
Lekcja Magii
Kit Bryan · Zakończone · 194.2k słów
Wstęp
Rozdział 1
Istnieje wiele doświadczeń, które większość kobiet uznałaby za dość uniwersalne. Jednym z tych doświadczeń jest konieczność chodzenia gdzieś po zmroku. To często stresujące przeżycie.
Nerwowo ściskasz klucze, rozglądając się wokół, starając się trzymać dobrze oświetlonych miejsc i unikać ludzi na ulicy. Problem w tym, że na tej ulicy nie ma innych ludzi. Dlaczego to problem?
To problem, ponieważ jeśli jestem jedyną osobą na tej ulicy, dlaczego słyszę drugi zestaw kroków za sobą? Jestem w stanie najwyższej gotowości, ostrożnie się rozglądam, ale nikogo nie widzę. Przyspieszam kroku, niechętnie biegnąc, bojąc się, że ktoś może mnie gonić. Czy to dziwne, że zakładam, że te kroki to ktoś, kto mnie śledzi? Może. Ale nie mogę pozbyć się tego uczucia.
Kilka razy dzisiaj, gdy pracowałam w lokalnym przedszkolu, czułam na sobie czyjeś spojrzenie, ale za każdym razem, gdy dziecko zaczynało płakać lub się kłócić, zapominałam o tym. Ale teraz, gdy idę do domu po ciemku, wszystkie te chwile wracają do mnie. Dlaczego, o dlaczego pan Rollinson musiał się tak spóźnić z odebraniem swojej córki? Zwykle wracam do domu, zanim zrobi się ciemno. Mieszkam tylko kilka minut od miejsca pracy. Ale dzisiaj zadzwonił i powiedział, że się spóźni.
Jako najnowszy i najmniej doświadczony członek personelu, to ja musiałam zostać, czekając na niego, aby dziecko mogło wrócić do domu, a ja mogłam zamknąć przedszkole. W rezultacie muszę teraz wracać do domu po ciemku. Powinnam była zamówić Ubera czy coś, ale nie chciałam marnować pieniędzy, pomyślałam, że to przecież taki krótki spacer. Zanim Uber by przyjechał, pewnie już byłabym w domu! Teraz żałuję tej decyzji. Szybko oceniam swoją sytuację. Jestem około dziesięciu minut od domu.
Może mniej, jeśli pobiegnę, ale nigdy nie byłam zbyt wysportowana i mam astmę, więc bieganie prawdopodobnie skończyłoby się źle. Nie mam zbyt wielu sposobów na obronę, tylko klucze, które już ściskam, torebkę i pusty lunchbox. Moje buty to czarne płaskie kozaki, które przynajmniej dobrze nadają się do chodzenia.
Potrzebujesz dobrych butów, aby gonić za maluchami przez cały dzień. Moje dżinsy i różowa koszulka z kolorowym logo przedszkola nie nadają się do kamuflażu ani ukrywania, ale to może być moja jedyna opcja. Moje długie brązowe włosy są związane w luźny kucyk z lekką falą na końcu. Były zakręcone, gdy wychodziłam z domu rano, ale nie przetrwały całego dnia.
To takie bezsensowne myśli w tej chwili. Przynajmniej moje włosy są z dala od twarzy, chociaż nagle wyobrażam sobie wszystkie sposoby, w jakie kucyk może być problemem. Czy łatwiej jest napastnikowi szarpać moje włosy, gdy są związane czy rozpuszczone? To naprawdę wydaje się być czymś, czego powinniśmy się uczyć w szkole.
Może mogę zadzwonić po pomoc, ale do kogo? Na policję? Zajęłoby im wieki, żeby tu dotrzeć, szybciej byłoby pobiec do domu. Poza tym, co mam powiedzieć? MYŚLĘ, że MOŻE ktoś inny jest na tej samej ulicy co ja i PRZYPUSZCZAM, że mnie śledzi?
Tak, wątpię, żeby przyjechali w pośpiechu. Mogłabym spróbować zadzwonić do mojego brata Damiana. Przyjechałby, gdybym poprosiła, ale jest strażakiem i ma dzisiaj nocną zmianę. To znaczy, że albo zajmuje się jakimś nagłym wypadkiem, albo jest w remizie. Zajęłoby mu tyle samo czasu, co policji, żeby tu dotrzeć.
Dobrze, nowy plan. Jest ciemno, ale nie jest AŻ TAK późno. Może gdzieś w pobliżu jest otwarty sklep lub biznes, do którego mogę się schować. Gdzieś, gdzie są ludzie, gdzie mogę poczekać, aż ktokolwiek to jest, pójdzie swoją drogą. Albo aż będę mogła zamówić Ubera, który zabierze mnie resztę drogi do domu. Rozglądam się, ale wszystkie budynki wokół mnie wydają się ciemne.
Cholera, cholera, cholera! Bezmyślnie skręcam w prawo w boczną uliczkę. Już nie idę w kierunku domu, ale jestem prawie pewna, że w tę stronę jest jakaś stacja benzynowa czy coś. W tej chwili nie obchodzi mnie, co to za miejsce, byleby było dobrze oświetlone i pełne ludzi.
Idę tylko chwilę dłużej, zanim zdaję sobie sprawę, że skręt był błędem. Wyraźnie pomyliłam kierunki. Ulice stają się coraz ciemniejsze i nie ma śladu po stacji benzynowej. Kroki za mną stają się coraz głośniejsze.
Serce bije mi jak szalone, a ja pocę się zbyt mocno jak na tak chłodną noc. Przyspieszam kroku i czuję, jak mój kucyk macha wokół moich ramion. Moja klatka piersiowa jest napięta, może z powodu astmy, może z powodu lęku, a może z kombinacji obu.
Prawdopodobnie powinnam wziąć inhalator, ale nie chcę teraz przystawać i grzebać w torbie. Kroki za mną są tak głośne, że ryzykuję szybkie spojrzenie za siebie i w końcu go widzę. Wysoki, chudy mężczyzna. Wygląda na zaniedbanego, z rozczochranymi włosami i niezdrową bladością. Łapiemy kontakt wzrokowy, a jego oczy muszą łapać światło skądś, bo błyszczą dziwnym żółtym kolorem.
Mężczyzna uśmiecha się do mnie i przyspiesza kroku, zbliżając się do mnie. To koniec, nie ma sensu udawać, że go nie widziałam. Zaczynam biec, ściskając torbę i lunchbox przy piersi. Panikuję, nie mogę oddychać i myślę, że mogę być zgubiona. Wszędzie jest ciemno i nie mam pojęcia, dokąd iść. Rozważam zapukanie do przypadkowych drzwi i krzyczenie o pomoc, gdy to słyszę.
Po prawej stronie słyszę muzykę. Nie wiem dokładnie, skąd pochodzi, ale natychmiast skręcam w prawo i kieruję się w jej stronę. Moje płuca płoną i czuję się trochę oszołomiona. Myślę, że nie dostaję wystarczająco dużo tlenu, ale nadal idę naprzód. Muzyka staje się głośniejsza. Widzę budynek, z którego pochodzi, w oknach są światła. Pędzę w jego stronę i szarpię za drzwi, ale nie otwierają się.
Cholera, drzwi są zamknięte! Oczywiście, że są zamknięte, to tylna część budynku. Wbiegłam w zaułek, nie sprawdzając, po której stronie budynku jestem. A teraz, geniusz, którym jestem, utknęłam w ślepym zaułku bez wyjścia. Może zgubiłam tego faceta? Odwracam się i krzyczę, gdy zdaję sobie sprawę, że stoi tylko kilka kroków ode mnie i zbliża się powoli.
Żółty błysk wraca do jego oczu. Nie wiem, co jeszcze zrobić, więc rzucam w niego lunchboxem. To zupełnie bezsensowne. Odrzuca go i warczy na mnie. Co? Warczy? Kto, do diabła, warczy na ludzi? Ściskam klucze, trzymając je przed sobą jak broń.
Bezużyteczna, bezsensowna broń, która nic mi nie da, bo nie mogę teraz nawet dobrze oddychać, a co dopiero walczyć z facetem, który jest prawdopodobnie o głowę wyższy ode mnie. Robi kolejny krok w moją stronę, wchodząc w światło padające z okna budynku i teraz jestem pewna, że nie dostaję wystarczająco dużo tlenu, bo coś tu jest nie tak.
To, co myślałam, że jest zapadniętymi policzkami i chorobliwą bladością, to w rzeczywistości całkowicie zdeformowana twarz pokryta szarawym futrem. W rzeczywistości całe ciało mężczyzny ma wszędzie kawałki futra, jak chory pies, który stracił połowę sierści. Zakładam, że ten facet ma pchły czy coś. Uśmiecha się do mnie ponownie, widząc mój horror, a teraz widzę jego zęby, a raczej kły. Co to, do diabła, jest? Krzyczę na całe gardło i ręką, która nie trzyma kluczy, walę w drzwi za mną.
"KTOŚ MNIE WPUŚCI. PROSZĘ, POMÓŻCIE MI. PROSZĘ! POTRZEBUJĘ POMOCY, ZROBIĘ WSZYSTKO, PROSZĘ!" Krzyczę bezmyślnie. Stwór sięga po mnie. Macham w jego stronę kluczami, ale łapie mnie za nadgarstek i szarpie do przodu. Czuję, jak coś wbija się w mój nadgarstek i widzę jego pazurzaste palce, które ranią mnie do krwi. Nie mogę oddychać, to za dużo. Moja wizja się zamazuje. Zaraz umrę w zaułku, a moja ostatnia myśl to, że chciałabym, żeby pan Rollinson nie był tak spóźniony.
Ostatnie Rozdziały
#172 Lekcja 172- OSTATNI ROZDZIAŁ- Czasami wszystko, co musisz zrobić, to zapytać.
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#171 Lekcja 171- Czasami trzeba po prostu zaryzykować i mieć nadzieję na najlepsze.
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#170 Lekcja 170- Dobrzy przyjaciele będą przy tobie, nawet jeśli się zepsujesz.
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#169 Lekcja 169 - Decyzje rzadko są czarno-białe.
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#168 Lekcja 168: Nie usprawiedliwiaj się, kiedy kogoś skrzywdzisz, po prostu przeproś.
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#167 Lekcja 167-Nie ma nic złego w pytaniu dlaczego, kiedy ktoś mówi ci, co robić.
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#166 Lekcja 166: Kiedy kogoś kochasz, wybaczasz mu, nawet jeśli nie możesz zapomnieć.
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#165 Lekcja 165- Pamiętaj, jaki jest twój cel i nigdy się nie poddawaj.
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#164 Lekcja 164- Najpierw bezpieczeństwo, potem możesz się martwić o to, co będzie dalej.
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#163 Lekcja 163- Zawsze powinieneś być ostrożny w ciemności.
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025
Może Ci się spodobać 😍
Uderzyłam mojego narzeczonego—poślubiłam jego miliardowego wroga
Technicznie rzecz biorąc, Rhys Granger był teraz moim narzeczonym – miliarder, zabójczo przystojny, chodzący mokry sen Wall Street. Moi rodzice wepchnęli mnie w to zaręczyny po tym, jak Catherine zniknęła, i szczerze mówiąc? Nie miałam nic przeciwko. Podkochiwałam się w Rhysie od lat. To była moja szansa, prawda? Moja kolej, by być wybraną?
Błędnie.
Pewnej nocy uderzył mnie. Przez kubek. Głupi, wyszczerbiony, brzydki kubek, który moja siostra dała mu lata temu. Wtedy mnie olśniło – on mnie nie kochał. Nawet mnie nie widział. Byłam tylko ciepłym ciałem zastępującym kobietę, którą naprawdę chciał. I najwyraźniej nie byłam warta nawet tyle, co podrasowana filiżanka do kawy.
Więc uderzyłam go z powrotem, rzuciłam go i przygotowałam się na katastrofę – moich rodziców tracących rozum, Rhysa rzucającego miliarderską furię, jego przerażającą rodzinę knującą moją przedwczesną śmierć.
Oczywiście, potrzebowałam alkoholu. Dużo alkoholu.
I wtedy pojawił się on.
Wysoki, niebezpieczny, niesprawiedliwie przystojny. Taki mężczyzna, który sprawia, że chcesz grzeszyć tylko przez jego istnienie. Spotkałam go tylko raz wcześniej, a tej nocy akurat był w tym samym barze co ja, pijana i pełna litości dla siebie. Więc zrobiłam jedyną logiczną rzecz: zaciągnęłam go do pokoju hotelowego i zerwałam z niego ubrania.
To było lekkomyślne. To było głupie. To było zupełnie nierozsądne.
Ale było też: Najlepszy. Seks. W. Moim. Życiu.
I, jak się okazało, najlepsza decyzja, jaką kiedykolwiek podjęłam.
Bo mój jednonocny romans nie był po prostu jakimś przypadkowym facetem. Był bogatszy od Rhysa, potężniejszy od całej mojej rodziny i zdecydowanie bardziej niebezpieczny, niż powinnam się bawić.
I teraz, nie zamierza mnie puścić.
Zakochana w bracie mojego chłopaka z marynarki
"Co jest ze mną nie tak?
Dlaczego jego obecność sprawia, że czuję się jakby moja skóra była zbyt ciasna, jakbym nosiła sweter o dwa rozmiary za mały?
To tylko nowość, mówię sobie stanowczo.
To tylko nieznajomość kogoś nowego w przestrzeni, która zawsze była bezpieczna.
Przyzwyczaję się.
Muszę.
To brat mojego chłopaka.
To rodzina Tylera.
Nie pozwolę, żeby jedno zimne spojrzenie to zniszczyło.
**
Jako baletnica, moje życie wygląda idealnie—stypendium, główna rola, słodki chłopak Tyler. Aż do momentu, gdy Tyler pokazuje swoje prawdziwe oblicze, a jego starszy brat, Asher, wraca do domu.
Asher to weteran Marynarki z bliznami po bitwach i zerową cierpliwością. Nazywa mnie "księżniczką" jakby to była obelga. Nie mogę go znieść.
Kiedy kontuzja kostki zmusza mnie do rekonwalescencji w domku nad jeziorem rodziny Tylera, utknęłam z obydwoma braćmi. Co zaczyna się jako wzajemna nienawiść, powoli przeradza się w coś zakazanego.
Zakochuję się w bracie mojego chłopaka.
**
Nienawidzę dziewczyn takich jak ona.
Rozpieszczonych.
Delikatnych.
A jednak—
Jednak.
Obraz jej stojącej w drzwiach, ściskającej sweter mocniej wokół wąskich ramion, próbującej uśmiechać się przez niezręczność, nie opuszcza mnie.
Ani wspomnienie Tylera. Zostawiającego ją tutaj bez chwili zastanowienia.
Nie powinno mnie to obchodzić.
Nie obchodzi mnie to.
To nie mój problem, że Tyler jest idiotą.
To nie moja sprawa, jeśli jakaś rozpieszczona mała księżniczka musi wracać do domu po ciemku.
Nie jestem tu, żeby kogokolwiek ratować.
Szczególnie nie jej.
Szczególnie nie kogoś takiego jak ona.
Ona nie jest moim problemem.
I do diabła, upewnię się, że nigdy nim nie będzie.
Ale kiedy moje oczy padły na jej usta, chciałem, żeby była moja.
Zacznij Od Nowa
© 2020-2021 Val Sims. Wszelkie prawa zastrzeżone. Żadna część tej powieści nie może być reprodukowana, dystrybuowana ani transmitowana w jakiejkolwiek formie ani za pomocą jakichkolwiek środków, w tym fotokopii, nagrywania lub innych metod elektronicznych czy mechanicznych, bez uprzedniej pisemnej zgody autora i wydawców.
Związana Kontraktem z Alfą
William — mój niesamowicie przystojny, bogaty narzeczony wilkołak, przeznaczony na Deltę — miał być mój na zawsze. Po pięciu latach razem, byłam gotowa stanąć na ślubnym kobiercu i odebrać swoje szczęśliwe zakończenie.
Zamiast tego, znalazłam go z nią. I ich synem.
Zdradzona, bez pracy i tonąca w rachunkach za leczenie mojego ojca, osiągnęłam dno głębiej, niż kiedykolwiek mogłam sobie wyobrazić. Kiedy myślałam, że straciłam wszystko, zbawienie przyszło w formie najbardziej niebezpiecznego mężczyzny, jakiego kiedykolwiek spotkałam.
Damien Sterling — przyszły Alfa Srebrnego Księżycowego Cienia i bezwzględny CEO Sterling Group — przesunął kontrakt po biurku z drapieżną gracją.
„Podpisz to, mała łani, a dam ci wszystko, czego pragnie twoje serce. Bogactwo. Władzę. Zemstę. Ale zrozum to — w chwili, gdy przyłożysz pióro do papieru, stajesz się moja. Ciałem, duszą i wszystkim pomiędzy.”
Powinnam była uciec. Zamiast tego, podpisałam swoje imię i przypieczętowałam swój los.
Teraz należę do Alfy. I on pokaże mi, jak dzika może być miłość.
Zakazane pragnienie króla Lykanów
Te słowa spłynęły okrutnie z ust mojego przeznaczonego-MOJEGO PARTNERA.
Odebrał mi niewinność, odrzucił mnie, dźgnął, a potem kazał zabić w naszą noc poślubną. Straciłam swoją wilczycę, pozostawiona w okrutnym świecie, by znosić ból sama...
Ale tej nocy moje życie przybrało inny obrót - obrót, który wciągnął mnie do najgorszego piekła możliwego.
Jednego momentu byłam dziedziczką mojego stada, a następnego - niewolnicą bezwzględnego Króla Lykanów, który był na skraju obłędu...
Zimny.
Śmiertelny.
Bez litości.
Jego obecność była samym piekłem.
Jego imię szeptem terroru.
Przyrzekł, że jestem jego, pożądana przez jego bestię; by zaspokoić, nawet jeśli miałoby to mnie złamać
Teraz, uwięziona w jego dominującym świecie, muszę przetrwać mroczne uściski Króla, który miał mnie owiniętą wokół palca.
Jednak w tej mrocznej rzeczywistości kryje się pierwotny los...
Kontraktowa Żona Prezesa
Po Romansie: W Ramionach Miliardera
W moje urodziny zabrał ją na wakacje. Na naszą rocznicę przyprowadził ją do naszego domu i kochał się z nią w naszym łóżku...
Zrozpaczona, podstępem zmusiłam go do podpisania papierów rozwodowych.
George pozostał obojętny, przekonany, że nigdy go nie opuszczę.
Jego oszustwa trwały aż do dnia, kiedy rozwód został sfinalizowany. Rzuciłam mu papiery w twarz: "George Capulet, od tej chwili wynoś się z mojego życia!"
Dopiero wtedy panika zalała jego oczy, gdy błagał mnie, żebym została.
Kiedy jego telefony zalały mój telefon później tej nocy, to nie ja odebrałam, ale mój nowy chłopak Julian.
"Nie wiesz," zaśmiał się Julian do słuchawki, "że porządny były chłopak powinien być cichy jak grób?"
George zgrzytał zębami: "Daj mi ją do telefonu!"
"Obawiam się, że to niemożliwe."
Julian delikatnie pocałował moje śpiące ciało wtulone w niego. "Jest wykończona. Właśnie zasnęła."
Narzeczona Wojennego Boga Alpha
Jednak Aleksander jasno określił swoją decyzję przed całym światem: „Evelyn jest jedyną kobietą, którą kiedykolwiek poślubię.”
Bez Wilka, Przeznaczone Spotkania
Rue, niegdyś najdzielniejsza wojowniczka Krwawego Czerwonego Stada, doznaje bolesnej zdrady ze strony najbliższego przyjaciela, a przeznaczona jednorazowa noc zmienia jej ścieżkę. Została wygnana z watahy przez własnego ojca. 6 lat później, gdy ataki łotrów narastają, Rue zostaje wezwana z powrotem do swojego burzliwego świata, teraz w towarzystwie uroczego małego chłopca.
Wśród tego chaosu, Travis, potężny dziedzic najpotężniejszej watahy w Ameryce Północnej, ma za zadanie szkolić wojowników do walki z zagrożeniem ze strony łotrów. Gdy ich drogi w końcu się krzyżują, Travis jest zdumiony, gdy dowiaduje się, że Rue, obiecana mu, jest już matką.
Nawiedzony przez dawną miłość, Travis zmaga się z sprzecznymi emocjami, gdy nawiguję swoją rosnącą więź z niezłomną i niezależną Rue. Czy Rue przezwycięży swoją przeszłość, aby objąć nową przyszłość? Jakie decyzje podejmą w wilkołaczym świecie, gdzie pasja i obowiązek zderzają się w wirze przeznaczenia?
Zabawa z Ogniem
„Wkrótce sobie porozmawiamy, dobrze?” Nie mogłam mówić, tylko wpatrywałam się w niego szeroko otwartymi oczami, podczas gdy moje serce biło jak oszalałe. Mogłam tylko mieć nadzieję, że to nie mnie szukał.
Althaia spotyka niebezpiecznego szefa mafii, Damiana, który zostaje zauroczony jej dużymi, niewinnymi zielonymi oczami i nie może przestać o niej myśleć. Althaia była ukrywana przed tym niebezpiecznym diabłem. Jednak los przyprowadził go do niej. Tym razem nie pozwoli jej już odejść.
Moja Oznaczona Luna
„Tak.”
Wypuszcza powietrze, podnosi rękę i ponownie uderza mnie w nagi tyłek... mocniej niż wcześniej. Dyszę pod wpływem uderzenia. Boli, ale jest to takie gorące i seksowne.
„Zrobisz to ponownie?”
„Nie.”
„Nie, co?”
„Nie, Panie.”
„Dobra dziewczynka,” przybliża swoje usta, by pocałować moje pośladki, jednocześnie delikatnie je głaszcząc.
„Teraz cię przelecę,” sadza mnie na swoich kolanach w pozycji okrakiem. Nasze spojrzenia się krzyżują. Jego długie palce znajdują drogę do mojego wejścia i wślizgują się do środka.
„Jesteś mokra dla mnie, maleńka,” mówi z zadowoleniem. Rusza palcami w tę i z powrotem, sprawiając, że jęczę z rozkoszy.
„Hmm,” Ale nagle, jego palce znikają. Krzyczę, gdy moje ciało tęskni za jego dotykiem. Zmienia naszą pozycję w sekundę, tak że jestem pod nim. Oddycham płytko, a moje zmysły są rozproszone, oczekując jego twardości we mnie. Uczucie jest niesamowite.
„Proszę,” błagam. Chcę go. Potrzebuję tego tak bardzo.
„Więc jak chcesz dojść, maleńka?” szepcze.
O, bogini!
Życie Apphii jest ciężkie, od złego traktowania przez członków jej stada, po brutalne odrzucenie przez jej partnera. Jest sama. Pobita w surową noc, spotyka swojego drugiego szansowego partnera, potężnego, niebezpiecznego Lykańskiego Alfę, i cóż, czeka ją jazda życia. Jednak wszystko się komplikuje, gdy odkrywa, że nie jest zwykłym wilkiem. Dręczona zagrożeniem dla swojego życia, Apphia nie ma wyboru, musi stawić czoła swoim lękom. Czy Apphia będzie w stanie pokonać zło, które zagraża jej życiu i w końcu będzie szczęśliwa ze swoim partnerem? Śledź, aby dowiedzieć się więcej.
Ostrzeżenie: Treści dla dorosłych
Accardi
Jej kolana się ugięły i gdyby nie jego uchwyt na jej biodrze, upadłaby. Wsunął swoje kolano między jej uda jako dodatkowe wsparcie, na wypadek gdyby potrzebował rąk gdzie indziej.
"Czego chcesz?" zapytała.
Jego usta musnęły jej szyję, a ona jęknęła, gdy przyjemność, którą przyniosły jego usta, rozlała się między jej nogami.
"Twojego imienia," wyszeptał. "Twojego prawdziwego imienia."
"Dlaczego to takie ważne?" zapytała, po raz pierwszy ujawniając, że jego przypuszczenie było trafne.
Zaśmiał się cicho przy jej obojczyku. "Żebym wiedział, jakie imię wykrzyczeć, gdy znów w ciebie wejdę."
Genevieve przegrywa zakład, na którego spłatę nie może sobie pozwolić. W ramach kompromisu zgadza się przekonać dowolnego mężczyznę, którego wybierze jej przeciwnik, aby poszedł z nią do domu tej nocy. Nie zdaje sobie sprawy, że mężczyzna, którego wskaże przyjaciółka jej siostry, siedzący samotnie przy barze, nie zadowoli się tylko jedną nocą z nią. Nie, Matteo Accardi, Don jednej z największych gangów w Nowym Jorku, nie robi jednonocnych przygód. Nie z nią.












