

Wstęp
하지만 그는 그녀의 알파였다.
로즈 윌리엄스는 오메가로 나타났고, 그로 인해 주변 사람들로부터 미움을 받았다. 매일매일 그녀는 자신이 쓸모없고, 알파들의 장난감에 불과하다는 말을 들어야 했다. 그녀의 유일한 희망은 스물한 살이 되어, 자신을 사랑하고 소중히 여겨주겠다고 약속한 알파, 제인과 함께 정착하는 것이었다.
에이든 루소는 문라이트 팩의 알파로, 지금까지 본 팩 중 가장 잔인한 알파였다. 소문에 따르면 그는 무자비하고 차가우며 오메가를 전혀 신경 쓰지 않는다고 한다. 그의 소유권을 완성하기 위해서는 루나가 필요했다.
어떤 불운한 사건으로 인해 로즈는 알파 에이든과 결혼하게 되었고, 그는 그녀에게 전혀 관심을 보이지 않았다. 과연 그녀는 그의 마음을 얻을 수 있을까? 아니면 영원히 알파에게 미움받게 될까?
Rozdział 1
모든 등장인물, 장소, 아이디어 또는 사건은 순전히 소설적이며 살아있거나 죽은 어떤 사람과도 관련이 없습니다. 모든 이야기 설정과 다른 요소들은 순전히 제 상상력과 허구입니다. 만약 어떤 유사점을 발견하신다면 그것은 의도하지 않은 것입니다.
이 이야기는 폭력과 성과 같은 어둡고 성숙한 주제를 포함하고 있으므로, 이러한 주제에 불편함을 느끼신다면 읽지 않으시길 바랍니다.
제 작품이나 아이디어를 도용하는 것은 표절로서 심각한 범죄이며 엄중한 처벌을 받게 될 것입니다.
판권 소유
산 2045
2021
제1부
경계선이 보였다. 나는 고대 참나무를 볼 수 있었다. 이마의 땀을 닦으며 어깨 너머로 뒤를 돌아보았다. 우렁찬 발톱 소리가 땅을 치며 나뭇잎을 밟아 부수는 소리가 들렸다. 그들이 나를 쫓고 있었다. 신음 소리가 내 입에서 새어 나왔다. 늑대 무리는 경계선을 넘어가지 않을 것이고, 내가 제시간에 도착할 수만 있다면 그 나무가 나의 피난처가 될 것이라는 걸 알고 있었다.
늑대들 중 하나가 바짝 다가오자, 나는 급하게 방향을 틀어 쓰러진 나무를 뛰어넘었다.
내 공격자들은 알파와 베타로서 더 빠르고 강했지만, 나는 민첩하고 경험이 많았다. 체구가 작다는 것도 어느 정도 이점이 있었다. 나는 알파와 베타보다 더 빠르게 피하고, 급격하게 방향을 바꾸고, 장애물을 뛰어넘는 방법을 알고 있었다.
그때, 더 무서운 늑대가 거의 내 다리를 물어뜯을 뻔했고, 발톱이 깊이 파고들어 나는 얼굴을 땅에 처박았다.
"아악!" 오른쪽 다리에 날카로운 통증이 밀려왔다.
종아리를 내려다보니 걸음이 잠시 흔들렸다. 찢긴 발톱에 의해 생긴 깊은 상처에서 피가 흘러나왔다. 화상 같은 통증에 눈물이 고였다. 늑대들이 속도를 늦출 생각 없이 다가오는 것을 느낄 수 있었다.
깊게 숨을 들이마시며 눈을 감았다. 아드레날린이 온몸을 타고 흘렀고, 나는 그 힘으로 일어나 전력질주했다.
간신히 도착했다.
거대한 나무 줄기에 거의 부딪힐 뻔했지만, 돌아서서 갑자기 멈춰 섰다. 늑대들이 경계선을 넘는다면, 나는 몇 초 안에 죽을 것이다. 다리의 통증과 폐를 태우는 듯한 화끈거림을 더 이상 견딜 수 없었다.
위협적인 늑대들이 갑자기 멈추는 것을 보았을 때, 나는 기쁨과 안도감, 그리고 탈진의 이상한 혼합으로 거의 울 뻔했다. 그들은 너무 급하게 멈춰서 서로 뒤엉켜 사지와 혼란스러운 짖음소리가 뒤섞인 더미가 되었다.
나는 바닥에 쓰러져 두 손으로 다리를 감싸 쥐고, 보호해주는 나무에 기대어 필사적으로 숨을 고르려 했다. 알파와 베타들의 더미가 천천히 풀리면서 리더가 걸어 나왔다.
"다시 한 번 우리 영역에서 어슬렁거리는 것을 발견하면, 네 머리를 뜯어버릴 거다. 알겠나?" 그의 목소리가 주변에 울려 퍼졌고, 너무 깊고 강렬해서 내 아래 땅이 진동하는 것 같았다.
화들짝 놀라 깨어나 주변을 둘러보니 내 방에 있었다. 가슴이 오르내리고 숨이 가쁘게 나오며 침을 삼키려 했다. 눈을 감고 몇 초 동안 숨을 고르며 아침 햇살을 만끽했다. 몇 가닥의 머리카락이 땀에 젖은 이마에 달라붙었다.
또 그 저주받은 꿈이었다.
왜 같은 꿈을 계속 꾸는지 기억조차 나지 않는다. 그 사람들은 누구지? 그리고 왜 그들은 계속 나를 쫓는 걸까?
이 세상의 사람들은 세 계급으로 분류된다—알파, 베타, 오메가. 알파는 사슬의 맨 위에 있으며 모든 면에서 우월한 종족으로 여겨진다. 베타는 두 번째 지휘권을 가진다. 그 다음이 나의 약한 종족—오메가다. 우리는 보이기만 하고 들리지 않으며, 알파들의 번식 기계와 성 노예로 취급받는다. 오직 고급 엘리트 오메가들만이 존중받는다. 알파와 오메가는 순수 알파(알파로부터 모든 우성 유전자를 물려받은 사람)를 생산할 확률이 높다; 그들은 오메가와 짝을 짓는다. 대부분 베타와 알파가 결혼한다.
나 같은 가련하고 약한 오메가는 아무도 신경 쓰지 않는다. 내가 오메가인 것은 내 잘못이 아니다; 그게 뭐가 그렇게 잘못된 거지?
이런 생각을 할수록 한숨이 나왔다.
이런 생각에서는 좋은 게 나오지 않는다. 이불을 몸에서 치우고 일어섰다. 방을 나가기 전에 침대를 정리해야 한다. 그렇지 않으면 어머니가 하루 종일 굶길 것이다.
방이 깨끗해지자, 문을 닫고 계단을 내려갔다.
"이 사람은 어때?" 계단 끝에 서 있을 때 아버지의 목소리가 귓가에 울렸다. 들키지 않으려고 숨을 참았다.
내 누나는 스물한 살이고, 전통에 따라 결혼해야 할 것이다.
"아니, 그는 거의 서른 살이야, 프랭크" 어머니가 꾸짖었다. "내 딸에게는 너무 나이가 많아. 카라에게는 매력적이고 부유하며 팩 알파가 필요해. 이 남자는 그 어느 것에도 해당되지 않아. 거칠어 보여."
"글쎄, 그도 알파잖아, 여보. 우리 모두 약간은 거칠지," 아버지의 지친 한숨이 들렸다.
그들은 몇 달 동안 내 언니에게 적합한 알파를 찾으려고 노력해 왔다.
"오, 제발! 당신은 파리 한 마리도 해치지 못할 사람이잖아," 어머니가 코웃음을 쳤다. "당신은 사람들이 믿게 하고 싶은 것만큼 강하지 않아. 카라는 약간 예민해. 난 거친 알파가 그녀를 겁주길 원치 않아. 그녀에게는 좀 더 부드러운 사람이 필요해."
"그럼 우리 로즈는 어때? 그녀도 정착할 짝이 필요하잖아."
짝을 찾아 정착하라는 언급에 내 뺨이 붉어졌다. 내가 이미 그 사람을 찾았다는 걸 어떻게 말해야 할까? 나를 제대로 대해주고 내 삶의 모든 슬픔과 고통에서 벗어나게 해주는 그 사람을. 내가 자리를 뜨기도 전에 어머니의 날카로운 목소리가 내 귀를 찔렀다.
"기분 망치게 하네! 난 그 애에 대해선 신경 안 써," 어머니가 화를 냈다. "게다가, 그 애가 누군가와 결혼해 버리면 누가 우리 일을 하겠어? 생각 좀 해봐, 알파!"
눈에 눈물이 고였다. 어떻게 그렇게 잔인할 수 있지? 나는 거의 내 소식을 그들과 나눌 생각까지 했었는데.
"메리, 그만해! 그 애도 우리 딸이야. 우리는 그 애도 생각해야 해. 결국 카라보다 겨우 한 살 어릴 뿐이잖아."
나는 뺨을 타고 흐르는 눈물을 거칠게 닦아내며, 살짝 코를 훌쩍였다. 눈물을 참으며, 일부러 발소리를 내고 기침을 한 후 밖으로 나섰다. 내가 조용히 부엌으로 향하는 동안 두 쌍의 눈이 나를 지켜보았다. 목에 덩어리가 걸려 인사할 생각조차 하지 않았다.
"좋은 아침, 로즈" 아버지의 거친 목소리에 나는 멈춰 섰다.
어깨 너머로 그를 바라보며 고개를 끄덕였다.
어머니는 입술을 비틀었다. "저 태도 좀 봐! 이제는 인사조차 하지 않네."
"메리, 제발 시작하지 말아줘. 아직 아침이잖아. 그 애는 방금 일어났을 뿐이야."
"뭐든지" 어머니는 눈을 굴리며 테이블 위에 놓인 서류 더미에 주의를 돌렸다.
내가 부엌으로 빠져나가는 동안 그들은 계속 대화를 이어갔다. 조리대 위로 몸을 숙여 차가운 물로 얼굴을 씻고 날카롭게 숨을 들이마셨다. 다시는 울지 않을 거야. 그것을 명심하며, 나는 일상적인 일과—모두를 위한 아침 식사 준비—를 계속하기 위해 돌아섰다.
부모님이 이웃과의 저녁 차를 마시러 나간 것이 확실해지자마자, 나는 몰래 빠져나왔다. 언니는 아직 집에 없었다. 카라는 현재 우리 마을에서 가장 명문 대학에서 경제학을 공부하고 있었다. 그녀의 수업은 저녁 7시까지 늦게 끝났다. 부모님이 내게는 고등학교 교육이면 충분하다고 생각했기 때문에 그것이 어떻게 작동하는지 전혀 알 수 없었다.
"로즈!" 누군가 멀리서 내 이름을 외쳤다.
돌아보니, 그를 발견하자 내 입술이 넓게 미소 지었다. 내 알파—자인. 그는 손을 흔들었고, 그의 눈은 가로등 불빛 아래 빛나고 있었다. 우리가 내 집에서 만나지 않는 이유는 부모님이 자인을 전혀 좋아하지 않기 때문이었다. 고등학교 때 우리는 친구였지만, 그들은 그의 가족을 혐오했다.
그것을 알게 된 후 우리가 만나는 것은 더 어려워졌지만, 자인은 방법을 찾았다. 우리는 지난 4년 동안 같은 장소에서 만나 우리 둘 다 늦은 시간이 될 때까지 같은 벤치에 앉아 있었다.
"안녕", 나는 수줍게 미소 지으며 빈 벤치에 앉아 그를 위한 자리를 만들었다.
그의 눈이 내 얼굴을 훑더니, 시선이 좁아지고 나서 그는 숨을 내쉬었다. "또 울었니?"
내 입이 떡 벌어졌고, 내 손이 즉시 얼굴로 날아갔다. 어떻게 알아챘지? 눈도 씻었는데.
"네 눈" 그는 입술을 핥았다. "네가 말하지 않아도 눈이 진실을 말해주지."
나는 시선을 돌려 격자 위에 놓인 내 낡은 운동화에 집중했다. 때로는 그가 그렇게 할 때가 싫었다. 하지만 자인은 나를 너무 잘 알았고, 그에게서 무언가를 숨기는 것은 불가능했다.
그는 내 머리를 자신의 방향으로 기울이고, 엄지손가락으로 가볍게 내 뺨을 쓰다듬었다. "언젠가. 내가 너를 이 모든 것에서 데려갈 거야"
내 가슴에 희망이 피어났다. 우리가 아무에게도 말하지 않는 유일한 이유는 내 나이였다. 스물한 살이 되면, 자인이 정말로 내 알파인지 아닌지 알게 될 것이다. 때로는 운이 좋아 남자친구와 함께 하게 되기도 한다. 다른 때는 자신의 짝과 함께 해야 한다.
자인도 같은 것을 기다리고 있었다. 우리는 서로의 짝이 아니더라도 함께 있기로 결정했다. 그래서 그는 나를 내 가족에게서 데려가기 위해 두 배로 일하고 있었다.
"그리고 난 그걸 기대하고 있어."
Ostatnie Rozdziały
#144 파트 144.에필로그
Ostatnia Aktualizacja: 3/26/2025#143 파트 143
Ostatnia Aktualizacja: 3/26/2025#142 파트 142
Ostatnia Aktualizacja: 3/26/2025#141 파트 141
Ostatnia Aktualizacja: 3/26/2025#140 파트 140
Ostatnia Aktualizacja: 3/26/2025#139 파트 139
Ostatnia Aktualizacja: 3/26/2025#138 파트 138
Ostatnia Aktualizacja: 3/26/2025#137 파트 137
Ostatnia Aktualizacja: 3/26/2025#136 파트 136
Ostatnia Aktualizacja: 3/26/2025#135 파트 135
Ostatnia Aktualizacja: 3/26/2025
Może Ci się spodobać 😍
Pułapka Asa
Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.
Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.
Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.
Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...
Pułapka Asa.
Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem
„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.
„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”
Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.
Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.
Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.
Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Król Podziemia
Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"
Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."
Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.
Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Gra Przeznaczenia
Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.
Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.
Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Ludzka Partnerka Króla Alf
„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”
Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.
„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”
Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Królowa Lodu na sprzedaż
Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Mój Dominujący Szef
Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?
Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.
Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.
Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.
Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nici Przeznaczenia
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.
Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.
Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.
Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.
„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.
„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.