

Wstęp
Rozdział 1
Kareta pędziła przez leśną ścieżkę, a po nocy nieustannej jazdy, Ava dostrzegła w oddali flagi przez okno. To był tymczasowy obóz Rycerzy Świtu, części Południowej Ekspedycji Armii. W porannym świetle wyglądał mniej jak obóz, a bardziej jak warcząca bestia, gotowa do skoku.
Ava Davis siedziała w karecie, mając nadzieję, że dotrze tam, zanim rycerze spakują się i odejdą. Spojrzała na zmięty list w swojej dłoni, jej twarz była starannie beznamiętna, choć stan listu zdradzał jej wewnętrzne rozterki.
Dwa dni temu Ava w końcu otrzymała wiadomość, że jej mąż, Ethan Martinez, wraca. Powinna to być wspaniała wiadomość, ponieważ nie widzieli się od trzech lat.
Ethan, mimo że był tylko drugim synem rodziny Martinez, dowodził Trzecią Brygadą Rycerzy Imperium, Rycerzami Świtu, siłą wystarczająco potężną, by podbić kontynent dla Imperium Soth. Jego trzyletnia kampania na południu była na rozkaz króla, aby rozszerzyć terytorium imperium.
Teraz, z wiadomością, że południowe kraje się poddały, Ethan wracał z honorem i swoją armią.
Ale honor Ethana niewiele znaczył dla Avy.
Chociaż walka dla imperium przynosiła rodzinie honor, oznaczała również, że nowożeńcy zostali rozdzieleni w dniu ślubu. Na początku listy od Ethana przychodziły co tydzień, potem co dwa tygodnie, potem co miesiąc, aż w końcu co sześć miesięcy.
To ulotne szczęście trwało tylko rok.
Ava pamiętała, że Ethan przestał pisać dużo dwa lata temu, a przez ostatnie półtora roku nie było żadnych wiadomości. Listy, które wysyłała, również znikały. Zawsze myślała, że Ethan jest po prostu zbyt zajęty na polu bitwy, aż pewien żołnierz wracający do domu wręczył jej list.
Ava rozpoznała pismo; to był Ethan. Ale list, na który czekała dwa lata, był tylko po to, by powiedzieć jej, że jej mąż Ethan zamierza poślubić inną kobietę.
Łzy napłynęły do oczu Avy. Nie rozumiała tego wcale. Czekała na Ethana w domu przez trzy lata, zajmując się gospodarstwem i opiekując się rodzicami Ethana. Starszy brat Ethana i jego żona nie radzili sobie dobrze z zarządzaniem, więc przejęła obowiązki rodziny Martinez. Wszyscy w rodzinie wiedzieli, jak dobra była Ava.
„Gdybym była zwykłą kobietą,” pomyślała, „byłabym histeryczna, płacząca i całkowicie bezradna.”
Ale urodziła się w prestiżowej rodzinie Davis. Jej ojciec był księciem Davisem, który podbił wiele ziem dla Imperium Soth. Gdyby Skoda nie został przypadkowo otruty na polu bitwy, Ava nie zostałaby popchnięta przez matkę do szybkiego małżeństwa.
Ava nie chciała, aby małżeństwo, które pobłogosławiła jej matka, rozpadło się. Ale jeśli czekałaby w domu na powrót Ethana, wszyscy w terytorium dowiedzieliby się, że Ethan poślubia inną kobietę, i byłaby to katastrofa.
Dlatego Ava musiała porozmawiać z Ethanem na osobności, zanim wróci do terytorium.
Myśląc o tym, Ava stłumiła swoją gorycz. W tym momencie kareta się zatrzymała. Jej służąca, Eliza Johnson, podniosła zasłonę i spojrzała na zewnątrz. Widząc, że dotarły do obozu Rycerzy Świtu, pomogła Avie wysiąść z karety i zapytała: „Panno Davis, czy na pewno nie potrzebuje pani, żebym poszła z panią?”
To nie była sprawa, w którą powinno być zaangażowanych więcej osób, więc Ava tylko pokręciła głową, zostawiając Elizę przy karecie i idąc sama do obozu.
Rozpoznając ją z wesela, młodzi żołnierze, zarumienieni i chętni do pomocy, odprowadzili ją do namiotu Ethana.
Kiedy Ethan usłyszał wiadomość i wrócił do swojego namiotu, zobaczył tłum na zewnątrz. Natychmiast zmarszczył brwi, odpędził ich, a potem podniósł zasłonę, aby wejść do środka.
Po trzech latach Ava w końcu zobaczyła swojego męża, na którego czekała. Ale Ethan nie był czułym mężczyzną, jakiego pamiętała. Zmarszczył brwi, jego brązowe oczy pełne były niecierpliwości. "Co tu robisz?"
Ava lekko się ukłoniła i powiedziała: "Przyjechałam, żeby coś z tobą wyjaśnić."
Ethan był zaskoczony, a potem zrozumiał, o co chodzi. Powiedział: "Skoro dostałaś list, powinnaś zostać w domu i przygotować się do ślubu z matką. Miałem wrócić na terytorium rodziny Martinez z Sophią. Czy nie jest to samo, żeby spotkać się wtedy?"
Ava uśmiechnęła się lekko. "Ślub? Nawet jeśli jest pierwszą kobietą kapitanem rycerzy w historii Imperium Soth, kochanka nie zasługuje na ślub, prawda?"
"Zamknij się!" Twarz Ethana pociemniała, gdy usłyszał, jak jego ukochana kobieta jest nazywana kochanką. "Sophia walczyła u mego boku przez trzy lata. Oddaliśmy wszystko dla Imperium Soth. Jak śmiesz, kobieto żyjąca na plecach swojego ojca, nazywać ją kochanką? Po tych trzech latach nie możemy już być rozdzieleni. Potrzebuję jej i chcę, żeby była moją żoną. Rozumiesz?"
Twarz Avy nie wyrażała wiele, ale jej oczy spojrzały na list w jej ręce.
List był rzeczywiście pełen pasji, nawet opisując ich romans na polu bitwy w graficznych szczegółach. Ava mogła tylko myśleć o dwóch nagich ciałach wijących się jak robaki w morzu trupów i krwi, ich westchnienia odbijające się echem wśród martwych. Kiedy się przewracali, mogli nacisnąć na czyjąś odciętą rękę, a kiedy ich biodra się poruszały, mogli dotknąć półprzeciętego ciała...
Czuła tylko obrzydzenie!
Oczy Avy spokojnie przesunęły się po liście. Widząc część, gdzie Ethan napisał do króla o pozwolenie, uśmiechnęła się sarkastycznie, "Jeśli dobrze pamiętam, nawet król może mieć tylko jedną prawowitą żonę."
Ethan odparł, "I co z tego? Jeśli król zatwierdzi, precedens może zostać złamany."
Ava prawie roześmiała się z gniewu na jego słowa.
Trzy lata temu, w dniu jej ślubu, był to również dzień, w którym Rycerze Świtu wyruszyli na kampanię południową. Ethan miał tylko czas, aby przysiąc jej wieczną lojalność w kościele. W kolorowym świetle witraży, Ethan niechętnie zdjął hełm, pocałował rękę Avy i przysiągł, "Ja, Ethan, będę kochał tylko moją żonę Avę w tym życiu. Moja droga, wrócę zwycięski."
Ava czekała z pełnym oczekiwaniem przez trzy lata, tylko po to, by odkryć, że Ethan się zmienił, a dwór miał powitać nową panią.
Ava chciała zapytać, kim w takim razie ona jest, ale bała się, że odpowiedź może boleć jeszcze bardziej.
Ava spojrzała na Ethana, przelotny ciemny błysk w jej oczach. "Więc jak planujesz mnie osiedlić, a może raczej, jak zamierzasz się mną zająć? Jak inne szlacheckie rodziny, twierdząc, że jestem chora i wysyłając mnie do sanatorium na wsi?"
Ethan pokręcił głową bezradnie. Uważał się za odpowiedzialnego człowieka. Nawet jeśli znalazł swoją prawdziwą miłość na zewnątrz, nie chciał dręczyć Avy w domu.
Powiedział, "Nadal jesteś moją żoną. Nawet z Sophią, nic się nie zmieni. Możesz nadal zarządzać domem Martinezów. Poza tym, jesteśmy zawsze na polu bitwy i rzadko w domu. Po prostu dbaj o moją rodzinę w domu."
Ostatnie Rozdziały
#331 Rozdział 331 Prawda o więzieniu
Ostatnia Aktualizacja: 4/25/2025#330 Rozdział 330 Kto podąża za Ethanem
Ostatnia Aktualizacja: 4/25/2025#329 Rozdział 329 Czy ktoś naprawdę cię kocha?
Ostatnia Aktualizacja: 4/25/2025#328 Rozdział 328 Zbrodnia Sofii
Ostatnia Aktualizacja: 4/25/2025#327 Rozdział 327 To wszystko wina Avy
Ostatnia Aktualizacja: 4/25/2025#326 Rozdział 326 Wszystko przez Ciebie
Ostatnia Aktualizacja: 4/25/2025#325 Rozdział 325 Nie byłeś godny dumy
Ostatnia Aktualizacja: 4/25/2025#324 Rozdział 324 Znowu zobaczymy Sophię
Ostatnia Aktualizacja: 4/25/2025#323 Rozdział 323 Przerażające spojrzenie
Ostatnia Aktualizacja: 4/25/2025#322 Rozdział 322 Porozumienie Aubreya
Ostatnia Aktualizacja: 4/25/2025
Może Ci się spodobać 😍
Pułapka Asa
Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.
Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.
Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.
Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...
Pułapka Asa.
Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem
„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.
„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”
Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.
Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.
Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.
Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Król Podziemia
Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"
Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."
Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.
Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Ludzka Partnerka Króla Alf
„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”
Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.
„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”
Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Gra Przeznaczenia
Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.
Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.
Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Królowa Lodu na sprzedaż
Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Mój Dominujący Szef
Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?
Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.
Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.
Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.
Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nici Przeznaczenia
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.
Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.
Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.
Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.
„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.
„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.