Grand Loup, Petit Loup

Grand Loup, Petit Loup

Sasha Johnson · Zakończone · 114.8k słów

480
Gorące
5.9k
Wyświetlenia
150
Dodano
Udostępnij:facebooktwitterpinterestwhatsappreddit

Wstęp

Que voulait le Roi Alpha de moi ?

"Je veux que tu te détendes." Il grogna.
"Peut-être si tu quittais la pièce." Je saisis l'oreiller pour me couvrir. Ses yeux noisette se plissèrent en me regardant. "Je ne peux pas faire ça."
Que voulait le Roi Alpha de moi ?

Sa meute avait été détruite.
Elle avait été kidnappée.
Puis elle avait tout perdu.
Mais, quand Layla se réveille dans une meute étrangère sans aucun souvenir de qui elle est ni comment elle est arrivée là, les loups de cette ville nerveuse la prennent pour une espionne. Elle est piégée dans la maison de l'Alpha tandis que la meute est en danger de destruction. Quand les choses ne peuvent pas empirer, son âme sœur prédestinée se présente et il n'est autre que le fameux Roi Alpha...

Rozdział 1

Je cueillais des pissenlits du sol et laissais les pétales s'envoler dans le ciel orangé.

J'aimais venir dans les prés pour réfléchir. Rien que moi et des hectares de vastes champs ouverts.

La meute d'Ember était située à l'écart, loin de tout le monde. Dans ma meute, quand une fille avait dix-huit ans, elle était mariée. J'avais dix-neuf ans, j'avais dépassé ma date de péremption, ce qui m'amenait à mon problème. Aujourd'hui, j'ai appris que mon père envisageait un mari pour moi. J'avais des amies qui étaient mariées et enceintes, mais j'étais la fille du Bêta. J'étais une guerrière. Ember était une meute sacrée et mon objectif était de protéger l'objet confié à nous par la déesse de la lune elle-même.

Si je n'étais pas née dans ce monde, j'aurais pensé que c'était des balivernes, mais c'était une vérité que peu de gens connaissaient. La déesse de la lune avait béni cette meute avec une pierre faite de ses larmes. Elle contenait une magnitude de ses pouvoirs. L'Alpha savait que beaucoup viendraient pour elle, alors il a isolé sa meute, nous amenant tous ici il y a plus de cent ans.

Nous vivons pour protéger la pierre que personne d'entre nous n'a jamais vue. Au fil des ans, je suppose que les gens se sont habitués à cette vie. Nous avons nos diverses cultures et rituels qui nous divertissent et des années de paix ininterrompue.

Il commençait à se faire tard et il était temps pour moi de rentrer à la maison. Maman commençait à se fâcher contre moi pour avoir négligé les corvées de la meute.

Mon nouveau mari pourrait ne pas aimer ça non plus. Mes deux parents étaient des bêtas et moi aussi. Ils étaient seconds après l'Alpha et la Luna et prenaient beaucoup de responsabilités.

Je voulais aussi cette responsabilité.

"Layla, te voilà," claqua maman. "Aide à préparer le feu de camp."

Elle rentra dans notre cabane. Je ramassai l'ourlet de ma jupe. J'avais choisi un mauvais jour pour porter de la dentelle blanche. Moi et les autres filles empilions du bois au centre du camp. Un feu de camp était généralement pour une grande annonce. J'espérais que ce n'était pas pour mon mariage.

J'avais entendu des hommes parler à plusieurs reprises de demander ma main en mariage à mon père. Apparemment, papa avait accepté une de ces offres. Je frissonnai.

"Layla," la voix de mon père fit battre mon cœur.

Il se tenait à notre porte. "Viens à l'intérieur."

Je traînai les pieds jusqu'à la maison.

"Quelque chose ne va pas, papa ?" demandai-je.

Maman errait dans la cuisine.

Mon père était un homme de six pieds de haut avec des tresses pour une barbe et des yeux bleu cristal, contrairement à mes yeux violets. Il était le premier homme que j'avais jamais aimé. J'étais leur unique enfant, naturellement nous étions très proches. Cependant, s'ils décidaient de me marier comme ça, les choses changeraient radicalement.

"Nous devons parler," dit-il.

"Papa, si tu vas me dire que tu vas me marier—"

"Whoa, quoi ? Mariage ?"

"Mariage ?" Maman entra. "Tu as trouvé un compagnon ?"

Je secouai la tête. Eh bien, peut-être que ce n'était pas à propos du mariage. Je leur offris un sourire gêné.

"D'accord, peut-être que ce n'est pas à propos de ça. Continuez."

Papa ria, "Je ne veux pas entendre parler de mariage ou de compagnons pendant longtemps, et je veux dire longtemps."

"Allez Xander, il y a ce garçon dont elle parle toujours." Maman sortit de sa cachette pour enrouler ses bras autour de la taille de papa.

"Maman !" criai-je, mes joues rougissant.

"Nous ne voulons pas entendre parler de ça, Sarah." dit papa, visiblement en détresse.

Maman l'embrassa sur les lèvres et je fis une grimace.

"D'accord, de quoi s'agit-il ?" demandai-je.

"C'est sensible, nous l'avons gardé pour nous tous ces ans." Papa commença et regarda maman pour du soutien.

"Chérie, quand tu es née, il y avait beaucoup d'agitation dans la meute. L'Alpha était sous surveillance et il y avait des forces qui voulaient le détrôner, alors ton père et moi avons pris une décision qui vivra avec nous pour le reste de nos vies."

Ce sentiment lourd dans ma poitrine était de retour, "Qu'avez-vous fait ?"

Ma mère ouvrit la bouche, mais un cri perçant déchira l'air. Les bruits de métal cliquetant contre le bois et les épées attirèrent notre attention, suivis des bruits de chair tranchée et des cris de bataille saisissant la nuit.

Papa et maman se précipitèrent vers la porte. Je courus avec eux, mais papa m'arrêta à la porte.

"Reste ici." ordonna-t-il.

Maman se précipita dans la foule de mères paniquées essayant de mettre leurs petits en sécurité et d'hommes luttant pour repousser les intrus qui envahissaient notre terre. Je vis l'Alpha sortir de sa hutte, torse nu.

« Papa, nous devons nous battre. » dis-je.

« Tu n'es pas prête, Layla. Reste à l'intérieur jusqu'à ce que ce soit sûr. »

« Abandonne, Alpha. Tu sais pourquoi nous sommes là. » dit un métamorphe vêtu de cuir sombre.

Ils sont ici pour la pierre.

L'Alpha ricana. Papa et moi étions figés sur place, mais il me poussait à l'intérieur avec son bras.

« Partez, vous ne la trouverez jamais ! »

Ils étaient là pour la pierre. C'était la seule chose précieuse que nous avions.

« Papa, nous devons protéger la pierre. » dis-je.

« Mon seul souci est de te protéger, Layla. Maintenant fais ce que je te dis et rentre à l'intérieur. » Il me poussa complètement à l'intérieur et ferma la porte.

Je me précipitai vers la fenêtre. Comme une lâche, je vis des loups se faire taillader et saigner. Je cherchai ma mère qui désarma un homme de son poignard et le mit hors de combat.

« Vas-y, maman. »

Je n'allais pas rester cachée. Je sortis par la porte arrière. Je trouvai quelques enfants cachés et les aidai à rentrer chez eux. Le feu de camp que nous avions allumé plus tôt s'était propagé à une hutte qui embrasait maintenant le ciel nocturne. Les hommes continuaient d'arriver, ils semblaient être une nuée d'abeilles.

Nos hommes et nos femmes se transformèrent, mais ils n'étaient pas de taille contre les hommes armés de métal. Nous devions évacuer. Quelqu'un me saisit par derrière et m'entraîna dans l'obscurité.

« Tu dois partir d'ici. » La voix de mon père craqua dans l'obscurité.

« Papa ? Tu es blessé. »

Alors que le feu se propageait aux autres maisons, je pus voir le sang suinter de son côté.

« Nous devons évacuer la meute, papa. »

Il secoua la tête. « Il ne reste plus rien pour nous. Tu dois partir maintenant ! »

« Et la pierre ? C'est la raison d'être de cette meute. »

Ses traits devinrent sombres, « La pierre est en sécurité, Layla. »

« Où ? »

« Assez, mets-toi en sécurité. Si tu utilises... »

« Non ! Je ne te laisserai pas. Où est maman ? » demandai-je.

La tristesse et le reflet du feu consumant la meute brillèrent dans ses yeux. Des larmes montèrent dans les miens.

« Elle ne peut pas... »

Il me poussa derrière lui pour enfoncer son poing dans le ventre d'un attaquant qui se précipitait. Il souleva l'homme et le jeta dans les flammes qui s'approchaient de ma maison.

« Pars maintenant ! L'Alpha est parti. Tu réponds à moi maintenant. Pars, Layla. »

Mes yeux s'écarquillèrent et mon cœur se brisa lorsqu'une épée s'enfonça dans son dos. Papa cria dans la nuit, mais il désarma l'homme et utilisa la même épée pour le trancher. Il se tourna vers moi, la douleur évidente dans ses yeux.

« Pars maintenant ! Protège la pierre. »

Je reculai, je ne pouvais pas croire ce que j'étais sur le point de faire.

« Papa... je t'aime. »

Il se transforma en loup noir et se précipita dans le chaos.

Je n'allais pas rester là à le regarder mourir, sachant que ses blessures ne guériraient pas s'il continuait à se battre. Je courus vers l'endroit que je savais me donnerait la paix et, espérant, la sécurité. Avec des larmes dans les yeux, je courus vers la clairière.

Depuis les abords de la meute, j'écoutai jusqu'à ce que les cris cessent et que le feu continue de faire rage. En un instant, tout avait disparu. Quel chemin devais-je prendre à partir de là ?

Ma meute était au milieu de nulle part. Un destin redoutable m'attendait. En m'éloignant de la meute avec les cris de mes membres résonnant dans mes oreilles, je continuai. Espérant trouver une route, je me frayai un chemin, mes pieds se coupant sur les épines des mauvaises herbes. Enfin, je vis du goudron à la lumière de la lune. Sous le regard vigilant de la déesse de la lune, notre meute avait été détruite et elle n'avait rien fait et mon père voulait toujours que je protège sa pierre.

Quelque part dans la meute en flammes, elle m'attendait. Je ne pouvais pas revenir et voir les corps des gens que j'aimais. Mais Papa avait dit qu'elle était en sécurité et je le croyais. Je vis des lumières au loin.

« Sécurité. » murmurai-je.

Je levai les mains pour essayer de les arrêter.

C'était un grand véhicule avec une grande extrémité couverte de métal. Les personnes à l'avant allumèrent la lumière pour révéler deux hommes habillés de vêtements en cuir noir. Merde.

Je reculai, mais le passager fut rapide à sortir de la voiture. Il attrapa mes bras et me plaqua contre sa poitrine. Ses yeux brillèrent de noir et de jaune. Il n'était pas un loup, du moins pas entièrement.

« Regardez ça, on en a raté une. »

Ostatnie Rozdziały

Może Ci się spodobać 😍

Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem

Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem

1.7m Wyświetlenia · W trakcie · Rayna Quinn
„Słuchaj uważnie, Thea. Jesteś nikim i zawsze będziesz nikim. Prawda jest taka, że pieprzyłem cię tylko dlatego, że było to wygodne.” Zbliżył się do mnie, uderzając mnie mocno o ścianę, zamykając mnie swoim ciałem.

„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.

„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”

Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.


Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.

Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.

Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Pułapka Asa

Pułapka Asa

3.4m Wyświetlenia · Zakończone · Eva Zahan
Siedem lat temu Emerald Hutton opuściła swoją rodzinę i przyjaciół, aby uczęszczać do liceum w Nowym Jorku, trzymając w dłoniach swoje złamane serce, by uciec przed jedną osobą. Najlepszym przyjacielem jej brata, którego kochała od dnia, gdy uratował ją przed prześladowcami, gdy miała siedem lat. Złamana przez chłopaka swoich marzeń i zdradzona przez bliskich, Emerald nauczyła się zakopywać kawałki swojego serca w najgłębszym zakątku swoich wspomnień.

Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.

Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.

Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.

Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...

Pułapka Asa.
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż

Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż

893.6k Wyświetlenia · Zakończone · Jane Above Story
Hazel była gotowa na oświadczyny w Las Vegas, ale przeżyła szok życia, gdy jej chłopak wyznał miłość jej siostrze.
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Gra Przeznaczenia

Gra Przeznaczenia

925k Wyświetlenia · Zakończone · Dripping Creativity
Wilczyca Amie jeszcze się nie ujawniła. Ale kogo to obchodzi? Ma dobrą watahę, najlepszych przyjaciół i rodzinę, która ją kocha. Wszyscy, włącznie z Alfą, mówią jej, że jest idealna taka, jaka jest. Aż do momentu, gdy znajduje swojego partnera, a on ją odrzuca. Załamana Amie ucieka od wszystkiego i zaczyna od nowa. Żadnych wilkołaków, żadnych watah.

Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.

Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.

Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Król Podziemia

Król Podziemia

1.6m Wyświetlenia · Zakończone · RJ Kane
W moim życiu jako kelnerka, ja, Sephie - zwykła osoba - znosiłam lodowate spojrzenia i obelgi klientów, starając się zarobić na życie. Wierzyłam, że taki będzie mój los na zawsze.

Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"

Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."


Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.

Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca

Pieśń serca

2.4m Wyświetlenia · Zakończone · DizzyIzzyN
Na ekranie LCD w arenie wyświetlono zdjęcia siedmiu wojowników z Klasy Alfa. Tam byłam ja, z moim nowym imieniem.
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Ludzka Partnerka Króla Alf

Ludzka Partnerka Króla Alf

1.6m Wyświetlenia · W trakcie · HC Dolores
„Musisz coś zrozumieć, mała,” powiedział Griffin, a jego twarz złagodniała.

„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”

Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.

„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”


Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

538.8k Wyświetlenia · W trakcie · FancyZ
Emily była mężatką od czterech lat, ale wciąż nie miała dzieci. Diagnoza w szpitalu zamieniła jej życie w piekło. Nie może zajść w ciążę? Ale jej mąż rzadko bywał w domu przez te cztery lata, więc jak mogła zajść w ciążę?
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Mój Dominujący Szef

Mój Dominujący Szef

673.7k Wyświetlenia · W trakcie · Emma- Louise
Zawsze wiedziałam, że mój szef, pan Sutton, ma dominującą osobowość. Pracuję z nim od ponad roku. Jestem do tego przyzwyczajona. Zawsze myślałam, że to tylko kwestia biznesu, bo musi taki być, ale wkrótce dowiedziałam się, że to coś więcej.

Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?

Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.

Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.

Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.

Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Królowa Lodu na sprzedaż

Królowa Lodu na sprzedaż

1.7m Wyświetlenia · Zakończone · Maria MW
"Załóż je." Wzięłam sukienkę i bieliznę, a potem chciałam wrócić do łazienki, ale ona mnie zatrzymała. Miałam wrażenie, że moje serce na chwilę przestało bić, gdy usłyszałam jej polecenie. "Ubierz się tutaj. Chcę cię zobaczyć." Na początku nie zrozumiałam, co miała na myśli, ale kiedy spojrzała na mnie z niecierpliwością, wiedziałam, że muszę zrobić, co mówi. Otworzyłam szlafrok i położyłam go na białej sofie obok mnie. Trzymając sukienkę, chciałam ją założyć, gdy znowu ją usłyszałam. "Stop." Moje serce prawie wyskoczyło z piersi. "Połóż sukienkę na sofie na chwilę i stań prosto." Zrobiłam, co kazała. Stałam tam całkowicie naga. Oglądała mnie od stóp do głów swoimi oczami. Sposób, w jaki przyglądała się mojemu nagiemu ciału, sprawiał, że czułam się okropnie. Przesunęła moje włosy za ramiona, delikatnie przesuwając palcem wskazującym po mojej klatce piersiowej, a jej wzrok zatrzymał się na moich piersiach. Potem kontynuowała procedurę. Jej wzrok powoli przesuwał się w dół między moje nogi i patrzyła na to przez chwilę. "Rozstaw nogi, Alice." Kucnęła, a ja zamknęłam oczy, gdy przesunęła się, żeby zobaczyć mnie z bliższej odległości. Miałam tylko nadzieję, że nie jest lesbijką czy coś, ale w końcu wstała z zadowolonym uśmiechem. "Idealnie ogolona. Mężczyźni to lubią. Jestem pewna, że mój syn też to polubi. Twoja skóra jest ładna i miękka, a ty jesteś umięśniona, ale nie za bardzo. Jesteś idealna dla mojego Gideona. Najpierw załóż bieliznę, potem sukienkę, Alice." Miałam wiele do powiedzenia, ale przełknęłam to. Chciałam tylko uciec, i to był moment, kiedy przysięgłam sobie, że pewnego dnia mi się uda.

Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

472.9k Wyświetlenia · Zakończone · Nora Hoover
Krążą plotki, że prestiżowy potomek rodu Flynnów jest sparaliżowany i pilnie potrzebuje żony. Reese Brooks, adoptowana wychowanka wiejskiej rodziny Brooksów, niespodziewanie zostaje zaręczona z Malcolmem Flynnem jako zastępstwo za swoją siostrę. Początkowo pogardzana przez Flynnów jako niewykształcona prowincjuszka bez odrobiny ogłady, Reese staje się ofiarą złośliwych plotek, które przedstawiają ją jako niepiśmienną, nieelegancką morderczynię. Wbrew wszelkim przeciwnościom, wyłania się jako wzór doskonałości: crème de la crème projektantów mody, elitarna hakerka, gigant finansów i wirtuozka nauk medycznych. Jej wiedza staje się złotym standardem, pożądanym przez inwestycyjnych tytanów i medycznych półbogów, a jednocześnie przyciąga uwagę ekonomicznego lalkarza z Warszawy.
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nici Przeznaczenia

Nici Przeznaczenia

388.8k Wyświetlenia · Zakończone · Kit Bryan
Jestem zwykłym kelnerem, ale potrafię widzieć ludzkie przeznaczenie, w tym także Przemienionych.
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.

Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.

Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.

Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.

„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.

„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.