

Fars milliardær stedbror
Zaria Richardson · W trakcie · 77.9k słów
Wstęp
Alt ændrer sig, da Adrian Belfort, hendes fars fjerne stedbror og en tilbagetrukket milliardærjuveler, vender tilbage fra Europa efter fire år. Adrian var som en onkel for Clara, men hans genkomst bringer en uventet forandring. Adrians intense og næsten beskyttende blik foruroliger Clara og antyder følelser, der rækker ud over familiær hengivenhed.
Rozdział 1
Morgensolen strømmede gennem de blondegardiner i Clara Millers soveværelse og kastede delikate mønstre på væggene. Hun sad ved sit sminkebord og børstede sit lange, kastanjebrune hår med fraværende strøg, mens hendes tanker drev mod dagen foran hende. Sidste år i gymnasiet var både en skræmmende og spændende udsigt. Hun var ivrig efter at blive færdig, men fremtiden virkede som en overvældende udstrækning af usikkerhed. Da hun var færdig med at binde båndet i sit hår, hørte hun en lav summen af stemmer nede fra stueetagen.
Clara rynkede panden let. Hendes far havde sjældent besøg så tidligt om morgenen. Hun greb sin skoletaske, glattede sin ternede nederdel og begav sig hen til trappen. Hendes skridt var lette, næsten tøvende, da hun gik ned ad trappen.
Da Clara nåede det nederste trin, stoppede hun, hendes øjne blev store af overraskelse. Ved morgenbordet med hendes far sad en mand, hun ikke havde set i fire år. Adrian Belfort. Hans tilstedeværelse var både overraskende og mærkeligt bekendt, som en glemt melodi, der pludselig blev husket.
Adrian kiggede op fra sin samtale med hendes far, hans gennemtrængende blå øjne låste sig fast på hendes. Et øjeblik følte Clara en mærkelig sitren i brystet. Der var noget anderledes ved den måde, han betragtede hende på, en intensitet, der ikke havde været der før. Han virkede lidt ældre nu, hans træk mere definerede og nogle sølvstrå begyndte at dukke op i hans hår, udstrålende en selvtillid, der kommanderede rummet.
"Clara," sagde hendes far, hans stemme varm men en smule formel. "Se hvem der kom forbi for at besøge. Du husker vel Adrian, gør du ikke?"
Clara nikkede, et genert smil berørte hendes læber. "Selvfølgelig husker jeg ham, far! Jeg var ikke en baby sidste gang, jeg så ham. Godmorgen, hr. Belfort. Det er godt at se dig igen. Min far tror, jeg har hukommelse som en baby."
Adrians blik blødte op, da han smilede tilbage til hende. "Godmorgen, Clara. Du er vokset en del, siden jeg sidst så dig. Hvor længe er det? Fire år?"
"Ja," svarede Clara, mens en let rødmen bredte sig på hendes kinder. Hun trak en stol ud og satte sig ned, hendes bevægelser var omhyggelige og præcise.
Hendes far, Richard Miller, en mand der bar vægten af sin tabte formue med en stille værdighed, hældte et glas appelsinjuice op til hende. "Adrian er lige vendt tilbage fra Europa. Vi diskuterede nogle forretningsmuligheder."
Clara nikkede, lyttende opmærksomt. Forretning var et almindeligt emne i deres husstand, især siden hendes fars spilleproblemer havde påvirket deres økonomiske situation betydeligt. Den tillidsfond, hendes afdøde mor havde efterladt, var deres redningsplanke, der sikrede, at de kunne opretholde en skygge af deres tidligere livsstil.
Adrians tilbagevenden var uventet, men det bragte en følelse af nostalgi. Claras bedstefar giftede sig med Adrians mor efter hans første kone, Claras bedstemor, døde, hvilket var en skandale på det tidspunkt, da hans mor var en enlig mor fra en middelklassefamilie. Adrian endte med at blive en milliardær inden for smykkebranchen, rigere end hendes fars familie nogensinde havde været. Han havde været som en onkel for hende, nogle gange til stede ved familiebegivenheder og højtider, men han holdt altid en vis afstand. At se ham nu, efter så mange år, vakte en blanding af følelser i hende.
"Jeg har savnet vores samtaler, Clara," sagde Adrian, hans tone var afslappet men oprigtig. "Det er godt at være tilbage."
Clara smilede igen og følte sig lidt mere tilpas. "Jeg har også savnet dem. Hvordan var Europa?"
Adrian lænede sig tilbage i sin stol, hans øjne forlod aldrig hendes. "Europa var... oplysende. Men der er intet som hjemme."
Clara nikkede og vendte sin opmærksomhed mod sin tallerken. Samtalen mellem hendes far og Adrian fortsatte, men hun kunne ikke ryste følelsen af, at noget havde ændret sig. Måden Adrian så på hende var anderledes, mere fokuseret, næsten som om han så hende for første gang.
Clara kastede et blik på uret på væggen og indså, at hun skulle skynde sig, hvis hun ikke ville komme for sent i skole. Hun lagde sin gaffel ned forsigtigt og kiggede op på sin far og Adrian.
"Jeg skal afsted til skole nu," annoncerede hun, skubbede sin stol tilbage og rejste sig.
Adrian kiggede på sit ur og derefter tilbage på hende, et lille smil spillede på hans læber. "Jeg skal også afsted. Hvad siger du til, at jeg giver dig et lift, Clara?"
Clara tøvede et øjeblik, men udsigten til at køre i Adrians luksusbil var for fristende til at afslå. "Det ville være dejligt, tak."
Efter en kort udveksling af farvel med sin far fulgte Clara Adrian udenfor. Den skinnende, sorte bil glimtede i morgensolen, i skarp kontrast til den mere beskedne Miller husstand. Adrian åbnede passagerdøren for hende, og hun gled ind, duften af fint læder fyldte hendes sanser.
Mens de kørte gennem de stille gader, nød Clara vinden i ansigtet, hendes hår flagrede blidt. Sceneriet passerede forbi i en sløring af grønt og guld, den tidlige sommermorgen kastede et varmt skær over alting. I et par øjeblikke tillod hun sig selv at glemme skolens og familiens pres, og blot nyde luksusen i øjeblikket.
Inden længe ankom de til Rosewood Akademi. Clara vendte sig mod Adrian med et taknemmeligt smil. "Tak for liftet, Mr. Belfort."
Hun rakte ud efter dørhåndtaget, men Adrians hånd stoppede hende blidt. "Tillad mig," sagde han, hans stemme var glat og insisterende.
Adrian steg ud og gik rundt om bilen, åbnede døren for hende på en galant måde. Clara følte en varme i kinderne, da hun smilede op til ham og værdsatte hans gammeldags charme. Hun tog hans tilbudte hånd for at komme ud af bilen, men i sin hast snublede hun lidt. Adrians greb strammede sig, stabiliserede hende.
"Forsigtig," mumlede han, hans øjne mødte hendes med et bekymret blik.
Claras rødmen blev dybere, en blanding af forlegenhed og noget andet, hun ikke helt kunne definere. "Tak," sagde hun blidt.
Adrians hånd blev et øjeblik, før han slap hende, hans berøring var varm og beroligende. Clara trådte tilbage, glattede sin nederdel, mens hun forsøgte at genvinde sin fatning. "Vi ses senere," sagde hun og gav ham et genert smil.
"Ha' en god dag i skolen, Clara," svarede Adrian, hans blik fulgte hende, mens hun gik mod indgangen til akademiet.
Ostatnie Rozdziały
#69 Kapitel 69: Vilde nætter
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#68 Kapitel 68: kori mou
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#67 Kapitel 67: Interessante bekendtskaber
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#66 Kapitel 66: Problemer
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#65 Kapitel 65: Skam
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#64 Kapitel 64: Spøgelser fra en nylig fortid
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#63 Kapitel 63: Dårlig indflydelse
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#62 Kapitel 62: Udsat
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#61 Kapitel 61: Overskrifter
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#60 Kapitel 60: Velkommen til Mykonos, fru Belfort
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025
Może Ci się spodobać 😍
Pułapka Asa
Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.
Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.
Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.
Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...
Pułapka Asa.
Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem
„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.
„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”
Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.
Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.
Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.
Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Król Podziemia
Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"
Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."
Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.
Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Gra Przeznaczenia
Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.
Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.
Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Ludzka Partnerka Króla Alf
„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”
Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.
„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”
Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Królowa Lodu na sprzedaż
Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Mój Dominujący Szef
Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?
Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.
Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.
Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.
Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nici Przeznaczenia
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.
Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.
Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.
Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.
„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.
„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.