

The Blood Moon's Heir
Laurie · Nagpapatuloy · 83.9k mga salita
Panimula
For thirteen years, she’d been homeschooled at the behest of her mother. And now, after all of this time not being permitted around kids her age, unless she was serving them at her mother’s Inn and diner or the packhouse, she had to attend school with them; her...the outcast of Mystic Cove.
Taking deep breaths, Nel obsessively looked into the mirror, the girl’s nerves practically destroying her from the inside out. Though, it wasn’t like she wasn’t known throughout town anyway. Her rich brown skin, exuberant red hair, and verdant eyes made sure of that.
“Are you ready for your Ascension?”
The Ascension was what the wolves would call the ceremony of a young alpha coming, officially, into his own. It was usually carried out on one’s eighteenth birthday, and on this day, an inhuman and their beastly counterpart will officially become one soul. It is then that their senses are heightened and only grow from that point. It’s also on this day that one is awakened to their true mate’s scent. It was often that an ascent would find their mate on this day.
Colsin shrugged. “A little nervous, if I’m being honest. Slim pickings in our pack.”
“I want Sara to be my mate,” said Colsin. In truth, Colsin could almost say that he loved Sara, but he knew that it wasn’t a deep-down type of love. If she was in trouble, he’d do his best to get her out of it, but he couldn’t say that he’d move mountains to make sure that Sara was the priority, however.
But will Sara really become Colsin's mate? How will everything change when he meets Nel?
Kabanata 1
This is Nel's first time going to school after being homeschooled for 13 years.
Before this, she had been educated at home at her mother Leana's insistence and had helped out at her mother's inn and restaurant, making her a familiar figure in the town. She stood in front of the mirror, anxiously fiddling with her soft, loose, and brightly colored curls, taking frequent deep breaths. Nervously biting her lower lip, she pressed her hands onto the curly mane, hoping to find a way to make her lively hair less attention-grabbing.
However, she was not entirely unknown in the town. Her rich brown skin, lush red hair, and emerald green eyes confirmed that.
Oh, indeed, she was the outcast of Mystic Cove.
Eventually, Leana and Nel found themselves standing outside of a large school. “We’re here,” announced Leana as she stared up at the large cornerstone of Mystic Cove. As Nel’s eyes found the doors of the astoundingly intimidating school, Nel felt her mother’s stare rooted on her. “You, okay?” Nel’s mother asked.
“Sure,” Nel lied. The abrupt end to the earlier conversation left her feelings unresolved.
“Hey!” When Nel heard her best friend’s voice from behind, a swarm of relief flooded over her. She turned around to see Manari standing there with a bright smile on her face.
“You didn’t think I’d let you enter the dungeon on your first day on your own, did you?”
“I thought you’d be at school by now.” Nel and Manari embraced and then, with newfound confidence, Nel turned to her mother and embraced her. “I’ll see you later.”
“I’ll probably be at the packhouse,” Leana informed Nel.
“So, then you’ll be closing the diner early.” insinuated Nel.
She nodded, a yes. “There was a party for the Delta’s son, so needless to say, there is a mess to be cleaned at the packhouse.”
“You’re too good to be cleaning up after some laze abouts, Ms. Larken,”
“You’re too kind, Nari, love.” Leana smiled.
“I’ll come by there after school,” Nel promised, though she certainly was not happy about it.
The Mystic Cove packhouse was the last place that Nel wanted to be, especially after having to deal with them during school. Nel knew the wolves of Mystic Cove and how messy they could be, though. She wouldn’t dare leave such frustrations for her mother to handle on her own, so more often than not, she was at the packhouse helping out Leana.
“Be careful on your way there,” Nel’s mother cautioned, and kissed her daughter’s forehead. “I’ll see you later.”
“Bye, Ms. Larken!” said Manari.
After they parted ways, Manari and Nel started toward the school, and with every step that they took, Nel’s anxiety began to creep back on her.
“Are you nervous?” Manari asked Nel.
“I hate this, Nari,” Nel hissed. “As soon as I go into that school, they’ll stare…as if they don’t see me almost every day at the restaurant, waiting on their every whim and request.”
“Well in their defense, they’ve never seen you in a schoolgirl outfit,” Nari, attempted, as she always did, to tease and make light of the situation. After she got her uneasy chuckle from Nel, she became slightly serious again. “Just ignore them,” insisted Manari. “They’re not worth the concern, so-”
“It’s not that simple, Nari,” Nel interrupted her best friend before they imposed on the school. “I don’t like people. I’m not good with people for one, and you know that I-”
“Nel,” Manari smirked. “You’ve had plenty of practice. You’ve dealt with worse at the inn and certainly in the wolf’s den from what you’ve told me. I assure you that it can get no worse than that. You go in there, be yourself, get your schedule, go to class, and do what you’re supposed to do. You’ll be fine.”
“You make it sound so easy,” Nel attempted to make light of the conversation with a dry chuckle.
“It should be…for you,” she snickered. “Despite what you think about yourself, you’ve always been good at handling people, Nel. Your insides may always be screaming but you’ve always handled yourself like a boss. I’m sure a bunch of teenagers with raging hormones will be a cakewalk for you. Just…be you, Nel. Everything will be fine, I promise.” She chuckled and opened the door. “Honestly, I think you’re psyching yourself out for no reason and part of you knows that.”
“Maybe,” Nel muttered and walked into the school. “I guess we’ll see.”
Manari walked with Nel to the guidance office. “You’ll get your class schedule from here. If you get lost, call my name and I will come,” she promised.
“Thanks, Manari,” Nel smiled gratefully. “I’ll probably be okay.” she took in her surroundings. “You think they made the place big enough?” Nel sarcastically pointed out in passing.
Manari laughed and squeezed her shoulder as the starting bell rang. “Well, that’s my cue. Hopefully, we’ll have a few classes together. I’ll try and catch you at lunch so we can look over your schedule and see.”
“Okay,”
“Remember, you got this,” she attempted to reassure Nel before heading off to her first class of the day.
After watching her walk away, Nel took a moment to get herself together, taking a deep breath before entering the guidance office. There were quite a few kids in there, most of whom she’d already met numerous times, waiting tables in the diner. Just as they would at the restaurant, all eyes were curiously on Nel. Unlike at the restaurant, however, Nel didn’t have to acknowledge them. They weren’t her business. This was the idea that she had to adopt.
Nel walked past them and toward the office desk. “Good morning,” she greeted the person at the desk nervously.
A reasonably young, brown-skinned woman with her black hair held up in a neat bun, sat at the desk looking over papers, “Morning, how can I-” she started to greet when she finally got a good look at the girl standing on the other side of the desk. “Ah, you’re…you’re Leana’s girl,” she seemed to recognize Nel.
“Yes ma’am.”
She nodded. “You’re integrating into the Academy,” the woman noted to herself more than Nel, it seemed, as she looked through a file. “You may not remember but you waited on me a few times at Cove.”
The woman looked at Nel again, giving her a chance to remember. “Ms. Cody,” Nel recalled. “You’re a regular. Medium-rare steak, side of raw cut vegetables and fry.”
She laughed and confirmed Nel’s quote of her meal with a nod of her head. “Yep, that’s me,” she chuckled and started clicking about on her computer. Shortly after, a mechanic whirring began to sound. She stood and walked around her desk, toward a machine in the distance, where a paper was. Nel hadn’t put two and two together until Ms. Cody handed Nel the warm sheet of paper.
“Neliyah Larken, these are your classes,” she said, pointing down the line of five classes. “I told your mother that I’d look out for you. I know this is all new, so if you have any problems just come to my office and let me know. I double as a guidance counselor as well,” she smiled.
“Thank you,” Nel replied appreciatively. It was reassuring that Manari wasn’t the only person that she’d be able to talk to during the school year, if she had any problems. However, Nel had already decided that she wouldn’t take complete advantage of Ms. Cody’s offer. After all, she didn’t know the woman that well just yet.
Nel couldn’t say that she necessarily knew Ms. Cody, but as customers go at Cove, she was one of the few that Nel liked waiting on. She never sat on time, trying to figure out what she wanted; Ms. Cody always ordered the same time every time. She never lingered and she always, always left a considerate tip for anyone who served her.
Knowing Ms. Cody’s regular wasn’t grounds for Nel to feel comfortable enough to confide in her simply, however. Though, the fact that her mother associated was probably a great indication of the counselor’s character. Still, Nel decided she’d wait and see for herself.
She looked down at the paper again. “Ms. Cody, my mother said that there were supposed to be eight classes?” Nel pointed at the paper. “I only see five.”
“Ah yes, well. Your transcript showed that you hardly needed any curriculum. So, what is left is what would serve best for you. To be honest, it should probably be four classes but, I think that PA Trials is a class that everyone should take.”
“PA Trials?”
“Physical Abilities. It’s like a…hyper-active version of what the humans call gym class,”
“Ah,” Physical abilities course. Leana was always reluctant to test Nel’s physical abilities, so Nel wasn’t sure how she felt about learning the extent of them. Admittedly, Nel was quite curious about what she’d learn about herself, though. She could only hope that her mom wouldn’t mind. Fortunately, Nel wouldn’t have this class until the next day, so there would be time to ask Leana about it. “Thank you, Ms. Cody,” said Nel.
“Good luck, and have a good day, miss Larken. I look forward to experiencing this year with you,” she smiled before heading back to her workspace and calling another student to her desk.
Reluctantly, Nel headed for the door in search of her first class of the day, wondering what MystHaven Academy had in store for her.
As she pushed past the guidance counselor’s office, a group overwhelmed the exit, trying to get through. They’d all but ignored the fact that Nel was trying to get through. And when she tried to get out of the way, the pushback of the clustered group refused release.
A girl looked directly Nel. It was as if Nel had offended the girl long before she’d ever met her, aggressively brushing past Nel to get through the door. A few of her friends followed a couple of guys glancing down at Nel with glimpsed attraction in their eyes before walking off as well.
The rush of bombardment was so advancing that Nel eventually lost her footing as she tried to get out of the way. She started to twist so that she could at least catch herself before hitting the ground, when a pair of hands stole her from the inevitable descent to the floor.
Her waist was harbored by strong hands and powerful arms. The force behind his snatched made Nel drop her schedule and grab the unknown guy’s chest to steady herself.
She gasped, and then with bewilderment looked up into a radiant and unexpressive gaze. “I’m…thank you!” she swallowed the anxiety garnered from what had just transpired. When he didn’t respond, Nel seemed to become far more aware of herself. Quickly, she backed away from him, and it was only then that her mind and heart stopped racing long enough to realize who he was. “Alpha!” she averted her stare and bowed.
Huling Mga Kabanata
#54 56
Huling Na-update: 1/17/2025#53 54
Huling Na-update: 1/17/2025#52 53
Huling Na-update: 1/17/2025#51 52
Huling Na-update: 3/4/2025#50 51
Huling Na-update: 1/17/2025#49 50
Huling Na-update: 1/17/2025#48 49
Huling Na-update: 1/17/2025#47 48
Huling Na-update: 1/17/2025#46 47
Huling Na-update: 1/17/2025#45 46
Huling Na-update: 1/17/2025
Maaaring Magustuhan Mo 😍
Pinagpala ng mga Bilyonaryo Matapos Malinlang
Si Emily at ang kanyang bilyonaryong asawa ay nasa isang kasunduang kasal; umaasa siyang makuha ang kanyang pagmamahal sa pamamagitan ng pagsisikap. Gayunpaman, nang dumating ang kanyang asawa kasama ang isang buntis na babae, nawalan siya ng pag-asa. Matapos siyang palayasin, ang walang matirahang si Emily ay kinuha ng isang misteryosong bilyonaryo. Sino siya? Paano niya kilala si Emily? Ang mas mahalaga, buntis si Emily.
Nakikipaglaro sa Apoy
“Mag-uusap tayo nang kaunti mamaya, okay?” Hindi ako makapagsalita, nakatitig lang ako sa kanya ng malalaki ang mga mata habang ang puso ko'y parang mababaliw sa bilis ng tibok. Sana hindi ako ang habol niya.
Nakilala ni Althaia ang mapanganib na boss ng mafia, si Damiano, na nahumaling sa kanyang malalaking inosenteng berdeng mga mata at hindi siya maalis sa isip. Matagal nang itinago si Althaia mula sa mapanganib na demonyo. Ngunit dinala siya ng tadhana sa kanya. Sa pagkakataong ito, hinding-hindi na niya papayagang umalis si Althaia.
Hindi Mo Ako Mababawi
Sa araw ng kasal ni Nathaniel sa kanyang unang pag-ibig, nasangkot si Aurelia sa isang aksidente sa sasakyan, at ang kambal sa kanyang sinapupunan ay nawalan ng tibok ng puso.
Mula sa sandaling iyon, binago ni Aurelia ang lahat ng kanyang impormasyon sa pakikipag-ugnayan at tuluyang iniwan ang mundo ni Nathaniel.
Pagkaraan, iniwan ni Nathaniel ang kanyang bagong asawa at hinanap sa buong mundo ang isang babaeng nagngangalang Aurelia.
Sa araw ng kanilang muling pagkikita, sinukol niya si Aurelia sa loob ng kanyang sasakyan at nagmakaawa, "Aurelia, bigyan mo pa ako ng isa pang pagkakataon, please!"
(Lubos kong inirerekomenda ang isang nakakaakit na libro na hindi ko mabitawan sa loob ng tatlong araw at gabi. Napaka-engaging at dapat basahin. Ang pamagat ng libro ay "Easy Divorce, Hard Remarriage." Maaari mo itong mahanap sa pamamagitan ng paghahanap sa search bar.)
Ang Kanyang Munting Bulaklak
“Nakatakas ka sa akin minsan, Flora,” sabi niya. “Hindi na mauulit. Akin ka.”
Hinigpitan niya ang hawak sa aking leeg. “Sabihin mo.”
“Akin ako,” hirap kong sabi. Palagi naman akong sa kanya.
Si Flora at Felix, biglang nagkahiwalay at muling nagkita sa kakaibang pagkakataon. Hindi niya alam kung ano ang nangyari. May mga lihim siyang itinatago, at mga pangakong kailangang tuparin.
Ngunit nagbabago na ang mga bagay. Paparating na ang pagtataksil.
Nabigo siyang protektahan siya noon. Hindi na niya hahayaang mangyari ulit iyon.
(Ang seryeng "His Little Flower" ay binubuo ng dalawang kwento, sana magustuhan ninyo.)
Ang Aking Dating Asawa ay Isang Mahiwagang Boss
Sabi niya, "Bumalik na siya. Magdiborsyo na tayo. Kunin mo na ang gusto mo."
Pagkatapos ng dalawang taon ng kasal, hindi na maikakaila ni Daphne Murphy ang katotohanan na hindi na siya mahal ni Charles, at malinaw na kapag ang nakaraang relasyon ay nagdudulot ng emosyonal na sakit, apektado ang kasalukuyang relasyon.
Hindi nakipagtalo si Daphne, pinili niyang pagpalain ang mag-asawa at inilatag ang kanyang mga kondisyon.
"Gusto ko ang pinakamahal mong limited-edition na sports car."
"Sige."
"Isang villa sa labas ng siyudad."
"Okay."
"Hatiin natin ang bilyon-bilyong dolyar na kinita natin sa loob ng dalawang taon ng kasal."
"?"
Ina-update ang libro ng isang kabanata kada linggo.
Lihim na Pagtataksil: Nahulog ang Aking Asawa sa Aking Ama
Maaga pa lang ay pumanaw na ang aking ina, at ang aking mabait at matatag na ama ang siyang nag-aalaga sa aking mga anak sa bahay. Maraming beses ko nang sinubukan ang iba't ibang remedyo upang maibalik ang normal na erectile function, ngunit lahat ay walang bisa. Isang araw, habang nagba-browse sa internet, aksidente kong nahanap ang isang adult na literatura tungkol sa isang biyenan at manugang, na agad na nagbigay sa akin ng kakaibang kasiyahan at pagnanasa.
Habang nakahiga sa tabi ng aking mahimbing na natutulog na asawa, sinimulan kong ilagay ang kanyang imahe sa karakter ng manugang sa kwento, na nagbigay sa akin ng matinding pagnanasa. Natuklasan ko pa na ang pag-iisip na kasama ng aking ama ang aking asawa habang nagpapaligaya sa sarili ay mas kasiya-siya kaysa sa pagiging intimate sa kanya. Napagtanto kong aksidenteng nabuksan ko ang kahon ni Pandora, at alam kong wala nang balikan mula sa bagong tuklas na ito at hindi mapigilang kasiyahan...
Nahulog sa Kaibigan ni Daddy
"Sakyan mo ako, Angel." Utos niya, hinihingal, ginagabayan ang aking balakang.
"Ipasok mo sa akin, please..." Pakiusap ko, kinakagat ang kanyang balikat, sinusubukang kontrolin ang masarap na sensasyong bumabalot sa aking katawan na mas matindi pa kaysa sa anumang orgasm na naranasan ko mag-isa. Kinikiskis lang niya ang kanyang ari sa akin, at ang sensasyon ay mas maganda kaysa sa anumang nagawa ko sa sarili ko.
"Tumahimik ka." Sabi niya nang paos, mas idiniin pa ang kanyang mga daliri sa aking balakang, ginagabayan ang paraan ng pagsakay ko sa kanyang kandungan nang mabilis, dumudulas ang aking basang lagusan at nagiging sanhi ng pagkiskis ng aking tinggil sa kanyang matigas na ari.
"Hah, Julian..." Ang pangalan niya ay lumabas kasabay ng isang malakas na ungol, at iniangat niya ang aking balakang nang may matinding kadalian at ibinaba ulit, na nagdulot ng tunog na nagpatigil sa akin. Ramdam ko kung paano ang dulo ng kanyang ari ay mapanganib na tumama sa aking lagusan...
Nagpasya si Angelee na palayain ang sarili at gawin ang anumang gusto niya, kabilang na ang pagkawala ng kanyang pagkabirhen matapos mahuli ang kanyang nobyo ng apat na taon na natutulog kasama ang kanyang matalik na kaibigan sa kanyang apartment. Pero sino pa ba ang pinakamagandang pagpipilian, kundi ang matalik na kaibigan ng kanyang ama, isang matagumpay na lalaki at isang kilalang binata?
Sanay si Julian sa mga fling at one-night stand. Higit pa roon, hindi pa siya kailanman naging committed sa kahit sino, o nakuha ang kanyang puso. At iyon ang magpapasok sa kanya bilang pinakamahusay na kandidato... kung handa siyang tanggapin ang kahilingan ni Angelee. Gayunpaman, determinado siyang kumbinsihin siya, kahit na nangangahulugan ito ng pang-aakit sa kanya at pagkalito sa kanyang isipan. ... "Angelee?" Tumingin siya sa akin nang may pagkalito, marahil ang aking ekspresyon ay naguguluhan. Ngunit binuksan ko lang ang aking mga labi, dahan-dahang sinasabi, "Julian, gusto kong kantutin mo ako."
Rating: 18+
MATAMIS NA TUKSO: EROTIKA
PANGUNAHING KWENTO
Labing-walong taong gulang na si Marilyn Muriel ay nagulat isang magandang tag-init nang ipakilala ng kanyang ina ang isang napakagwapong binata bilang kanyang bagong asawa. Isang hindi maipaliwanag na koneksyon ang nabuo agad sa pagitan nila ng lalaking ito na parang isang diyos ng mga Griyego habang palihim siyang nagpapadala ng iba't ibang hindi kanais-nais na senyales sa kanya. Hindi nagtagal, natagpuan ni Marilyn ang sarili sa iba't ibang hindi mapigilang sekswal na pakikipagsapalaran kasama ang kaakit-akit at mapanuksong lalaking ito sa kawalan ng kanyang ina. Ano kaya ang magiging kapalaran o resulta ng ganitong gawain at malalaman kaya ng kanyang ina ang kasalanang nagaganap sa ilalim ng kanyang ilong?
Perpektong Bastardo
"Putang ina mo rin, hayop ka!" sagot ko, pilit na kumakawala.
"Sabihin mo!" umungol siya, gamit ang isang kamay para hawakan ang aking baba.
"Akala mo ba pokpok ako?"
"Kaya hindi mo siya kinantot?"
"Putang ina mo!"
"Mabuti. Iyan lang ang kailangan kong marinig," sabi niya, itinaas ang aking itim na pang-itaas gamit ang isang kamay, inilantad ang aking mga suso at nagdulot ng bugso ng adrenaline sa aking katawan.
"Anong ginagawa mo?" hingal ko habang nakatitig siya sa aking mga suso na may ngiting tagumpay.
Dumaan ang kanyang daliri sa isa sa mga marka na iniwan niya sa ilalim ng isa sa aking mga utong.
Ang hayop na ito, pinagmamasdan pa ang mga marka na iniwan niya sa akin?
"Ibalot mo ang mga binti mo sa akin," utos niya.
Yumuko siya ng sapat para isubo ang aking suso, sinisipsip ng mariin ang isang utong. Kinagat ko ang aking ibabang labi para pigilan ang isang ungol habang kinagat niya ito, dahilan para iarko ko ang aking dibdib patungo sa kanya.
"Pakakawalan ko ang mga kamay mo; huwag na huwag kang susubok na pigilan ako."
Hayop, mayabang, at lubos na hindi mapigilan, ang eksaktong uri ng lalaki na ipinangako ni Ellie na hindi na niya muling papatulan. Pero nang bumalik ang kapatid ng kanyang kaibigan sa lungsod, natagpuan niya ang sarili na mapanganib na malapit sa pagsuko sa kanyang pinakamalalalim na pagnanasa.
Nakakainis, matalino, mainit, lubos na baliw, at pinapaligaya rin niya si Ethan Morgan.
Ang nagsimula bilang isang simpleng laro ay ngayon nagpapahirap sa kanya. Hindi niya maalis sa isip si Ellie, pero hindi na niya papayagan ang sinuman na makapasok muli sa kanyang puso.
Kahit na pareho silang lumalaban ng buong lakas laban sa nag-aalab na atraksyon na ito, magagawa kaya nilang pigilan ang kanilang mga sarili?
Superhero na Asawa
Apat o Patay
"Oo."
"Pasensya na, pero hindi na siya umabot." Sabi ng doktor habang nagbibigay ng simpatikong tingin sa akin.
"Sa-salamat." Sabi ko nang nanginginig ang hininga.
Patay na ang aking ama, at ang taong pumatay sa kanya ay nakatayo mismo sa tabi ko sa mga sandaling ito. Siyempre, wala akong magagawa kundi itago ito dahil baka ituring akong kasabwat sa pag-alam ng nangyari at walang ginawa. Ako'y labing-walo at maaaring makulong kung lumabas ang katotohanan.
Hindi pa matagal na panahon ang nakalipas, sinusubukan ko lang tapusin ang huling taon ko sa high school at makaalis sa bayang ito, pero ngayon wala akong ideya kung ano ang gagawin ko. Halos malaya na ako, at ngayon, maswerte na akong makaraos ng isang araw nang hindi tuluyang gumuho ang buhay ko.
"Kasama ka na namin, ngayon at magpakailanman." Ang mainit niyang hininga ay bumulong sa aking tainga na nagdulot ng panginginig sa aking gulugod.
Hawak na nila ako sa mahigpit na pagkakahawak at nakasalalay ang buhay ko sa kanila. Paano umabot sa ganitong punto, mahirap sabihin, pero narito ako...isang ulila...na may dugo sa aking mga kamay...literal.
Impiyerno sa lupa ang tanging paraan para ilarawan ang buhay na aking naranasan.
Ang bawat bahagi ng aking kaluluwa ay hinuhubaran araw-araw hindi lamang ng aking ama kundi ng apat na lalaki na tinatawag na The Dark Angels at ng kanilang mga tagasunod.
Tatlong taon ng pahirap ang kaya kong tiisin at walang kakampi, alam ko na kung ano ang dapat kong gawin...kailangan kong makaalis sa tanging paraan na alam ko, ang kamatayan ay nangangahulugang kapayapaan pero hindi kailanman ganoon kadali, lalo na kapag ang mismong mga lalaking nagtulak sa akin sa bingit ay ang mga nagligtas ng aking buhay.
Binigyan nila ako ng isang bagay na hindi ko akalaing posible...paghihiganti na inihain ng patay. Nilikha nila ang isang halimaw at handa na akong sunugin ang mundo.
Mature content! May mga banggit ng droga, karahasan, pagpapakamatay. 18+ ang inirerekomenda. Reverse Harem, bully-to-lover.
Ang Kapatid ng Aking Kaibigan
Nararamdaman ko siya sa likod ko. Nakikita ko siyang nakatayo roon, tulad ng pagkakatanda ko sa kanya.
"Ano ang pangalan mo?"
Grabe, hindi niya alam na ako ito. Nagdesisyon akong kunin ang pagkakataong ito para sa sarili ko.
"Tessa, ikaw?"
"Anthony, gusto mo bang pumunta sa ibang lugar?"
Hindi ko na kailangang pag-isipan ito; gusto ko ito. Lagi kong gustong siya ang maging una ko, at mukhang matutupad na ang hiling ko.
Lagi akong naaakit sa kanya. Hindi niya ako nakita ng maraming taon. Sinundan ko siya palabas ng club, ang club niya. Bigla siyang huminto.
Hinawakan niya ang kamay ko at naglakad kami palabas ng pinto. Sa simpleng hawak na iyon, lalo kong ginusto siya. Pagkalabas namin, isinandal niya ako sa pader at hinalikan ako. Ang halik niya ay tulad ng pinangarap ko; nang sipsipin at kagatin niya ang ibabang labi ko, pakiramdam ko ay narating ko na ang langit. Bahagya siyang lumayo sa akin.
"Walang makakakita, ligtas ka sa akin."
Ipinagpatuloy niya ang paghalik sa mga labi ko; pagkatapos, ang mainit at masarap niyang bibig ay nasa utong ko na.
"Diyos ko"
Ang isa niyang kamay ay natagpuan ang daan papunta sa pagitan ng mga hita ko. Nang ipasok niya ang dalawang daliri niya sa akin, isang mahina at malibog na ungol ang lumabas sa mga labi ko.
"Ang sikip mo, parang ikaw ay ginawa para sa akin..."
Huminto siya at tiningnan ako, alam ko ang tingin na iyon, natatandaan ko iyon bilang ang tingin niya kapag nag-iisip. Nang huminto ang kotse, hinawakan niya ang kamay ko at bumaba, dinala niya ako patungo sa tila isang pribadong elevator. Nakatayo lang siya roon at tinitingnan ako.
"Birhen ka pa ba? Sabihin mo sa akin na mali ako; sabihin mo na hindi ka na."
"Oo, birhen pa ako..."
Si Anthony ang tanging lalaking gusto ko pero hindi ko makuha, siya ang matalik na kaibigan ng kapatid ko. Bukod pa roon, lagi niya akong tinitingnan bilang isang nakakainis na bata.
Ano ang gagawin mo kapag ang posibilidad na makuha ang lalaking matagal mo nang gusto ay nasa harap mo? Kukuhanin mo ba ang pagkakataon o hahayaan mo itong mawala? Kinuha ni Callie ang pagkakataon, ngunit kasama nito ang problema, sakit ng puso, at selos. Guguho ang mundo niya, pero ang matalik na kaibigan ng kapatid niya ang pangunahing layunin niya at balak niyang makuha ito sa kahit anong paraan.