aking suso, sinisipsip ng mariin ang isang utong. Kinagat ko ang aking ibabang labi para pigilan ang isang ungol habang kinagat niya ito, dahilan para iarko ko ang aking dibdib patungo sa kanya.
"Pakakawalan ko ang mga kamay mo; huwag na huwag kang susubok na pigilan ako."
Hayop, mayabang, at lubos na hindi mapigilan, ang eksaktong uri ng lalaki na ipinangako ni Ellie na hindi na niya muling papatulan. Pero nang bumalik ang kapatid ng kanyang kaibigan sa lungsod, natagpuan niya ang sarili na mapanganib na malapit sa pagsuko sa kanyang pinakamalalalim na pagnanasa.
Nakakainis, matalino, mainit, lubos na baliw, at pinapaligaya rin niya si Ethan Morgan.
Ang nagsimula bilang isang simpleng laro ay ngayon nagpapahirap sa kanya. Hindi niya maalis sa isip si Ellie, pero hindi na niya papayagan ang sinuman na makapasok muli sa kanyang puso.
Kahit na pareho silang lumalaban ng buong lakas laban sa nag-aalab na atraksyon na ito, magagawa kaya nilang pigilan ang kanilang mga sarili?
Superhero na Asawa
Ang Kapatid ng Aking Kaibigan
Nararamdaman ko siya sa likod ko. Nakikita ko siyang nakatayo roon, tulad ng pagkakatanda ko sa kanya.
"Ano ang pangalan mo?"
Grabe, hindi niya alam na ako ito. Nagdesisyon akong kunin ang pagkakataong ito para sa sarili ko.
"Tessa, ikaw?"
"Anthony, gusto mo bang pumunta sa ibang lugar?"
Hindi ko na kailangang pag-isipan ito; gusto ko ito. Lagi kong gustong siya ang maging una ko, at mukhang matutupad na ang hiling ko.
Lagi akong naaakit sa kanya. Hindi niya ako nakita ng maraming taon. Sinundan ko siya palabas ng club, ang club niya. Bigla siyang huminto.
Hinawakan niya ang kamay ko at naglakad kami palabas ng pinto. Sa simpleng hawak na iyon, lalo kong ginusto siya. Pagkalabas namin, isinandal niya ako sa pader at hinalikan ako. Ang halik niya ay tulad ng pinangarap ko; nang sipsipin at kagatin niya ang ibabang labi ko, pakiramdam ko ay narating ko na ang langit. Bahagya siyang lumayo sa akin.
"Walang makakakita, ligtas ka sa akin."
Ipinagpatuloy niya ang paghalik sa mga labi ko; pagkatapos, ang mainit at masarap niyang bibig ay nasa utong ko na.
"Diyos ko"
Ang isa niyang kamay ay natagpuan ang daan papunta sa pagitan ng mga hita ko. Nang ipasok niya ang dalawang daliri niya sa akin, isang mahina at malibog na ungol ang lumabas sa mga labi ko.
"Ang sikip mo, parang ikaw ay ginawa para sa akin..."
Huminto siya at tiningnan ako, alam ko ang tingin na iyon, natatandaan ko iyon bilang ang tingin niya kapag nag-iisip. Nang huminto ang kotse, hinawakan niya ang kamay ko at bumaba, dinala niya ako patungo sa tila isang pribadong elevator. Nakatayo lang siya roon at tinitingnan ako.
"Birhen ka pa ba? Sabihin mo sa akin na mali ako; sabihin mo na hindi ka na."
"Oo, birhen pa ako..."
Si Anthony ang tanging lalaking gusto ko pero hindi ko makuha, siya ang matalik na kaibigan ng kapatid ko. Bukod pa roon, lagi niya akong tinitingnan bilang isang nakakainis na bata.
Ano ang gagawin mo kapag ang posibilidad na makuha ang lalaking matagal mo nang gusto ay nasa harap mo? Kukuhanin mo ba ang pagkakataon o hahayaan mo itong mawala? Kinuha ni Callie ang pagkakataon, ngunit kasama nito ang problema, sakit ng puso, at selos. Guguho ang mundo niya, pero ang matalik na kaibigan ng kapatid niya ang pangunahing layunin niya at balak niyang makuha ito sa kahit anong paraan.
Apat o Patay
"Oo."
"Pasensya na, pero hindi na siya umabot." Sabi ng doktor habang nagbibigay ng simpatikong tingin sa akin.
"Sa-salamat." Sabi ko nang nanginginig ang hininga.
Patay na ang aking ama, at ang taong pumatay sa kanya ay nakatayo mismo sa tabi ko sa mga sandaling ito. Siyempre, wala akong magagawa kundi itago ito dahil baka ituring akong kasabwat sa pag-alam ng nangyari at walang ginawa. Ako'y labing-walo at maaaring makulong kung lumabas ang katotohanan.
Hindi pa matagal na panahon ang nakalipas, sinusubukan ko lang tapusin ang huling taon ko sa high school at makaalis sa bayang ito, pero ngayon wala akong ideya kung ano ang gagawin ko. Halos malaya na ako, at ngayon, maswerte na akong makaraos ng isang araw nang hindi tuluyang gumuho ang buhay ko.
"Kasama ka na namin, ngayon at magpakailanman." Ang mainit niyang hininga ay bumulong sa aking tainga na nagdulot ng panginginig sa aking gulugod.
Hawak na nila ako sa mahigpit na pagkakahawak at nakasalalay ang buhay ko sa kanila. Paano umabot sa ganitong punto, mahirap sabihin, pero narito ako...isang ulila...na may dugo sa aking mga kamay...literal.
Impiyerno sa lupa ang tanging paraan para ilarawan ang buhay na aking naranasan.
Ang bawat bahagi ng aking kaluluwa ay hinuhubaran araw-araw hindi lamang ng aking ama kundi ng apat na lalaki na tinatawag na The Dark Angels at ng kanilang mga tagasunod.
Tatlong taon ng pahirap ang kaya kong tiisin at walang kakampi, alam ko na kung ano ang dapat kong gawin...kailangan kong makaalis sa tanging paraan na alam ko, ang kamatayan ay nangangahulugang kapayapaan pero hindi kailanman ganoon kadali, lalo na kapag ang mismong mga lalaking nagtulak sa akin sa bingit ay ang mga nagligtas ng aking buhay.
Binigyan nila ako ng isang bagay na hindi ko akalaing posible...paghihiganti na inihain ng patay. Nilikha nila ang isang halimaw at handa na akong sunugin ang mundo.
Mature content! May mga banggit ng droga, karahasan, pagpapakamatay. 18+ ang inirerekomenda. Reverse Harem, bully-to-lover.