

Alpha Stone: Apart Together
Gracie Mackintosh · Güncelleniyor · 75.3k Kelime
Giriş
As I moved to check the stranger's pupils for the third time in about half an hour, I felt one of his muscles tensing beneath me. I stared at the alpha nervously, waiting for him to wake.
I carefully touched my palm to the alpha's bicep, and those lids flicked straight open.A pair of brown eyes caught onto mine, stealing any of the breath I had left in me.
This was my Mate.
Dimitri
I could do nothing but look at her. Her caramel skin tone, thick, curly dark hair, big brown eyes, and a curvy body to match the pretty face, all made me weak at the knees...
Erica is a pack doctor. And Dimitri Stone is an alpha of another pack. They would not have met, until one night, alpha Stone was captured by his emery alpha...
Bölüm 1
Warning, new wave of patients coming through.
I sighed as I stared down at my phone. I'd been quite happy to have the day off as the pack doctor, not that there was ever a day off in such a busy pack. Training, eating well, working out, cross-country running - most of our lives focused on the idea of training our bodies. It paid off, we were all fit and healthy and all we ever wanted to do was train more... at least, some of us felt that way.
I was not a part of "some."
The door to my office opened and three little kids I adored slid through, followed by their mother, Valerie. She gave me an apologetic smile as she hoisted her youngest onto the bed. Meanwhile, the twins were at my legs, tugging at my pants.
"Doc, Doc!" Tony was calling to me. "Jakey isn't well, Doc!"
"He isn't well," Bree repeated.
I looked between them with a smile before looking up at Valerie in questioning and meeting tired eyes. She always seemed to be tired and, as the rest of the pack had to live with her kids, too, I couldn't say I was suprised. My room was at the opposite end of the house and I could still hear when Jacob decided it wasn't actually bedtime, but I'm-going-to-scream-for-hours-and-there-is-nothing-you-can-do-about-it time.
"What's wrong with Jakey, Val?" I questioned, rolling over to the bed on my chair. The twins followed eagerly, latching onto the arms either side.
"He's got quite the fever," she replied sadly, "but I don't know the cause of it. He's been particualrly bad the last couple of nights, yelling his head off - I'm sure you already know. I'm thinking it's because he's too hot all the time and being under covers at night..."
"That could certainly affect him," I agreed slowly. "Let me take a quick look at him, can you step outside? You know it isn't you I'm worried about..."
"No problem." Valerie snapped at her kids to get them to leave the room while I leaned over Jacob to see his face.
He looked quite flushed, but not so much that I would usually worry. When I felt him, however, I realised he was scorching hot; it was amazing that he wasn't always in tears - and a miracle I'd be grateful for. His heart rate was regular, his breathing regular, and he wasn't acting strangely at all or seeming to feel faint. He was just hot, and that usually only meant one thing, though that shouldn't be possible considering his age.
I got up to call Valerie back into the room to tell her that her son was a very, very early bloomer, but as soon as I opened the door, I found her arguing with Beta James. The twins were clutched to either one of her legs, scared, and I looked past the group to see why.
A large, muscular man I'd never seen before lay on a stretcher behind Beta James, handled by one of the pack warriors, Harper. He looked tense and kept glancing at the stranger on the stretcher as though he thought the man would just get up. By the looks of the blood covering his chest and some of his face, the last thing he was going to do was get up.
"Beta," I called when I saw him almost raise his hand to Valerie - it wouldn't be the first time he decided to be a complete dick.
James looked up at me, relieved for a moment, then stormed through the hall. Harper started pushing the stretcher, too, but I held a hand up to stop him.
"We need you to quickly save someone," James told me. "It is urgent. Whatever you have in there isn't."
"What I have in there is a four year old boy," I snapped.
"Not urgent."
I glanced at Valerie, who was now shielding her kids away from the stranger. Although normally I would continue to argue with James until my throat hurt, I knew I could get Valerie back to their rooms safely if I just complied right now.
"Give me just a couple of minutes to send Valerie and her kids on her way. You can bring the patient in and wait inside." James just nodded, motioning Harper to push the stretcher into the room. Valerie let out a terrified gasp, to which I said, "I'm bringing Jakey out now, don't worry." I hurried inside before the little boy and unknown man could be together for too long.
James and Harper stood protectively next to the hunk of muscle while I ushered Jacob out to the hall with his mom. He instantly ran to her, obviously sensing her distress about him, and I rushed over to them for the briefest briefing ever to brief. "I believe he is an early bloomer, go back to your rooms and I'll visit you after."
"An early bloomer," Valerie repeated in a trance for a moment, then nodded and pried the twins from her legs. "Thank you for getting him out of there."
"Just go," I insisted.
The family headed down the hall so I went back into my office, where James had now shifted the big man onto the chair. I normally would clean it before the next patient, but I supposed we could overlook that in this case, considering this guy was clearly either very important or so dangerous we had to fix him up before he woke up.
"What am I looking at here?" I asked after locking us into the room.
"Multiple injuries. Possibly a broken rib, claw marks - that have bled a lot up to this point, and a head injury from hitting the floor too hard. Maybe a concussion if he wakes up too soon," James explained.
"And who is he?" James looked back at Harper, unsure whether or not he should tell me. "If I am going to be operating on him, I think I should know who he is," I reasoned.
James sighed. "We believe him to be an alpha from another pack, potentially coming here to attack us. We can't take any chances so we're sending him to the basement as soon as we're done here."
I nodded. "Okay, sit over there and be quiet. Let me get my job done."
"Keep me updated on everything," he warned, then he walked over to one of the chairs. Harper joined him despite being clearly uncomfortable, and I turned to the alpha on my hospital bed.
It turned out that he only had a bruised rib, rather than a broken one; his head injury was at the back as if he'd been hit, which didn't coincide with James's story at all; the blood was all coming from various claw marks all over his chest, back, and one gnarly hit on his thigh. I was able to ice his rib, clean and stitch up his head injury, and clean up the rest of him. The claw marks were already starting to heal on their own, which I warned James and Harper meant he was close to being able to come back to consciousness. But I inisted on continuing my examintation when they tried to tell me it was time to take him to the basement.
A part of me wasn't just looking at his wounds, but also the rest of him. His face was quite handsome, despite the dirt that covered half of it, and I imagined how soft his light brown hair would be if it was washed and not matted with blood and sweat. I could picture him to be quite a well-kept male, considering the body below, and definitely worthy of being an alpha.
No one but Alpha Roger and Beta James really knew about other packs and their leaders, because we were under strict rules to keep to ourselves. It'd been a questionable rule that most weren't happy with, but when it was keep to yourself or face a whip - yes, a whip, then you got over it pretty quickly.
As I moved to check the stranger's pupils for the third time in about half an hour, I felt one of his muscles tensing beneath me. I had been leaning on his forearm for a better balance, but the moment I felt him tense, I shot upright and backed up a step. It wasn't enough to alert James or Harper as they were both deep in conversation across the room.
I stared at the alpha nervously, waiting for him to wake. Because when muscles tensed like that, a person was usually awake. Taking into consideration the fact that his chest, back, and thigh wounds were all completely healed now, leaving only dirt and sweat - and the ice pack for his rib, I was pretty certain he'd wake up any second.
The arm that had tensed flexed now. Slowly and carefully, like he didn't want anyone to see the movement. His eyes weren't open but moving under the lids, a sign that he was, in fact, more than conscious. I tried not to attract James or Harper as I carefully touched my palm to the alpha's bicep, and those lids flicked straight open.
A pair of brown eyes caught onto mine, stealing any of the breath I had left in me.
Because this wasn't just any wolf, or alpha, or even just any guy.
This was my mate.
Follow my Twitter :) @GracieMackinto1
Son Bölümler
#50 ~ Chapter Fifty ~
Son Güncelleme: 1/7/2025#49 ~ Chapter Forty-Nine ~
Son Güncelleme: 1/7/2025#48 ~ Chapter Forty-Eight ~
Son Güncelleme: 1/7/2025#47 ~ Chapter Forty-Seven ~
Son Güncelleme: 1/7/2025#46 ~ Chapter Forty-Six ~
Son Güncelleme: 1/7/2025#45 ~ Chapter Forty-Five ~
Son Güncelleme: 1/7/2025#44 ~ Chapter Forty-Four ~
Son Güncelleme: 1/7/2025#43 ~ Chapter Forty-Three ~
Son Güncelleme: 1/7/2025#42 ~ Chapter Forty-Two ~
Son Güncelleme: 1/7/2025#41 ~ Chapter Forty-One ~
Son Güncelleme: 1/7/2025
Beğenebilirsiniz 😍
Alfa Kralının İnsan Eşi
"Dokuz yıldır seni bekliyorum. Bu, içimdeki bu boşluğu hissettiğim neredeyse on yıl demek. Bir yanım senin var olup olmadığını ya da çoktan ölüp ölmediğini merak etmeye başladı. Ve sonra seni buldum, tam da kendi evimde."
Ellerinden birini yanağıma dokundurup okşadı ve her yerde ürpertiler oluştu.
"Sensiz yeterince zaman geçirdim ve artık hiçbir şeyin bizi ayırmasına izin vermeyeceğim. Ne diğer kurtlar, ne son yirmi yıldır kendini zor toparlayan sarhoş babam, ne de senin ailen - ve hatta sen bile."
Clark Bellevue, hayatı boyunca kurt sürüsündeki tek insan olarak yaşadı - kelimenin tam anlamıyla. On sekiz yıl önce, Clark, dünyanın en güçlü Alfa'larından biri ile bir insan kadının kısa bir ilişkisi sonucu kazara dünyaya geldi. Babası ve kurt adam yarı kardeşleriyle yaşamasına rağmen, Clark hiçbir zaman kurt adam dünyasına gerçekten ait hissetmedi. Ancak Clark, kurt adam dünyasını sonsuza dek geride bırakmayı planladığı sırada, hayatı, kaderi ve eşi olan bir sonraki Alfa Kralı Griffin Bardot tarafından alt üst edilir. Griffin, eşini bulma şansını yıllardır bekliyordu ve onu kolay kolay bırakmaya niyeti yok. Clark kaderinden ya da eşinden ne kadar kaçmaya çalışırsa çalışsın - Griffin, ne yapması gerekirse gereksin ya da kim karşısına çıkarsa çıksın, onu yanında tutmaya kararlı.
Kader Oyunu
Finlay onu bulduğunda, insanların arasında yaşıyor. İnkar eden inatçı kurda aşık oluyor. Belki onun eşi değil, ama onu sürüsünün bir parçası olarak istiyor, gizli kurt olsa da.
Amie hayatına giren Alpha'ya direnemez ve sürü hayatına geri döner. Sadece uzun zamandır olduğundan daha mutlu olmakla kalmaz, kurdu sonunda ona gelir. Finlay onun eşi değil, ama en iyi arkadaşı olur. Sürüdeki diğer üst düzey kurtlarla birlikte en iyi ve en güçlü sürüyü oluşturmak için çalışırlar.
Sürü oyunları zamanı geldiğinde, önümüzdeki on yıl için sürülerin sıralamasını belirleyen etkinlikte, Amie eski sürüsüyle yüzleşmek zorunda kalır. Onu reddeden adamı on yıl sonra ilk kez gördüğünde, bildiğini sandığı her şey alt üst olur. Amie ve Finlay yeni gerçekliğe uyum sağlamalı ve sürüleri için bir yol bulmalıdır. Ama bu beklenmedik olay onları ayıracak mı?
Lycan Prensinin Yavrusu
"Yakında bana yalvaracaksın. Ve o zaman geldiğinde—seni istediğim gibi kullanacağım ve sonra seni reddedeceğim."
—
Violet Hastings, Starlight Shifters Akademisi'nde birinci sınıfa başladığında, sadece iki şey istiyordu—annesi'nin mirasını onurlandırarak sürüsü için yetenekli bir şifacı olmak ve akademiyi kimsenin tuhaf göz rahatsızlığı nedeniyle ona ucube demeden bitirmek.
Ancak işler dramatik bir şekilde değişir, Kylan'ın, Lycan tahtının kibirli varisi ve tanıştıkları andan itibaren hayatını cehenneme çeviren kişinin, onun ruh eşi olduğunu keşfettiğinde.
Soğuk kişiliği ve zalim yollarıyla tanınan Kylan, bu durumdan hiç memnun değildir. Violet'i ruh eşi olarak kabul etmeyi reddeder, ama onu reddetmek de istemez. Bunun yerine, onu küçük köpeği olarak görür ve hayatını daha da zorlaştırmaya kararlıdır.
Kylan'ın eziyetleriyle başa çıkmak yetmezmiş gibi, Violet geçmişi hakkında her şeyi değiştiren sırları keşfetmeye başlar. Gerçekten nereden gelmektedir? Gözlerinin ardındaki sır nedir? Ve tüm hayatı bir yalan mıydı?
İhanete Uğradıktan Sonra Milyarderler Tarafından Şımartıldı
Emily ve milyarder kocası bir sözleşmeli evlilik içindeydiler; Emily, çaba göstererek onun sevgisini kazanmayı ummuştu. Ancak, kocası hamile bir kadınla ortaya çıktığında, umutsuzluğa kapıldı. Evden atıldıktan sonra, evsiz kalan Emily'yi gizemli bir milyarder yanına aldı. Kimdi bu adam? Emily'yi nasıl tanıyordu? Daha da önemlisi, Emily hamileydi.
Ay Tarafından Seçilmiş
Ah... LANET OLSUN!
Distopik bir gelecekte, bildiğimiz dünyanın sonunun 5. yıl dönümü. Kendilerine lycanthrope diyen doğaüstü yaratıklar dünyayı ele geçirdi ve hiçbir şey eskisi gibi olmadı.
Her kasaba iki bölgeye ayrılmış durumda: insan bölgesi ve kurt bölgesi. İnsanlar artık azınlık olarak muamele görüyor, lycan'lara ise en yüksek saygı gösterilmek zorunda. Onlara boyun eğmemenin sonucu acımasız halka açık cezalar oluyor. 17 yaşındaki Dylan için bu yeni dünyada yaşamak zor. Kurtlar dünyayı ele geçirdiğinde 12 yaşındaydı ve hem halka açık cezaları izledi hem de bizzat yaşadı.
Kurtlar yeni dünyada baskın hale geldi ve eğer birinin yoldaşı olarak bulunursanız, Dylan için bu ölümden daha kötü bir kader. Peki ya bir lycan'ın yoldaşı olduğunu ve o lycan'ın en ünlü ve en acımasız olanı olduğunu öğrendiğinde ne olur?
Dylan'ın zorlu yolculuğunu, hayatla, aşkla ve kayıpla mücadelesini takip edin.
Tipik kurt hikayesine yeni bir bakış açısı. Umarım beğenirsiniz.
Uyarı, olgun içerik.
Güçlü istismar sahneleri.
Kendine zarar verme sahneleri.
Tecavüz sahneleri.
Cinsel içerikli sahneler.
KENDİ RİSKİNİZE OKUYUN.
Milyarder'in Eski Karısının Gizli Hamileliği
Hamilelik test sonuçlarımı aldığım gün, Sean boşanmak istediğini söyledi.
"Boşanalım. Christina geri döndü."
"Sana kızgın olduğunu biliyorum," diye mırıldandı. "Bunu telafi etmeme izin ver."
Ellerini belime yerleştirdi, sıcak ve kararlı, omurgamın kıvrımından aşağı kayarak kalçamı kavradı.
Göğsüne ittim, yarım yamalak, kararlılığım onun beni yatağa geri itmesiyle çözüldü.
"Sen bir pisliksin," diye nefes aldım, onun yaklaştığını, ucunun girişime dokunduğunu hissederken.
Sonra telefon çaldı—keskin ve ısrarcı—bizi sisli ortamdan çıkardı.
Arayan Christina'ydı.
Bu yüzden ortadan kayboldum, kocamın asla keşfetmemesini umduğum bir sır taşıyarak.
Unutulmuşların Öfkesi
Duyguların fırtınası içinde, adımları onu güçlü bir alfa olan Fenrir'in yönettiği yasak bir bölgeye götürüyor.
Fenrir, kızışma dönemindeki omega ile karşılaşana kadar kontrolünü hiç kaybetmemişti, topraklarında kaybolmuştu.
Kurtları devreye giriyor ve düşünülemez olan gerçekleşiyor: bir çiftleşme bağı.
Neden böyle olduğunu anlamadan, Fenrir öfkeleniyor ve hayatları geri dönülmez bir şekilde iç içe geçtiği için kurdu evinde hapsediyor. Adam ve kadın birbirlerinden nefret ederken ve birbirlerinin varlığına tahammül edemezken, içlerindeki canavarlar eşlerine takıntılı ve onların yokluğuna katlanmayı reddediyor.
Alfa İçin Kazara Taşıyıcı
MAFYA'NIN ESİR MELEĞİ
☆☆☆
Tehlikeli bir esirci, genç bir kıza gözünü diktiğinde ve onu elde etmesi gerektiğini bildiğinde, bu onu zorla almak anlamına gelse bile...
Dört ya da Ölü
"Evet."
"Üzgünüm, ama başaramadı." Doktor bana acıyan bir bakışla söyledi.
"T-teşekkür ederim." Titreyen bir nefesle söyledim.
Babam ölmüştü ve onu öldüren adam şu anda tam yanımda duruyordu. Elbette bunu kimseye söyleyemezdim çünkü ne olduğunu bilip hiçbir şey yapmadığım için suç ortağı sayılırdım. On sekiz yaşındaydım ve gerçek ortaya çıkarsa hapis cezasıyla karşı karşıya kalabilirdim.
Kısa bir süre önce lise son sınıfı bitirip bu kasabadan sonsuza dek kurtulmaya çalışıyordum, ama şimdi ne yapacağımı bilmiyorum. Neredeyse özgürdüm ve şimdi hayatım tamamen dağılmadan bir gün daha geçirebilirsem şanslı olurdum.
"Artık bizimlesin, şimdi ve sonsuza dek." Sıcak nefesi kulağımın dibinde tüylerimi diken diken etti.
Artık onların sıkı kontrolü altındaydım ve hayatım onlara bağlıydı. İşlerin bu noktaya nasıl geldiğini söylemek zor, ama işte buradaydım... bir yetim... ellerimde kanla... kelimenin tam anlamıyla.
Yaşadığım hayatı cehennem olarak tanımlayabilirim.
Her gün ruhumun her bir parçası sadece babam tarafından değil, aynı zamanda Karanlık Melekler denilen dört çocuk ve onların takipçileri tarafından da sökülüyordu.
Üç yıl boyunca işkence görmek dayanabileceğim kadar ve yanımda kimse olmadığı için ne yapmam gerektiğini biliyorum... Tek bildiğim yolla çıkmalıyım, ölüm huzur demek ama işler asla bu kadar kolay değil, özellikle beni uçuruma sürükleyen adamlar hayatımı kurtaranlar olduğunda.
Bana asla mümkün olacağını düşünmediğim bir şey verdiler... ölü olarak intikam. Bir canavar yarattılar ve dünyayı yakmaya hazırım.
Yetişkin içerik! Uyuşturucu, şiddet, intihar bahsi geçmektedir. 18+ önerilir. Ters Harem, zorba-aşığa dönüşen ilişki.
Zincirlenmiş (Lords Serisi)
Alekos, Reyes ve Stefan'ın kurtuluşum olacağını düşündüm, ama kısa sürede bana diğer Lordlar gibi olduklarını gösterdiler—acımasız, zalim ve kalpsiz.
Babam bir konuda haklıydı—Lordlar dokundukları her şeyi yok eder. Bu şeytanlardan kurtulabilir miyim? Özgürlüğüm buna bağlı.
Alekos, Reyes ve Stefan'ın bana yaşattığı her şeye katlanmalıyım, ta ki bu vahşi şehirden kaçana kadar.
Ancak o zaman gerçekten özgür olacağım. Ya da olacak mıyım?
Lordlar Serisi:
Kitap 1 - Zincirlenmiş
Kitap 2 - Satın Alınmış
Kitap 3 - Kapana Kısılmış
Kitap 4 - Özgürleşmiş
Soğuk Kalpli Alfa'nın Eşi
"Beni istediğini biliyorum."
"Benden hoşlanmasan da, benim eşimsin ve bunu inkar edemezsin."
Arkamda durdu, bir eliyle kalçamı tuttu ve eğildi, nefesi boynumda hırçın, sesi kısık ve boğuktu,
"Vücudunun ne istediğini... ve benim vücudumun neye ihtiyacı olduğunu dinleyeceksin. Küçük bir ısırığın getirebileceği zevki sadece."
15 yaşındayken, acımasız Alfa'nın benim eşim olduğunu iddia ettiğini duyduğumda şok olmuştum.
Daha da kötüsü, beni korumaya çalışan babamı öldürdü. O zaman ondan kaçmayı başardım.
Ancak 18 yaşıma geldiğimde, tekrar tuzağına düştüm.
Ondan nefret ediyordum ve intikam almak istiyordum, ama ay tanrıçasının benim için farklı bir planı vardı.
Onun eşiydim ve kaderimiz birlikte olmaktı. Şartlar ne olursa olsun, bedenim ona karşı koyamıyordu.