

Ne titillez pas la Luna
Elowen Kim · W trakcie · 208.2k słów
Wstęp
J'ai presque dix-huit ans, compagnon ou non, personne ne va faire dérailler mon plan. L'indépendance est la seule chose que j'ai toujours voulue. Mais plus d'un homme semble penser qu'il a son mot à dire sur mon avenir.
Mon feu a toujours été ma force... et ma malédiction. J'ai payé le prix pour être inflexible. Mais je ne m'arrêterai pas. Pas avant d'être libre. La vraie question est : combien de temps encore puis-je tenir avant de craquer ?
Rozdział 1
POV de Xena
Je modifiais la moto de Leonard, le futur Gamma de notre meute. Mes mains restaient stables, malgré le fait qu'il planait au-dessus de mon épaule comme si j'étais sur le point de ruiner sa précieuse bécane.
"Xena, tu as bientôt fini ?" demanda Leonard, l'impatience perçant dans sa voix.
Je levai les yeux vers lui, prenant en compte sa grande silhouette séduisante. Cheveux blond platine, yeux bleus perçants, mâchoire ciselée. Il était attirant de manière évidente, mais il n'était définitivement pas mon type. Trop arrogant, trop conscient de son propre charme.
"Presque," répondis-je en me concentrant à nouveau sur mon travail. "Laisse-moi juste finir ce dernier détail."
Mon esprit vagabondait pendant que je travaillais. J'étais Xena Harris, fille de l'Alpha Hank de la meute Nightcedar, bien que la plupart des gens m'appellent Blade. Mon frère jumeau Logan était né juste quelques minutes avant moi, ce qui signifiait qu'il hériterait de la position d'Alpha le moment venu. Pas que je le veuille de toute façon.
L'atelier de motos était devenu mon sanctuaire au cours des trois dernières années. J'avais tout appris sur la personnalisation des motos, en faisant un business qui me rendait financièrement indépendante. Avec notre dix-huitième anniversaire approchant, je savais que des changements allaient arriver pour Logan et moi.
"Je suis vraiment content qu'on ait pu faire ça," dit Leonard, interrompant mes pensées. "J'ai un rendez-vous ce week-end et je veux qu'elle soit belle."
Je réprimai un roulement des yeux. Leonard avait une fille différente chaque week-end. Je ne pouvais plus me souvenir de leurs prénoms.
"Ne t'inquiète pas," répondis-je en essuyant mes mains sur un chiffon. "Je vais m'assurer qu'elle soit belle. On ne peut pas laisser la réputation de notre meute en prendre un coup." Je taquinai.
Le loup argenté avec des cèdres en arrière-plan que j'avais peint sur sa moto brillait sous les lumières de l'atelier. C'était un travail magnifique, même si je le dis moi-même.
"Tu sais, on t'appelle 'Blade' pour une raison," dit Leonard avec un sourire en coin. "Froide et tranchante, comme une épée."
Avant que je puisse répondre, la cloche au-dessus de la porte tinta. Logan entra, suivi de Samuel, le futur Bêta, et de quelques autres membres de la meute.
"Tu as encore séché le dernier cours ?" demanda Logan, sa voix portant cette autorité qu'il développait.
Je l'ignorai, me concentrant sur les derniers détails de la moto de Leonard.
"Ne me presse pas," dis-je à Leonard alors qu'il s'agitait à côté de moi. "Je sais ce que je fais."
"Tu ne vas pas la gâcher, n'est-ce pas ?" demanda Leonard nerveusement.
Je lui lançai un regard noir. "Si tu ne te tais pas et ne me laisses pas me concentrer, je pourrais bien décider d'ajouter quelques fleurs roses à ce design."
"X, je t'ai posé une question," répéta Logan, sa voix baissant d'un ton. "Réponds-moi."
Je pouvais sentir mon rythme cardiaque s'accélérer, mais pas à cause du ton autoritaire de mon frère. Samuel s'était installé sur le banc près de Leonard, j'avais un léger intérêt pour lui, rien de trop intense bien que je n'étais pas prête à l'admettre ouvertement.
"Je t'ai entendu," répondis-je finalement sans lever les yeux. "Je ne voulais pas y aller."
La voix de Logan devint dangereuse. "Pourquoi pas ? Que s'est-il passé ?"
J'étais sur le point d'ignorer encore une fois les questions de Logan, sachant parfaitement que cela ne ferait qu'alimenter sa colère. Je fus sauvée de devoir répondre par l'arrivée de mon amie Ama, ses boucles blondes sales rebondissant alors qu'elle entrait pratiquement en sautillant dans l'atelier.
"Comment ça va ?" demanda-t-elle joyeusement, regardant la moto sur laquelle je travaillais.
"Je viens de finir la moto de Leonard," dis-je, reconnaissante pour l'interruption. "La princesse ici présente était inquiète que je ruine son précieux bolide."
Ama sourit en tournant autour de la moto. "Elle est magnifique !"
"Je ne suis pas une princesse," grogna Leonard en croisant les bras.
"Détends-toi," dis-je. "C'était juste une blague."
La cloche au-dessus de la porte tinta à nouveau, et l'air dans la boutique changea soudainement. Les poils à l'arrière de mon cou se dressèrent lorsqu'un étranger entra.
"Bonjour," dit une voix grave. "J'ai entendu dire que c'est ici qu'on fait des motos sur mesure ?"
J'essuyais l'huile de mes mains lorsque je levai les yeux et faillis laisser tomber mon chiffon. Debout dans l'embrasure de la porte se trouvait probablement l'homme le plus séduisant que j'aie jamais vu. Des cheveux blonds clairs, coupés courts. Des yeux verts qui semblaient percer à travers moi. Il portait une veste en cuir malgré la chaleur estivale, associée à un jean serré et des bottes de moto. Chaque cellule de mon corps semblait être en alerte.
Je me forçai à paraître impassible, me réprimandant mentalement pour avoir réagi comme une adolescente en chaleur. Ce que, techniquement, j'étais, mais quand même. J'avais ma fierté.
Je remarquai Logan se redresser, l'atmosphère dans la boutique devenant tendue.
"On m'a dit de demander quelqu'un nommé Xena," continua-t-il, son regard balayant la boutique avant de revenir sur moi. "Apparemment, la meilleure de cette ville."
"Ce serait moi," répondis-je en levant légèrement le menton.
La surprise passa sur son visage avant qu'il ne la masque. "Toi ?"
"Un problème avec ça ?" le défié-je, croisant les bras.
Il secoua la tête, ses lèvres se courbant en un sourire qui fit des choses désagréables à mes entrailles. "Pas du tout. Juste pas ce à quoi je m'attendais."
"En quoi puis-je vous aider ?" demandai-je, gardant ma voix professionnelle.
"Ma Harley a besoin d'une refonte complète," dit-il. "Échappement, suspension, tout le tralala. Et je veux une peinture qui attire les regards. Thème sombre, loup noir avec des os et des cendres."
"Quel est votre nom ?" demanda Logan en s'avançant, les épaules carrées.
"Je suis Ryder," dit l'étranger en tendant la main à mon frère. "Fils de Benedict, Alpha de la meute Boneash."
La mâchoire de Logan se serra en serrant la main tendue. "Logan Harris, fils de Hank, Alpha de la meute Nightcedar. Voici ma sœur jumelle, Xena Harris." Il hocha la tête vers moi. "Ama, futur Bêta Samuel, futur Gamma Leonard."
Les yeux de Ryder revinrent sur moi avec un nouvel intérêt. "Fille d'Alpha. Ça explique beaucoup de choses."
"Je ne veux pas m'imposer en venant ici. Je termine ma dernière année d'études ici avant de transférer," expliqua-t-il.
"Où transférez-vous ?" demandai-je, ignorant l'expression mécontente de Logan face à ma volonté de parler à quelqu'un d'une autre meute.
"En formation," répondit Ryder vaguement. "Vous avez des références ?" demanda-t-il, sa voix profonde et grave.
Je levai les yeux au ciel et pointai le présentoir rempli de livres reliés en cuir de mes designs. "Juste là."
Je regardai les yeux de Ryder parcourir mon portfolio, sa mâchoire serrée de concentration. La plupart des hommes me jugeaient à vue—a une jeune femme qui ne pouvait pas savoir comment s'occuper de leurs précieuses motos. J'y étais habituée, mais cela ne rendait pas la chose moins exaspérante.
J'ai toujours été douée pour lire les gens—Logan dit que c'est parce que je suis une Alpha Femelle. Peu importe. Mais Ryder était... différent. Mystérieux. Dangereux, mais pas dangereux en même temps.
"Voilà." Annonçai-je à Leonard, mettant les touches finales à la peinture personnalisée de sa moto, vaporisant le revêtement protecteur sur l'œuvre fraîche. "J'ai fini."
Je reculai, admirant mon travail tout en retirant mes gants. Le design tribal vert et argenté s'enroulait autour du réservoir d'essence, s'étendant sur les côtés en motifs ondulants qui semblaient en mouvement même à l'arrêt.
"Tu connais les règles," avertis-je Leonard en plissant les yeux. "Ne me fais pas corriger tes erreurs. Et cette fois, ne laisse pas ces garces monter ta moto et rayer ma peinture."
Ostatnie Rozdziały
#199 Chapitre 199
Ostatnia Aktualizacja: 5/19/2025#198 Chapitre 198
Ostatnia Aktualizacja: 5/19/2025#197 Chapitre 197
Ostatnia Aktualizacja: 5/19/2025#196 Chapitre 196
Ostatnia Aktualizacja: 5/19/2025#195 Chapitre 195
Ostatnia Aktualizacja: 5/19/2025#194 Chapitre 194
Ostatnia Aktualizacja: 5/19/2025#193 Chapitre 193
Ostatnia Aktualizacja: 5/16/2025#192 Chapitre 192
Ostatnia Aktualizacja: 5/16/2025#191 Chapitre 191
Ostatnia Aktualizacja: 5/16/2025#190 Chapitre 190
Ostatnia Aktualizacja: 5/15/2025
Może Ci się spodobać 😍
Pułapka Asa
Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.
Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.
Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.
Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...
Pułapka Asa.
Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem
„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.
„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”
Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.
Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.
Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.
Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Król Podziemia
Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"
Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."
Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.
Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Gra Przeznaczenia
Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.
Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.
Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Ludzka Partnerka Króla Alf
„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”
Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.
„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”
Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Królowa Lodu na sprzedaż
Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Mój Dominujący Szef
Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?
Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.
Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.
Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.
Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nici Przeznaczenia
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.
Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.
Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.
Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.
„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.
„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.