
The Prophecy Of The Wolves I - The Beginning
Rebecca Merjil · Tamamlandı · 109.5k Kelime
Giriş
for generations. It was common knowledge among all supernatural beings, whether they were good or evil. This prophecy was also known among the gods, titans, and demigods.
A runt wolf would meet her beloved and start one of the worst wars the supernatural world would ever see. The runt wolf would need to do everything she could to defeat the titan, Atlas.
Will she be able to overcome the challenges and defeat Atlas?
Or will Atlas win and bring the gods to their knees, ruling over the world as he had desperately wanted to do for eons?
Bölüm 1
It was a bright, sunny afternoon when they went outside to let their daughter run around and play. Her parents were standing on the back porch while she ran around with a couple of her toys. They had to watch her closely because if they took their eyes off her, she would wander off into the forest. That was the last thing they wanted with the rogue wolf problem they had been having lately. Little Katalina, only five years old, didn't know the extent of the rogue problems. She was old enough to know bad wolves were out there, but she was still too young to know exactly how horrible the situation was.
"What are we going to do, Jake?" Isabella asked her beloved as she kept her eyes on Katalina. "The rogues are getting closer, and we're not prepared," she said with terror for their daughter, turning her voice rough and hoarse. "We have nowhere for Kat to hide if things take a turn for the worst," her voice trembled as she tried to stay quiet so their daughter wouldn't hear their conversation.
Jake sighed as he pulled her into his side and pressed a kiss to her temple. "Ryan and I will figure something out. We always do. We just need a bit more time," he said as he turned his attention to Katalina.
"What happens to Kat, though?" Isabella demanded as she looked up at him. "If something were to happen to you and me, who would take care of her?" She questioned with a creased forehead. "We have no other family who would want her," Isabella woefully mumbled as she looked at Katalina again.
Jake soothingly rubbed her arm. "Ryan and Evelyn would take care of her for us," he said in a calming voice. "They know that we would do the same if they were to have any children of their own," he let out a small breath as he kissed her forehead.
"You're right," Isabella agreed as she turned her attention back to Katalina. "I just don't want anything to happen to her," Isabella whispered as she kept her eyes glued to Katalina. "She is such a free spirit."
Jake moved to stand behind her as he wrapped his arms around Isabella's waist. He rested his chin on her shoulder as he softly said. "She'll be fine, my love. Don't worry so much."
They went quiet, watching Katalina play with a small fox that had wandered into their yard. They both were enthralled watching her when they felt a mental push from their alpha. They cleared their minds and let him in. 'Everyone needs to meet at the pack house as soon as possible. This meeting is mandatory. Everyone must attend.'
Jake shook his head as he stood up straight. "Something must've happened. He didn't sound happy," he muttered.
Isabella nodded in agreement as she turned to look at him. "Let's get Katalina and head over there then," she rolled her eyes. "You know Ryan doesn't like to wait."
Isabella turned to yell for Katalina as Jake chuckled from her side. She frowned when she found their yard empty. "Katalina!" She shouted. "Where'd you go, sweetheart?!"
Jake groaned as he rushed off the porch. "She chased that baby fox into the forest," he mumbled as they both headed into the forest.
Katalina giggled as she chased the baby fox around the yard. She pouted when the fox headed into the forest. She chased after it until she got to the treeline. She hesitated for just a minute before following the fox into the woods. "Come back, baby fox. I just want to play," she said breathlessly.
Katalina continued to follow the fox until she was deep in the forest. She frowned when the fox disappeared into a small burrow. She pouted as she stood up and looked around. Her pout disappeared as quickly as it had appeared as she stared in awe. She realized she was in a part of the forest she had never been in before because it was too far from the safety of her home. She moved in a small circle and took everything in with a bright smile.
That was until a terrifying group of men walked out of the trees. She took a small step backward as the man who seemed to be the leader followed her. "Well, what do we have here?" He asked with a cruel smirk that promised nothing but pain. "It looks like the baby doll got lost in the forest."
Everyone behind him laughed as she spun around and tried to run away. The rogue leader's hand snapped out, and he gripped the collar of her shirt tightly. "Where do you think you're going, baby doll?" He growled out.
Katalina sniffled as tears left streak marks down her cheeks. "I want my mommy and daddy," she cried as she kicked her feet in the air.
The rogue leader chuckled as he lifted her higher and held her so close that his breath fanned over her face as he spoke. "You're never going to see them again, baby doll," he said in a low, deadly tone before throwing her into a nearby tree trunk.
Katalina let out a whimper as she felt the pain radiate through her back. She tried moving away from the rogue leader, but he was relentless in his pursuit. Then, just as he was about to reach for her, Isabella and Jake jumped in front of her.
Jake stood protectively in front of them while Isabella knelt next to Katalina. "Are you alright, sweetheart?" Isabella asked softly.
Katalina nodded with tears in her eyes. "I'm okay, mama," she said tremblingly.
Isabella stayed by her side as Jake stared down at the rogue leader. "What are you doing on our land, rogue?" Jake demanded with a growl.
The rogue leader laughed darkly. "I think you know exactly why we're here, enforcer," he said with a sadistic smirk.
Jake shook his head as he glanced at Isabella and Katalina. "I'm afraid I can't let you do that," he said as he turned his attention back to the rogues.
The rogue leader grinned as he cracked his knuckles. "Then we're just going to have to go through you."
"That's not going to happen," Jake growled.
Isabella sighed as she realized what was about to happen. She pulled Katalina into her arms for a tight hug. "Listen to me, sweetheart," Isabella said as she pulled back slightly. "When we tell you we need you to run to the packhouse. Whatever happens, you keep running. Don't stop until you get there. Tell Ryan that there are rogues close to the pack house. Tell him we will hold them off as long as we can."
Katalina let out a sob. "Why can't you and daddy come with me?" She asked with tears streaming down her cheeks.
Isabella gently wiped her tears away. "We have to keep the rogues busy to give you time to warn Ryan," she sighed as she took off her necklace and put it on Katalina. It was a gorgeous infinity symbol with angel wings and a glittering heart between the set of wings. "No matter what happens, I always want you to remember that your father and I love you more than anything else in the world," she pressed a kiss to Katalina's forehead before standing next to Jake.
They stared at the rogues as they waited for them to make a move. Everyone stood like that for a few minutes before Jake saw the first sign of the rogues attacking. Jake looked at Katalina over his shoulder. "We love you so much, butterfly. Run. Go now," he said softly.
Katalina only hesitated for a few seconds before running toward the pack house as fast as her little legs could carry her. She ran straight to the pack house without looking back. She barged right inside as soon as she got to the pack house. She could hear Ryan speaking to the pack as she ran up to him and tugged on the hem of his shirt. "Alpha," she said in a frightened voice. "Please, alpha," her eyes kept going to the door as she tried to get his attention.
Ryan knelt in front of her. "What is it, little Katalina?" He asked softly.
Katalina sniffled as she glanced at the door again. "Mommy and daddy. Please, you have to help them," she cried.
Ryan shushed her as he gently rubbed her arm. "Slow down, little one," he said in a comforting voice. "Take a deep breath and tell me what happened."
Katalina took a deep breath before telling him what had happened. "Mama says that there are rogues close by and that she and daddy will hold them off for as long as they possibly can," she gripped his shirt tightly. "Please, alpha. You have to help them."
Ryan shushed her as he gently nudged her toward his beloved wife, Evelyn. "I promise that we will get to them as quickly as we can," he stood up and turned to the others. "All warriors who are capable of fighting come with me. Isabella and Jake need our help against a group of rogues."
Without waiting for a reply, Ryan rushed outside and shifted into his wolf, knowing that a group of his warriors were right behind him as he took off into the forest.
Son Bölümler
#80 ~ Chapter Thirty-Five ~
Son Güncelleme: 5/13/2025#79 ~ Chapter Thirty-Four - Part 3 ~
Son Güncelleme: 5/13/2025#78 ~ Chapter Thirty-Four - Part 2 ~
Son Güncelleme: 5/13/2025#77 ~ Chapter Thirty-Four - Part 1 ~
Son Güncelleme: 5/13/2025#76 ~ Chapter Thirty-Three - Part 2 ~
Son Güncelleme: 5/13/2025#75 ~ Chapter Thirty-Three - Part 1 ~
Son Güncelleme: 5/13/2025#74 ~ Chapter Thirty-Two - Part 2 ~
Son Güncelleme: 5/13/2025#73 ~ Chapter Thirty-Two - Part 1 ~
Son Güncelleme: 5/13/2025#72 ~ Chapter Thirty-One - One Month Later - Part 3 ~
Son Güncelleme: 5/13/2025#71 ~ Chapter Thirty-One - One Month Later - Part 2 ~
Son Güncelleme: 5/13/2025
Beğenebilirsiniz 😍
Kaderin İplikleri
Tüm çocuklar gibi, birkaç günlükken büyü için test edildim. Belirli bir soyağacım bilinmediği ve büyüm tanımlanamadığı için, sağ üst kolumun etrafına zarif bir dönen desenle işaretlendim.
Büyüm var, testlerin gösterdiği gibi, ama bilinen hiçbir büyü türüyle örtüşmedi.
Bir ejderha Shifter gibi ateş püskürtemem, ya da beni sinirlendiren insanlara cadılar gibi lanet yapamam. Bir Simyacı gibi iksir yapamam veya bir Succubus gibi insanları baştan çıkaramam. Sahip olduğum gücü küçümsemek istemiyorum, ilginç ve hepsi, ama gerçekten çok etkileyici değil ve çoğu zaman oldukça işe yaramaz. Özel büyü yeteneğim kader ipliklerini görebilmek.
Hayat benim için zaten yeterince sıkıcı ve aklıma hiç gelmeyen şey, eşimin kaba, kibirli bir bela olması. O bir Alfa ve arkadaşımın ikiz kardeşi.
“Ne yapıyorsun? Burası benim evim, içeri giremezsin!” Sesimi güçlü tutmaya çalışıyorum ama o dönüp altın gözleriyle bana baktığında geri çekiliyorum. Bana verdiği bakış kibirli ve alışkanlık gereği gözlerimi hemen yere indiriyorum. Sonra kendimi tekrar yukarı bakmaya zorluyorum. Yukarı baktığımı fark etmiyor çünkü zaten benden başka yöne bakmış durumda. Kaba davranıyor, korktuğumu göstermeyi reddediyorum, korktuğum halde. Etrafına bakınıyor ve oturacak tek yerin iki sandalyeli küçük masa olduğunu fark edince masayı işaret ediyor.
“Otur.” diye emrediyor. Ona dik dik bakıyorum. Kim oluyor da bana böyle emir veriyor? Bu kadar sinir bozucu biri nasıl benim ruh eşim olabilir? Belki hala uyuyorum. Kolumu çimdikliyorum ve acının sızısıyla gözlerim yaşarıyor.
Gizli Sert Kadın
"Jade, kontrol etmem lazım—" hemşire başladı.
"DIŞARI!" diye hırladım, öyle bir güçle ki, iki kadın kapıya doğru geri çekildi.
Bir zamanlar yeteneklerimi daha kontrol edilebilir bir versiyona dönüştürmek için beni uyuşturan Gölge Organizasyonu tarafından korkulan biri olarak, kısıtlamalarımdan kaçmış ve onların tüm tesisini havaya uçurmuştum, yakalananlarla birlikte ölmeye hazırdım.
Bunun yerine, okul revirinde, etrafımda tartışan kadınlarla uyandım, sesleri kafamı delip geçiyordu. Patlamam onları şok içinde dondurdu—belli ki böyle bir tepki beklemiyorlardı. Bir kadın çıkarken tehdit etti, "Eve geldiğinde bu tavrı konuşacağız."
Acı gerçek mi? Şişman, zayıf ve sözde aptal bir lise kızının bedeninde yeniden doğdum. Onun hayatı zorbalıklar ve işkencecilerle dolu, varlığını berbat etmişler.
Ama artık kiminle uğraştıklarını bilmiyorlar.
Dünyanın en ölümcül suikastçısı olarak kimsenin bana zorbalık yapmasına izin vererek hayatta kalmadım. Ve kesinlikle şimdi başlamayacağım.
Mafya'nın Yedek Gelini
Daha fazlasını istiyordu.
Valentina De Luca, hiçbir zaman bir Caruso gelini olmak için doğmamıştı. Bu, kız kardeşi Alecia'nın rolüydü—ta ki Alecia, nişanlısıyla kaçıp, borç batağında bir aile ve geri alınamayacak bir anlaşma bırakana kadar. Şimdi, Valentina, Napoli'nin en tehlikeli adamıyla evlenmeye zorlanan kişi olarak rehin verilmişti.
Luca Caruso'nun, orijinal anlaşmanın bir parçası olmayan bir kadına ihtiyacı yoktu. Onun için Valentina, sadece vaat edilen şeyi geri almak için bir yedekten ibaretti. Ancak, Valentina göründüğü kadar kırılgan değildi. Ve hayatları birbirine karıştıkça, onu görmezden gelmek daha da zorlaşıyordu.
Her şey onun için iyi gitmeye başlar, ta ki kız kardeşi geri dönene kadar. Ve onunla birlikte, hepsini mahvedebilecek türden bir bela gelir.
Aldatmadan Sonra: Bir Milyarderin Kollarına Düşmek
Doğum günümde, onu tatile götürdü. Yıldönümümüzde, onu evimize getirdi ve yatağımızda onunla sevişti...
Kalbim kırılmıştı, onu boşanma belgelerini imzalaması için kandırdım.
George kaygısızdı, beni asla terk etmeyeceğime inanıyordu.
Aldatmaları, boşanma kesinleşene kadar devam etti. Belgeleri yüzüne fırlattım: "George Capulet, bu andan itibaren hayatımdan çık!"
Ancak o zaman gözlerinde panik belirdi ve kalmam için yalvardı.
O gece telefonum sürekli çaldı, ama cevaplayan ben değildim, yeni sevgilim Julian'dı.
"Bilmez misin," Julian telefonda gülerek, "eski sevgili dediğin ölü gibi sessiz olmalıdır?"
George dişlerini sıkarak öfkeyle: "Onu telefona ver!"
"Maalesef bu imkansız."
Julian, yanına sokulmuş uyuyan halime nazik bir öpücük kondurdu. "Yorgun, yeni uykuya daldı."
Accardi
Dizleri titredi ve onun kalçasından tutuşu olmasa yere düşecekti. Ellerini başka bir yere koymak isterse diye dizini onun bacaklarının arasına soktu.
"Ne istiyorsun?" diye sordu.
Dudakları boynuna değdi ve dudaklarının verdiği zevk bacaklarının arasına indiğinde inledi.
"Adını," diye nefes verdi. "Gerçek adını."
"Bu neden önemli?" diye sordu, onun tahmininin doğru olduğunu ilk kez açığa çıkararak.
Onun köprücük kemiğine gülerek dokundu. "İçine tekrar girdiğimde hangi ismi haykıracağımı bilmem için."
Genevieve ödeyemeyeceği bir bahsi kaybeder. Bir uzlaşma olarak, rakibinin seçeceği herhangi bir erkeği o gece evine götürmeye ikna etmeyi kabul eder. Kız kardeşinin arkadaşı, barda yalnız oturan düşünceli adamı işaret ettiğinde fark etmediği şey, o adamın sadece bir geceyle yetinmeyeceğidir. Hayır, New York City'nin en büyük çetelerinden birinin lideri olan Matteo Accardi, tek gecelik ilişkilerle yetinmez. En azından onunla değil.
Yeniden Doğuş: Zirvedeki Yıldız Oyuncu
Ama asla beklemediğim şey, beni aramalarının sebebinin kemik iliğimi kullanmak istemeleri olduğunu öğrenmekti... Başka birini kurtarmak için!
Kalbim paramparça oldu. Ebeveynler nasıl bu kadar zalim olabilirdi?
Dünyaya olan inancımı yitirdim, balkondan düştüm ve öldüm.
Ama şaşırtıcı bir şekilde, yeniden doğdum!
Bu sefer, kendim için yaşayacaktım! Bana zarar verenler bedelini ödeyecekti!
Kaçak Karımı Geri Kazanmak
“Elbisen çıkmak için yalvarıyor, Morgan,” diye kulağıma hırladı.
Boynumdan köprücük kemiğime kadar öpücükler kondurdu, eli yukarı doğru hareket ederken inlememe neden oluyordu. Dizlerim zayıfladı; zevk arttıkça omuzlarına tutundum.
Beni pencereye doğru bastırdı, arkamızda şehir ışıkları, bedeni benimkine sert bir şekilde yaslanmıştı.
Morgan Reynolds, Hollywood'un kraliyet ailesine evlenmenin ona aşk ve aidiyet getireceğini düşünmüştü. Bunun yerine, sadece bir piyon haline geldi—bedeni için kullanıldı, hayalleri görmezden gelindi.
Beş yıl sonra, hamile ve bıkmış bir halde, Morgan boşanma davası açtı. Hayatını geri istiyordu. Ancak güçlü kocası Alexander Reynolds, onu bırakmaya hazır değildi. Şimdi takıntılı bir şekilde, onu ne pahasına olursa olsun elinde tutmaya kararlı.
Morgan özgürlüğü için savaşırken, Alexander onu geri kazanmak için mücadele eder. Evlilikleri, güç, sırlar ve arzu dolu bir savaşa dönüşür—sevgi ve kontrol birbirine karışır.
Takıntılı Üvey Kardeşimle Eşleşmek
Sadece ahlaki açıdan karmaşık, yavaş gelişen, sahiplenici, yasak, karanlık romantizmi seven olgun okuyucular için uygundur.
ALINTI
Her yerde kan. Titreyen eller.
"Hayır!" Gözlerim bulanıklaştı.
Onun cansız gözleri bana bakıyordu, kanı ayaklarımın altında birikiyordu. Sevdiğim adam—ölü.
Öldüren kişi, asla kaçamayacağım biri - üvey kardeşim.
Kasmine'nin hayatı başından beri hiç kendisine ait olmadı. Üvey kardeşi Kester, her hareketini kontrol eder ve izlerdi.
Başlangıçta her şey tatlı ve kardeşçe idi, ta ki bu saplantıya dönüşene kadar.
Kester Alfa'ydı ve onun sözü kanundu. Yakın arkadaş yok. Erkek arkadaş yok. Özgürlük yok.
Kasmine'nin tek tesellisi, her şeyi değiştirmesi gereken yirmi birinci doğum günüydü. Ruh eşini bulmayı, Kester'in iğrenç kontrolünden kaçmayı ve nihayet kendi hayatını yaşamayı hayal ediyordu. Ama kader onun için başka planlar yapmıştı.
Doğum gününün gecesinde, yalnızca sevdiği adamla eşleşmediği için hayal kırıklığına uğramakla kalmadı, aynı zamanda eşinin başka biri olduğunu öğrendi - İşkencecisi. Üvey kardeşi.
Hayatı boyunca ağabeyi olarak bildiği bir adamla eşleşmektense ölmeyi tercih ederdi. Onun olmasını sağlamak için her şeyi yapacak bir adam.
Ama aşk saplantıya, saplantı kana dönüştüğünde, bir kız ne kadar kaçabilir ki sonunda kaçacak başka bir yer olmadığını fark edene kadar?
Alfa ile Sözleşmeli Eş
William—yıkıcı derecede yakışıklı, zengin ve Delta olmaya yazgılı kurt adam nişanlım—sonsuzluğa kadar benim olmalıydı. Beş yıl birlikte olduktan sonra, koridorda yürüyüp sonsuza dek mutlu olmayı planlıyordum.
Bunun yerine, onu başka bir kadınla ve çocuklarıyla buldum.
Aldatılmış, işsiz ve babamın tıbbi faturaları altında boğulurken, hayal edebileceğimden daha sert bir şekilde dibe vurdum. Her şeyi kaybettiğimi düşündüğüm anda, kurtuluş hayatımda karşılaştığım en tehlikeli adamın formunda geldi.
Damien Sterling—Gümüş Ay Gölgesi Sürüsü'nün gelecekteki Alfa'sı ve Sterling Grubu'nun acımasız CEO'su—masasının üzerinden avcı zarafetiyle bir sözleşme kaydırdı.
“Bunu imzala, küçük ceylan, ve sana kalbinin arzuladığı her şeyi vereceğim. Zenginlik. Güç. İntikam. Ama şunu anla—kalemi kağıda koyduğun an, tamamen benim olacaksın. Bedenin, ruhun ve aradaki her şey.”
Kaçmalıydım. Bunun yerine adımı imzaladım ve kaderimi mühürledim.
Artık Alfa'ya aitim. Ve bana aşkın ne kadar vahşi olabileceğini göstermeye hazırlanıyor.
Boşandıktan Sonra, Gerçek Mirasçı Kaçtı
O, üç yıl boyunca cinsiyetsiz, sevgisiz bir evliliğe katlandı, inatla bir gün kocasının değerini anlayacağına inanıyordu. Ancak beklemediği şey, boşanma belgelerini almasıydı.
Sonunda bir karar verdi: Kendini sevmeyen bir adamı istemiyordu, bu yüzden gece yarısı doğmamış çocuğuyla birlikte ayrıldı.
Beş yıl sonra, kendini üst düzey bir ortopedi cerrahı, üst düzey bir hacker, inşaat sektöründe altın madalyalı bir mimar ve hatta trilyon dolarlık bir holdingin varisi olarak dönüştürdü, takma adları birbiri ardına düşüyordu.
Birileri, yanında belirgin şekilde bir CEO'nun ejderha ve anka kuşu ikizlerine benzeyen dört yaşında iki küçük şeytanın olduğunu ifşa edene kadar.
Boşanma belgesini gördükten sonra artık yerinde duramayan eski kocası, onu duvara sıkıştırarak her adımda daha da yaklaşarak sordu, "Sevgili eski karıcığım, bana bir açıklama yapmanın zamanı gelmedi mi?"
Sürekli güncelleniyor, günde 5 bölüm ekleniyor."
Scarlett
Alfa olmam gerekiyordu. Bu benim doğuştan hakkımdı. Ama önemli değildi. Sürü benim için başka planlar yapmıştı, ve liderleri olmak bunlardan biri değildi. Babamın Beta’sı beni kuzey Alfalara teslim etti, babamdan en çok nefret eden adamlara. Ve o zaman en acımasız gerçeği öğrendim: Onlar benim eşlerimdi. Ama beni istemiyorlardı.
Uyarı: Bu ters harem türünde hafif karanlık bir romantizm olup, yoğun duygular ve kalbi zayıf olanlar için uygun olmayan temalar içermektedir. Kendi riskinizde okuyun.












