

Vår Luna, Vår Make
Linda Middleman · Zakończone · 238.0k słów
Wstęp
"Absolutt nydelig," svarer Eros mens begge tar en hånd og plasserer et søtt, men forsiktig kyss på den.
"Takk," rødmer jeg. "Dere er begge kjekke også."
"Men du, vår vakre partner, overstråler alle," hvisker Ares mens han beveger seg for å trekke meg inn i sin omfavnelse, og forsegler våre lepper med et kyss.
Athena Moonblood er en jente uten en flokk eller familie. Etter å ha akseptert avvisningen fra sin partner, sliter Athena til hennes Andre Sjanses Partner dukker opp.
Ares og Eros Moonheart er tvilling-Alphaer av Mystic Shadow-flokken som leter etter sin partner. Tvunget til å delta på den årlige paringsballet, bestemmer Månegudinnen seg for å flette deres skjebner sammen og bringe dem sammen.
Rozdział 1
Athenas POV
Bip… Bip… Bip…
Jeg stønner og rekker sakte ut hånden for å slå av den irriterende vekkerklokken på nattbordet mitt. Med uklare øyne ser jeg at klokken viser 05:30 med store, røde tall, noe som får meg til å stønne igjen mens jeg tvinger meg opp av sengen.
Når jeg har kommet meg opp, går jeg raskt til det lille badet mitt for en rask dusj. Idet jeg går inn i rommet, slår jeg på lyset og prøver å venne øynene til det skarpe lyset som fyller badet. Rommet er beskjedent, eller i det minste forteller jeg meg selv det når jeg sammenligner det med alle de andre badene jeg har sett under oppholdet mitt her hos Månevandrerflokken, min fetters flokk.
Rommet er nøye malt i myke farger som hvitt og krem med hint av sølv som nesten glitrer som månestøv når lyset treffer det riktig. Flisene er en annen nyanse av hvitt, noe som gir rommet en lys og luftig følelse.
Jeg sukker og går raskt mot dusjen mens jeg tar av meg tanktoppen og bomullshortsen, de to tingene jeg vanligvis sover i her, før jeg justerer temperaturen på dusjen til min smak og går sakte inn. Vannet faller ned og rundt kroppen min mens tankene mine vandrer tilbake til den begivenhetsløse dagen for nesten 10 år siden og hendelsene som førte meg hit.
Jeg var bare 9 år gammel da det skjedde. Jeg nøt en vakker dag med familien min i Månedalen da vi plutselig ble angrepet av omstreifere, hundrevis av dem som kom ut av intet og begynte å angripe hele flokken. Mange mistet livet den dagen, inkludert medlemmer av kongefamilien, Alfaen, Lunaen, Betaen, Gammaen og Deltaen. Den eneste overlevende var meg, deres datter, og det var fordi min fars Beta, Beta Farkas, klarte å skjule meg lenge nok før omstreiferne kunne finne meg.
Som 9-åring hadde jeg ikke fått ulven min ennå, så jeg kunne ikke forsvare meg selv, noe som førte til at jeg måtte gjemme meg. De fleste ulver får ikke ulven sin før de er 16 år, eller i noen tilfeller 14 hvis de har høyere status. Men selv da får de fleste ulver den ikke før de er 18, og selv da er det bare noen få som er heldige.
Jeg derimot, ble velsignet med Artemis, min ulv, da jeg var 14. Når Artemis dukket opp for meg, var jeg ekstatisk. Som datter av en Alfa kunne jeg ikke annet enn å være det, fordi jeg da visste at uansett hva, ville jeg aldri være ensom igjen.
‘Hei mitt søte barn’ malte Artemis da hun sakte dukket opp for meg. Jeg kunne ikke unngå å legge merke til at hun var absolutt vakker, pelsen hennes var ren som snø og glitret med små sølvflekker som danset langs kroppen hennes som månestøv, mens de vakre blå øynene hennes, også kantet med sølvflekker, så tilbake på meg med en visshet.
Plutselig blir jeg revet ut av tankene mine av lyden av sint banking på døren. “DIN LILLE TISPE! SKYND DEG!” roper en stemme jeg kjenner altfor godt, noe som betyr at jeg hadde vært i dusjen mye lenger enn jeg burde. Jeg skynder meg å gjøre meg ferdig i dusjen, vasker håret og kroppen før jeg skrur av vannet.
Etter å ha gått ut av dusjen, sørger jeg raskt for at alt er av før jeg rekker etter det ene håndkleet mitt og tørker meg selv. Jeg vikler håndkleet rundt kroppen, det lange brune håret mitt faller ned og rundt ryggen og skuldrene mine, fortsatt fuktig mens jeg prøver å børste ut flokene. Jeg er uvitende om at personen fortsatt er i rommet mitt før det er for sent, og en hånd rekker ut og slår meg over ansiktet, noe som får meg til å slippe børsten på gulvet og holde den sviende kinnet.
“DIN UTEN TAKKNEMLIGHET! ER DET SLIK DU BEHANDLER OSS ETTER ALT VI HAR GJORT FOR DEG? FOR Å HA TATT DEG INN I HJEMMET VÅRT ETTER AT MIN KJÆRE SØSTER DØDE SAMMEN MED SIN MAKE?” snerrer stemmen mens hånden hennes griper håret mitt smertefullt og får meg til å vri meg i smerte.
Jeg holdt blikket lavt; jeg visste bedre enn å se opp, for det ville bare skape flere problemer for meg. Selv om jeg var født som en Alfa, visste jeg at jeg ikke kunne motstå, siden dette ikke var min flokk og jeg ikke hadde noen tittel eller rang. Det gjorde meg mindre enn en Omega, som familien min sørget for å minne meg på hver eneste dag, noe som fikk Artemis til å knurre.
"Vi er ikke mindre enn en Omega... Vi er en Alfa, og de burde være de som tjener oss," knurret Artemis fra dypet av sinnet mitt, glad for at familien min ikke kunne høre henne, siden jeg aldri virkelig ble tatt opp i flokken til Månevandrerne og min tante.
"Artemis..." advarer jeg. "Selv om jeg hater måten de behandler oss på, er de alt vi har igjen. Tante Leah og hennes make ga oss ly da vi bare var ni. Hvis det ikke var for dem, ville vi ikke ha overlevd, og jeg ville ikke ha møtt deg."
"...Likevel... Jeg liker ikke hvordan de behandler deg i forhold til sine egne barn," snøftet Artemis før hun trakk seg tilbake til det innerste hjørnet av sinnet vårt, vårt rom, et sted der ingen kunne skade oss eller få oss til å føle oss mindreverdige.
"HØRER DU?" ropte tanten min igjen, da hun sto rett foran meg og rev meg ut av tankene mine.
"Eh... Beklager," mumlet jeg.
"Jeg sa at du må hjelpe Diana og Brian med den kommende ballet som skjer om mindre enn tre dager," skjente tante Leah, med øyne som kalkulerte som om hun lette etter noe.
"Hvorfor meg?" spurte jeg. "De er gamle nok til å finne sine egne maker, og dessuten er det en Beta's jobb, og jeg er ikke en Beta." Der, jeg hadde sagt det, jeg hadde endelig sagt ordene jeg hadde ønsket å si lenge, for det var sant, jeg var ikke en Beta, så jeg kunne ikke forstå hvorfor det var mitt ansvar å hjelpe mine fettere, Diana og Brian, med å få ting dekorert til det årlige Møteballet. Et ball som ble holdt en gang i året i forskjellige flokker, bare slik at ulver som meg kunne forhåpentligvis finne sin skjebnebestemte make, eller hvis de ikke kunne, ta en valgt make i stedet.
SLAP!
Jeg holdt meg til ansiktet for andre gang denne morgenen, og jeg kjente automatisk stikket fra hånden hennes, og visste at det ville bli et merke så snart jeg snudde mine blå øyne for å møte hennes sinte smaragdgrønne øyne.
"DU TISPE! Du vil gjøre som du blir fortalt, ellers skal jeg få sønnen min til å lære deg en lekse du aldri vil glemme," knurret tante Leah, som visste at Brian ville elske å påføre meg smerte og elendighet, selv når jeg ikke hadde gjort noe for å fortjene det. "NÅ... er jeg tydelig?"
"Ja... Tante," svarte jeg raskt, vel vitende om at hun ville holde ord hvis jeg ikke adlød, for Brian var tanten min sin eldste sønn og den som skulle bli denne flokkens neste Beta, og det virket som om jeg hadde blitt hans nye favorittleketøy når det gjaldt visse straffer, og hvis det ikke var ham, kom de fra Diana, tanten min sin yngste datter, som alltid gjorde det til sitt oppdrag å gjøre livet mitt til et levende helvete. Og selv da kom noen straffer direkte fra onkelen min, som ikke hadde noe problem med å gi dem til meg.
"Flott jente," smilte tante Leah, som endelig beveget seg for å forlate rommet mitt uten så mye som et blikk min vei, da hun smelte igjen soveromsdøren min, slik at jeg kunne gli ned på gulvet i nederlag mens jeg prøvde å ikke gråte.
"Det går bra, min søte Athena... Månegudinnen vil hjelpe oss," hvisket Artemis mykt, som prøvde å trøste meg i det øyeblikket.
"Ja, som om det noen gang vil skje," fnyste jeg tilbake til henne, mens jeg husket tilbake til min 18-årsdag, dagen jeg kunne finne min make, for selv om jeg hadde mottatt ulven min da jeg var 14, kunne jeg ikke finne min make før jeg var 18, akkurat som de fleste ulver, bare for å få et sjokk i livet da jeg innså hvem det var, bare for å innse at livet mitt ville bli et levende helvete kort tid etter.
Jeg grep håndkleet mitt og bestemte meg for at det var best å gjøre seg klar før noen andre bestemte seg for å dukke opp ved døren min, mens jeg raskt beveget meg mot skapet mitt for å hente en enkel, men pen lyseblå topp og et par lyse denimshorts, før jeg gikk til kommoden for å hente en enkel, men elegant bh og truse, før jeg raskt tok det hele på meg før jeg skled på et par svarte sandaler.
Når jeg var kledd og sørget for at ingenting viste, trakk jeg raskt håret mitt opp i en høy hestehale som forsiktig avslørte nakken og skuldrene mine, samt kragebeinet. Fornøyd, beveget jeg meg for å forlate rommet, bare for å komme ansikt til ansikt med den ene personen jeg ikke ønsket å se, min kusine, Diana, den som hadde klart å ta alt fra meg, inkludert min make.
Ostatnie Rozdziały
#170 Bonuskapittel: Bursdagssex - Del 2
Ostatnia Aktualizacja: 3/2/2025#169 Bonuskapittel: Bursdagssex - Del 1
Ostatnia Aktualizacja: 2/22/2025#168 Bonuskapittel: Parringsseremoni - Del 3
Ostatnia Aktualizacja: 2/12/2025#167 Bonuskapittel: Parringsseremoni - Del 2
Ostatnia Aktualizacja: 2/11/2025#166 Bonuskapittel: Parringsseremoni - Del 1
Ostatnia Aktualizacja: 2/10/2025#165 Bonuskapittel: Seraphines bursdagsoverraskelse
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#164 Bonuskapittel: Offisielt kamerater
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#163 Bonuskapittel: Elises bryllup
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#162 Forfatterens merknad - Vår Luna, vår kompis
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#161 Epilog 2
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025
Może Ci się spodobać 😍
Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem
„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.
„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”
Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.
Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.
Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.
Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Rozwiedź się ze mną, zanim śmierć mnie zabierze, CEO
Moja ręka instynktownie powędrowała do brzucha. "Więc... naprawdę go nie ma?"
"Twoje osłabione przez raka ciało nie jest w stanie utrzymać ciąży. Musimy ją zakończyć, i to szybko," powiedział lekarz.
Po operacji ON się pojawił. "Audrey Sinclair! Jak śmiesz podejmować taką decyzję bez konsultacji ze mną?"
Chciałam wylać swój ból, poczuć jego objęcia. Ale kiedy zobaczyłam KOBIETĘ obok niego, zrezygnowałam.
Bez wahania odszedł z tą "delikatną" kobietą. Takiej czułości nigdy nie zaznałam.
Jednak już mi to nie przeszkadza, bo nie mam nic - mojego dziecka, mojej miłości, a nawet... mojego życia.
Audrey Sinclair, biedna kobieta, zakochała się w mężczyźnie, w którym nie powinna. Blake Parker, najpotężniejszy miliarder w Nowym Jorku, ma wszystko, o czym mężczyzna może marzyć - pieniądze, władzę, wpływy - ale jednej rzeczy nie ma: nie kocha jej.
Pięć lat jednostronnej miłości. Trzy lata potajemnego małżeństwa. Diagnoza, która pozostawia jej trzy miesiące życia.
Kiedy hollywoodzka gwiazda wraca z Europy, Audrey Sinclair wie, że nadszedł czas, by zakończyć swoje bezmiłosne małżeństwo. Ale nie rozumie - skoro jej nie kocha, dlaczego odmówił, gdy zaproponowała rozwód? Dlaczego torturuje ją w ostatnich trzech miesiącach jej życia?
Czas ucieka jak piasek przez klepsydrę, a Audrey musi wybrać: umrzeć jako pani Parker, czy przeżyć swoje ostatnie dni w wolności.
Pułapka Asa
Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.
Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.
Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.
Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...
Pułapka Asa.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Król Podziemia
Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"
Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."
Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.
Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Gra Przeznaczenia
Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.
Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.
Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Pieśń serca
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Pożyczona Luna Alfy
Spojrzałam mu w oczy, nie czując nic. "Ja, Elowen Thorne, przyjmuję twoje odrzucenie."
Elowen Thorne jest omega wilkiem, która przetrwała lata znęcania się w brutalnej watasze. Zdradzona przez swojego byłego partnera, jest zszokowana, gdy Kaius Valerian, najbardziej przerażający Alfa na terytorium, proponuje jej sześciomiesięczny kontrakt na udawanie jego partnerki.
Kaius nie chce tylko partnerki. Chce całkowitej uległości. Będzie używał jej ciała, jak mu się podoba, biorąc ją brutalnie i bez litości, jasno dając do zrozumienia, że jest tylko jego własnością.
Ale Elowen nie jest już uległą ofiarą. Jeśli Kaius jej pragnie, będzie musiał przebić się przez jej obronę. Będzie walczyć z nim na każdym kroku, nawet jeśli jej ciało zdradzi jej najgłębsze pragnienia.
Kiedy nieudana próba zamachu ujawnia szokujące powiązania między przeszłością jej matki a rodziną Kaiusa, Elowen musi dowiedzieć się, czy Kaius chroni ją dla własnych korzyści, czy dlatego, że naprawdę mu na niej zależy. W świecie, gdzie srebrne ostrza i rozlew krwi rozstrzygają spory, Elowen odkrywa, że bycie związanym z kimś zarówno pisemną umową, jak i znakiem partnera jest o wiele bardziej niebezpieczne, niż kiedykolwiek sobie wyobrażała.
Sekretna Ciąża Byłej Żony Miliardera
W dniu, w którym otrzymałam wyniki testu ciążowego, Sean poprosił o rozwód.
"Rozwiedźmy się. Christina wróciła."
"Wiem, że jesteś wściekła," mruknął. "Pozwól, że to naprawię."
Jego ręce znalazły mój pas, ciepłe i nieustępliwe, przesuwając się w dół krzywizny mojego kręgosłupa, aby objąć moje pośladki.
Odepchnęłam go od siebie, półserio, moja determinacja topniała, gdy pchnął mnie z powrotem na łóżko.
"Jesteś dupkiem," wyszeptałam, nawet gdy poczułam, jak zbliża się, jego czubek dotykający mojego wejścia.
Wtedy zadzwonił telefon – ostry, natarczywy – wyrywając nas z tej mgły.
To była Christina.
Więc zniknęłam, niosąc ze sobą tajemnicę, której miałam nadzieję, że mój mąż nigdy nie odkryje.
Nie Drażnij Lunę
Prawie osiemnaście lat, z partnerem czy bez, nikt nie zniweczy mojego planu. Niezależność to jedyna rzecz, której kiedykolwiek pragnęłam. Ale więcej niż jeden mężczyzna uważa, że ma coś do powiedzenia w kwestii mojej przyszłości.
Mój ogień zawsze był moją siłą... i moim przekleństwem. Zapłaciłam cenę za swoją nieugiętość. Ale nie przestanę. Nie, dopóki nie będę wolna. Prawdziwe pytanie brzmi – ile jeszcze mogę znieść, zanim się złamię?