Mon Patron Mon Mari Secret

Mon Patron Mon Mari Secret

Jane Above Story · Zakończone · 342.7k słów

984
Gorące
85.5k
Wyświetlenia
4.2k
Dodano
Udostępnij:facebooktwitterpinterestwhatsappreddit

Wstęp

Hazel était prête pour une demande en mariage à Las Vegas, mais elle a eu le choc de sa vie lorsque son petit ami a avoué son amour pour sa sœur à la place.
Le cœur brisé, elle a fini par épouser un inconnu. Le lendemain matin, son visage n'était qu'un flou.
De retour au travail, l'intrigue s'est intensifiée lorsqu'elle a découvert que le nouveau PDG n'était autre que son mystérieux mari de Vegas?!
Maintenant, Hazel doit trouver comment naviguer dans ce rebondissement inattendu à la fois dans sa vie personnelle et professionnelle...

Rozdział 1

C'était censé être une soirée romantique, la nuit où mon petit ami allait enfin me demander en mariage.

Sous les feux d'artifice, coincée entre mon petit ami et ma sœur Natalie, je me sentais de nouveau agacée par le fait qu’elle et sa meilleure amie s’étaient invitées à notre escapade romantique à Paris.

Je repensais à la bague que j'avais accidentellement trouvée dans le sac à dos de mon petit ami la semaine précédente. Sa main tripotait quelque chose. Est-ce une boîte à bague ou es-tu juste content de me voir ?

Alors que le bouquet final des feux d'artifice commençait, il se tourna vers moi. « Hazel ? »

« Oui ? »

« Veux-tu… », il hésita, regardant derrière moi. « Euh, veux-tu m'excuser ? »

Il me poussa pour atteindre Natalie. Il mit un genou à terre. « Natalie, je sais que c’est fou, mais… veux-tu m'épouser ? »

« Oh mon dieu », Natalie et moi avons dit en même temps.

Natalie éclata en sanglots. « Oui ! »

Mon cerveau peinait à comprendre ce que mes yeux voyaient : mon petit ami mettant ce qui aurait dû être ma bague au doigt de ma sœur, ma sœur pleurant de joie et l’embrassant, mes mains repoussant le bras de mon petit ami avec toute la force que je pouvais rassembler.

« C'est quoi ce bordel ? » criai-je, regardant tour à tour lui et Natalie.

« Hazel, je suis désolé, je… » commença-t-il.

« Ah oui ? Tu es désolé ? Va te faire voir. » Je leur fis un doigt d'honneur et me retournai, des larmes brûlantes coulant sur mon visage. Je courus aussi vite que possible à travers la foule. Je voulais m'éloigner d'eux autant que possible.

« Hazel, attends ! » mon petit ami cria après moi, mais c’était trop tard.

J'étais déjà partie.

Ils disent que les gueules de bois ne durent pas éternellement, mais les souvenirs d'ivresse, oui.

J'avais du mal à y croire en me réveillant le lendemain matin, désorientée, la tête battante. Fermant les yeux contre la lumière du soleil qui filtrait à travers les rideaux, je tendis la main et fouillai autour de la table de nuit, priant Dieu que j'y avais laissé mon aspirine.

Je gémis et tirai la couette sur ma tête. Soudain, j'entendis la douche démarrer dans la salle de bain.

« Chéri ? » appelai-je. « As-tu vu mon aspirine ? » Je tirai la couverture et me frottai les yeux.

Ce n'est pas ma chambre d'hôtel. La réalisation me secoua. Et ce ne sont pas les vêtements de mon petit ami mélangés aux miens sur le sol.

« Oh, mon dieu. » Ai-je eu une aventure d'un soir avec quelqu'un ?

Je passai sur la pointe des pieds devant la porte de la salle de bain, attrapai mon sac à main et glissai dans le couloir. Je ne savais pas comment j'étais arrivée là, réalisai-je… Je devrais appeler un taxi.

Mon téléphone vibra dans mon sac. Je le sortis. Il devait y avoir 50 notifications dessus. Des textos de ma famille, des appels manqués des mêmes personnes, des messages vocaux. Je n'avais pas encore la caféine nécessaire pour gérer tout ça. Je commençai à remettre mon téléphone dans le sac quand il se mit à sonner. « Maman » s’afficha à l’écran. Après un moment d'hésitation, j'appuyai sur le bouton d'acceptation.

« Allô ? »

« Hazel, où étais-tu ? Nous étions morts d'inquiétude pour toi. »

Bien sûr qu'ils l'étaient. « Je vais bien, Maman. »

« Ta sœur est très contrariée », continua-t-elle.

Je restai bouche bée. « Elle est contrariée ? »

« Tu ne l’as pas félicitée pour ses fiançailles. Tu es juste partie après la demande en mariage. »

« Tu m'excuseras si je ne suis pas ravie que ma sœur épouse mon petit ami », répondis-je sèchement.

« Ne me parle pas sur ce ton. Ce n'est pas sa faute si tu ne peux pas garder tes hommes », répliqua Maman.

J'étais furieuse. "D'accord Maman, c'était sympa de te parler." J'ai raccroché avant qu'elle ne puisse répondre. Mes parents ont toujours favorisé ma sœur. Peu importe que ma sœur m'ait volé mon petit ami. C'était toujours de ma faute d'une manière ou d'une autre.

Je fourrai mon téléphone dans mon sac à main et c'est là que je l'ai enfin remarqué : une énorme bague à ma main gauche. Elle est incroyablement grande et brillante. Je pense que ça doit être un jouet.

Mais d'où vient-elle ?

Deux jours plus tard, je suis arrivée au travail à dix heures moins dix. J'ai gardé la tête baissée et me suis précipitée vers mon bureau, évitant tout le monde sur mon passage. Je n'étais pas prête à répondre à des questions sur mes vacances.

Une fois à mon bureau, j'ai appuyé sur le bouton de mise en marche de mon ordinateur. Ma meilleure amie Maria m'a repérée de l'autre côté de la pièce et a pratiquement couru vers moi. J'ai soupiré.

J'ai ouvert ma boîte mail sur mon ordinateur. 102 messages non lus. Voilà ce que je récoltais pour avoir pris une semaine de congé.

"Il va me falloir une semaine rien que pour rattraper tous ces emails," ai-je soupiré.

"Je suppose que je devrais aussi faire un peu de travail réel." Elle m'a donné un câlin. "Je t'adore, on en reparle plus tard, d'accord ?"

J'ai hoché la tête et elle est retournée à son bureau. Mes yeux ont parcouru les emails les plus récents en premier. Rien de trop important, juste quelques mémos sur le stationnement et des avis de réunion et... attends, qu'est-ce que c'est ?

Mes yeux se sont arrêtés sur un objet qui disait "AVIS DE TRANSFERT." J'ai cliqué dessus. J'ai parcouru tout l'email rapidement - trop rapidement - et j'ai dû le lire deux fois de plus avant de comprendre. Mon cœur s'est serré. Notre PDG était transféré dans une autre succursale, et j'étais son assistante.

Les larmes me sont montées aux yeux. D'abord mon petit ami, et maintenant ça ? Toute ma vie était ici. Mes amis, ma carrière, mon coiffeur préféré, tout. Je ne voulais pas partir. Je ne voulais pas perdre mon petit ami au profit de ma sœur. Est-ce que quelqu'un se souciait de ce que je voulais ?

Du coin de l'œil, j'ai vu Elena se pavaner vers moi. Elena, qui convoitait mon poste d'assistante du PDG depuis qu'elle avait commencé ici. Elle était magnifique et pouvait avoir tout ce qu'elle voulait, mais elle insistait pour me prendre la seule bonne chose que j'avais.

Ses seins sont arrivés dix minutes avant elle.

"Salut Hazel," sourit-elle. Sa gentillesse me rendait méfiante.

"Elena," dis-je.

"J'ai entendu dire que tu nous quittais bientôt," elle fit une moue.

Épargne-moi. "Oui, je viens de voir l'email," dis-je.

"C'est dommage. Ah bien. Je suppose que je serai la nouvelle assistante du PDG. J'ai entendu dire qu'il avait bien meilleur goût que le précédent."

Mes joues brûlaient.

Soudain, j'ai entendu des pas derrière moi. Elena et moi nous sommes toutes deux retournées. Ma bouche s'est ouverte. Se dirigeant vers nous se trouvait peut-être l'homme le plus beau que j'aie jamais vu. Il était grand, brun et mince, son costume à rayures serré épousant parfaitement son corps.

"Excusez-moi, tout le monde," dit-il. Il avait une manière de commander. Tout le monde s'est instantanément tourné vers lui. "Je m'appelle Logan. Je suis votre nouveau PDG. Nous aurons une réunion dans la salle de conférence, dans cinq minutes. Tout le monde."

Il se tourna pour sortir.

"Il n'a pas besoin de me le demander deux fois," dit Elena, se dirigeant vers la salle de conférence.

Je soupirai. Et maintenant ?

Quelques minutes plus tôt, Logan se tenait dans son bureau, attendant l'arrivée de ses assistants personnels. Enfin, la porte s'ouvrit et deux hommes entrèrent.

Il sortit une photo de la poche intérieure de son costume. "J'ai besoin de votre aide pour retrouver cette femme," dit Logan. "C'est ma nouvelle épouse."

La femme sur la photo porte une énorme bague.

Ostatnie Rozdziały

Może Ci się spodobać 😍

Król Podziemia

Król Podziemia

1.6m Wyświetlenia · Zakończone · RJ Kane
W moim życiu jako kelnerka, ja, Sephie - zwykła osoba - znosiłam lodowate spojrzenia i obelgi klientów, starając się zarobić na życie. Wierzyłam, że taki będzie mój los na zawsze.

Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"

Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."


Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.

Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca

Pieśń serca

2.4m Wyświetlenia · Zakończone · DizzyIzzyN
Na ekranie LCD w arenie wyświetlono zdjęcia siedmiu wojowników z Klasy Alfa. Tam byłam ja, z moim nowym imieniem.
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Gra Przeznaczenia

Gra Przeznaczenia

918.6k Wyświetlenia · Zakończone · Dripping Creativity
Wilczyca Amie jeszcze się nie ujawniła. Ale kogo to obchodzi? Ma dobrą watahę, najlepszych przyjaciół i rodzinę, która ją kocha. Wszyscy, włącznie z Alfą, mówią jej, że jest idealna taka, jaka jest. Aż do momentu, gdy znajduje swojego partnera, a on ją odrzuca. Załamana Amie ucieka od wszystkiego i zaczyna od nowa. Żadnych wilkołaków, żadnych watah.

Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.

Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.

Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Ludzka Partnerka Króla Alf

Ludzka Partnerka Króla Alf

1.6m Wyświetlenia · W trakcie · HC Dolores
„Musisz coś zrozumieć, mała,” powiedział Griffin, a jego twarz złagodniała.

„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”

Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.

„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”


Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Królowa Lodu na sprzedaż

Królowa Lodu na sprzedaż

1.7m Wyświetlenia · Zakończone · Maria MW
"Załóż je." Wzięłam sukienkę i bieliznę, a potem chciałam wrócić do łazienki, ale ona mnie zatrzymała. Miałam wrażenie, że moje serce na chwilę przestało bić, gdy usłyszałam jej polecenie. "Ubierz się tutaj. Chcę cię zobaczyć." Na początku nie zrozumiałam, co miała na myśli, ale kiedy spojrzała na mnie z niecierpliwością, wiedziałam, że muszę zrobić, co mówi. Otworzyłam szlafrok i położyłam go na białej sofie obok mnie. Trzymając sukienkę, chciałam ją założyć, gdy znowu ją usłyszałam. "Stop." Moje serce prawie wyskoczyło z piersi. "Połóż sukienkę na sofie na chwilę i stań prosto." Zrobiłam, co kazała. Stałam tam całkowicie naga. Oglądała mnie od stóp do głów swoimi oczami. Sposób, w jaki przyglądała się mojemu nagiemu ciału, sprawiał, że czułam się okropnie. Przesunęła moje włosy za ramiona, delikatnie przesuwając palcem wskazującym po mojej klatce piersiowej, a jej wzrok zatrzymał się na moich piersiach. Potem kontynuowała procedurę. Jej wzrok powoli przesuwał się w dół między moje nogi i patrzyła na to przez chwilę. "Rozstaw nogi, Alice." Kucnęła, a ja zamknęłam oczy, gdy przesunęła się, żeby zobaczyć mnie z bliższej odległości. Miałam tylko nadzieję, że nie jest lesbijką czy coś, ale w końcu wstała z zadowolonym uśmiechem. "Idealnie ogolona. Mężczyźni to lubią. Jestem pewna, że mój syn też to polubi. Twoja skóra jest ładna i miękka, a ty jesteś umięśniona, ale nie za bardzo. Jesteś idealna dla mojego Gideona. Najpierw załóż bieliznę, potem sukienkę, Alice." Miałam wiele do powiedzenia, ale przełknęłam to. Chciałam tylko uciec, i to był moment, kiedy przysięgłam sobie, że pewnego dnia mi się uda.

Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Mój Dominujący Szef

Mój Dominujący Szef

666.1k Wyświetlenia · W trakcie · Emma- Louise
Zawsze wiedziałam, że mój szef, pan Sutton, ma dominującą osobowość. Pracuję z nim od ponad roku. Jestem do tego przyzwyczajona. Zawsze myślałam, że to tylko kwestia biznesu, bo musi taki być, ale wkrótce dowiedziałam się, że to coś więcej.

Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?

Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.

Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.

Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.

Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie

529.4k Wyświetlenia · W trakcie · FancyZ
Emily była mężatką od czterech lat, ale wciąż nie miała dzieci. Diagnoza w szpitalu zamieniła jej życie w piekło. Nie może zajść w ciążę? Ale jej mąż rzadko bywał w domu przez te cztery lata, więc jak mogła zajść w ciążę?
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

Zakochaj się w Dominującym Miliarderze

457.9k Wyświetlenia · Zakończone · Nora Hoover
Krążą plotki, że prestiżowy potomek rodu Flynnów jest sparaliżowany i pilnie potrzebuje żony. Reese Brooks, adoptowana wychowanka wiejskiej rodziny Brooksów, niespodziewanie zostaje zaręczona z Malcolmem Flynnem jako zastępstwo za swoją siostrę. Początkowo pogardzana przez Flynnów jako niewykształcona prowincjuszka bez odrobiny ogłady, Reese staje się ofiarą złośliwych plotek, które przedstawiają ją jako niepiśmienną, nieelegancką morderczynię. Wbrew wszelkim przeciwnościom, wyłania się jako wzór doskonałości: crème de la crème projektantów mody, elitarna hakerka, gigant finansów i wirtuozka nauk medycznych. Jej wiedza staje się złotym standardem, pożądanym przez inwestycyjnych tytanów i medycznych półbogów, a jednocześnie przyciąga uwagę ekonomicznego lalkarza z Warszawy.
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nietykalna

Nietykalna

345.4k Wyświetlenia · Zakończone · Marii Solaria
„N-nie! To nie tak!” błagałam, łzy spływały po mojej twarzy. „Nie chcę tego! Musisz mi uwierzyć, proszę!”

Jego duża ręka gwałtownie chwyciła mnie za gardło, unosząc mnie z ziemi bez wysiłku. Jego palce drżały przy każdym uścisku, zaciskając drogi oddechowe niezbędne do mojego życia.

Zakaszlałam; dusiłam się, gdy jego gniew przenikał przez moje pory i spalał mnie od środka. Ilość nienawiści, jaką Neron do mnie żywi, jest ogromna, i wiedziałam, że nie wyjdę z tego żywa.

„Jakbym miał uwierzyć morderczyni!” głos Nerona był przenikliwy w moich uszach.

„Ja, Neron Malachi Prince, Alfa stada Księżycowego Cyrkonu, odrzucam cię, Halimo Zira Lane, jako moją partnerkę i Lunę.” Rzucił mnie na ziemię jak śmiecia, zostawiając mnie walczącą o oddech. Następnie podniósł coś z ziemi, przewrócił mnie i przeciął.

Przeciął przez mój Znak Stada. Nożem.

„I tym samym skazuję cię na śmierć.”


Odrzucona w swoim własnym stadzie, młoda wilkołaczyca zostaje uciszona przez miażdżący ciężar i wolę wilków, które chcą, by cierpiała. Po tym, jak Halima zostaje fałszywie oskarżona o morderstwo w stadzie Księżycowego Cyrkonu, jej życie rozpada się w popiół niewolnictwa, okrucieństwa i przemocy. Dopiero po odnalezieniu prawdziwej siły wilka może mieć nadzieję na ucieczkę przed koszmarami przeszłości i ruszenie naprzód...

Po latach walki i leczenia, Halima, ocalała, ponownie staje w konflikcie z dawnym stadem, które kiedyś skazało ją na śmierć. Poszukuje się sojuszu między jej dawnymi oprawcami a rodziną, którą znalazła w stadzie Księżycowego Granatu. Dla kobiety, która teraz nazywa się Kiya, idea wzrastającego pokoju tam, gdzie leży trucizna, jest mało obiecująca. Gdy narastający hałas urazy zaczyna ją przytłaczać, Kiya staje przed jednym wyborem. Aby jej ropiejące rany mogły się naprawdę zagoić, musi stawić czoła swojej przeszłości, zanim ta pochłonie Kiyę tak, jak pochłonęła Halimę. W rosnących cieniach ścieżka do przebaczenia zdaje się pojawiać i znikać. W końcu nie można zaprzeczyć mocy pełni księżyca - a dla Kiyi może się okazać, że wezwanie ciemności jest równie nieustępliwe...

Ta książka jest przeznaczona dla dorosłych czytelników, ponieważ porusza wrażliwe tematy, w tym: myśli lub działania samobójcze, przemoc i traumy, które mogą wywołać silne reakcje. Prosimy o rozwagę.

Tom 1 z serii Awatar Księżyca
Sekretna Ciąża Byłej Żony Miliardera

Sekretna Ciąża Byłej Żony Miliardera

341.7k Wyświetlenia · Zakończone · T.S
Wszyscy wiedzieli, że jestem w ciąży – z wyjątkiem mojego męża, Seana.
W dniu, w którym otrzymałam wyniki testu ciążowego, Sean poprosił o rozwód.
"Rozwiedźmy się. Christina wróciła."
"Wiem, że jesteś wściekła," mruknął. "Pozwól, że to naprawię."
Jego ręce znalazły mój pas, ciepłe i nieustępliwe, przesuwając się w dół krzywizny mojego kręgosłupa, aby objąć moje pośladki.
Odepchnęłam go od siebie, półserio, moja determinacja topniała, gdy pchnął mnie z powrotem na łóżko.
"Jesteś dupkiem," wyszeptałam, nawet gdy poczułam, jak zbliża się, jego czubek dotykający mojego wejścia.
Wtedy zadzwonił telefon – ostry, natarczywy – wyrywając nas z tej mgły.
To była Christina.
Więc zniknęłam, niosąc ze sobą tajemnicę, której miałam nadzieję, że mój mąż nigdy nie odkryje.
Nici Przeznaczenia

Nici Przeznaczenia

378.9k Wyświetlenia · Zakończone · Kit Bryan
Jestem zwykłym kelnerem, ale potrafię widzieć ludzkie przeznaczenie, w tym także Przemienionych.
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.

Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.

Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.

Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.

„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.

„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.
Nie Drażnij Lunę

Nie Drażnij Lunę

468.6k Wyświetlenia · W trakcie · Elowen Kim
Wszyscy boją się mojego temperamentu. Niewielu wie o mojej geniuszowej inteligencji czy wyjątkowych umiejętnościach mechanicznych. Mając zaledwie siedemnaście lat, prowadzę odnoszący sukcesy warsztat zajmujący się modyfikacją motocykli – mój bilet do ucieczki z toksycznego domu rządzonego przez przemocową macochę i ojca, który przymyka na to oko.

Prawie osiemnaście lat, z partnerem czy bez, nikt nie zniweczy mojego planu. Niezależność to jedyna rzecz, której kiedykolwiek pragnęłam. Ale więcej niż jeden mężczyzna uważa, że ma coś do powiedzenia w kwestii mojej przyszłości.

Mój ogień zawsze był moją siłą... i moim przekleństwem. Zapłaciłam cenę za swoją nieugiętość. Ale nie przestanę. Nie, dopóki nie będę wolna. Prawdziwe pytanie brzmi – ile jeszcze mogę znieść, zanim się złamię?