

Córka Alfy
K. K. Winter · Zakończone · 34.3k słów
Wstęp
•••
"Wyjaśnię ci wszystko, pod jednym warunkiem," to był on. Mężczyzna, który mógł mi dać wszystkie odpowiedzi, których się bałam, a jednocześnie dziwnie ekscytowało mnie, by je usłyszeć.
"Jaki to warunek?" zapytałam, już zaintrygowana. W końcu, może zażądać wielu rzeczy, ale skoro jeszcze nie przejęłam odpowiedzialności za stado, nadal jestem tylko córką Alfy. Jestem spłukana; nie mam pracy, nie posiadam niczego, oprócz motocykla, który dostałam na urodziny. Technicznie rzecz biorąc, będę spłukana, dopóki nie przejmę stada, o ile w ogóle zdecyduję się to zrobić.
"Odrzuć mnie," stwierdził.
•••
Rozdział 1
Rozdział pierwszy - dzieciństwo
"Na polu róż, ona jest dzikim kwiatem, tak niewinnym, a jednak tak rzadkim."
Biegła po schodach najszybciej, jak tylko mogły ją ponieść jej małe nóżki. On był tuż za nią, oczywiście nie wkładając zbyt wiele wysiłku, aby złapać małą dziewczynkę. W końcu to była tylko zabawa. Dziewczynka chichotała i krzyczała, gdy zauważyła, że się zbliża. Oczywiście wiedziała, że nigdy od niego nie ucieknie, przynajmniej na razie. Musi jeszcze trenować i stać się tak niesamowita jak jej mama. Nie tylko w jej oczach, ale także w oczach całej watahy.
"Mamusiu!" krzyknęła, ledwo łapiąc oddech.
"Jestem w kuchni, kochanie," niezwykle kochający głos rozległ się z drugiego końca pokoju.
Dziewczynka natychmiast pobiegła w stronę kuchni. Jej mama była jej tak zwanym 'bezpiecznym miejscem', nikt nie mógł się do niej zbliżyć, gdy jej mama była w pobliżu. Załóżmy, że ktoś zdecydowałby się zaryzykować swoje życie, aby zbliżyć się do szczeniaka - jej ojciec pojawiłby się znikąd. Z tymi krwiożerczymi oczami, które czasem przerażały nawet jego córkę - oboje jej rodzice byli nadopiekuńczy, nawet bardziej, nie pozwalali jej wyjść z domu bez ochrony.
Wbiegła do kuchni i rozejrzała się po pokoju. Jej mama siedziała przy stole, uśmiechając się do niej. Dziewczynka natychmiast pobiegła do kobiety i przytuliła ją.
"Spokojnie, nie chcesz przecież ścisnąć swojego braciszka, prawda?" zaśmiała się jej mama.
"Przepraszam, mamusiu, ale on znowu mnie goni," dziewczynka nadąsała się, krzyżując ramiona na piersi.
"Blaze, ty głupku, przestań! Chcesz, żeby Azrael znowu wyważył drzwi wejściowe? Wiesz, że potrafi wyczuć, jeśli Kato jest w niebezpieczeństwie lub nawet zaniepokojona," kobieta mówiła, rzucając śmiercionośne spojrzenia mężczyźnie, który właśnie wszedł do kuchni.
"Ooooh, mamusia powiedziała brzydkie słowo," dziewczynka dodała zaczepnie.
"Bawiliśmy się, dobrze? Poza tym, jestem taki znudzony; nie wiem, co robić. Wtedy mały diabełek, którego nazywasz swoją córką, poprosił mnie o zabawę. I oto jesteśmy, po raz kolejny, powtarzam, po raz kolejny, obok ciebie i to ja jestem ten zły," naśladował nadąsanie Kato i powtórzył jej gesty.
Oboje wyglądali dokładnie jak maluchy podczas napadu złości, a Raven tylko przewróciła oczami i uśmiechnęła się złośliwie.
"Nie podoba mi się ten uśmieszek na twojej twarzy, zniknij z nim!", Blaze krzyknął. Miał powody do obaw teraz, jego najlepsza przyjaciółka nigdy nie uśmiechała się bez powodu.
"3...2...1...." wyszeptała cicho.
Drzwi trzasnęły z hukiem, a zwierzęcy ryk rozbrzmiał po całym domu.
"Mówiłam ci," dodała Raven i zachichotała, wstając, jedną ręką trzymając się za duży brzuch. Mogła urodzić ich drugie dziecko w każdej chwili.
"Gdzie do cholery jest mój szczeniak? Przysięgam na Boga, jeśli coś jej się stanie..." i oto był. Niezwykle nadopiekuńczy, wściekły i wkurzony Alfa. Azrael.
"Tatuś!" Kato zaklaskała w dłonie i podskakiwała, śmiejąc się między swoimi dziecięcymi ruchami.
"Chodź tutaj, mój mały dziki kwiatku," Azrael ukląkł w drzwiach i otworzył ramiona dla niej.
Kochał swoją córkę; nie, uwielbiał ją, i nikt nie odważyłby się powiedzieć inaczej.
Kato krzyknęła z radości i pobiegła w ramiona ojca. Zawsze powtarzała, że uściski taty są najlepsze. Tak, jest księżniczką tatusia i jest z tego dumna.
"Witaj w domu, kochanie, gdzie jest Nate?", Raven powoli podeszła do swojego partnera i córki.
"Jest w drodze tutaj, tak myślę," Azrael postawił córkę z powrotem na podłogę i pośpieszył do swojej partnerki, podnosząc ją na ręce.
Spojrzał na swoją córkę i uśmiechnął się.
"Księżniczko, daj mi chwilę, żeby zabrać mamusię do sypialni; nie może teraz chodzić sama. Musimy chronić mamusię i twojego braciszka," mówił do dziewczynki, której oczy już błyszczały z zachwytu.
Była zachwycona miłością, jaką jej rodzice mieli do siebie. Oczywiście, nikt jej nie powiedział, jak trudna była ich droga, zanim w końcu się zaakceptowali, ale to nie miało znaczenia, ponieważ teraz byli szczęśliwą rodziną.
"Ok, tatusiu, ale czy Blaze może się ze mną jeszcze trochę pobawić?" zrobiła do niego maślane oczy, a on bez wahania się zgodził. Azrael wiedział, że Blaze nie skrzywdzi jego córeczki, bo teraz był częścią rodziny.
"Kochanie, jestem w domu, chodź do tatusia!" głęboki głos zabrzmiał od frontu domu.
Blaze zachichotał jak małe dziecko (co przysięgam, że był w sercu) i pobiegł.
"Wujku Nate!" Kato krzyknął i szybko pobiegł za Blaze.
Azrael zaśmiał się i spojrzał na swoją partnerkę. Wyglądała piękniej niż kiedykolwiek, z każdą ciążą stawała się piękniejsza, przynajmniej tak ją widział.
"Chyba będziemy mieli trochę czasu dla siebie," poruszył brwiami złośliwie.
"Och, ty stary zboczeńcu! Zamknij się i zabierz mnie do łóżka, potrzebuję snu. Twój syn mnie wykańcza," jęknęła Raven.
Jej huśtawki nastrojów były okropne. Pierwsza ciąża była naturalna; nie urosła tak bardzo jak teraz. Kato był spokojnym dzieckiem. Ta była zupełnie inna - ciągłe wymioty, ból pleców, zmęczenie, opuchnięte nogi, itd. Krótko mówiąc - nie było łatwo.
Azrael delikatnie pocałował ją w czoło.
"Twoje życzenie jest dla mnie rozkazem, moja Królowo," wyszeptał.
"Fuuuj tatusiu, znowu się całują!" Kato krzyknęła na głos.
Raven i Azrael wybuchli śmiechem.
"Kochanie, idź do swojego pokoju, tata zaraz tam będzie," rozkazała Raven, a jej córeczka nie myślała o sprzeciwie, zamiast tego radośnie pobiegła na górę.
Azrael zaniósł Raven do salonu, gdzie Nate i Blaze już wygodnie siedzieli na kanapie.
"Ooo Ren, jesteś gruba. Grubsza niż wczoraj," drażnił się Nate.
"Och, zamknij się. I przestań się całować przy moim dziecku," warknęła ostrzegawczo, a oboje partnerzy się roześmiali.
"Mówię poważnie, wyrwę ci gardło nawet w ludzkiej formie! Spróbuj mnie!" irytacja rosła z każdą sekundą.
Wszyscy wiedzieli, że Raven była ochronna wobec swojej córki, ale czasami przesadzała. Tym razem może nie...
"Dobra, kobieto, wyluzuj," Nate przewrócił oczami i odwrócił się od niej.
"Nie martwcie się, chłopaki; zabiorę tego zrzędliwego wilka do łóżka. Wy dwaj cieszcie się swoim czasem razem," Azrael uśmiechnął się i zaniósł swoją partnerkę na górę do ich sypialni.
Położył ją na łóżku i uśmiechnął się jasno. Miłość i adoracja w jego oczach były łatwo dostrzegalne, ale było tam coś jeszcze. Pożądanie.
"Nawet o tym nie myśl, jestem już bardzo, bardzo w ciąży," jęknęła Raven.
"Nawet bym nie próbował, chyba że byś mnie o to błagała," mrugnął do niej i poszedł do szafy, aby przebrać się w bardziej codzienne ubrania.
"Muszę wyjechać na kilka tygodni, myślałem o zabraniu Kato ze sobą," nagle powiedział Azrael.
"Gdzie wyjeżdżasz?" zapytała ciekawie Raven.
"Najpierw odwiedzimy kilka watah, potem... Cóż... Wampiry. Lord Darkblood zaprosił mnie, żeby omówić pewne sprawy biznesowe. Chciałem odmówić, bo termin twojego porodu jest już blisko, ale nie mogłem nic zrobić. Nawet Rada mnie tam potrzebuje. Kociaku, wiesz, że od lat staramy się o porozumienie między wampirami a wilkołakami. Nie mogę ryzykować, żeby to się nie udało; nikt z nas nie może," mówił, jakby to nie było nic wielkiego.
"Nie może pojechać ktoś inny?" Raven nadąsała się.
"Nie, moja miłości. Tylko ja mam dobre stosunki z nimi, więc będę posłańcem między wszystkimi, przypuszczam. Ale obiecuję wrócić do domu, jeśli zaczniesz rodzić, już wszystkich o tym uprzedziłem. I proszę, pomyśl o Kato, ona musi zobaczyć więcej świata, tak samo jak musi się uczyć jako przyszła Alfa," Azrael wyszedł z szafy i stanął obok łóżka. Pochylił się nad swoją partnerką i pocałował ją w czoło.
"Teraz śpij, moja miłości, a ja pójdę i dam się pobić naszemu dziecku. Kocham cię," wyszeptał, zanim opuścił ich sypialnię.
Mówiąc o niespodziewanych wiadomościach.
Wkrótce zasnęła, mimo że w jej głowie kotłowały się pytania, była zbyt zmęczona, by dłużej utrzymać oczy otwarte.
Ostatnie Rozdziały
#29 •Epilog• /część druga/
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#28 •Epilog• /część pierwsza/
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#27 Rozdział dwudziesty siódmy
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#26 Rozdział dwudziesty szósty
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#25 Rozdział dwudziesty piąty
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#24 Rozdział dwudziesty czwarty
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#23 Rozdział dwudziesty trzeci
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#22 Rozdział dwudziesty drugi
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#21 Rozdział dwudziesty jeden
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#20 Rozdział dwudziesty
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025
Może Ci się spodobać 😍
Blizny
Amelie zawsze pragnęła prowadzić proste życie, z dala od blasku reflektorów związanych z jej alfą rodowodem. Czuła, że to osiągnęła, gdy znalazła swojego pierwszego partnera. Po latach razem, jej partner okazał się nie być tym, za kogo się podawał. Amelie jest zmuszona przeprowadzić Rytuał Odrzucenia, aby poczuć się wolna. Jej wolność ma swoją cenę, jedną z nich jest brzydka czarna blizna.
"Nic! Nic nie ma! Przywróćcie ją!" krzyczę z całych sił. Wiedziałam, zanim cokolwiek powiedział. Czułam, jak w moim sercu mówiła do widzenia i odchodziła. W tym momencie niewyobrażalny ból promieniował do mojego rdzenia.
Alpha Gideon Alios traci swoją partnerkę w dniu, który powinien być najszczęśliwszym w jego życiu, narodzinach jego bliźniaczek. Gideon nie ma czasu na żałobę, pozostawiony bez partnerki, samotny, i jako nowo upieczony ojciec dwóch niemowląt. Gideon nigdy nie pokazuje swojego smutku, ponieważ byłoby to oznaką słabości, a on jest Alfą Straży Durit, armii i ramienia śledczego Rady; nie ma czasu na słabość.
Amelie Ashwood i Gideon Alios to dwoje złamanych wilkołaków, których los połączył. Czy to ich druga szansa na miłość, czy może pierwsza? Gdy ci dwaj przeznaczeni partnerzy zbliżają się do siebie, wokół nich ożywają złowrogie intrygi. Jak zjednoczą się, aby chronić to, co uważają za najcenniejsze?
Król Podziemia
Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"
Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."
Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.
Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Zrujnowana: Zawsze będziesz moja.
"Kurwa", nie mogłam powstrzymać krzyku.
"Musisz nauczyć się być posłuszna" - powiedział, ciągle się we mnie wbijając. Gdy poczułam jego ręce na moim łechtaczce, moje ciało zadrżało.
"Asher, proszę, to za dużo".
"Nie. Gdybym naprawdę chciał cię ukarać, dałbym ci całego siebie" - powiedział do mojego ucha, a całe moje ciało zamarło. Nagle się poruszył i znów stałam. Ten człowiek był szalony.
Poczułam go za sobą. "Dziesięć batów za nieposłuszeństwo" - powiedział.
"Asher, proszę".
"Nie". Jego głos był zimny i pozbawiony emocji.
Asher był tym, czego chciałam, czego naprawdę pragnęłam, aż było za późno. Sierota nigdy nie powinna zakochiwać się w kimś poza swoim zasięgiem. Myślałam, że kochanie go było właściwą rzeczą, dopóki nie ujawnił swojej prawdziwej tożsamości i mnie zrujnował. Byłam zrujnowana dla wszystkich innych. Nadal czułam jego dotyk, jakby był wyryty w mojej skórze. Starałam się go unikać, ale los nie pozwalał na to.
Sterlingowie byli najpotężniejsi w Havenwood, a Dorian Sterling był poza zasięgiem.
Jako sierota trudno jest przyjąć, że ktoś się tobą interesuje, ale gdy okazuje się, że są to ludzie bogaci i wpływowi, wybrałam inną drogę i uciekłam, ale ucieczka doprowadziła mnie z powrotem do miejsca, które unikałam, i osoby, którą unikałam.
Asher i Dorian Sterling, jedno i to samo. Gdy pojawiła się jego pierwsza miłość, wraz ze wszystkimi, którzy chcieli mnie zniszczyć, modliłam się, żeby mógł mnie ochronić.
Nie odzyskasz mnie z powrotem
W dniu, w którym poślubił swoją pierwszą miłość, Aurelia miała wypadek samochodowy, a bliźnięta w jej łonie przestały mieć bicie serca.
Od tego momentu zmieniła wszystkie swoje dane kontaktowe i całkowicie zniknęła z jego życia.
Później Nathaniel porzucił swoją nową żonę i szukał na całym świecie kobiety o imieniu Aurelia.
W dniu, w którym się spotkali, zablokował ją w jej samochodzie i błagał: "Aurelia, proszę, daj mi jeszcze jedną szansę!"
(Gorąco polecam wciągającą książkę, której nie mogłam odłożyć przez trzy dni i noce. Jest niesamowicie angażująca i warto ją przeczytać. Tytuł książki to "Łatwy rozwód, trudne ponowne małżeństwo". Można ją znaleźć, wpisując tytuł w wyszukiwarkę.)
Sekretna Ciąża Byłej Żony Miliardera
W dniu, w którym otrzymałam wyniki testu ciążowego, Sean poprosił o rozwód.
"Rozwiedźmy się. Christina wróciła."
"Wiem, że jesteś wściekła," mruknął. "Pozwól, że to naprawię."
Jego ręce znalazły mój pas, ciepłe i nieustępliwe, przesuwając się w dół krzywizny mojego kręgosłupa, aby objąć moje pośladki.
Odepchnęłam go od siebie, półserio, moja determinacja topniała, gdy pchnął mnie z powrotem na łóżko.
"Jesteś dupkiem," wyszeptałam, nawet gdy poczułam, jak zbliża się, jego czubek dotykający mojego wejścia.
Wtedy zadzwonił telefon – ostry, natarczywy – wyrywając nas z tej mgły.
To była Christina.
Więc zniknęłam, niosąc ze sobą tajemnicę, której miałam nadzieję, że mój mąż nigdy nie odkryje.
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Na zawsze jego: Własność Alfy
Zvonimir powiedział: „Rishima, nie możesz urodzić moich potomków, więc nie jesteś godna być moją żoną.”
Zvonimir powiedział: „Rishima, wciąż pragnę twojego ciała; bądź moją kochanką.”
Zvonimir powiedział: „Rishima, nie chcę cię opuszczać. Czy możemy się ponownie pobrać?”
Zvonimir powiedział: „Rishima, kocham cię, nie mogę bez ciebie żyć.”
Rishima odpowiedziała zimno: „Spadaj!”
Kiedy Zvonimir ogłosił swoje pragnienie poślubienia Rishimy, ludzie w całym Imperium Wilków sprzeciwili się. Uważali, że samica Omega, taka jak Rishima, nie jest godna być żoną potężnego Alfy, takiego jak Zvonimir. Jednak Zvonimir był zdecydowany poślubić Rishimę, sprawiając, że uwierzyła, iż jest najszczęśliwszą kobietą na świecie. Jednak po tym, jak jej macica została uszkodzona podczas ratowania Zvonimira, jej iluzje o ich małżeństwie podzielonym klasowo rozpadły się.
Zvonimir bezlitośnie odrzucił Rishimę, aby poślubić kobietę o silniejszych zdolnościach rozrodczych, nieświadom, że już nosiła jego dzieci...
Mój Człowiek
Jednak ku rozpaczy Tessy, wszystko wydaje się iść zupełnie nie tak, jak powinno, gdy intensywna kłótnia z koleżankami zmusza ją do stawienia czoła dominującym mężczyznom (jej wygląd jest zniszczony, a pewność siebie całkowicie załamana).
Zmartwiona, spanikowana i bosa, Tessa jest zszokowana, gdy przyciąga uwagę fascynującego mężczyzny o tajemniczych zielonych oczach. Duży mężczyzna wydaje się zaintrygowany jej siniakami i skaleczeniami, a ku wielkiemu zdziwieniu Tessy, wybiera ją jako jedną z trzech najlepszych kandydatów do przejścia do następnego etapu - ale dlaczego?
Tessa wyrusza w tę niebezpieczną podróż z tajemniczym stworzeniem, którego humor jest mroczny, a serce jeszcze ciemniejsze, zastanawiając się, czy wytrzyma wszystkie etapy procesu randkowego - zastanawiając się, czy on ją złamie, zanim dotrze do mety.
Jej jedyną iskierką nadziei jest zdobycie stałego miejsca u mężczyzny, co oznaczałoby, że mogłaby wrócić do tej samej watahy co jej najlepsza przyjaciółka Erin, aby być blisko niej przez resztę ich dni…
W świecie zdominowanym przez wilkołaki i ich bezlitosne prawa, Tessa stara się pozostać po dobrej stronie swojego nieprzewidywalnego mężczyzny, mając nadzieję na odrobinę normalności i sprawiedliwe traktowanie.
Wejdź w tę porywającą opowieść o poddaniu się, przetrwaniu i nieznanym, gdzie los Tessy wisi na włosku, a każda decyzja może prowadzić do jej zniszczenia. Odkryj zawiłości świata rządzonego przez wilkołaki w tej ekscytującej narracji, która obiecuje zwroty akcji na każdym kroku… miłej lektury!
Pieśń serca
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Nici Przeznaczenia
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.
Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.
Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.
Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.
„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.
„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.
Tron Wilków
Jego odrzucenie uderzyło mnie natychmiast.
Nie mogłam oddychać, nie mogłam złapać tchu, gdy moja klatka piersiowa unosiła się i opadała, a żołądek skręcał się, nie mogłam się pozbierać, patrząc, jak jego samochód pędzi w dół podjazdu, oddalając się ode mnie.
Nie mogłam nawet pocieszyć mojej wilczycy, natychmiast wycofała się na tyły mojego umysłu, uniemożliwiając mi rozmowę z nią.
Czułam, jak moje usta drżą, a twarz marszczy się, gdy próbowałam się pozbierać, ale bezskutecznie.
Minęły tygodnie od ostatniego spotkania z Toreyem, a moje serce zdawało się łamać coraz bardziej z każdym dniem.
Ale ostatnio odkryłam, że jestem w ciąży.
Ciąże wilkołaków były znacznie krótsze niż u ludzi. Z Toreyem będącym Alfą, czas skracał się do czterech miesięcy, podczas gdy u Bety trwałoby to pięć, Trzeci w Dowództwie sześć, a u zwykłego wilka między siedem a osiem miesięcy.
Zgodnie z sugestią, udałam się do łóżka, z głową pełną pytań i rozmyślań. Jutro miało być intensywne, czekało mnie wiele decyzji do podjęcia.
Dla osób powyżej 18 roku życia.---Dwoje nastolatków, impreza i nieomylny towarzysz.
Poślubiona brzydkiemu mężowi? Nie!
Jednak po ślubie odkryłam, że ten mężczyzna wcale nie był brzydki; wręcz przeciwnie, był przystojny i czarujący, a do tego był miliarderem!