

Meneer Forbes
Mary D. Sant · Voltooid · 238.9k Woorden
Inleiding
God! Zijn woorden maakten me tegelijkertijd opgewonden en geïrriteerd. Zelfs nu is hij nog steeds dezelfde klootzak, arrogant en bazig als altijd, die alles op zijn manier wil.
"Waarom zou ik dat doen?" vroeg ik, terwijl ik mijn benen voelde verzwakken.
"Sorry als ik je het idee heb gegeven dat je een keuze had," zei hij voordat hij mijn haar greep en mijn bovenlichaam naar voren duwde, waardoor ik gedwongen werd om voorover te buigen en mijn handen op het oppervlak van zijn bureau te plaatsen.
Oh, verdomme. Het maakte me aan het lachen en nog natter. Bryce Forbes was veel ruwer dan ik me had voorgesteld.
Anneliese Starling kon elk synoniem voor het woord wreedheid uit het woordenboek gebruiken om haar klootzak van een baas te beschrijven, en het zou nog steeds niet genoeg zijn. Bryce Forbes is de belichaming van wreedheid, maar helaas ook van onweerstaanbaar verlangen.
Terwijl de spanning tussen Anne en Bryce oncontroleerbare niveaus bereikt, moet Anneliese vechten om de verleiding te weerstaan en zal ze moeilijke keuzes moeten maken, tussen het volgen van haar professionele ambities of toegeven aan haar diepste verlangens. Uiteindelijk staat de grens tussen kantoor en slaapkamer op het punt volledig te verdwijnen.
Bryce weet niet meer wat hij moet doen om haar uit zijn gedachten te houden. Lange tijd was Anneliese Starling gewoon het meisje dat met zijn vader werkte en de lieveling van zijn familie. Maar helaas voor Bryce is ze een onmisbare en provocerende vrouw geworden die hem gek kan maken. Bryce weet niet hoe lang hij zijn handen nog van haar af kan houden.
Verstrikt in een gevaarlijk spel, waar zaken en verboden genoegens elkaar kruisen, staan Anne en Bryce voor de dunne lijn tussen het professionele en het persoonlijke, waar elke uitgewisselde blik, elke provocatie, een uitnodiging is om gevaarlijke en onbekende territoria te verkennen.
Hoofdstuk 1
ANNE
Streng, veeleisend, autoritair, tiranniek, meedogenloos, streng, of welk bijvoeglijk naamwoord uit het woordenboek dat je maar kunt bedenken dat met wreedheid te maken heeft, zou gebruikt kunnen worden om Bryce Forbes te beschrijven, mijn wrede en belachelijk knappe baas, wiens belangrijkste doel in het leven is om mij het gevoel te geven dat ik een nutteloze idioot ben.
De dingen tussen ons werkten als volgt: negentig procent van de tijd haatte ik hem en wilde ik hem gewoon bij zijn nek grijpen en hem wurgen omdat hij zo'n klootzak was, de andere tien procent was ik meestal aan het fantaseren over hem naakt, bovenop, onder of achter mij.
Maar helaas, het enige wat nodig was, was dat hij zijn mond opendeed om elke fantasie te beëindigen. Dus meestal had hij een knevel in als ik hem naakt voorstelde.
Het interessante deel van deze fantasie was dat wanneer ik op het punt stond zijn nek om te draaien zoals nu, ik me gewoon kon voorstellen dat ik een grote vibrator in de kont van die klootzak stak. Dat maakte me altijd wat rustiger.
En het werkte weer eens.
"Luister je naar me? Waarom glimlach je?" zei hij, terwijl hij zijn dikke, blonde, natuurlijk gebogen wenkbrauwen fronste, wat hem bijna altijd een boze, sexy uitstraling gaf.
Er was maar één ding dat Bryce Forbes meer irriteerde dan mijn moed om hem te confronteren: mijn glimlach. Ik liet mijn tanden nog meer zien.
"Sorry. Wat zei je?"
Ik kon er ook aan toevoegen als iemand hem vroeg iets te herhalen wat hij had gezegd.
"Kun je me eraan herinneren waarom ik je nog niet heb ontslagen?"
"Ja, meneer. Zeker, omdat ik de enige ben die jouw... eigenaardige persoonlijkheid langer dan een week kan verdragen. Moet ik je herinneren aan het incident met de uitzendkrachten?"
Hij leek na te denken, waarschijnlijk herinnerde hij zich zes maanden geleden, toen ik eindelijk besloot een welverdiende vakantie te nemen.
Een maand zonder mij, en de arme man werd bijna gek, terwijl hij assistenten aan de lopende band ontsloeg. Ik moet bekennen dat het amusant was om het hele verhaal te horen toen ik terugkwam.
Helaas voor ons beiden waren we erg goed in samenwerken, ook al konden we elkaar niet uitstaan. Natuurlijk had ik daar alle eer voor, aangezien hij zo'n arrogante klootzak is.
"Vertel me dat je MBA niet ver van voltooiing is."
Hij stond voor mijn bureau, gekleed in een donkerblauw pak, met een van zijn handen in zijn broekzak.
De verdomde baard groeide. Ik kneep onwillekeurig mijn dijen samen, terwijl ik me voorstelde hoe het zou zijn om die tegen mijn benen te voelen schuren. De gedachte alleen al was genoeg om me te laten opstaan, over de tafel te leunen, aan zijn grijze stropdas te trekken, en eindelijk te ontdekken hoe zijn verdomde lippen smaakten terwijl ik aan zijn perfect verzorgde haar trok.
Met een opgetrokken wenkbrauw schraapte hij zijn keel, wat me terugbracht naar de realiteit, zeker wachtend op een antwoord. Ik knipperde een paar keer. Oh, shit. Ik moest hiermee stoppen.
Fantaseren over een idioot als Bryce Forbes zou me helemaal niet helpen, vooral omdat hij mijn baas is en een verdomde arrogante klootzak de meeste tijd. Als hij zelfs maar vermoedde dat ik dit deed, kon ik mijn waardigheid wel vergeten.
"Je weet dat er nog een paar maanden te gaan zijn. Ben je erop gebrand het voorrecht te hebben om me te ontslaan?"
Ik vermoedde dat de klootzak gewoon wachtte tot ik mijn MBA had afgerond om eindelijk een excuus te hebben om van me af te komen.
"Oh, nee. Helaas, met mijn vader in de buurt, zal de enige manier om van je af te komen zijn door je te promoveren. Dus als ik jou was, zou ik me alleen zorgen maken over een volgende stap."
"Ben je van plan me naar een andere afdeling te sturen?"
"Wat dacht je van een andere stad of land?"
"Geef het toe, Forbes, je zou geen stap kunnen zetten zonder mij in dit bedrijf."
"Ondanks mijn familie's vreemde adoratie voor jou, Starling, moet je niet vergeten dat ik je zie als gewoon een andere werknemer."
"Ik vergeet het niet; jij zorgt ervoor dat ik er elke dag aan herinnerd word. Maar jij vergeet dat toen jij aankwam, ik er al was."
"Niemand is onvervangbaar; dat zou je moeten weten."
"Oh, ik dacht dat we het nog steeds over werk hadden, niet over je liefdesleven."
Verdorie. Ik en mijn grote mond. Hij zuchtte gefrustreerd.
"Je denkt misschien dat ik alleen in deze positie zit vanwege het bedrijf van mijn familie, maar dat kan me niet schelen, want dat verandert niets aan het feit dat ik de beste ben in wat ik doe."
"Dat heb ik niet gezegd..."
"Dat hoef je niet te doen. Die minachtende blik op je gezicht zegt genoeg."
Waarom dacht hij dat ik dat over hem zou denken? Misschien omdat ik hem echt minachtte? Maar dat had niets te maken met het professionele aspect. Integendeel, professioneel bewonderde ik hem. Zijn succes, zijn prestaties—ik wist dat geen van dat te maken had met het geld van zijn familie, maar eerder met zijn inzet, vastberadenheid en intelligentie.
Natuurlijk had hij de privileges die iedereen uit een welgestelde familie zou hebben. Maar als Bryce niet echt goed was in zijn werk, had dit bedrijf gewoon zijn deuren kunnen sluiten toen zijn vader met pensioen ging en hem een jaar geleden de leiding gaf.
Maar in het afgelopen jaar bleek alles beter dan ik had verwacht. Misschien veel beter dan in de voorgaande vijf jaar. Ik had de kans om drie van die vijf jaar direct met zijn vader samen te werken.
En in de eerste week van werken met Bryce was het duidelijk dat hij het idee niet leuk vond dat zijn vader mij aan zijn zijde had gehouden. Ik wist niet waarom. Ik deed mijn best om hem te behagen die week, maar het effect leek het tegenovergestelde te zijn. Om de een of andere reden haatte hij me gewoon.
Maar nu maakte dat niet meer uit omdat het nu volledig wederzijds was. Het kan me niet schelen of hij me haat of constant probeert fouten te vinden in alles wat ik doe, want ik weet dat ik goed ben in mijn werk.
Diep van binnen weet Bryce dat ook, want ik heb zijn bewonderende blikken vaak opgevangen terwijl we aan het werk waren. Ik moet toegeven, die blik is onbetaalbaar. Het was als zoete wraak, maar tegelijkertijd was het ook bevredigend om erkend te worden door iemand zoals hij.
Ik heb altijd hard gewerkt, zelfs in het begin toen ik bij Forbes Media kwam als stagiaire in mijn vroege studiejaren. Ik heb altijd mijn best gedaan. En dankzij die inzet bood Joel, Bryce's vader, mij de positie aan als zijn assistente en rechterhand.
Ik kon die man niet dankbaarder zijn. Hij adopteerde me praktisch als zijn dochter, alsof ik echt deel uitmaakte van zijn familie.
Misschien is dat waarom Bryce me haat, omdat zijn familie me mag. Of misschien omdat hij niet kon kiezen wie zijn rechterhand zou zijn en praktisch gedwongen werd om met mij samen te werken.
Hoe dan ook, ik geef er de voorkeur aan te denken dat hij gewoon een arrogante eikel is die denkt dat hij te goed is. Uiteindelijk heb ik altijd mijn best gedaan en heb ik hem nooit een reden gegeven om aan mijn vermogen te twijfelen om mijn werk te doen. Technisch gezien is hij de indringer; het bedrijf mag dan van zijn familie zijn, maar hij is hier pas een jaar.
Hij kan niet denken dat hij alles is, alleen omdat hij uitgebreide ervaring heeft en is afgestudeerd aan de beste universiteiten. Nou ja, misschien kan hij dat wel. Verdorie. Oké, Anne, hij moet ergens goed in zijn om al die arrogantie te compenseren.
"Je hebt gelijk, het maakt niet uit wat ik denk. Hoe dan ook, je bent nog steeds de baas," zei ik uiteindelijk.
"Weet je dat zeker? Want soms lijkt het alsof je dat vergeet, bijvoorbeeld als je grappen maakt over mijn privéleven."
Ik kneep mijn ogen samen en haalde diep adem. Als de vrouwen met wie je slaapt hier niet kwamen of als je ze niet ontmoette tijdens onze vergaderingen en zakenreizen, zou ik deze vrijheid niet voelen, eikel. Dat wilde ik zeggen, maar ik bleef gewoon stil.
"Maak de dossiers klaar voor onze vergadering met Delta; we vertrekken over een uur."
"Ja, meneer Forbes," dwong ik mijn lippen tot een glimlach.
Idioot, ik weet dat we over een uur vertrekken; ik ben degene die de vergaderingen hier plant terwijl jij de hele dag in die stoel zit.
Hij draaide zich om en ging zijn kantoor binnen, mij alleen achterlatend in mijn kamer, die dienst deed als de receptie voor zijn kantoor.
Mijn lichaam ontspande eindelijk. Om de een of andere reden bleef ik altijd op mijn hoede als ik in de buurt van Bryce was.
Dat zou normaal moeten zijn; alle vrouwen reageerden vroeger zo op hem. Het was echt moeilijk om zijn bijna zes voet en drie inch lengte en die ogen zo blauw als de zee, volledig intimiderend, te weerstaan...
Verdorie. Hij kon niet hetzelfde effect op mij hebben. Of in ieder geval, hij mocht niet weten dat hij dat deed.
Misschien was mijn seksuele obsessie met Bryce - zo noemde ik mijn neiging om over hem te fantaseren - verbonden met de nieuwsgierigheid die ik over hem had ontwikkeld, zelfs toen hij nog in Engeland was.
Zijn familie praatte vaak over hem, over zijn prestaties, over hoe toegewijd en vastberaden hij was in zijn doelen, en hoe hij een geweldige opvolger van Joel zou zijn.
Ik kwam er ook achter dat hij had besloten naar het buitenland te gaan om zich te specialiseren en te werken omdat hij alles op eigen kracht wilde bereiken en niet alleen afhankelijk wilde zijn van zijn familie.
Dit alles zorgde ervoor dat ik een soort bewondering voor hem ontwikkelde, en ik eindigde ermee dat ik me met hem identificeerde zonder hem persoonlijk te kennen. Tenslotte, als er iemand vastberaden is om te vechten voor zijn doelen en te krijgen wat hij wil, dan ben ik dat wel.
Ik herinner me nog goed toen ik voor het eerst een foto van hem zag. Ik herinner me dat ik dacht dat hij er te perfect uitzag en niet zowel geweldig als mooi kon zijn. Wat waren de kansen daarop?
Misschien had ik op mijn instincten moeten vertrouwen en mijn vermoedens over hem moeten behouden. Maar ik werd te ongeduldig om hem te ontmoeten.
En ondanks het leeftijdsverschil tussen ons, specifiek zeven jaar, kon ik niet voorkomen dat ik een soort platonische passie voor hem ontwikkelde. Tenslotte, hij was adembenemend knap, intelligent, succesvol en ouder. Alles wat een vrouw zou willen, toch?
Verkeerd. Ik had het helemaal mis. Maar ik ontdekte het te laat. En een week voordat hij eindelijk Joel's plaats innam, was ik gewoon een bundel zenuwen, me voorbereidend om hem prompt te dienen, op zoek naar manieren om perfect te zijn en hem niet teleur te stellen.
Zo dom. Ik heb medelijden met mezelf als ik eraan terugdenk. Dit alles om erachter te komen dat Bryce niets anders was dan een arrogante en extreem veeleisende klootzak die geen fouten tolereerde.
Ondanks dat onze eerste ontmoeting bijna normaal was - bijna, omdat ik misschien een beetje kwijlde toen ik hem eindelijk zag.
Ik weet het niet zeker van het kwijlen, maar ik leidde het af aangezien mijn mond wijd open stond. Maar ondanks dat, faalde ik jammerlijk in wat ik beschouwde als mijn eerste test.
Een verdomde koffie. Dat is wat hij me vroeg, en ik dompelde simpelweg alle papieren op zijn bureau onder nadat ik ervoor struikelde, met het dienblad in mijn handen.
Nu ik Bryce beter ken, zou ik zeggen dat hij zelfs vriendelijk was toen hij zich inhield om me uit te schelden. Hij mompelde alleen wat vloeken, maar zijn blik was genoeg om duidelijk te maken dat hij dacht dat ik nutteloos was en niets goed kon doen.
Als ik er zo over nadenk, was dat misschien de dag waarop hij begon me te haten. Maar helaas voor Bryce, gaf ik mijn hoge hakken niet op.
En misschien wenste ik zelfs een paar keer meer te struikelen, gewoon om hete koffie op zijn broek te morsen. Het zou leuk zijn om hem om de juiste redenen te zien vloeken, en misschien kon ik hem zelfs helpen zijn broek schoon te maken...
Verdomme, Anne, hou daarmee op. Ik schudde mijn hoofd. Focus op het werk.
Ondanks alle seksuele energie die Bryce leek te dragen, was hij helaas verboden terrein voor mij. En op een bepaalde manier was dat frustrerend omdat ik hem bijna elke dag van de week moest zien.
Misschien is dat waarom dicht bij hem zijn genoeg was om me te irriteren. Het was moeilijk om met al deze frustratie om te gaan.
En ik wist dat als er ooit iets tussen ons zou gebeuren, het zou zijn als de explosie van een kernbom vanwege al die haat en frustratie.
De liftdeuren gingen open en haalden me uit mijn gedachten.
Over seksuele energie gesproken...
Luke Forbes kwam op me af met een glimlach die slipjes deed vallen. Hij droeg zijn jasje over zijn schouder, met daaronder alleen een wit overhemd en een zwarte stropdas.
Hoe definieer je Luke? 'Seksueel aantrekkelijk' zou een understatement zijn. Hij was net zo knap en heet als Bryce.
Op eenendertigjarige leeftijd was Luke slechts een jaar jonger dan zijn broer en verantwoordelijk voor onze public relations. Het kon niet anders met al die bedwelmende charme en sensuele schoonheid.
Hij had het talent om mensen voor zich te winnen. Misschien als hij geen Forbes was en, op een bepaalde manier, mijn meerdere, had ik zijn uitnodiging om uit te gaan allang geaccepteerd.
Luke had er geen probleem mee duidelijk te maken dat hij in mij geïnteresseerd was, en hoewel ik probeerde uit te leggen dat ik zijn uitnodiging vanwege werk niet kon accepteren, bleef hij aandringen.
Ik kon me niet eens herinneren hoe lang we dit al deden. Iemand zo knap als hij die in mij geïnteresseerd was, was gevaarlijk voor mijn ego.
"Goedemorgen, Anne!" Hij stopte voor mijn bureau en stak zijn hand uit.
"Goedemorgen, Luke!" Ik legde mijn hand op de zijne met een glimlach en wachtte tot hij hem zou kussen.
"Hoe voel je je vandaag?" vroeg hij, zoals altijd, terwijl hij me in de ogen keek.
Luke gaf me het gevoel dat hij recht in mijn ziel kon kijken. En pas na een tijdje ontdekte ik waarom hij altijd vroeg hoe ik me voelde, niet hoe ik was.
Hij legde uit dat het was omdat ik er aan de buitenkant altijd geweldig uitzag, en wanneer hij het vroeg, wilde hij weten hoe ik me echt voelde.
Ik kon het niet helpen om het charmant te vinden, hoewel ik me ervan bewust was dat Luke een vrouwenversierder was.
"Ik voel me goed, dank je. En met jou?"
"Geweldig, maar ik zou me nog beter voelen als een bepaalde iemand eindelijk mijn uitnodiging voor het diner van vanavond zou accepteren."
Waarom was hij zo sexy?
In tegenstelling tot Bryce, die ongelooflijk blauwe ogen en blond haar had, had Luke donkerbruin haar en een baard, net als zijn ogen. Ik wist niet welke combinatie meer betoverend was.
Terwijl Luke extreem sensueel en bijna onweerstaanbaar was, had Bryce een dominante en mysterieuze energie die ik niet kon verklaren, maar die me het verlangen gaf om zijn kleren van zijn lijf te scheuren.
Helaas waren ze allebei absoluut verboden terrein, en ik zou moeten blijven omgaan met het werken met hen beiden. Het leven was allesbehalve eerlijk.
"Je bent onverbiddelijk, hè?" Ik glimlachte. Hij streelde de baard op zijn vierkante kin, met een lichte glimlach op zijn perfecte lippen.
Verdorie. Soms was het echt moeilijk om te blijven weerstaan. Zijn perfecte gezicht was bijna hypnotiserend.
"Je weet dat ik blijf vragen totdat je ja zegt."
"Of misschien ben je uitgeput voordat dat gebeurt."
"Dat gaat niet gebeuren, Anne. Ik hoef je alleen maar aan te kijken om het te weten. Trouwens, je ziet er zoals altijd prachtig uit."
Het geluid van Bryce die zijn keel schraapte trok onze aandacht. Luke draaide zich om, waardoor ik Bryce eindelijk kon zien.
Hij leunde tegen de zijkant van de open deur van zijn kantoor.
"Ik dacht al dat jij het was. Altijd tijd verspillen," zei hij, zijn broer boos aankijkend, met een koude uitdrukking en armen gekruist over zijn brede borst. "Stop met het lastigvallen van de werknemers en ga aan het werk."
Idioot. Ik kon het niet helpen om met mijn ogen te rollen.
Luke negeerde zijn broer volledig en richtte zijn aandacht weer op mij.
"Je bent een heilige om dit elke dag te moeten verdragen," fluisterde hij, zich ervan bewust dat Bryce hem nog steeds kon horen. "Weet je, Anne, stuur me gewoon een bericht als je van gedachten verandert." Hij knipoogde voordat hij zich omdraaide en naar het kantoor van zijn broer liep, die voor hem naar binnen ging en zijn hoofd schudde om zijn afkeuring te uiten.
Luke had gelijk; ik was een heilige en verdiende een loonsverhoging alleen al voor het verdragen van Bryce, misschien zelfs een prijs.
Laatste Hoofdstukken
#174 Hoofdstuk 102: De straf
Laatst Bijgewerkt: 1/13/2025#173 Hoofdstuk 101: Een eindeloze lijst
Laatst Bijgewerkt: 1/13/2025#172 Hoofdstuk 100: Elk woord is een gelofte
Laatst Bijgewerkt: 1/13/2025#171 Hoofdstuk 99: Bekentenissen onder water
Laatst Bijgewerkt: 1/13/2025#170 Hoofdstuk 98: Je hoort nu bij mij
Laatst Bijgewerkt: 1/13/2025#169 Hoofdstuk 97: Net als de eerste keer
Laatst Bijgewerkt: 1/13/2025#168 Hoofdstuk 96: De belofte van Aspen
Laatst Bijgewerkt: 1/13/2025#167 Hoofdstuk 95: Alles riskeren
Laatst Bijgewerkt: 1/13/2025#166 Hoofdstuk 94: Liefde of loslaten
Laatst Bijgewerkt: 1/13/2025#165 Hoofdstuk 93: Ik hoop dat het niet te laat is
Laatst Bijgewerkt: 1/13/2025
Je Vindt Dit Misschien Leuk 😍
Geclaimd door de Beste Vrienden van mijn Broer
ER ZAL MM, MF, en MFMM seks zijn
Op 22-jarige leeftijd keert Alyssa Bennett terug naar haar kleine geboortestad, op de vlucht voor haar gewelddadige echtgenoot met hun zeven maanden oude dochter, Zuri. Omdat ze haar broer niet kan bereiken, wendt ze zich met tegenzin tot zijn klootzakken van beste vrienden voor hulp - ondanks hun geschiedenis van haar pesten. King, de handhaver van de motorbende van haar broer, de Crimson Reapers, is vastbesloten om haar te breken. Nikolai wil haar voor zichzelf opeisen, en Mason, altijd de volger, is gewoon blij dat hij deel uitmaakt van de actie. Terwijl Alyssa de gevaarlijke dynamiek van de vrienden van haar broer navigeert, moet ze een manier vinden om zichzelf en Zuri te beschermen, terwijl ze donkere geheimen ontdekt die alles kunnen veranderen.
Perfecte klootzak
"Rot op, klootzak!" beet ik terug, terwijl ik probeerde los te komen.
"Zeg het!" gromde hij, terwijl hij met één hand mijn kin vastgreep.
"Denk je dat ik een slet ben?"
"Is dat een nee?"
"Rot op!"
"Goed. Dat is alles wat ik moest weten," zei hij, terwijl hij met één hand mijn zwarte top omhoog trok, mijn borsten ontblootte en een golf van adrenaline door mijn lichaam stuurde.
"Wat ben je in godsnaam aan het doen?" hijgde ik terwijl hij met een tevreden glimlach naar mijn borsten staarde.
Hij liet een vinger over een van de plekken glijden die hij net onder een van mijn tepels had achtergelaten.
De klootzak bewonderde de plekken die hij op me had achtergelaten?
"Sla je benen om me heen," beval hij.
Hij boog zich genoeg voorover om mijn borst in zijn mond te nemen en hard aan een tepel te zuigen. Ik beet op mijn onderlip om een kreun te onderdrukken toen hij beet, waardoor ik mijn borst naar hem toe boog.
"Ik ga je handen loslaten; waag het niet om me tegen te houden."
Klootzak, arrogant en volkomen onweerstaanbaar, precies het type man waar Ellie had gezworen nooit meer mee in zee te gaan. Maar wanneer de broer van haar vriendin terugkeert naar de stad, bevindt ze zich gevaarlijk dicht bij het toegeven aan haar wildste verlangens.
Ze is irritant, slim, heet, compleet gestoord, en ze drijft Ethan Morgan ook tot waanzin.
Wat begon als een simpel spel, kwelt hem nu. Hij kan haar niet uit zijn hoofd krijgen, maar hij zal nooit meer iemand in zijn hart toelaten.
Zelfs als ze allebei met al hun macht vechten tegen deze brandende aantrekkingskracht, zullen ze in staat zijn om te weerstaan?
Hartslied
Ik zag er sterk uit, en mijn wolf was absoluut prachtig.
Ik keek naar waar mijn zus zat en zij en de rest van haar groep hadden jaloerse woede op hun gezichten. Vervolgens keek ik naar waar mijn ouders zaten en ze staarden boos naar mijn foto, als blikken alleen al dingen in brand konden steken.
Ik grijnsde naar hen en draaide me toen om naar mijn tegenstander, alles om me heen vervaagde behalve wat hier op dit platform was. Ik trok mijn rok en vest uit. Staand in alleen mijn tanktop en capri's, nam ik een vechthouding aan en wachtte op het signaal om te beginnen -- Om te vechten, om te bewijzen, en mezelf niet langer te verbergen.
Dit zou leuk worden, dacht ik, met een grijns op mijn gezicht.
Dit boek "Heartsong" bevat twee boeken "Werewolf’s Heartsong" en "Witch’s Heartsong"
Alleen voor volwassen publiek: Bevat volwassen taalgebruik, seks, misbruik en geweld
Onaantastbaar (De Moonlight Avatar Serie Collectie)
Zijn grote hand greep gewelddadig mijn keel en tilde me moeiteloos van de grond. Zijn vingers trilden bij elke kneep, waardoor mijn luchtwegen steeds verder dichtgeknepen werden.
Ik hoestte en stikte terwijl zijn woede door mijn poriën brandde en me van binnenuit verwoestte. De hoeveelheid haat die Neron voor mij koestert is sterk, en ik wist dat ik hier niet levend uit zou komen.
"Alsof ik een moordenaar zou geloven!" Neron's stem snerpte in mijn oren.
"Ik, Neron Malachi Prince, de Alpha van de Zircon Maanroedel, verwerp jou, Halima Zira Lane, als mijn metgezel en Luna." Hij smeet me op de grond als een stuk afval, waardoor ik naar adem hapte. Hij pakte toen iets van de grond, draaide me om en sneed me.
Hij sneed over mijn roedelmerk. Met een mes.
"En ik veroordeel je hierbij tot de dood."
Verstoten binnen haar eigen roedel, wordt het gehuil van een jonge weerwolf gesmoord door het verpletterende gewicht en de wil van de wolven die haar willen zien lijden. Nadat Halima valselijk beschuldigd wordt van moord binnen de Zircon Maanroedel, stort haar leven in tot de as van slavernij, wreedheid en misbruik. Pas nadat de ware kracht van een wolf van binnenuit wordt gevonden, kan ze ooit hopen te ontsnappen aan de verschrikkingen van haar verleden en vooruit te komen...
Na jaren van strijd en genezing, vindt Halima de overlevende zichzelf opnieuw in conflict met de voormalige roedel die haar dood ooit markeerde. Er wordt een alliantie gezocht tussen haar voormalige gevangenbewaarders en de familie die ze heeft gevonden in de Garnet Maanroedel. Het idee van groeiende vrede waar vergif ligt, biedt weinig hoop voor de vrouw die nu bekend staat als Kiya. Terwijl het opkomende rumoer van wrok haar begint te overweldigen, staat Kiya voor een enkele keuze. Om haar etterende wonden echt te laten genezen, moet ze haar verleden onder ogen zien voordat het Kiya verslindt zoals het Halima deed. In de groeiende schaduwen lijkt een pad naar vergeving te komen en gaan. Want uiteindelijk valt de kracht van de volle maan niet te ontkennen - en voor Kiya kan de roep van de duisternis net zo onverbiddelijk blijken te zijn...
Dit boek is geschikt voor volwassen lezers, aangezien de inhoud gevoelige onderwerpen behandelt zoals: suïcidale gedachten of acties, misbruik en trauma die ernstige reacties kunnen veroorzaken. Wees gewaarschuwd.
———— Onaantastbaar Boek 1 van De Maanlicht Avatar Serie
LET OP: Dit is een seriecollectie voor De Maanlicht Avatar Serie door Marii Solaria. Dit omvat Onaantastbaar en Ongecontroleerd, en zal in de toekomst de rest van de serie bevatten. Losse boeken uit de serie zijn beschikbaar op de auteurspagina. :)
Na Auto Seks met de CEO
In eerste instantie dacht ik dat het gewoon een impulsieve onenightstand was, maar ik had nooit verwacht dat deze CEO al lange tijd verliefd op me was.
Hij had mijn vriend alleen benaderd vanwege mij...
De Puppy van de Lycan Prins
"Al snel zul je smeken om mij. En als je dat doet—zal ik je gebruiken zoals ik wil, en dan zal ik je afwijzen."
—
Wanneer Violet Hastings aan haar eerste jaar op de Starlight Shifters Academie begint, wil ze maar twee dingen: de erfenis van haar moeder eren door een bekwame genezer voor haar roedel te worden en de academie doorlopen zonder dat iemand haar een freak noemt vanwege haar vreemde oogconditie.
De zaken nemen een dramatische wending wanneer ze ontdekt dat Kylan, de arrogante erfgenaam van de Lycan-troon die haar leven vanaf het eerste moment ellendig heeft gemaakt, haar metgezel is.
Kylan, bekend om zijn kille persoonlijkheid en wrede manieren, is allesbehalve blij. Hij weigert Violet als zijn metgezel te accepteren, maar hij wil haar ook niet afwijzen. In plaats daarvan ziet hij haar als zijn pup en is vastbesloten haar leven nog meer tot een hel te maken.
Alsof het omgaan met Kylans kwellingen niet genoeg is, begint Violet geheimen over haar verleden te ontdekken die alles veranderen wat ze dacht te weten. Waar komt ze echt vandaan? Wat is het geheim achter haar ogen? En is haar hele leven een leugen geweest?
Verkocht aan Alpha Broers
Ik huiverde. Wie zou me kopen...
"Verhoog je bod nog een keer, en ik ruk je keel eruit."
Wie het ook was, ze waren gewelddadig. Ik hoorde een sissend geluid van pijn en geschrokken kreten door de zaal. Kort daarna werd ik van het podium gesleurd en weer door de gang getrokken. Toen werd ik op iets zachts gegooid, zoals een bed.
"Ik ga je nu losmaken, oké?"
"Je ruikt zo lekker..." kreunde hij en legde een hand op mijn dij. "Wat is je naam?"
Starend naar de twee tweelingen voor me, kon ik geen woord uitbrengen.
Ze vertelden me zelfs over een wereld die ik niet kon begrijpen.
"Je bent een hybride. Er zijn dingen die je moet begrijpen over onze wereld voordat we je terugnemen naar de roedel. Duizenden jaren geleden stierf de Oude Maangodin."
"Toen ze nog leefde, waren we één grote roedel, maar toen ze stierf, splitsten we ons op. Momenteel zijn er de Zwarte Maan, Bloedmaan en Blauwe Maan roedels. De Blauwe Maan Roedel is de machtigste."
******Lucy, een hybride van mens en weerwolf van de Witte Maan Roedel, de tweede godin van de maan, de enige overlevende van de Witte Maan Roedel. Ze heeft de kracht om de wolven te verenigen, en vanwege haar speciale identiteit stierven haar ouders door de handen van de alfa van een andere roedel.
Het Brave Meisje van de Maffia
"Wat is dit?" vroeg ze.
"Een schriftelijke overeenkomst voor de prijs van onze transactie," antwoordde Damon. Hij zei het zo kalm en nonchalant, alsof hij niet net een miljoen dollar bood voor de maagdelijkheid van een meisje.
Violet slikte moeizaam en haar ogen begonnen over de woorden op dat papier te glijden. De overeenkomst was vrij duidelijk. Het stelde in feite dat ze akkoord ging met de verkoop van haar maagdelijkheid voor het genoemde bedrag en dat hun handtekeningen de deal zouden bezegelen. Damon had zijn deel al ondertekend en het hare was nog leeg.
Violet keek op en zag Damon haar een pen aanreiken. Ze was deze kamer binnengekomen met het idee om zich terug te trekken, maar na het lezen van het document veranderde Violet van gedachten. Het was een miljoen euro. Dit was meer geld dan ze ooit in haar leven zou kunnen zien. Eén nacht vergeleken met dat bedrag zou verwaarloosbaar zijn. Men zou zelfs kunnen beweren dat het een koopje was. Dus voordat ze zich weer kon bedenken, nam Violet de pen uit Damons hand en zette haar naam op de stippellijn. Precies toen de klok middernacht sloeg die dag, had Violet Rose Carvey zojuist een deal gesloten met Damon Van Zandt, de duivel in eigen persoon.
Lita's Liefde voor de Alpha
"Wie heeft dit haar aangedaan?!" vroeg Andres opnieuw, terwijl hij nog steeds naar het meisje staarde.
Haar verwondingen werden met elke minuut donkerder.
Haar huid leek zelfs bleker in vergelijking met de diepe bruinen en paarse plekken.
"Ik heb de dokter gebeld. Denk je dat het inwendige bloedingen zijn?"
Stace richtte zich tot Alex maar keek terug naar Lita, "Ze was in orde, ik bedoel, verward en gekneusd maar in orde, weet je. En toen boem, viel ze flauw. Niets wat we deden kon haar wakker maken..."
"KAN IEMAND ME ALSJEBLIEFT VERTELLEN WIE DIT HAAR HEEFT AANGEDAAN?!"
Cole's ogen werden diep rood, "Het gaat je geen moer aan! Is zij nu JOUW partner?!"
"Zie je, dat bedoel ik, als ze DIE man had gehad om haar te beschermen, was dit misschien niet gebeurd," schreeuwde Stace, terwijl ze haar armen in de lucht gooide.
"Stacey Ramos, je zult je Alpha met het nodige respect aanspreken, is dat duidelijk?"
gromde Alex, zijn ijzig blauwe ogen priemend naar haar.
Ze knikte stilletjes.
Andres boog ook lichtjes zijn hoofd, als teken van onderwerping, "Natuurlijk is ze niet mijn partner Alpha, maar..."
"Maar wat, Delta?!"
"Op dit moment heb je haar niet afgewezen. Dat zou haar onze Luna maken..."
Na de plotselinge dood van haar broer pakt Lita haar leven op en verhuist naar Stanford, CA, de laatste plek waar hij woonde. Ze is wanhopig om de banden met haar giftige familie en haar giftige ex te verbreken, die haar toevallig achterna reist naar Californië. Verteerd door schuldgevoel en haar strijd tegen depressie verliezend, besluit Lita zich aan te sluiten bij dezelfde vechtclub waar haar broer lid van was. Ze zoekt een uitweg, maar wat ze in plaats daarvan vindt, verandert haar leven wanneer mannen in wolven beginnen te veranderen. (Volwassen inhoud & erotica) Volg de schrijver op Instagram @the_unlikelyoptimist
Gebonden aan mijn Rugby drieling stiefbroer
Ik bleef bij mijn stiefvader wonen voor mijn opleiding. De drieling veranderde de hele school in een plek waar ik werd gepest en manipuleerden mijn kwetsbare hart om voor hen te vallen.
Na hen te hebben vergeven, stortten ze me opnieuw in de hel.
"Voelen ze zich echt op hun gemak als mijn andere twee broers je bezitten of neuken? Kan ik dertig keer per week testen?" De computergenie onder de drieling drugde me met een seksdrug en testte geschikte posities in het lab.
"Als ik niet degene kan zijn van wie je het meest houdt, dan word je mijn BDSM-object." Een andere drieling hing me in de lucht en duwde zijn gespierde lichaam tegen me aan.
"Als je geluid maakt van kreunen, hijgen of schreeuwen tijdens extra lessen, zal ik je straffen." De oudste, die familie-eer hoog in het vaandel had en de toekomstige alfa van de stam was, hield mijn middel stevig vast en kleedde me uit in de studeerkamer van de school.
De drieling vocht obsessief om het eigendom van mij, uiteindelijk kozen ze ervoor om te delen, terwijl mijn hart al in stukken was gebroken.
Toen ze me veranderden in een gedeelde geliefde en begonnen met het selecteren van huwelijkspartners, ontdekte ik dat ik hun voorbestemde Luna was.
Maar na talloze teleurstellingen weigerde ik me te onderwerpen en deed uiteindelijk alsof ik dood was in een moordzaak...
Tussen Lust en Liefde (Erotisch)
Ze heeft zijn gezicht nog nooit gezien, niet eens één keer, omdat hij altijd een masker draagt wanneer ze voor hem danst. Ze moet hem een goede show geven om zijn avond op te warmen, alleen door te dansen.
Alleen kijken, niet aanraken, dat is het!
Heeft ze het recht om te vechten tegen hoe hij zich over haar voelt als hun overeenkomst eindigt wanneer de vrouw met wie hij zou trouwen terugkeert?