La Volpe dell'Alfa

La Volpe dell'Alfa

Thenightingale · Güncelleniyor · 321.3k Kelime

1.1k
Popüler
2.9k
Görüntülenme
814
Eklendi
Paylaş:facebooktwitterpinterestwhatsappreddit

Giriş

"Voglio che tu me lo implori. Voglio che tu mi supplichi di farti venire e di farti bagnare completamente. Voglio che tu sia un disastro completo davanti a me, debole, vulnerabile e tremante di piacere."
Fu allora che i suoi occhi nocciola si spalancarono e mi fissarono... solo che non erano più nocciola, ma di un brillante, profondo rosso acceso.
Questo romanzo contiene contenuti per adulti


Timida, mite e obbediente. Jasmine Spectra viveva sotto questa piccola facciata. In segreto, però, apparteneva a un'organizzazione esclusiva di dominatrici mascherate, conosciuta come 'Le Volpi', incaricata di mettere le persone al loro posto. Ma cosa succede quando a Jasmine viene assegnato il compito di mettere al suo posto il suo capo, Damon Michaels - un ricco e incredibilmente affascinante CEO che ha anche qualche segreto tutto suo? E cosa succede quando lui, accidentalmente, prende il suo strano interesse per Jasmine non solo un passo, ma un balzo troppo lontano?
"Vieni fuori, vieni fuori piccola Volpe... non mordo. Ora mi appartieni!"
Poco sapeva lui, lei non apparteneva a nessuno...

Bölüm 1

Jasmine

"Jasmine, caffè per il signor Michaels... SUBITO!" Questo urlo stridulo e straziante proveniva dal "bullo" dell'ufficio, o meglio, il mio bullo dell'ufficio. Naturalmente, avevo un altro nome molto più adatto per lei, ma mi rifiutavo di essere così profana così presto al mattino. Inoltre, mi ero abituata a che la signora Connor mi facesse fare il suo lavoro. Come se non avessi già abbastanza sul mio piatto.

"Ci sono! Dammi dieci minuti!" urlai mentre toglievo le dita dalla tastiera e cominciavo a lasciare la mia sedia d'ufficio dura e scomoda. Quella cosa era un incubo quotidiano per il mio sedere.

"Hai cinque minuti. La sua riunione inizia alle otto, e ha detto che vorrebbe il suo caffè molto prima della riunione!" urlò mentre cominciavo a correre con i miei tacchi neri che facevano un rumore forte contro il pavimento. Seriamente, non venivo pagata abbastanza per queste stronzate mattutine. Onestamente, a volte desideravo solo poterle strappare quei capelli biondi dalla testa e ficcarglieli in gola così non avrebbe più potuto comandarmi per salvarle la pelle dal licenziamento a causa della sua evidente incompetenza. Ma ahimè, ero solo Jasmine Spectra, e Jasmine Spectra poteva solo pensare pensieri "carini" e "felici".

I miei tacchi continuavano il loro violento clic e clac sul marciapiede verso la caffetteria che era a circa due minuti a piedi dall'ufficio. Stimavo un'ulteriore attesa di due minuti al bar, il che significava che dovevo ridurre il tempo di viaggio a circa mezzo minuto - da qui il violento clic e clac.

"Ordine abituale per il signor Michaels!" urlai senza fiato dalla porta della piccola e luminosa caffetteria, che era piena del piacevole aroma di caffè fresco e dolci appena sfornati.

Il povero ragazzo al bancone, Kevin, annuì, facendo cadere i suoi capelli sabbia sul viso e oscurando i suoi occhi verdi e luminosi. Lasciò tutto quello che stava facendo (inclusa la simpatica coppia che stava ordinando) per iniziare a preparare il caffè del mio capo. Caffè nero appena macinato, senza zucchero, senza latte, senza panna, ma con un tocco di cannella per un buon aroma forte. Sì, conoscevo il suo ordine a memoria ormai. In effetti, a volte avevo incubi su tazze di caffè che mi bruciavano viva, anche se ero sicura che i due fatti fossero probabilmente non collegati in alcun modo.

"È pronto!" urlò Kevin. Corsi verso il bancone, diedi i soldi a Kevin e poi mi precipitai fuori dal negozio, praticamente assaltando i tacchi delle mie scarpe contro il terreno. Il povero Kevin conosceva esattamente la mia situazione - e il mio capo era un cliente abituale con un atteggiamento "senza fronzoli" e un portafoglio pieno di mance che aiutavano Kevin a pagare le sue tasse universitarie.

Una volta che le mie gambe avevano raggiunto il ritmo di corsa perfetto, controllai rapidamente l'orologio e mi resi conto che avevo esattamente un minuto per arrivare.

"Scusate! Tenete la porta!" urlai mentre correvo verso l'ascensore. Per fortuna la mia migliore amica London era nell'ascensore e così tenne fuori un piede elegantemente calzato e si spostò per farmi entrare.

"Un caffè?" chiese mentre mi abbracciava.

"Sì!" risposi ansimando profondamente.

Lei sorrise tra sé e sé, come se avesse raccontato una piccola barzelletta nella sua testa, e poi iniziò a mettere il rossetto sulle sue labbra perfette. London doveva essere una delle donne più attraenti dell'ufficio. Le sue gambe erano stupende e toniche, i suoi capelli, folti e neri, le scendevano fino ai fianchi. Era praticamente l'equivalente di una provocatrice ambulante. Purtroppo per la maggior parte dei bavaiosi che sbavavano per lei, era già impegnata.

"Come sta Amber?" chiesi mentre osservavo nervosamente i numeri digitali cambiare sopra il tastierino dell'ascensore. L'ascensore mi stava seriamente prendendo in giro a questo punto, e non ero sicuro di quanto avrei potuto resistere prima di essere sopraffatto da un enorme, devastante crollo mentale.

"Sta bene, stasera è la serata del nostro appuntamento, quindi è stata segreta tutto il giorno," rispose.

London e Amber stavano insieme da quando avevo conosciuto London, e ero sicuro di aver ascoltato abbastanza della loro relazione da poter descrivere in dettaglio tutta la loro vita sessuale con date, orari e posizioni esatte.

Proprio mentre stavo per dire qualcosa a London, la porta dell'ascensore si aprì al venticinquesimo piano. "Oh bene, questa è la mia fermata, ci parliamo dopo?" chiesi. Lei annuì e poi uscii dall'ascensore e mi precipitai verso l'ufficio della signora Connor. Mi chiedeva sempre di prendere il caffè e poi lo portava al capo per far sembrare che stesse facendo il suo lavoro di assistente personale. Tuttavia, quando arrivai lì, lei non era nel suo ufficio. Invece, c'era un biglietto sul suo tavolo, indirizzato a me.

Portagli il caffè nella sala conferenze. La riunione è stata spostata alle 7:50.

Appena lessi questo, quasi lasciai cadere il caffè a terra, realizzando esattamente cosa significava. Io avrei dovuto dare il caffè al mio capo. In quel momento, desiderai che il pavimento si aprisse e mi inghiottisse intera.

Iniziai a entrare in una profonda crisi interna pensando di doverlo vedere. Avevo sempre evitato il CEO, e a ragione. Quando lo vedevo nell'ascensore usavo le scale - tutte e venticinque le rampe - se ci incrociavamo, guardavo a terra e fingevo di essere interessata alla tonalità di nero delle mie scarpe col tacco. Se passava vicino alla mia scrivania, guardavo lo schermo del mio computer, senza osare nemmeno battere le palpebre, per paura di attirare la sua attenzione. Mi faceva sentire illogicamente nervosa, a disagio e profondamente a disagio. La sua presenza trasudava denaro e potere. I suoi occhi, sebbene per lo più privi di emozioni, bruciavano sotto la superficie con rabbia e furia. Per questo nessuno di noi gli parlava più del necessario. Era una macchina ambulante di rabbia che sputava insulti e frasi come "sei licenziato" e "levati di mezzo". La cosa peggiore era che sembrava sempre che mi stesse osservando. Sembrava sempre che i suoi occhi fossero incollati a me, come se mi considerasse una "preda debole" tra tutti gli altri animali di questo ufficio. Era inquietante, se dovevo essere onesta.

Camminai verso la sala conferenze con passi lunghi e veloci, cercando di respirare e di usare parole buone e calmanti per tranquillizzarmi. Questa versione di Jasmine Spectra non poteva contare su nient'altro che le sue parole rassicuranti e il respiro. Era come se stessi mettendo in scena uno spettacolo, e per interpretare il personaggio perfetto che avevo scelto per me stessa, dovevo comportarmi nel modo in cui lei avrebbe agito in una situazione come questa.

"È solo una persona. Un essere umano normale. Non ti morderà." dissi mentre iniziavo ad aprire la porta della sala conferenze.

Tuttavia, nel momento in cui entrai, mi bloccai. Solo il signor Michaels era nella stanza. Era seduto dritto; gli occhi concentrati su una cartella davanti a lui. Per un momento ringraziai la mia fortuna finché la porta non si chiuse rumorosamente dietro di me, attirando la sua attenzione su di me.

Beh, non può andare peggio di così, pensai tra me e me. Purtroppo mi sbagliavo. Poteva andare molto, molto peggio e il signor Michaels stava per dimostrarmelo in modo spettacolare.

"Chi sei?" La sua voce profonda e vellutata risuonò nella stanza. Lo guardai per un momento, e poi, ricordandomi di rimanere nel personaggio, abbassai lo sguardo sul pavimento, permettendo ai miei capelli neri, corti e lunghi fino alle spalle di coprirmi il viso, nascondendo i miei occhi azzurri e ghiacciati sotto la frangia. Oggi, era vestito con un elegante completo nero che si adattava perfettamente al suo corpo assolutamente straordinario. I suoi capelli neri e morbidi erano pettinati con cura, in contrasto con lo stile sexy, ordinato ma disordinato in cui i suoi capelli erano di solito. I suoi occhi normalmente furiosi color nocciola erano ora più calmi... quasi neutri. Dovevo ammettere che era attraente come sempre: zigomi alti, mascella affilata come un coltello, labbra perfette e carnose, naso scolpito con cura. E questo era un altro motivo che lo rendeva così intimidatorio: la sua bellezza in contrasto con il mio aspetto insignificante.

Deglutii, prima di dire, quasi inudibilmente, "L-lavoro nel reparto finanziario. S-sono un contabile." Tutto uscì come un sussurro balbettante, eppure sembrava che avesse sentito ogni mia parola.

"Eppure mi porti il caffè ogni giorno? Non credo che faccia parte delle tue mansioni, signorina Spectra." La mia testa si alzò immediatamente e quasi soffocai con la saliva - in effetti avrei voluto soffocare con la saliva. Mi avrebbe salvato da questo incontro e dalla sconvolgente realizzazione che stava iniziando a farsi strada in me. Mi conosceva eppure fingeva di no? Che gioco stava facendo?

"S-scusi signore?" mormorai.

Guardandolo dritto negli occhi, sentii le gambe serrarsi mentre un'ondata di desiderio ardente cresceva tra le mie cosce. Nessun uomo mi aveva mai fatto sentire così, così intossicata dal desiderio, e lui lo stava facendo semplicemente respirando e fissandomi negli occhi. Tuttavia, non riuscivo a distogliere lo sguardo, e questo fu il primo momento in cui infransi il mio personaggio.

Il signor Michaels poi sorrise con aria di scherno e disse: "Non sono un idiota. Nei primi tre anni in cui la signora Connor ha lavorato per me, non aveva mai azzeccato il mio ordine. Ma ora, è perfetto. Quindi, ovviamente, ho iniziato a sospettare quando il mio ordine di caffè si è miracolosamente trasformato nel mio ordine di caffè. Ho fatto indagare su tutta questa situazione un anno fa."

E questo fu il momento in cui ignorai completamente il personaggio che mi ero creata e lasciai uscire un po' della Vixen che ero. "Mi scusi signore... mi stava osservando? E se sapeva esattamente cosa stavo facendo, perché me ne parla solo ora? Sembra un po' infantile giocare a questi giochi con uno dei suoi dipendenti. Sta gestendo un'azienda o un parco giochi, signore?"

Lui sembrò sorpreso dalla mia fermezza, e per un attimo, quasi morii per il mio errore di personalità. Non intendevo rispondere così, ma non potei farne a meno. Così, abbassai di nuovo lo sguardo, pregando di poter tornare alla versione tranquilla, spaventata e timida di me stessa che avevo creato.

Il signor Michaels poi prese un respiro profondo e disse: "Il motivo per cui non te ne ho parlato prima è perché volevo vedere esattamente che tipo di idiota avevo assunto, che lasciava che una collega la sfruttasse. Volevo vedere quanto a lungo avresti continuato e se avresti mai preso posizione... ma non l'hai mai fatto. Tuttavia, dato che azzecchi il mio ordine di caffè in modo così splendido, lo farai d'ora in poi. Voglio il mio caffè ogni giorno alle sette in punto-"

E un altro scivolone della Vixen che ero veramente.

"Non è nel mio orario di lavoro, arrivo alle sette e un quarto e mi rifiuto di venire prima." protestai.

Lui alzò le sopracciglia e disse: "Avresti dovuto pensarci prima di lasciarti calpestare dagli altri. Ora esci dal mio ufficio. La tua piccola delusione mi disgusta."

Se le cose fossero state diverse, avrei avuto il signor Michaels in ginocchio, nudo, vulnerabile e supplicante. Tuttavia, in questo momento, ero solo Jasmine Spectra. Una facciata ambulante di timidezza, obbedienza e paura.

"Sì, signore." E questo era ciò che Jasmine Spectra otteneva: rimproverata dal suo capo stronzo.


Primo capitolo ufficiale! Sono così entusiasta di iniziare questo romanzo. Che ne pensate finora??

Son Bölümler

Beğenebilirsiniz 😍

Kader Oyunu

Kader Oyunu

721.8k Görüntülenme · Tamamlandı · Dripping Creativity
Amie'nin kurdu kendini göstermedi. Ama kimin umurunda? İyi bir sürüsü, en yakın arkadaşları ve onu seven bir ailesi var. Herkes, Alpha da dahil, ona olduğu gibi mükemmel olduğunu söylüyor. Ta ki eşini bulup onun tarafından reddedilene kadar. Kalbi kırılan Amie her şeyden kaçar ve yeniden başlar. Artık kurt adamlar yok, sürüler yok.

Finlay onu bulduğunda, insanların arasında yaşıyor. İnkar eden inatçı kurda aşık oluyor. Belki onun eşi değil, ama onu sürüsünün bir parçası olarak istiyor, gizli kurt olsa da.

Amie hayatına giren Alpha'ya direnemez ve sürü hayatına geri döner. Sadece uzun zamandır olduğundan daha mutlu olmakla kalmaz, kurdu sonunda ona gelir. Finlay onun eşi değil, ama en iyi arkadaşı olur. Sürüdeki diğer üst düzey kurtlarla birlikte en iyi ve en güçlü sürüyü oluşturmak için çalışırlar.

Sürü oyunları zamanı geldiğinde, önümüzdeki on yıl için sürülerin sıralamasını belirleyen etkinlikte, Amie eski sürüsüyle yüzleşmek zorunda kalır. Onu reddeden adamı on yıl sonra ilk kez gördüğünde, bildiğini sandığı her şey alt üst olur. Amie ve Finlay yeni gerçekliğe uyum sağlamalı ve sürüleri için bir yol bulmalıdır. Ama bu beklenmedik olay onları ayıracak mı?
Lycan Prensinin Yavrusu

Lycan Prensinin Yavrusu

760.3k Görüntülenme · Güncelleniyor · chavontheauthor
"Küçük köpeğim, sen benimsin," diye hırladı Kylan boynuma doğru.
"Yakında bana yalvaracaksın. Ve o zaman geldiğinde—seni istediğim gibi kullanacağım ve sonra seni reddedeceğim."


Violet Hastings, Starlight Shifters Akademisi'nde birinci sınıfa başladığında, sadece iki şey istiyordu—annesi'nin mirasını onurlandırarak sürüsü için yetenekli bir şifacı olmak ve akademiyi kimsenin tuhaf göz rahatsızlığı nedeniyle ona ucube demeden bitirmek.

Ancak işler dramatik bir şekilde değişir, Kylan'ın, Lycan tahtının kibirli varisi ve tanıştıkları andan itibaren hayatını cehenneme çeviren kişinin, onun ruh eşi olduğunu keşfettiğinde.

Soğuk kişiliği ve zalim yollarıyla tanınan Kylan, bu durumdan hiç memnun değildir. Violet'i ruh eşi olarak kabul etmeyi reddeder, ama onu reddetmek de istemez. Bunun yerine, onu küçük köpeği olarak görür ve hayatını daha da zorlaştırmaya kararlıdır.

Kylan'ın eziyetleriyle başa çıkmak yetmezmiş gibi, Violet geçmişi hakkında her şeyi değiştiren sırları keşfetmeye başlar. Gerçekten nereden gelmektedir? Gözlerinin ardındaki sır nedir? Ve tüm hayatı bir yalan mıydı?
Alfa Kralının İnsan Eşi

Alfa Kralının İnsan Eşi

1.2m Görüntülenme · Güncelleniyor · HC Dolores
"Bir şeyi anlamalısın, küçük dostum," dedi Griffin ve yüzü yumuşadı.

"Dokuz yıldır seni bekliyorum. Bu, içimdeki bu boşluğu hissettiğim neredeyse on yıl demek. Bir yanım senin var olup olmadığını ya da çoktan ölüp ölmediğini merak etmeye başladı. Ve sonra seni buldum, tam da kendi evimde."

Ellerinden birini yanağıma dokundurup okşadı ve her yerde ürpertiler oluştu.

"Sensiz yeterince zaman geçirdim ve artık hiçbir şeyin bizi ayırmasına izin vermeyeceğim. Ne diğer kurtlar, ne son yirmi yıldır kendini zor toparlayan sarhoş babam, ne de senin ailen - ve hatta sen bile."


Clark Bellevue, hayatı boyunca kurt sürüsündeki tek insan olarak yaşadı - kelimenin tam anlamıyla. On sekiz yıl önce, Clark, dünyanın en güçlü Alfa'larından biri ile bir insan kadının kısa bir ilişkisi sonucu kazara dünyaya geldi. Babası ve kurt adam yarı kardeşleriyle yaşamasına rağmen, Clark hiçbir zaman kurt adam dünyasına gerçekten ait hissetmedi. Ancak Clark, kurt adam dünyasını sonsuza dek geride bırakmayı planladığı sırada, hayatı, kaderi ve eşi olan bir sonraki Alfa Kralı Griffin Bardot tarafından alt üst edilir. Griffin, eşini bulma şansını yıllardır bekliyordu ve onu kolay kolay bırakmaya niyeti yok. Clark kaderinden ya da eşinden ne kadar kaçmaya çalışırsa çalışsın - Griffin, ne yapması gerekirse gereksin ya da kim karşısına çıkarsa çıksın, onu yanında tutmaya kararlı.
İhanete Uğradıktan Sonra Milyarderler Tarafından Şımartıldı

İhanete Uğradıktan Sonra Milyarderler Tarafından Şımartıldı

351.2k Görüntülenme · Güncelleniyor · FancyZ
Emily dört yıldır evliydi ama çocuğu olmamıştı. Hastanede konulan teşhis hayatını cehenneme çevirdi. Çocuk sahibi olamamak mı? Ama kocası bu dört yıl boyunca nadiren evdeydi, nasıl hamile kalabilirdi ki?
Emily ve milyarder kocası bir sözleşmeli evlilik içindeydiler; Emily, çaba göstererek onun sevgisini kazanmayı ummuştu. Ancak, kocası hamile bir kadınla ortaya çıktığında, umutsuzluğa kapıldı. Evden atıldıktan sonra, evsiz kalan Emily'yi gizemli bir milyarder yanına aldı. Kimdi bu adam? Emily'yi nasıl tanıyordu? Daha da önemlisi, Emily hamileydi.
Milyarder'in Eski Karısının Gizli Hamileliği

Milyarder'in Eski Karısının Gizli Hamileliği

268.8k Görüntülenme · Tamamlandı · T.S
Herkes hamile olduğumu biliyordu—kocam Sean hariç.
Hamilelik test sonuçlarımı aldığım gün, Sean boşanmak istediğini söyledi.
"Boşanalım. Christina geri döndü."
"Sana kızgın olduğunu biliyorum," diye mırıldandı. "Bunu telafi etmeme izin ver."
Ellerini belime yerleştirdi, sıcak ve kararlı, omurgamın kıvrımından aşağı kayarak kalçamı kavradı.
Göğsüne ittim, yarım yamalak, kararlılığım onun beni yatağa geri itmesiyle çözüldü.
"Sen bir pisliksin," diye nefes aldım, onun yaklaştığını, ucunun girişime dokunduğunu hissederken.
Sonra telefon çaldı—keskin ve ısrarcı—bizi sisli ortamdan çıkardı.
Arayan Christina'ydı.
Bu yüzden ortadan kayboldum, kocamın asla keşfetmemesini umduğum bir sır taşıyarak.
Sonsuza Kadar Onun: Alfa'nın Sahipliği

Sonsuza Kadar Onun: Alfa'nın Sahipliği

181.8k Görüntülenme · Güncelleniyor · lehamyfull
Zvonimir Ashcott, imparatorluğun en güçlü Alfa kurtadamı, Rishima Watson adında bir Omega dişiyle ilk görüşte, onun nefes kesici güzelliği nedeniyle aşık oldu. Düğünlerinde, Zvonimir Tanrı'ya Rishima'yı sonsuza dek seveceğine yemin etti. Ancak, sadece üç yıl sonra, kalpsizce onu terk edip başka bir kadınla evlendi.

Zvonimir dedi ki, "Rishima, benim çocuklarımı doğuramazsın, bu yüzden karım olmaya layık değilsin."

Zvonimir dedi ki, "Rishima, hala bedenini arzuluyorum; sevgilim ol."

Zvonimir dedi ki, "Rishima, seni bırakmak istemiyorum. Yeniden evlenebilir miyiz?"

Zvonimir dedi ki, "Rishima, seni seviyorum, sensiz yaşayamam."

Rishima soğuk bir şekilde cevap verdi, "Defol!"


Zvonimir, Rishima ile evlenme arzusunu duyurduğunda, tüm Kurt İmparatorluğu'ndaki insanlar karşı çıktı. Omega bir dişi olan Rishima'nın, güçlü bir Alfa olan Zvonimir'in karısı olmaya layık olmadığını düşünüyorlardı. Yine de, Zvonimir Rishima ile evlenmekte kararlıydı ve onu dünyanın en mutlu kadını olduğuna inandırdı. Ancak, Zvonimir'i kurtarırken rahmi zarar gören Rishima'nın, sınıf ayrımıyla dolu evliliği hakkındaki hayalleri yerle bir oldu.

Zvonimir, Rishima'yı daha güçlü üreme yeteneğine sahip bir kadınla evlenmek için kalpsizce terk etti, onun zaten çocuklarını taşıdığından habersizdi...
Dokunulmaz

Dokunulmaz

158.5k Görüntülenme · Tamamlandı · Marii Solaria
"Hayır! Öyle değil!" diye yalvardım, gözyaşları yüzümden süzülüyordu. "Bunu istemiyorum! Bana inanmalısın, lütfen!"

Büyük eli boğazımı şiddetle kavradı ve beni yerden kolayca kaldırdı. Parmakları her sıkışta titriyordu, hayatım için hayati olan hava yollarını daraltıyordu.

Öksürdüm; boğuldum, öfkesi gözeneklerimden içeri sızarak beni içten içe yakıyordu. Neron'un bana duyduğu nefret çok güçlüydü ve bu durumdan sağ çıkamayacağımı biliyordum.

"Bir katile inanacakmışım gibi!" Neron'un sesi kulaklarımda çınlıyordu.

"Ben, Neron Malachi Prince, Zircon Ayı Sürüsü'nün Alfa'sı olarak, seni, Halima Zira Lane, eşim ve Luna'm olarak reddediyorum." Beni bir çöp parçası gibi yere fırlattı, nefes almak için çırpınıyordum. Sonra yerden bir şey aldı, beni çevirdi ve beni kesti.

Sürümün işaretinin üzerinden kesti. Bir bıçakla.

"Ve ben, seni ölüme mahkum ediyorum."


Kendi sürüsünde dışlanan genç bir kurt kadının uluması, onu acı çekmeye mahkum eden kurtların ezici ağırlığı ve iradesiyle susturuluyor. Halima, Zircon Ayı sürüsünde cinayetle haksız yere suçlandıktan sonra, hayatı kölelik, zulüm ve istismar içinde kül oluyor. Ancak bir kurdun gerçek gücünü içinde bulduktan sonra, geçmişinin dehşetinden kaçıp ileriye doğru adım atma umuduna sahip olabilir...

Yıllar süren mücadele ve iyileşmenin ardından, hayatta kalan Halima, bir zamanlar ölümünü işaretleyen eski sürüsüyle bir kez daha karşı karşıya kalır. Garnet Ayı sürüsünde bulduğu ailesiyle, bir zamanlar onu esir tutanlar arasında bir ittifak arayışı başlar. Zehrin olduğu yerde barışın büyümesi fikri, artık Kiya olarak bilinen kadın için pek umut verici değildir. Artan kin gürültüsü onu boğmaya başladığında, Kiya kendini tek bir seçimle karşı karşıya bulur. İyileşmeyen yaralarının gerçekten iyileşmesi için, geçmişiyle yüzleşmek zorundadır, yoksa Kiya'yı Halima'yı yuttuğu gibi yutacaktır. Büyüyen gölgelerde, affetmeye giden bir yol gelip gitmektedir. Sonuçta, dolunayın gücünü inkar etmek mümkün değildir - ve Kiya için belki de karanlığın çağrısı da aynı derecede amansız olabilir...

Bu kitap yetişkin okuyucular için uygundur, çünkü konu intihar düşünceleri veya eylemleri, istismar ve travma gibi hassas konuları içermektedir ve şiddetli tepkilere neden olabilir. Lütfen dikkatli olun.

Moonlight Avatar Serisi'nin 1. Kitabı
Unutulmuşların Öfkesi

Unutulmuşların Öfkesi

197.4k Görüntülenme · Güncelleniyor · Katherine Petrova
Bir alfa tarafından reddedildikten ve hayatının en kötü gününü yaşadıktan sonra, Savannah kaçıyor ve kızışma dönemine girmek üzere. Kız kardeşini korumak için, bu acılı dönemi bir eş olmadan atlatabileceği güvenli bir yer arayışında kendini uzaklaştırıyor.

Duyguların fırtınası içinde, adımları onu güçlü bir alfa olan Fenrir'in yönettiği yasak bir bölgeye götürüyor.

Fenrir, kızışma dönemindeki omega ile karşılaşana kadar kontrolünü hiç kaybetmemişti, topraklarında kaybolmuştu.

Kurtları devreye giriyor ve düşünülemez olan gerçekleşiyor: bir çiftleşme bağı.

Neden böyle olduğunu anlamadan, Fenrir öfkeleniyor ve hayatları geri dönülmez bir şekilde iç içe geçtiği için kurdu evinde hapsediyor. Adam ve kadın birbirlerinden nefret ederken ve birbirlerinin varlığına tahammül edemezken, içlerindeki canavarlar eşlerine takıntılı ve onların yokluğuna katlanmayı reddediyor.
MAFYA'NIN ESİR MELEĞİ

MAFYA'NIN ESİR MELEĞİ

204.8k Görüntülenme · Tamamlandı · Queenies
"L... lütfen, bunu yapma," bu sözleri söylemek için cesaretimi topladım. Sesim yalvarıyordu ve gözlerim ona ulaşmak için çaresizdi. "Daha fazla bekleyemem. Seni ne kadar çok istediğimi bilmiyorsun, hatta gözyaşların bile beni tahrik ediyor." Yüzü bana daha da yaklaştı. Sıcak nefesini yüzümde hissedebiliyordum, sözleri vücudumda ürperti yarattı.

☆☆☆

Tehlikeli bir esirci, genç bir kıza gözünü diktiğinde ve onu elde etmesi gerektiğini bildiğinde, bu onu zorla almak anlamına gelse bile...
Alfa İçin Kazara Taşıyıcı

Alfa İçin Kazara Taşıyıcı

132.2k Görüntülenme · Tamamlandı · Caroline Above Story
Yıllarca kısırlıkla mücadele ettikten ve sevgilisi tarafından ihanete uğradıktan sonra, Ella sonunda kendi başına bir bebek sahibi olmaya karar verir. Ancak, her şey ters gider ve korkutucu milyarder Dominic Sinclair'in spermiyle döllenir. Karışıklık ortaya çıktığında, Ella'nın hayatı bir anda alt üst olur - özellikle de Sinclair sadece herhangi bir milyarder değil, aynı zamanda Alfa Kralı olmak için kampanya yürüten bir kurt adamdır! Sinclair, yavrusunu herhangi birine bırakmaya niyetli değildir, Ella onu çocuğunun hayatında kalmasına ikna edebilir mi? Ve neden sürekli ona sanki bir sonraki yemeğiymiş gibi bakıyor? Bir insanla ilgileniyor olamaz, değil mi?
ONUN REDDEDİLMİŞ İKİNCİ ŞANS EŞİ

ONUN REDDEDİLMİŞ İKİNCİ ŞANS EŞİ

128.8k Görüntülenme · Tamamlandı · judels.lalita
"Hayır! Olamaz!" İçimden bir hışımla söyledim. "Buraya gelmeye cesaret edemez!"
"Ne oluyor, Zara!" Levi bana çarptı ve arkamdan homurdandı.
"Özür dilerim," gözlerim fal taşı gibi açılmış halde mırıldandım.
"Bu o mu?" Levi zihin bağlantısıyla sordu ve başımı salladım.
"Zara," babam seslendi. "Alpha Noah ile tanışık olduğunu anlıyorum."
Yavaşça başımı salladım.
"Harika," dedi babam. "Alpha Noah, senin onun kader arkadaşı olduğunu da söyledi."
Başımı tekrar salladım.
"Mükemmel, Alpha Noah seninle evlenmek istiyor."
"Öyle mi?" Sesimi buldum.
Babam ve Alpha Noah başlarını salladılar.
"İlginç," dedim. "Alpha Noah'ın beni bir yıldan fazla bir süre önce reddettiğini de söyledi mi?"
Babamın gülümsemesi soldu, Alpha Noah'ın yüzü kül gibi oldu.
Alpha Noah gerçekten babamın emrine körü körüne itaat edeceğimi mi sanıyordu?


Zara, kıtanın en güçlü sürülerinden birinden gelen gümüş bir kurttur.
Onu reddettikten bir yıl sonra, kader arkadaşı kapısına gelip onu geri almak istediğini söyler.
Zara onun teklifini reddeder ve o da arkasından babasına gidip evlenme izni ister. Yaşlı Alpha bu düzenlemeyi kabul eder.
Zara mutsuzdur ve işleri kendi başına halletmeye karar verir. Babasına, seçtiği eşinin Beta'sı ve en iyi arkadaşı Levi olduğunu söyler—ancak Levi'nin bir sırrı vardır.
Zara'nın ikinci şans kader eşi, Zara ve Levi'nin çiftleşme törenine katıldığında ne olacak?
Töreni durdurup onu kendi eşi olarak mı alacak?
İki kırık kalbin birbirini bulması ve yalanlar ve kehanetler ağına çekilmesi hakkında bir hikaye.
Zara hak ettiği mutluluğu bulabilecek mi?
Beni Geri Kazanamazsın

Beni Geri Kazanamazsın

84.7k Görüntülenme · Güncelleniyor · Sarah
Aurelia Semona ve Nathaniel Heilbronn üç yıldır gizlice evliydiler. Bir gün, Nathaniel ona bir boşanma anlaşması fırlattı ve ilk aşkının geri döndüğünü, onunla evlenmek istediğini söyledi. Aurelia, kalbi kırık bir şekilde anlaşmayı imzaladı.
Nathaniel'in ilk aşkıyla evlendiği gün, Aurelia bir trafik kazası geçirdi ve karnındaki ikizlerin kalp atışları durdu.
O andan itibaren, tüm iletişim bilgilerini değiştirdi ve tamamen Nathaniel'in dünyasından çıktı.
Daha sonra, Nathaniel yeni eşini terk etti ve Aurelia adında bir kadını aramak için dünyayı dolaştı.
Tekrar bir araya geldikleri gün, Nathaniel onu arabasında köşeye sıkıştırdı ve yalvardı, "Aurelia, lütfen bana bir şans daha ver!"

(Benim üç gün üç gece elimden bırakamadığım, son derece sürükleyici ve mutlaka okunması gereken bir kitap önerim var. Kitabın adı "Kolay Boşanma, Zor Yeniden Evlilik". Arama çubuğunda aratarak bulabilirsiniz.)