

De Wolf Profetie
Catherine Thompson · Wordt Bijgewerkt · 247.9k Woorden
Inleiding
Hoofdstuk 1
Lexie
Op het eerste gezicht zou je denken dat ik gewoon een doorsnee negentienjarig meisje ben. Er is niets aan mij dat opvalt als je niet goed kijkt. Ik werk in een familierestaurant in een klein dorpje in Nederland. Ik studeer Dierkunde aan de universiteit hier. Ik woon alleen in een klein huisje aan de rand van het dorp. Zie je, heel gewoon en simpel, en tot voor kort zou ik het helemaal met je eens zijn geweest. Mijn naam is Alexandria, Lexie voor de vrienden. En dit is het verhaal van hoe mijn leven verandert in een magisch verhaal dat je alleen in films of boeken ziet.
Het begon op de eerste dag van het sneeuwseizoen en de grond was al bedekt met een laagje fluffy witte sneeuw dat gestaag bleef vallen. "Dus dit zijn lichte sneeuwvlokken," zeg ik tegen mezelf terwijl ik mijn hoofd schud. Ik trek mijn jas dichter om me heen en stap in mijn middernachtblauwe Chevrolet Silverado uit 1998. Niet lachen, mijn vader kocht hem goedkoop voor me toen ik mijn rijbewijs haalde. We hebben hem samen opgeknapt zodat hij als een droom rijdt. Ik gooi mijn rugzak op de passagiersstoel en start de truck, hopend dat hij snel warm wordt.
Mijn werkuniform is niet ontworpen voor warmte. Het is een rood-wit gestreepte jurk die tot mijn knieën komt en uitloopt bij mijn taille, waardoor mijn heupen en billen goed uitkomen. Het topje laat helaas te veel decolleté zien naar mijn smaak. Voeg daar rode panty's en witte schoenen aan toe en de outfit is compleet. Met mijn scharlakenrode haar in een paardenstaart en een witte sjaal erbij, lijk ik eerlijk gezegd op een vijf voet zeven inch lange zuurstok en een jaren vijftig carhop in één. Ja, ik ben lang, maar ik heb overvloedige rondingen die mijn uniform niets verhult. Ik heb een zandloperfiguur waar ik verdomd trots op ben, maar de outfit laat er iets te veel van zien.
Ik denk dat mijn baas een zwak heeft voor de jaren vijftig, want het restaurant is in dezelfde stijl, maar hé, het is een baan. Een baan die de rekeningen betaalt en past bij mijn schoolrooster. Bovendien zijn de mensen met wie ik werk geweldig en de klanten zijn altijd aardig en geven goede fooien. Ik rijd het kleine parkeerterrein tegenover het restaurant op. Typisch, net nu ik een beetje warm begin te worden, moet ik weer de sneeuw in. Ik pak mijn rugzak, stop mijn sleutels in de zak van mijn jas en sluit de truck af. Ik loop zo snel als ik kan, zonder uit te glijden en op mijn kont te vallen, naar het restaurant.
Het restaurant zelf is een schattig klein L-vormig plekje. Heldere rode zitbanken langs de buitenmuren en de voorramen. Zilveren tweepersoonstafels met rode Formica bladen en zilveren stoelen met rode kussens staan in het midden tussen de zitbanken en de toonbank. De toonbank neemt de rest van de voorkant van het restaurant in beslag. De keuken is achter de toonbank met een groot rechthoekig raam waar we de bestellingen ontvangen. In de gang zijn de toiletten, kleedkamer en het kantoor. De vloer maakt het geheel af met zwart-wit geblokte tegels. Het heeft een jaren vijftig gevoel als je de vintage platen en oude posters aan de muren ziet hangen.
"Hé, lieverd," begroet Patsy me met een warme glimlach vanachter de toonbank. Patsy is een lieve dame van in de zestig, denk ik, al zou ik het haar nooit vragen. Ze is een kleine vrouw van ongeveer één meter zestig met lichtbruin haar dat ze altijd in een strakke knot draagt. Een van de beste dingen aan Patsy is dat ze, ongeacht het tijdstip van de dag, altijd in een goed humeur is. Ik werk graag met haar. "Hoe bevalt de eerste sneeuw je?" vraagt Patsy.
Terwijl ik de sneeuw uit mijn haar en van mijn jas schud, antwoord ik: "Ik weet niet of ik er ooit aan zal wennen. Ik heb het ijskoud. Ik heb nog nooit sneeuw gezien. Ik weet niet hoe ik ermee om moet gaan. Ik kom uit Florida, voor de liefde van God." Patsy glimlacht alleen maar. "Maak je geen zorgen. Ik weet zeker dat het je wel zal lukken. Onthoud gewoon wat ik je heb verteld over laagjes dragen. Nu, kom hier en help me." Ik zet mijn rugzak in de achterkamer en ga terug om Patsy te helpen.
"Waar wil je dat ik begin?" vraag ik terwijl Patsy een verse pot koffie zet. "Hier, drink dit terwijl je het bestek klaarmaakt," zegt ze terwijl ze me een kop hete thee met honing aangeeft. "Het zou je moeten helpen op te warmen," vervolgt ze. Ik ga aan het uiteinde van de toonbank zitten en wikkel lepels, vorken en messen in elkaar terwijl ik van mijn thee nip. Patsy had gelijk, het warmt me echt op. Ze pakt de zoutvaatjes om ze bij te vullen en gaat naast me zitten. Het restaurant is leeg, dus nu is het perfect voor wat Patsy 'meisjestijd' noemt. Dat is gewoon haar manier om te checken hoe het met me gaat. Ze doet dit al sinds ik hier ben komen wonen.
"Hoe gaat het op school? Hoe bevallen je lessen?" vraagt ze. "Het gaat goed. De docenten zijn oké. Het huiswerk is wel wat meer dan ik had verwacht, dus ik moet elke kans aangrijpen om te studeren om mijn cijfers op peil te houden," zeg ik. "Lexi, schat, je kunt je leven niet in boeken doorbrengen. Ik weet dat dit belangrijk voor je is, maar hoe zit het met vrienden? Heb je al vrienden gemaakt? Ik weet dat je niet naar feestjes gaat of op dates," zegt ze. Ik verslik me bijna in de thee die ik net heb genomen en begin te hoesten. Ik moet op adem komen om te antwoorden: "Patsy, het gaat prima met me. Ik ben gevraagd om mee te doen aan een paar studiegroepen. Feestjes zijn niet mijn ding. En wat dates betreft, ik heb er geen tijd voor. Ik ben gelukkig met jou en mijn boeken." vertel ik haar.
Voor het grootste deel is dat waar, behalve het datinggedeelte. Ik date niet. Ik heb het nooit gedaan. Ik ben een paar keer uitgevraagd door de jaren heen en zelfs een paar keer sinds ik hier ben, maar ik heb altijd geweigerd. Begrijp me niet verkeerd, ik wil wel daten. Maar om de een of andere reden zei mijn gevoel dat ik het niet moest doen. Ik moet wachten. Waarop weet ik niet. Ik heb altijd op mijn instinct vertrouwd, dus ik wacht. Mijn moeder noemde het mijn innerlijke stem en zei dat ik ernaar moest luisteren. En dat heb ik altijd gedaan.
"Oh, Lexi," begint Patsy als een ouder echtpaar binnenkomt en in haar sectie gaat zitten. "Terug aan het werk, maar dit gesprek is nog niet voorbij," zegt ze en gaat haar klanten begroeten. Wat mij betreft is Patsy net een hond met een bot. Dus ik weet dat ze dit niet zal laten rusten, ook al zou ik willen dat ze dat wel deed. Een gestage stroom klanten komt binnen, waardoor we een tijdje druk bezig zijn. Ik ben er dankbaar voor. Het maakt de dienst sneller voorbij en ik kan Patsy's vragen vermijden. Ik weet dat ze het goed bedoelt, maar ik heb geen zin om mijn liefdesleven te bespreken, vooral omdat ik het zelf niet begrijp. Het is niet dat ik niemand wil, maar ik houd vast aan wat mijn gevoel zegt. Ik heb het gevoel dat het uiteindelijk de moeite waard zal zijn.
Net zo snel als iedereen binnenkwam, lijkt het alsof ze allemaal tegelijk weer vertrokken. Nu zijn het alleen Patsy, ik en onze kok. Patsy en ik ruimen de tafels af en maken schoon. "Help me even afmaken en dan kun je in de achterste booth gaan studeren," zegt Patsy. Ik sta op het punt om tegen haar in te gaan, maar voordat ik mijn mond kan openen, gaat ze verder: "Als het druk wordt, kom ik je halen. De sneeuw komt behoorlijk naar beneden, dus ik denk niet dat we veel mensen binnenkrijgen, als er al iemand komt." Ik ben het met haar eens: "Oké, maar ik sluit af en jij gaat voor de verandering eens vroeg naar huis." Patsy glimlacht breed: "Lieverd, je hebt een deal."
Patsy had gelijk, we bleven leeg terwijl we onze schoonmaak afmaakten. Ik pakte mijn rugzak en ging naar de allerlaatste booth achterin zodat ik uit de weg zou zijn als er klanten binnenkwamen. Ik had mijn boeken over de hele tafel uitgespreid met mijn notitieboeken voor me. Ik was zo verdiept in mijn werk dat ik niet merkte dat Patsy me nog een kop thee had gebracht totdat ze me op de schouder tikte. "Hé, drink op," zegt ze. "Hoe gaat het met het huiswerk?" vraagt ze. "Niet slecht. Ik denk dat ik bijna klaar ben. En het beste is dat ik het meeste denk te begrijpen." Patsy lacht: "Ik weet zeker dat je meer begrijpt dan je denkt. Ik weet hoe slim je bent, ook al weet je dat zelf niet. Ik weet dat je met lof bent geslaagd voor de middelbare school." "De middelbare school was makkelijk. Dit spul, niet zozeer," zeg ik. Patsy knijpt me gewoon bemoedigend. "Ik laat je er weer mee verder gaan," en ze gaat terug naar de toonbank om haar boek te lezen. Soms benijd ik haar. Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst voor mijn plezier heb gelezen.
Laatste Hoofdstukken
#165 Hoofdstuk 166
Laatst Bijgewerkt: 8/18/2025#164 Hoofdstuk 165
Laatst Bijgewerkt: 7/15/2025#163 Hoofdstuk 164
Laatst Bijgewerkt: 7/1/2025#162 Hoofdstuk 163
Laatst Bijgewerkt: 7/1/2025#161 Hoofdstuk 162
Laatst Bijgewerkt: 7/1/2025#160 Hoofdstuk 161
Laatst Bijgewerkt: 7/1/2025#159 De kinderen ontmoeten
Laatst Bijgewerkt: 7/1/2025#158 Ochtend daarna
Laatst Bijgewerkt: 7/1/2025#157 Hoofdstuk 158
Laatst Bijgewerkt: 7/1/2025#156 Hoofdstuk 157
Laatst Bijgewerkt: 7/1/2025
Je Vindt Dit Misschien Leuk 😍
Perfecte klootzak
"Rot op, klootzak!" beet ik terug, terwijl ik probeerde los te komen.
"Zeg het!" gromde hij, terwijl hij met één hand mijn kin vastgreep.
"Denk je dat ik een slet ben?"
"Is dat een nee?"
"Rot op!"
"Goed. Dat is alles wat ik moest weten," zei hij, terwijl hij met één hand mijn zwarte top omhoog trok, mijn borsten ontblootte en een golf van adrenaline door mijn lichaam stuurde.
"Wat ben je in godsnaam aan het doen?" hijgde ik terwijl hij met een tevreden glimlach naar mijn borsten staarde.
Hij liet een vinger over een van de plekken glijden die hij net onder een van mijn tepels had achtergelaten.
De klootzak bewonderde de plekken die hij op me had achtergelaten?
"Sla je benen om me heen," beval hij.
Hij boog zich genoeg voorover om mijn borst in zijn mond te nemen en hard aan een tepel te zuigen. Ik beet op mijn onderlip om een kreun te onderdrukken toen hij beet, waardoor ik mijn borst naar hem toe boog.
"Ik ga je handen loslaten; waag het niet om me tegen te houden."
Klootzak, arrogant en volkomen onweerstaanbaar, precies het type man waar Ellie had gezworen nooit meer mee in zee te gaan. Maar wanneer de broer van haar vriendin terugkeert naar de stad, bevindt ze zich gevaarlijk dicht bij het toegeven aan haar wildste verlangens.
Ze is irritant, slim, heet, compleet gestoord, en ze drijft Ethan Morgan ook tot waanzin.
Wat begon als een simpel spel, kwelt hem nu. Hij kan haar niet uit zijn hoofd krijgen, maar hij zal nooit meer iemand in zijn hart toelaten.
Zelfs als ze allebei met al hun macht vechten tegen deze brandende aantrekkingskracht, zullen ze in staat zijn om te weerstaan?
Spel van het Lot
Wanneer Finlay haar vindt, leeft ze tussen de mensen. Hij is gecharmeerd van de koppige wolf die weigert zijn bestaan te erkennen. Ze is misschien niet zijn partner, maar hij wil dat ze deel uitmaakt van zijn roedel, latente wolf of niet.
Amie kan de Alpha die in haar leven komt en haar terug de roedel in sleept niet weerstaan. Niet alleen wordt ze gelukkiger dan ze in lange tijd is geweest, haar wolf komt eindelijk naar haar toe. Finlay is niet haar partner, maar hij wordt haar beste vriend. Samen met de andere topwolven in de roedel werken ze aan het creëren van de beste en sterkste roedel.
Wanneer het tijd is voor de roedelspelen, het evenement dat de rang van de roedels voor de komende tien jaar bepaalt, moet Amie haar oude roedel onder ogen zien. Wanneer ze de man ziet die haar tien jaar geleden afwees, wordt alles wat ze dacht te weten op zijn kop gezet. Amie en Finlay moeten zich aanpassen aan de nieuwe realiteit en een manier vinden om vooruit te komen met hun roedel. Maar zal de onverwachte wending hen uit elkaar drijven?
Verkocht! Aan de Grizzly Don
Haar maagdelijkheid online verkopen is een zekere manier om ervoor te zorgen dat De Grizzly de overeenkomst annuleert. Wanneer ze haar vader laat weten dat ze het aan de hoogste bieder heeft verkocht en nooit zijn echte naam heeft gekregen, wordt het contract beëindigd, maar ook haar band met haar eigen familie.
Zes jaar later is ze niet langer de gekoesterde principessa van de Mariani-familie, maar de alleenstaande moeder van een vijfjarig jongetje dat een opvallende gelijkenis vertoont met de man aan wie ze haar onschuld verkocht heeft.
Torquato Lozano heeft zes jaar lang gezocht naar de vrouw die hem na een ongelooflijke nacht van passie in de steek liet. Wanneer hij haar toevallig tegenkomt in een pas gekocht bedrijf waar ze als IT-technicus werkt, staat hij versteld als hij ontdekt dat zij de vrouw is met wie zijn familie hem jaren geleden heeft verloofd. Een blik in haar dossier vertelt hem dat ze die nacht niet met lege handen is vertrokken. Haar zoontje lijkt sprekend op hem, zelfs qua grootte.
Wanneer Alcee's familie zich realiseert dat ze een lucratieve financiële alliantie mislopen, begint er een oorlog. Met vijanden die op elke hoek opduiken, zullen Alcee en Torquato het verleden moeten laten rusten en samenwerken om hun zoon in leven te houden. Hun passie zal opnieuw oplaaien terwijl ze proberen hun familie veilig te houden en een nieuwe macht te vormen om de criminele onderwereld van New York over te nemen.
Geclaimd door de Beste Vrienden van mijn Broer
ER ZAL MM, MF, en MFMM seks zijn
Op 22-jarige leeftijd keert Alyssa Bennett terug naar haar kleine geboortestad, op de vlucht voor haar gewelddadige echtgenoot met hun zeven maanden oude dochter, Zuri. Omdat ze haar broer niet kan bereiken, wendt ze zich met tegenzin tot zijn klootzakken van beste vrienden voor hulp - ondanks hun geschiedenis van haar pesten. King, de handhaver van de motorbende van haar broer, de Crimson Reapers, is vastbesloten om haar te breken. Nikolai wil haar voor zichzelf opeisen, en Mason, altijd de volger, is gewoon blij dat hij deel uitmaakt van de actie. Terwijl Alyssa de gevaarlijke dynamiek van de vrienden van haar broer navigeert, moet ze een manier vinden om zichzelf en Zuri te beschermen, terwijl ze donkere geheimen ontdekt die alles kunnen veranderen.
Een eigen roedel
Onderwerping aan mijn Meester CEO
Zijn andere hand keert eindelijk terug naar mijn kont, maar niet op de manier die ik zou willen.
"Ik ga mezelf niet herhalen... begrijp je dat?" vraagt meneer Pollock, maar hij knijpt in mijn keel, en ik kan hem niet antwoorden.
Hij steelt mijn adem, en het enige wat ik kan doen is hulpeloos knikken, terwijl ik naar zijn zucht luister.
"Wat heb ik net gezegd?" Hij knijpt iets harder, waardoor ik naar adem hap. "Hm?"
"J- Ja, meneer." Mijn stem komt verstikt uit terwijl ik mezelf tegen de bobbel in zijn broek wrijf, waardoor de ketting van de klem zich uitstrekt en mijn clitoris iets harder knijpt.
"Braaf meisje." [...]
Overdag is Victoria een succesvolle manager, bekend als de IJzeren Dame. 's Nachts is ze een onderdanige die beroemd is in de BDSM-wereld omdat ze niet graag onderdanig is.
Met het pensioen van haar baas was Victoria ervan overtuigd dat ze promotie zou krijgen. Maar wanneer zijn neef wordt aangesteld als de nieuwe CEO, wordt haar droom aan diggelen geslagen en wordt ze gedwongen om direct onder het bevel van deze arrogante, onweerstaanbaar verleidelijke man te werken...
Victoria had alleen niet verwacht dat haar nieuwe baas ook een andere identiteit had... Een Dom die bekend staat om het onderwijzen van de perfecte onderdanige, en die geen probleem heeft om zijn kinky kant te laten zien — in tegenstelling tot haar, die dit geheim altijd zorgvuldig heeft bewaard...
Tenminste, dat is wat ze al die tijd heeft gedaan... totdat Abraham Pollock in haar leven kwam en beide werelden op hun kop zette.
+18 LEZERS ALLEEN • BDSM
Getrouwd met een Lelijke Echtgenoot? Nee!
Maar na de bruiloft ontdekte ik dat deze man helemaal niet lelijk was; integendeel, hij was zowel knap als charmant, en hij was ook nog eens miljardair!
Verleiding van mijn Mafia Stiefbroer
Toen ik terugkeerde naar Los Angeles en mijn carrière als arts hervatte, werd ik gedwongen om de bruiloft van mijn adoptiefmoeder bij te wonen—en daar was hij. Mijn stiefbroer was mijn onenightstand partner!
Mijn hart sloeg bijna over.
De familie van mijn stiefvader is een machtige en rijke dynastie in LA, verstrikt in een web van complexe bedrijven en gehuld in mysterie, inclusief duistere, gewelddadige ondertonen.
Ik wil wegblijven van iedereen uit deze traditionele Italiaanse maffiafamilie.
Maar mijn stiefbroer laat me niet gaan!
Ondanks mijn pogingen om afstand te houden, is hij nu terug in LA, waar hij het familiebedrijf met meedogenloze efficiëntie leidt. Hij is een gevaarlijke mix van koude berekening en onweerstaanbare aantrekkingskracht, die me in een web van het lot trekt waar ik niet aan kan ontsnappen.
Instinctief wil ik wegblijven van gevaar, weg van hem, maar het lot duwt me keer op keer naar hem toe, en ik ben sterk verslaafd aan hem tegen mijn wil. Hoe zal onze toekomst eruitzien?
Lees het boek.
Hel's Verraad
ALLEEN VOOR 18+
Haar zien masturberen met de gedachte aan mij maakte me gek. Als een creep stond ik naast haar bed in mijn demonenvorm om onzichtbaar te zijn. Ik bewoog mijn lul heen en weer in mijn hand terwijl ik haar twee vingers in en uit haar prachtige, natte kut zag glijden.
"Ja! Sla mijn kut, meneer," kreunde ze, haar verbeelding sloeg op hol. Terwijl ze trilde en klaarkwam op haar vingers, steeg haar essentie op om mij te ontmoeten en verloor ik de controle over mezelf, ik kwam zo hard klaar.
"Baas?" riep mijn menselijke secretaresse uit.
"Verdomme!" hijgde ik, beseffend dat ik in menselijke vorm was.
Aria Morales werd geplaagd door extreem ongeluk. Het was zo intens dat ze overal waar ze ging verbanden meenam omdat ze altijd ergens haar been stootte of soms plat op de grond viel. In de steek gelaten door haar familie, worstelt ze om haar studie af te maken, maar niemand wil haar aannemen vanwege haar onhandigheid. Ongewenst, ongelukkig en gefrustreerd besluit ze nog één keer te proberen haar geluk te veranderen.
Toen ontmoette ze Alaric Denver.
Alaric Denver is je alledaagse miljardair en eigenaar van Legacy Empire, maar achter die façade schuilt een demon; een incubus en de Prins van de Hel. Hij was een seksdemon, maar hij gaf alleen genot, ontving het nauwelijks ooit. Hij is ook een defect, half demon, half mens, dus de energie van de hel was giftig voor hem. Hij moest op aarde leven en voedde zich met menselijke verlangens en ondeugden, maar het was nooit genoeg.
Dat was totdat hij Aria Morales ontmoette.
De Val Van Ace
Totdat ze zeven jaar later terug moet keren naar haar geboortestad na het afronden van haar studie. De plek waar nu de kille steen van een miljardair woont, voor wie haar dode hart ooit klopte.
Getekend door zijn verleden, was Achilles Valencian veranderd in de man die iedereen vreesde. De brandwonden van zijn leven hadden zijn hart gevuld met bodemloze duisternis. En het enige licht dat hem bij zinnen had gehouden, was zijn Rozenknop. Een meisje met sproeten en turquoise ogen dat hij zijn hele leven had aanbeden. Het kleine zusje van zijn beste vriend.
Na jaren van afstand, nu de tijd eindelijk is gekomen om zijn licht in zijn territorium te vangen, zal Achilles Valencian zijn spel spelen. Een spel om te claimen wat van hem is.
Zal Emerald in staat zijn de vlammen van liefde en verlangen te onderscheiden, en de charmes van de golf die haar ooit overspoelde om haar hart veilig te houden? Of zal ze de duivel haar in zijn val laten lokken? Want niemand kon ooit ontsnappen aan zijn spelletjes. Hij krijgt wat hij wil. En dit spel heet...
De val van Ace.
Vier of Dood
"Ja."
"Het spijt me om je dit te moeten vertellen, maar hij heeft het niet gehaald." De dokter kijkt me meelevend aan.
"D-dank je." zeg ik met een trillende ademhaling.
Mijn vader was dood, en de man die hem vermoordde stond op dit moment naast me. Natuurlijk kon ik dit aan niemand vertellen, want dan zou ik als medeplichtige worden beschouwd omdat ik wist wat er gebeurd was en niets deed. Ik was achttien en zou gevangenisstraf kunnen krijgen als de waarheid ooit uitkwam.
Niet zo lang geleden probeerde ik mijn laatste jaar op de middelbare school door te komen en deze stad voorgoed te verlaten, maar nu heb ik geen idee wat ik moet doen. Ik was bijna vrij, en nu zou ik geluk hebben als ik nog een dag kon doorkomen zonder dat mijn leven volledig instortte.
"Je bent nu en voor altijd bij ons." Zijn hete adem fluisterde in mijn oor en bezorgde me een rilling over mijn rug.
Ze hadden me nu stevig in hun greep en mijn leven hing van hen af. Hoe het zover is gekomen, is moeilijk te zeggen, maar hier was ik...een wees...met bloed aan mijn handen...letterlijk.
De hel op aarde is de enige manier waarop ik mijn leven kan beschrijven.
Elke dag werd een stukje van mijn ziel weggerukt, niet alleen door mijn vader, maar ook door vier jongens die zichzelf De Donkere Engelen noemden en hun volgelingen.
Drie jaar lang getreiterd worden is ongeveer alles wat ik aankan, en zonder iemand aan mijn zijde weet ik wat ik moet doen...ik moet eruit, de enige manier die ik ken. De dood betekent vrede, maar dingen zijn nooit zo eenvoudig, vooral niet wanneer de jongens die me naar de rand hebben gedreven, degenen zijn die uiteindelijk mijn leven redden.
Ze geven me iets waarvan ik nooit had gedacht dat het mogelijk zou zijn...wraak, koud geserveerd. Ze hebben een monster gecreëerd en ik ben klaar om de wereld in brand te steken.
Volwassen inhoud! Vermeldingen van drugs, geweld, zelfmoord. Aanbevolen voor 18+. Reverse Harem, van pestkop naar minnaar.
Spijt van het Afwijzen van Mij
Ik zet een stap naar voren, pak een lok van mijn haar en draai die om mijn vinger.
Alle ogen zijn op mij gericht en mijn roedel trekt zich terug.
Mijn ogen ontmoeten elk paar ogen totdat ze landen op de persoon die me de meeste pijn heeft gedaan.
"Ik leef."
Lily heeft er altijd van gedroomd om haar partner te ontmoeten sinds ze verandert.
Maar haar hoop wordt verpletterd nadat hij haar voor de hele school afwijst. Om het nog erger te maken, is hij de toekomstige alfa van haar roedel.
Zonder om te kijken, besluit Lily zichzelf opnieuw uit te vinden.
Maar, wat heeft het voor zin als ze niet teruggaat en hem laat zien wat hij heeft gemist?
**Waarschuwing: Dit boek bevat expliciet taalgebruik, beledigingen, seksisme, geweld en bloed. Lees verder op eigen risico.
Gelieve mijn inhoud niet te reproduceren of kopiëren, sorry maar doe het niet.