

Pan Forbes
Mary D. Sant · Zakończone · 187.1k słów
Wstęp
Boże! Jego słowa jednocześnie mnie podniecały i irytowały. Nawet teraz, nadal jest tym samym draniem, aroganckim i władczym jak zawsze, który zawsze chciał, żeby wszystko było po jego myśli.
"Dlaczego miałabym to zrobić?" zapytałam, czując, jak moje nogi się uginają.
"Przepraszam, jeśli dałem ci do zrozumienia, że masz jakikolwiek wybór," powiedział, zanim złapał mnie za włosy i pchnął mój tułów, zmuszając mnie do pochylenia się i oparcia rąk na powierzchni jego biurka.
O cholera. To sprawiło, że się uśmiechnęłam i poczułam jeszcze bardziej podniecona. Bryce Forbes był znacznie bardziej szorstki, niż sobie wyobrażałam.
Anneliese Starling mogłaby użyć każdego synonimu słowa okrucieństwo w słowniku, aby opisać swojego drania szefa, a i tak nie byłoby to wystarczające. Bryce Forbes jest uosobieniem okrucieństwa, ale niestety także nieodpartego pożądania.
Podczas gdy napięcie między Anne a Bryce'em osiąga niekontrolowane poziomy, Anneliese musi walczyć, aby oprzeć się pokusie i będzie musiała podjąć trudne decyzje, między podążaniem za swoimi zawodowymi ambicjami a uleganiem najgłębszym pragnieniom, w końcu granica między biurem a sypialnią zaraz całkowicie zniknie.
Bryce już nie wie, co zrobić, aby trzymać ją z dala od swoich myśli. Przez długi czas Anneliese Starling była tylko dziewczyną, która pracowała z jego ojcem i ulubienicą jego rodziny. Ale niestety dla Bryce'a, stała się niezbędną i prowokującą kobietą, która może doprowadzić go do szaleństwa. Bryce nie wie, jak długo jeszcze będzie mógł trzymać ręce z dala od niej.
Uwikłani w niebezpieczną grę, gdzie biznes i zakazane przyjemności się przeplatają, Anne i Bryce stają przed cienką granicą między zawodowym a osobistym, gdzie każde wymienione spojrzenie, każda prowokacja, jest zaproszeniem do eksploracji niebezpiecznych i nieznanych terytoriów.
Rozdział 1
ANNE
Surowy, wymagający, autorytarny, tyran, bezlitosny, surowy, czy jakikolwiek przymiotnik znaleziony w słowniku, który jest związany z okrucieństwem, mógłby opisać Bryce'a Forbesa, mojego okrutnego i nadmiernie przystojnego szefa, którego głównym celem w życiu jest sprawić, żebym czuła się jak bezużyteczny idiota.
Nasze relacje wyglądały następująco: dziewięćdziesiąt procent czasu go nienawidziłam i chciałam chwycić za szyję i udusić za bycie dupkiem, pozostałe dziesięć procent czasu wyobrażałam go sobie nagiego, na górze, na dole lub za mną.
Niestety, wystarczyło, że otworzył usta, by zakończyć każdą fantazję. Dlatego zazwyczaj wyobrażałam go sobie z kneblem w ustach, gdy był nagi.
Najciekawszą częścią tej fantazji było to, że gdy miałam ochotę skręcić mu kark, jak teraz, mogłam sobie wyobrazić, że wsadzam mu wielki wibrator w tyłek. To zawsze sprawiało, że czułam się lepiej.
I właśnie znowu zadziałało.
"Słuchasz mnie? Dlaczego się uśmiechasz?" powiedział, marszcząc swoje grube, blond, naturalnie wygięte brwi, które niemal zawsze nadawały mu gniewny, seksowny wygląd.
Była tylko jedna rzecz, która irytowała Bryce'a Forbesa bardziej niż moja śmiałość w konfrontacji z nim: mój uśmiech. Pokazałam jeszcze więcej zębów.
"Przepraszam. Co mówiłeś?"
Mogłam też dodać, kiedy ktoś prosił go o powtórzenie tego, co powiedział.
"Przypomnisz mi, dlaczego jeszcze cię nie zwolniłem?"
"Tak, proszę pana. Z pewnością dlatego, że jestem jedyną osobą, która jest w stanie wytrzymać z twoją... specyficzną osobowością dłużej niż tydzień. Czy muszę ci przypominać o incydencie z tymczasowymi pracownikami?
Zdawał się zastanawiać, prawdopodobnie przypominając sobie sytuację sprzed sześciu miesięcy, kiedy w końcu zdecydowałam się na zasłużony urlop.
Miesiąc beze mnie, a biedak prawie oszalał, zwalniając asystentów na każdym kroku. Przyznaję, że było zabawne słuchać całej historii po powrocie.
Niestety dla nas obojga, byliśmy bardzo dobrzy w pracy razem, mimo że nie mogliśmy siebie znieść. Oczywiście, to ja miałam za to całe zasługi, ponieważ on jest takim aroganckim dupkiem.
"Powiedz mi, że twój MBA nie jest daleko od ukończenia."
Stał przed moim biurkiem, ubrany w ciemnoniebieski garnitur, z jedną ręką w kieszeni spodni.
Ta przeklęta broda rosła. Nieświadomie ścisnęłam uda, wyobrażając sobie, jak by to było czuć ją ocierającą się o moje nogi. Ta myśl wystarczyła, żeby chciałam wstać, pochylić się nad stołem, pociągnąć za jego szary krawat i w końcu dowiedzieć się, jak smakują jego przeklęte usta, podczas gdy ciągnęłabym za jego idealnie ułożone włosy.
Z uniesioną brwią odchrząknął, przywracając mnie do rzeczywistości, z pewnością oczekując odpowiedzi. Mrugnęłam kilkakrotnie. O cholera. Musiałam z tym skończyć.
Fantazjowanie o idiocie jak Bryce Forbes nie przyniesie mi żadnych korzyści, zwłaszcza że jest moim szefem i cholernie aroganckim dupkiem przez większość czasu. Gdyby tylko wyobraził sobie, że to robię, mogłabym pożegnać się z moją godnością.
"Wiesz, że zostało jeszcze kilka miesięcy. Czy jesteś tak chętny, by mieć przywilej zwolnienia mnie?"
Podejrzewałam, że drań tylko czekał, aż skończę MBA, żeby w końcu mieć pretekst, by się mnie pozbyć.
"O nie. Niestety, przy moim ojcu jedynym sposobem na pozbycie się ciebie będzie awansowanie cię. Więc na twoim miejscu martwiłbym się tylko tym, że będziesz musiała się ruszyć."
"Planujesz wysłać mnie do innego działu?"
"A może do innego miasta lub kraju?"
"Przyznaj, Forbes, nie dałbyś rady zrobić kroku w tej firmie beze mnie."
"Mimo dziwnego uwielbienia mojej rodziny dla ciebie, Starling, nie powinnaś zapominać, że dla mnie jesteś tylko kolejnym pracownikiem."
"Nie zapominam; codziennie mi o tym przypominasz. Ale to ty zapominasz, że kiedy przyszedłeś, ja już tu byłam."
"Nikt nie jest niezastąpiony; powinnaś to wiedzieć."
„Och, myślałam, że nadal rozmawiamy o pracy, a nie o twoim życiu miłosnym.”
Cholera. Moje wielkie usta. Westchnął z frustracją.
„Możesz myśleć, że jestem na tym stanowisku tylko dzięki firmie mojej rodziny, ale nie obchodzi mnie to, bo to nie zmienia faktu, że jestem najlepszy w tym, co robię.”
„Nie powiedziałam tego…”
„Nie musisz. Ten wyraz pogardy na twojej twarzy mówi sam za siebie.”
Dlaczego myślał, że tak o nim myślę? Może dlatego, że naprawdę nim gardziłam? Ale to nie miało nic wspólnego z jego stroną zawodową. Wręcz przeciwnie, zawodowo go podziwiałam. Jego sukcesy, osiągnięcia – wiedziałam, że nie miały one nic wspólnego z pieniędzmi jego rodziny, ale raczej z jego wysiłkiem, determinacją i inteligencją.
Oczywiście, miał przywileje, jakie ma każda osoba z zamożnej rodziny. Ale gdyby Bryce nie był naprawdę dobry w swojej pracy, firma mogłaby po prostu zamknąć swoje drzwi, gdy jego ojciec przeszedł na emeryturę i powierzył mu zarządzanie rok temu.
Jednak w ciągu tego ostatniego roku sprawy potoczyły się lepiej, niż się spodziewałam. Może dużo lepiej niż w poprzednich pięciu latach. Miałam okazję pracować bezpośrednio z jego ojcem przez trzy z tych pięciu lat.
A w pierwszym tygodniu pracy z Bryce'em było jasne, że nie podoba mu się pomysł, aby jego ojciec trzymał mnie przy swoim boku. Nie wiedziałam dlaczego. Starałam się jak mogłam, aby mu się przypodobać w tym tygodniu, ale efekt wydawał się odwrotny. Z jakiegoś powodu po prostu mnie nienawidził.
Ale teraz to nie miało znaczenia, bo było to całkowicie wzajemne. Nie obchodzi mnie, czy mnie nienawidzi, czy stale próbuje znaleźć wady w mojej pracy, bo wiem, że jestem dobra w tym, co robię.
W głębi duszy Bryce też to wie, bo wiele razy przyłapałam go na podziwiających spojrzeniach, gdy pracowaliśmy razem. Muszę przyznać, że to spojrzenie jest bezcenne. Było to jak słodka zemsta, ale jednocześnie było satysfakcjonujące, że ktoś taki jak on mnie docenia.
Zawsze ciężko pracowałam, nawet na początku, gdy dołączyłam do Forbes Media jako stażystka na studiach. Zawsze wkładałam w to wysiłek. I to dzięki temu wysiłkowi Joel, ojciec Bryce'a, zaproponował mi stanowisko swojej asystentki i prawej ręki.
Nie mogłam być bardziej wdzięczna temu człowiekowi. Praktycznie adoptował mnie jak córkę, jakbym naprawdę była częścią jego rodziny.
Może dlatego Bryce mnie nienawidzi, bo jego rodzina mnie lubi. A może dlatego, że nie mógł wybrać, kto będzie jego prawą ręką i został praktycznie zmuszony do pracy ze mną.
W każdym razie wolę myśleć, że jest po prostu aroganckim dupkiem, który uważa się za zbyt dobrego. W końcu zawsze dawałam z siebie wszystko i nigdy nie dałam mu powodu, aby wątpił w moje umiejętności zawodowe. Technicznie rzecz biorąc, to on jest intruzem; firma może należeć do jego rodziny, ale on jest tu dopiero od roku.
Nie może myśleć, że jest taki wspaniały tylko dlatego, że ma rozległe doświadczenie i ukończył najlepsze uniwersytety. No dobra, może może. Cholera. Dobra, Anne, musi być w czymś dobry, żeby zrekompensować całą tę arogancję.
„Masz rację, nie ma znaczenia, co myślę. W każdym razie, nadal jesteś szefem,” powiedziałam w końcu.
„Jesteś pewna? Bo czasami wydaje się, że o tym zapominasz, na przykład gdy żartujesz z mojego życia osobistego.”
Zmrużyłam oczy, biorąc głęboki oddech. Gdyby kobiety, z którymi sypiasz, nie przychodziły tu, albo gdybyś nie spotykał się z nimi podczas naszych spotkań i wyjazdów służbowych, nie czułabym tej swobody, ty draniu. To chciałam powiedzieć, ale milczałam.
„Przygotuj dokumenty na nasze spotkanie z Deltą; wyjeżdżamy za godzinę.”
„Tak, panie Forbes,” wymusiłam uśmiech na twarzy.
Idiota, wiem, że wyjeżdżamy za godzinę; to ja ustalam tutaj terminy spotkań, podczas gdy ty siedzisz cały dzień na tym krześle.
Odwrócił się i wszedł do swojego biura, zostawiając mnie samą w moim pokoju, który służył jako recepcja do jego gabinetu.
Moje ciało w końcu się rozluźniło. Z jakiegoś powodu zawsze byłam na baczności, kiedy byłam w pobliżu Bryce'a.
To powinno być normalne; wszystkie kobiety reagowały na niego w ten sposób. Naprawdę trudno było oprzeć się jego prawie metrowej i dziewięćdziesięciocentymetrowej posturze oraz tym oczom, niebieskim jak morze, kompletnie onieśmielającym...
Cholera. Nie mógł mieć na mnie takiego samego wpływu. A przynajmniej nie mógł się dowiedzieć, że tak jest.
Może moja seksualna obsesja na punkcie Bryce'a - tak nazywałam moją tendencję do fantazjowania o nim - była związana z ciekawością, jaką wzbudził we mnie, jeszcze gdy był w Anglii.
Jego rodzina dużo o nim mówiła, o jego osiągnięciach, o tym, jak bardzo był oddany i zdeterminowany w dążeniu do swoich celów, i jak będzie świetnym następcą Joela.
Dowiedziałam się również, że zdecydował się wyjechać za granicę, aby się specjalizować i pracować, ponieważ chciał osiągnąć wszystko na własne zasługi, a nie tylko polegać na rodzinie.
Wszystko to sprawiło, że rozwinęłam pewien rodzaj podziwu dla niego, i w końcu identyfikowałam się z nim, mimo że go osobiście nie znałam. W końcu, jeśli jest ktoś, kto jest zdeterminowany, aby walczyć o swoje cele i zdobyć to, czego chce, to jestem to ja.
Wciąż pamiętam, kiedy po raz pierwszy zobaczyłam jego zdjęcie. Pamiętam, że pomyślałam, że wygląda zbyt idealnie i nie może być jednocześnie niesamowity i piękny. Jakie były na to szanse?
Może powinnam była zaufać swoim instynktom i trzymać się swoich podejrzeń wobec niego. Ale w końcu stałam się zbyt niecierpliwa, aby go poznać.
I mimo różnicy wieku między nami, dokładnie siedmiu lat, nie mogłam powstrzymać się od rozwinięcia pewnego rodzaju platonicznej pasji do niego. W końcu był niesamowicie przystojny, inteligentny, odnoszący sukcesy i starszy. Wszystko, czego kobieta mogłaby chcieć, prawda?
Błąd. Kompletnie się myliłam. Ale odkryłam to zbyt późno. I tydzień przed tym, jak w końcu zajął miejsce Joela, byłam tylko kłębkiem nerwów, próbując przygotować się do służenia mu, szukając sposobów, aby być perfekcyjną i nie zawieść go.
Tak głupie. Współczuję sobie, gdy tylko o tym pomyślę. Wszystko to, aby odkryć, że Bryce to nic innego jak arogancki i niezwykle wymagający dupek, który nie toleruje błędów.
Mimo że nasze pierwsze spotkanie było prawie normalne - prawie, bo może trochę się śliniłam, kiedy w końcu na niego spojrzałam.
Nie jestem pewna co do ślinienia się, ale wnioskuję to, ponieważ miałam szeroko otwarte usta. Ale mimo to, zawiodłam na całej linii w tym, co uważałam za mój pierwszy test.
Cholera kawa. O to mnie poprosił, a ja po prostu zalałam wszystkie papiery na jego biurku po potknięciu się przed nim, z tacą w rękach.
Znając Bryce'a lepiej teraz, powiedziałabym, że był nawet uprzejmy, powstrzymując się od wyzywania mnie. Tylko mruknął kilka przekleństw, ale jego spojrzenie wystarczyło, aby jasno dać do zrozumienia, że uważał mnie za bezużyteczną i niezdolną do zrobienia czegokolwiek dobrze.
Myśląc o tym, może to był dzień, w którym zaczął mnie nienawidzić. Ale niestety dla Bryce'a, nie zrezygnowałam ze swoich wysokich obcasów.
I może nawet życzyłam sobie, żeby potknąć się kilka razy więcej, tylko po to, żeby wylać gorącą kawę na jego spodnie. Byłoby zabawnie widzieć, jak mnie przeklina z właściwych powodów, a może nawet mogłabym pomóc mu wyczyścić spodnie...
Cholera, Anne, przestań. Potrząsnęłam głową. Skup się na pracy.
Mimo całej tej seksualnej energii, którą Bryce wydawał się nosić, niestety, był dla mnie nieosiągalny. I w pewnym sensie to było frustrujące, bo musiałam go widzieć prawie każdego dnia tygodnia.
Może dlatego bycie blisko niego wystarczało, żeby mnie irytować. Trudno było radzić sobie z całą tą frustracją.
I wiedziałam, że gdyby coś kiedykolwiek się między nami wydarzyło, byłoby to jak eksplozja bomby atomowej z powodu całej tej nienawiści i frustracji.
Drzwi windy otworzyły się, wyrywając mnie z zamyślenia.
Mówiąc o seksualnej energii...
Luke Forbes podszedł z uśmiechem, który sprawiał, że majtki same spadały. Trzymał kurtkę przerzuconą przez ramię, mając na sobie tylko białą koszulę i czarny krawat.
Jak opisać Luke'a? „Diabelnie seksowny” to za mało. Cholera, był równie przystojny i gorący jak Bryce.
W wieku trzydziestu jeden lat, Luke był tylko rok młodszy od swojego brata i odpowiadał za nasze relacje publiczne. Nie mogło być inaczej, z tym całym uwodzicielskim urokiem i zmysłową urodą.
Miał dar zjednywania sobie ludzi. Może gdyby nie był Forbesem i, w pewnym sensie, moim przełożonym, już dawno zgodziłabym się na jego zaproszenie na randkę.
Luke nie miał problemu z wyrażeniem swojego zainteresowania mną, a mimo że próbowałam tłumaczyć, że nie mogę się zgodzić z powodu pracy, on nie przestawał nalegać.
Nie mogłam nawet przypomnieć sobie, jak długo to już trwało. Mieć kogoś tak przystojnego zainteresowanego mną było niebezpieczne dla mojego ego.
"Dzień dobry, Anno!" Zatrzymał się przed moim biurkiem, wyciągając dłoń.
"Dzień dobry, Luke!" Położyłam swoją dłoń na jego z uśmiechem i czekałam, aż ją pocałuje.
"Jak się dzisiaj czujesz?" Zapytał, patrząc mi w oczy, jak zawsze.
Luke sprawiał, że czułam, jakby mógł zajrzeć prosto w moją duszę. Dopiero po pewnym czasie odkryłam, dlaczego zawsze pytał, jak się czuję, a nie jak się mam.
Wyjaśnił, że to dlatego, że na zewnątrz zawsze wydawałam się świetnie, a kiedy pytał, chciał wiedzieć, jak naprawdę się czuję.
Nie mogłam nie uznać tego za urocze, mimo że wiedziałam, że Luke to kobieciarz.
"Czuję się dobrze, dziękuję. A ty?"
"Świetnie, ale czułbym się jeszcze lepiej, gdyby pewna osoba w końcu przyjęła moje zaproszenie na kolację na dzisiaj."
Dlaczego on jest taki seksowny?
W przeciwieństwie do Bryce'a, który miał niesamowicie niebieskie oczy i blond włosy, Luke miał ciemnobrązowe włosy i brodę, tak jak jego oczy. Nie wiedziałam, która kombinacja była bardziej pociągająca.
Podczas gdy Luke był niezwykle zmysłowy i niemal nieodparty, Bryce miał dominującą i tajemniczą energię, której nie potrafiłam wyjaśnić, ale sprawiała, że chciałam zedrzeć z niego ubrania.
Niestety, obaj byli absolutnie poza zasięgiem, a ja musiałam dalej radzić sobie z pracą z nimi oboma. Życie było dalekie od sprawiedliwości.
"Jesteś nieustępliwy, prawda?" Uśmiechnęłam się. Pogładził brodę na swoim kwadratowym podbródku, z lekkim uśmiechem na idealnych ustach.
Cholera. Czasami naprawdę trudno było się opierać. Jego idealna twarz była niemal hipnotyzująca.
"Wiesz, że będę pytał, aż powiesz tak."
"Albo może zrezygnujesz wcześniej."
"To się nie stanie, Anno. Wystarczy, że na ciebie spojrzę, żeby wiedzieć. A tak przy okazji, wyglądasz pięknie jak zawsze."
Dźwięk chrząknięcia Bryce'a przykuł naszą uwagę. Luke odwrócił się, wychodząc z mojego pola widzenia, i wreszcie mogłam go zobaczyć.
Opierał się o framugę otwartych drzwi swojego biura.
"Myślałem, że to ty. Zawsze marnujesz czas," powiedział, patrząc na brata z zimnym wyrazem twarzy i skrzyżowanymi ramionami na szerokiej klatce piersiowej. "Przestań nękać pracowników i wracaj do pracy."
Idiota. Nie mogłam powstrzymać przewrócenia oczami.
Całkowicie ignorując brata, Luke ponownie skupił uwagę na mnie.
"Jesteś święta, że musisz to znosić każdego dnia," szepnął, świadomy, że Bryce nadal może go usłyszeć. "Wiesz, Anno, po prostu wyślij mi wiadomość, jeśli zmienisz zdanie." Puścił mi oko, zanim odwrócił się ode mnie i ruszył w stronę biura brata, który wszedł pierwszy, kręcąc głową w wyrazie dezaprobaty.
Luke miał rację; byłam święta i zasługiwałam na podwyżkę tylko za to, że musiałam znosić Bryce'a, może nawet na nagrodę.
Ostatnie Rozdziały
#174 Rozdział 102: Kara
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#173 Rozdział 101: Niekończąca się lista
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#172 Rozdział 100: Każde słowo jako przysięga
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#171 Rozdział 99: Wyznania pod wodą
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#170 Rozdział 98: Teraz należysz do mnie
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#169 Rozdział 97: Jak pierwszy raz
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#168 Rozdział 96: Obietnica Aspen
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#167 Rozdział 95: Ryzykowanie wszystkiego
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#166 Rozdział 94: Kochaj lub puść
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#165 Rozdział 93: Mam nadzieję, że nie jest za późno
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025
Może Ci się spodobać 😍
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Czterech albo Martwych
"Tak."
"Przykro mi to mówić, ale on nie przeżył." Lekarz patrzy na mnie ze współczuciem.
"D-dziękuję." Mówię z drżącym oddechem.
Mój ojciec nie żył, a człowiek, który go zabił, stał tuż obok mnie w tej chwili. Oczywiście, nie mogłam nikomu tego powiedzieć, bo zostałabym uznana za współwinną za samo wiedzenie, co się stało, i nic nie zrobienie. Miałam osiemnaście lat i mogłam trafić do więzienia, jeśli prawda kiedykolwiek wyszłaby na jaw.
Niedawno próbowałam przetrwać ostatni rok liceum i na zawsze opuścić to miasto, ale teraz nie mam pojęcia, co zrobię. Byłam prawie wolna, a teraz mogłabym mieć szczęście, jeśli przetrwam kolejny dzień bez całkowitego załamania mojego życia.
"Jesteś z nami, teraz i na zawsze." Jego gorący oddech szeptał mi do ucha, wywołując dreszcz na moim kręgosłupie.
Mieli mnie teraz w swoim mocnym uścisku, a moje życie zależało od nich. Jak doszło do tego punktu, trudno powiedzieć, ale oto byłam... sierota... z krwią na rękach... dosłownie.
Piekło na ziemi to jedyny sposób, w jaki mogę opisać życie, które przeżyłam.
Każdego dnia tracąc kawałek swojej duszy, nie tylko przez mojego ojca, ale także przez czterech chłopaków zwanych Ciemnymi Aniołami i ich zwolenników.
Byłam dręczona przez trzy lata, co było wszystkim, co mogłam znieść, i bez nikogo po mojej stronie wiedziałam, co muszę zrobić... muszę się wydostać jedynym sposobem, jaki znam. Śmierć oznacza spokój, ale rzeczy nigdy nie są takie proste, zwłaszcza gdy ci sami chłopcy, którzy doprowadzili mnie na skraj, są tymi, którzy ratują mi życie.
Dają mi coś, czego nigdy nie myślałam, że będzie możliwe... zemstę podaną na zimno. Stworzyli potwora i jestem gotowa spalić cały świat.
Treści dla dorosłych! Wzmianki o narkotykach, przemocy, samobójstwie. Zalecane 18+. Reverse Harem, od prześladowcy do kochanka.
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nietykalna
Jego duża ręka gwałtownie chwyciła mnie za gardło, unosząc mnie z ziemi bez wysiłku. Jego palce drżały przy każdym uścisku, zaciskając drogi oddechowe niezbędne do mojego życia.
Zakaszlałam; dusiłam się, gdy jego gniew przenikał przez moje pory i spalał mnie od środka. Ilość nienawiści, jaką Neron do mnie żywi, jest ogromna, i wiedziałam, że nie wyjdę z tego żywa.
„Jakbym miał uwierzyć morderczyni!” głos Nerona był przenikliwy w moich uszach.
„Ja, Neron Malachi Prince, Alfa stada Księżycowego Cyrkonu, odrzucam cię, Halimo Zira Lane, jako moją partnerkę i Lunę.” Rzucił mnie na ziemię jak śmiecia, zostawiając mnie walczącą o oddech. Następnie podniósł coś z ziemi, przewrócił mnie i przeciął.
Przeciął przez mój Znak Stada. Nożem.
„I tym samym skazuję cię na śmierć.”
Odrzucona w swoim własnym stadzie, młoda wilkołaczyca zostaje uciszona przez miażdżący ciężar i wolę wilków, które chcą, by cierpiała. Po tym, jak Halima zostaje fałszywie oskarżona o morderstwo w stadzie Księżycowego Cyrkonu, jej życie rozpada się w popiół niewolnictwa, okrucieństwa i przemocy. Dopiero po odnalezieniu prawdziwej siły wilka może mieć nadzieję na ucieczkę przed koszmarami przeszłości i ruszenie naprzód...
Po latach walki i leczenia, Halima, ocalała, ponownie staje w konflikcie z dawnym stadem, które kiedyś skazało ją na śmierć. Poszukuje się sojuszu między jej dawnymi oprawcami a rodziną, którą znalazła w stadzie Księżycowego Granatu. Dla kobiety, która teraz nazywa się Kiya, idea wzrastającego pokoju tam, gdzie leży trucizna, jest mało obiecująca. Gdy narastający hałas urazy zaczyna ją przytłaczać, Kiya staje przed jednym wyborem. Aby jej ropiejące rany mogły się naprawdę zagoić, musi stawić czoła swojej przeszłości, zanim ta pochłonie Kiyę tak, jak pochłonęła Halimę. W rosnących cieniach ścieżka do przebaczenia zdaje się pojawiać i znikać. W końcu nie można zaprzeczyć mocy pełni księżyca - a dla Kiyi może się okazać, że wezwanie ciemności jest równie nieustępliwe...
Ta książka jest przeznaczona dla dorosłych czytelników, ponieważ porusza wrażliwe tematy, w tym: myśli lub działania samobójcze, przemoc i traumy, które mogą wywołać silne reakcje. Prosimy o rozwagę.
Tom 1 z serii Awatar Księżyca
Sekretna Ciąża Byłej Żony Miliardera
W dniu, w którym otrzymałam wyniki testu ciążowego, Sean poprosił o rozwód.
"Rozwiedźmy się. Christina wróciła."
"Wiem, że jesteś wściekła," mruknął. "Pozwól, że to naprawię."
Jego ręce znalazły mój pas, ciepłe i nieustępliwe, przesuwając się w dół krzywizny mojego kręgosłupa, aby objąć moje pośladki.
Odepchnęłam go od siebie, półserio, moja determinacja topniała, gdy pchnął mnie z powrotem na łóżko.
"Jesteś dupkiem," wyszeptałam, nawet gdy poczułam, jak zbliża się, jego czubek dotykający mojego wejścia.
Wtedy zadzwonił telefon – ostry, natarczywy – wyrywając nas z tej mgły.
To była Christina.
Więc zniknęłam, niosąc ze sobą tajemnicę, której miałam nadzieję, że mój mąż nigdy nie odkryje.
Mój Mąż w Śpiączce Obudził się w Noc Naszego Ślubu!
Ale to nie koniec. Aby zabezpieczyć moje miejsce, użyli jego zamrożonego nasienia—żeby mnie zapłodnić jego bliźniakami.
Kiedy mój były chłopak pojawia się ponownie, błagając o wybaczenie i obiecując mi życie, o którym kiedyś marzyłam, głęboki głos za nami przerywa ciszę.
"Wyjdź!!"
To było pierwsze zdanie, które mój nowy mąż do mnie powiedział.
Nici Przeznaczenia
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.
Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.
Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.
Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.
„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.
„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.
Szczenię Księcia Lykanów
„Wkrótce będziesz mnie błagać. A kiedy to zrobisz – wykorzystam cię, jak mi się podoba, a potem cię odrzucę.”
—
Kiedy Violet Hastings rozpoczyna pierwszy rok w Akademii Zmiennokształtnych Starlight, pragnie tylko dwóch rzeczy – uczcić dziedzictwo swojej matki, stając się wykwalifikowaną uzdrowicielką dla swojej watahy, oraz przetrwać akademię, nie będąc nazywaną dziwakiem z powodu swojego dziwnego schorzenia oczu.
Sytuacja dramatycznie się zmienia, gdy odkrywa, że Kylan, arogancki dziedzic tronu Lykanów, który od momentu ich spotkania uprzykrzał jej życie, jest jej przeznaczonym partnerem.
Kylan, znany ze swojego zimnego charakteru i okrutnych sposobów, jest daleki od zadowolenia. Odmawia zaakceptowania Violet jako swojej partnerki, ale nie chce jej również odrzucić. Zamiast tego widzi w niej swojego szczeniaka i jest zdeterminowany, by uczynić jej życie jeszcze bardziej nieznośnym.
Jakby zmagania z torturami Kylana nie były wystarczające, Violet zaczyna odkrywać tajemnice dotyczące swojej przeszłości, które zmieniają wszystko, co myślała, że wie. Skąd naprawdę pochodzi? Jaka jest tajemnica jej oczu? I czy całe jej życie było kłamstwem?
Uwiedzenie mojego mafijnego przyrodniego brata
Kiedy wróciłam do Los Angeles i wznowiłam swoją karierę jako lekarz, zostałam zmuszona do uczestnictwa w ślubie mojej adopcyjnej matki — i tam był on. Mój przyrodni brat okazał się moim partnerem z jednorazowej przygody!
Moje serce prawie przestało bić.
Rodzina mojego ojczyma to potężna i bogata dynastia w LA, uwikłana w sieć skomplikowanych interesów i owiana tajemnicą, w tym ciemnymi, brutalnymi podtekstami.
Chcę trzymać się z dala od kogokolwiek z tej tradycyjnej włoskiej mafijnej rodziny.
Ale mój przyrodni brat nie pozwala mi odejść!
Mimo moich starań, by trzymać się z daleka, on teraz wrócił do LA, zarządzając interesami swojej rodziny z bezwzględną skutecznością. Jest niebezpiecznym połączeniem zimnej kalkulacji i niezaprzeczalnego uroku, wciągając mnie w sieć przeznaczenia, z której nie mogę się uwolnić.
Instynktownie chcę trzymać się z dala od niebezpieczeństwa, z dala od niego, ale los pcha mnie do niego raz za razem, a ja jestem silnie uzależniona od niego wbrew swojej woli. Jak będzie wyglądać nasza przyszłość?
Przeczytaj książkę.
Nie Drażnij Lunę
Prawie osiemnaście lat, z partnerem czy bez, nikt nie zniweczy mojego planu. Niezależność to jedyna rzecz, której kiedykolwiek pragnęłam. Ale więcej niż jeden mężczyzna uważa, że ma coś do powiedzenia w kwestii mojej przyszłości.
Mój ogień zawsze był moją siłą... i moim przekleństwem. Zapłaciłam cenę za swoją nieugiętość. Ale nie przestanę. Nie, dopóki nie będę wolna. Prawdziwe pytanie brzmi – ile jeszcze mogę znieść, zanim się złamię?
Krwistoczerwona miłość
„Uważaj, Charmeze, bawisz się ogniem, który spali cię na popiół.”
Była jedną z najlepszych kelnerek, które obsługiwały ich podczas czwartkowych spotkań. On jest szefem mafii i wampirem.
Lubił mieć ją na swoich kolanach. Była miękka i zaokrąglona we wszystkich właściwych miejscach. Lubił to za bardzo, co stało się jasne, gdy Millard zawołał ją do siebie. Instynkt Vidara kazał mu zaprotestować, zatrzymać ją na swoich kolanach.
Wziął głęboki oddech i wciągnął kolejny raz jej zapach. Przypisałby swoje zachowanie tej nocy długiemu okresowi bez kobiety, a może i mężczyzny. Może jego ciało mówiło mu, że nadszedł czas na jakieś zdeprawowane zachowanie. Ale nie z kelnerką. Wszystkie jego instynkty mówiły mu, że to skończy się źle.
Praca w „Czerwonej Damie” była zbawieniem, którego Charlie potrzebowała. Pieniądze były dobre, a ona lubiła swojego szefa. Jedyną rzeczą, od której trzymała się z daleka, był czwartkowy klub. Tajemnicza grupa przystojnych mężczyzn, którzy przychodzili co czwartek, aby grać w karty w tylnej sali. Aż do dnia, kiedy nie miała wyboru. W momencie, gdy spojrzała na Vidara i jego hipnotyzujące lodowato-niebieskie oczy, uznała go za nieodpartego. Nie pomagało, że był wszędzie, oferując jej rzeczy, których pragnęła, i rzeczy, o których nie myślała, że ich chce, ale potrzebowała.
Vidar wiedział, że przepadł w momencie, gdy zobaczył Charlie. Każdy jego instynkt mówił mu, żeby uczynić ją swoją. Ale były zasady, a inni go obserwowali.
Rumieniąca się narzeczona bestii mafii
Icaro Lucchesi, który nigdy nie unikał niczego złego, czerpie ogromną przyjemność z wprawiania swojej nowej żony w zakłopotanie. Każda nieprzyzwoita myśl, jaka przychodzi mu do głowy, została przez niego przynajmniej raz zrealizowana, ale teraz chce to wszystko zrobić z nią.
Zorah z kolei ma niespodziankę dla swojego nowego męża. Nie oszczędzała się przez całe życie tylko po to, by oddać się mężczyźnie, którego nie zna, a tym bardziej nie kocha. Jeśli jej pragnie, będzie musiał na nią zasłużyć. Spędziła większość swojego życia na kolanach, modląc się, ale teraz chce, aby Icaro klęczał przed nią, błagając.
Zorah znajduje się w zupełnie nowym świecie przestępczości, przemocy i seksu, czasami wszystko naraz. Icaro nie był dobrym człowiekiem od samego początku, ale dla niej, dla swojej rumieniącej się żony, desperacko próbuje się zmienić.
Czy Zorah nauczy się kochać całego Icaro Lucchesiego, czy jego mroczna strona zmusi ją do ucieczki, jakby gonił ją sam diabeł?