

Prigioniera del Mafioso
Fer M · Güncelleniyor · 189.5k Kelime
Giriş
"Cosa pensi che stiamo per fare?" Con tutta la sua forza, strappa la camicia dal suo corpo, e i bottoni saltano via.
Lo vedo completamente nudo davanti a me, le mie guance si scaldano quando mi imbatto nel suo pene duro e potente, distolgo lo sguardo sentendomi così imbarazzata. Spaventata, mi alzo dal letto e corro verso la porta, ma prima che possa raggiungerla, le sue mani forti e spesse mi avvolgono la vita e mi tirano verso il suo corpo, mi gira rapidamente.
"Cosa c'è che non va, piccola? Hai paura?" Le sue labbra sussurrano nel mio orecchio.
"Ti avrò, ragazza." Arthur si mette tra le mie gambe, violentemente, strappa l'unico pezzo che copriva la mia intimità.
Arthur Drummond, un potente e temuto boss della mafia, scopre che il suo impero viene sistematicamente derubato dall'interno. Determinato a identificare il colpevole, diventa sempre più ossessionato da una donna di nome Ariel, una brillante studentessa di medicina. Mentre Arthur approfondisce l'indagine, si convince che Ariel detiene la chiave per scoprire la verità dietro i tradimenti.
Spinto da un misto di sospetto e fascino, Arthur si insinua nella vita di Ariel, usando la sua influenza e le sue risorse per manipolare le circostanze che li avvicinano. Nonostante la sua resistenza iniziale, Ariel si sente inspiegabilmente attratta dall'enigmatico e pericoloso uomo che sembra avere tutte le risposte che cerca.
Man mano che la loro connessione si approfondisce, i confini tra ossessione e desiderio si confondono, portandoli su un percorso insidioso dove segreti e bugie si intrecciano. La ricerca incessante della verità da parte di Arthur inizia a consumarlo, mettendo a rischio non solo il suo impero criminale, ma anche la fragile fiducia tra lui e Ariel.
Divisa tra i suoi crescenti sentimenti per Arthur e il dilemma morale di essere coinvolta con un criminale, Ariel si trova combattuta tra lealtà e autoconservazione. Con l'aumentare della posta in gioco e il collisione dei loro mondi, devono affrontare i propri demoni e fare scelte che cambieranno per sempre il corso delle loro vite.
Questa è una storia avvincente di amore, tradimento e redenzione, dove la linea tra cattivo ed eroe diventa sempre più sfumata, e due individui si trovano intrecciati in un pericoloso gioco di potere e passione.
Bölüm 1
Mikhail Kovarnov Drummond
Nel mondo oscuro, portare un cognome importante non è un compito facile. Grandezza e potere aprono porte che solo un Drummond può attraversare.
L'organizzazione Bratva è nata nel XX secolo, dopo la Prima Guerra Mondiale, insieme all'Unione Sovietica. Assicurarsi un potere maggiore non era un lavoro semplice, mio padre e mio nonno hanno sempre desiderato avere status e potere, ma all'epoca in cui vivevano, sembrava impossibile. Tuttavia, hanno capito che il segreto risiedeva nella forza e nella mente, capaci di vedere l'immensità di dove potevamo arrivare. Fino a qui.
Sono stato educato e addestrato specificamente per gestire un'organizzazione criminale. Tutto pianificato con cura dai miei predecessori che hanno spianato la strada per me per guidare la Bratva. L'addestramento è iniziato non appena ho mostrato interesse per la vita che mi aspettava, perché già sapevo cosa volevo: tutto il dannato mondo. Ho iniziato dal basso, addestrandomi tra i soldati e servendo mio padre, tutto per dimostrare di cosa ero capace. Ho servito in prima linea nelle battaglie tra mafie e nelle missioni per far crescere l'organizzazione, perché sapevo che tutto questo, un giorno, sarebbe stato mio.
Una volta raggiunta la maggiore età, ho gestito l'organizzazione come ritenevo opportuno. Ho costruito aziende, hotel di lusso e casinò, qualsiasi cosa che moltiplicasse il mio potere e denaro. Per me, tutto ciò che ho ottenuto è stato il risultato di una mente avanzata e perspicace, ma anche così, per aumentare il mio territorio, sarei stato costretto a sposarmi e così garantire che ci fosse un erede.
Louise Roux era la scelta perfetta: erede di due territori, la mafia francese e quella thailandese, ma essendo una donna, non poteva prendere il controllo della mafia francese. Tuttavia, sposandomi, avrei dominato tutto. Sono riuscito a negoziare con suo padre e a formare un'alleanza. Non è stato un compito facile, ho dovuto minacciare, articolare e rendere difficili gli affari nel loro territorio fino a portarli vicino alla decadenza e alla perdita di tutto ciò che avevano ottenuto, ma grazie al mio aiuto e alla mia clemenza, hanno accettato la mia offerta, anche se Louise era contraria alla nostra unione.
Louise era una donna molto bella, una rossa affascinante. Ma, per quanto possedesse tutta la bellezza del mondo, odiavo la sua dolce e debole personalità da donna comune. La sua docilità e mancanza di coraggio mi causavano grande repulsione, poiché sapevo che questo avrebbe influenzato l'educazione del bambino che aspettava. Ho stabilito i termini della nostra convivenza, rendendo chiara la mia preferenza e questo la terrorizzava, ogni singolo giorno.
Andrei Kovarnov Drummond
Quando Andrei Kovarnov è nato, ho lasciato che Louise avesse il bambino a tempo pieno, fornendo il prezioso latte materno che lo avrebbe reso forte e sano. Ma non appena il ragazzo ha iniziato a camminare, mi sono avvicinato, iniziando a portarlo alla Bratva. Volevo che si abituasse al mio stile di vita fin da piccolo. Louise ha cercato di intervenire, poiché sapeva quali fossero le mie intenzioni, ma l'ho rimessa al suo posto ogni volta che era necessario. Tuttavia, anche se sapeva che non poteva fermarmi, insisteva. D'altra parte, non potevo liberarmi di lei, non ancora. Tra i termini del matrimonio, era stabilito che avremmo cresciuto il bambino insieme fino ai cinque anni. La donna abusava di questa clausola e, diverse volte, l'ho sorpresa a insegnare cose inutili come la compassione e la religiosità. Sapeva che era costoso, ma era testarda e insisteva.
"Cosa ti aspetti da questi insegnamenti?"
"Che sia una brava persona, Mikhail."
"Non perdere tempo, va contro il suo destino!"
"Tu insegni ciò che ti conviene, io insegno ciò che è giusto."
"Davvero pensi che servirà a qualcosa che tu ti prenda cura di quell'animale?"
"È un gatto! Gli piacciono i gatti!"
"La sensibilità è una virtù, Louise, ricordalo prima che io perda la mia."
"È saggio crescerlo per essere insensibile e crudele?" Questo mi sembra più un capriccio, con la tua vanità e il tuo orgoglio che esercitano la tirannia.
Col tempo, mi sono reso conto che Louise aveva iniziato ad agire con indifferenza verso l'educazione di Andrei. La sua unica intenzione era passare più tempo possibile con suo figlio, prendersi cura di lui.
Quando mancavano pochi giorni al quinto compleanno del ragazzo, l'ho costretto a usare la pistola contro il gatto e, anche senza abilità e contro la sua volontà, ha ucciso l'animale, sparando alla piccola testa felina. Per più di un minuto, Andrei ha fissato il gatto inerte, senza capire la situazione, finché non gli ho tolto la pistola di mano e l'ho preso in braccio. Solo allora mi ha guardato con gli occhi pieni di lacrime. Era il momento di rafforzare il suo apprendimento, così ho chiesto:
"Cosa fa un Drummond?"
"Uccide."
"È naturale?"
"Sì."
"Per cosa siamo addestrati?"
"Per comandare, papà."
"Molto bene!"
Da lontano, Louise osservava ciò che avevo fatto e aveva paura di avvicinarsi. Era meglio così. Mi sono avvicinato a lei e ho messo il ragazzo sulle sue ginocchia.
"La saggezza è una virtù, Louise," ho ribadito, dopo tanti anni.
Louise Roux Drummond
Con Arthur tra le braccia, cercavo di calmare il suo piccolo corpo e lo stringevo con l'intenzione di farlo sentire protetto. Alzò la testa e indicò il gatto senza vita nel giardino.
"Mamma, il micio sta dormendo?"
"No, amore mio, è morto."
"Non si sveglierà?"
"No."
"Ma, è il mio gattino..."
"Lo so, ma non è più vivo."
"L'ho fatto io?"
Presi un respiro profondo, temendo che la mia voce si spezzasse, ma cercai forza, senza nemmeno sapere da dove venisse, e riuscii a rispondere, con voce ferma:
"No! È stato tuo padre!"
"Siamo addestrati a uccidere," disse, ripetendo la frase di suo padre.
"Ma cosa ti ha insegnato la mamma?"
"La gentilezza prevale."
"Esatto, bravo!" — risposi, strofinando il viso nei suoi capelli, per nascondere una lacrima ribelle — "Facciamo la doccia?"
Arthur si rannicchiò nel mio grembo e lo portai di sopra. L'odore della sua maglietta, sporca del sangue di Nala, mi invase le narici e mi sentii nauseata. Nel suo bagno, gli tolsi i vestiti sporchi e gli feci la doccia. Matilde entrò nella stanza, con il vassoio del cibo che avevo preparato per il bambino, e annunciò:
"La colazione del piccolo Andrei è pronta."
"Grazie, Matilde. Ma per favore non usare quel nome con il bambino. Si chiama Arthur."
"Ne è sicura, signora?"
"Sì, usa Andrei solo davanti a Mikhail. In altri momenti, usa Arthur."
"Come desidera, signora."
"Qualche notizia da mio fratello?"
"Finora nulla, signora."
"Deve rispondermi! Il compleanno di Arthur si avvicina e dobbiamo andare."
"Signora, è troppo rischioso. Metterà a rischio non solo la sua vita, ma anche quella del piccolo Arthur."
"In ogni caso, la mia vita è a rischio, se resto gli darò la possibilità di uccidermi, senza alcuno sforzo."
"M-ma potrebbe cambiare idea, lei è la madre di suo figlio."
"Per lui, questo è irrilevante, lo conosci e lo sai molto bene."
La notte prima del compleanno di Arthur, riuscii a mettermi in contatto con Heron, mio fratello, e mi disse che tutto stava andando come previsto. Come concordato, avrei aspettato sul retro della proprietà, tra gli alberi, fino a quando non avrebbero lanciato la scala di corda. Era il momento perfetto, poiché Mikhail non era a casa, e in sua assenza, la sicurezza era sempre più rilassata. In poco tempo, saremmo stati lontani da questo inferno.
"Mamma, cosa stiamo facendo?"
"Stiamo giocando a nascondino." Ti piace il gioco?
"Sì, mi piace tanto!"
"Dobbiamo stare zitti così nessuno ci trova."
Accovacciato, Arthur mi lanciò un sorriso malizioso. Avvicinai il mio viso al suo, che stava ammirando i miei occhi e teneva una ciocca dei miei lunghi capelli, come se avesse paura che mi allontanassi. Lo faceva sempre. Ero già impaziente per il ritardo, tuttavia, la scala di corda fu lanciata e aiutai Arthur a salire per primo, facendo lo stesso subito dopo.
Al sicuro dall'altra parte, mi girai nell'oscurità, pronta ad abbracciare mio fratello, che non vedevo da anni, ma fui colpita in faccia e afferrata per i capelli. Stordita e senza capire cosa stesse succedendo, mi resi conto che mi stavano riportando alla fortezza.
"Ingrata! Cercando di scappare con mio figlio!" La voce di Mikhail rimbombava come un tuono sulla proprietà. "Pensavi davvero che questa fuga avrebbe funzionato?"
Appena varcata la porta, fui gettata a terra e presa a calci su tutto il corpo. Arthur fu lasciato in un angolo dell'anticamera e osservava la mia sofferenza dalla sua scatola. Mikhail accettava che cercassi di convertire il ragazzo, perché sapeva che sarebbe stato inutile con la sua presenza, ma non avrebbe mai accettato che osassimo tentare di fuggire, tanto più in una fuga mal pianificata e senza supporto. Mikhail mi schiaffeggiò e sbatté la mia testa contro il pavimento del salotto. Tutto ciò che potevo fare era urlare e chiedere aiuto, anche se sapevo che nessuno sarebbe venuto.
"Né tu né nessun altro porterete via il mio dannato erede!"
"Lasciami, pazzo, bastardo folle!"
Lottai con lui, cercando di salvare la mia vita, perché sapevo che non appena l'orologio avesse segnato la mezzanotte, il termine del matrimonio sarebbe stato compiuto e lui avrebbe finalmente potuto liberarsi di me. Riuscii a liberarmi dal suo corpo e mi alzai. Mi guardava con odio e disgusto.
"Avrei dovuto ucciderti quando hai dato alla luce Andrei!"
"Sei un essere umano orribile e crudele, anche per tuo figlio!"
"Basta! Hai già pesato troppo sulla terra!"
"Arthur aborrisce la tua presenza, ti odia!"
"Arthur?"
"Sì, l'ho rinominato, si chiama Arthur!"
"Maledizione!"
Mikhail allungò la mano e mi afferrò per i capelli, trascinandomi per la stanza e, ancora una volta, gettandomi a terra, punendo il mio corpo debole.
"Sei servita solo a partorire, nient'altro."
"Almeno sono stata buona per qualcosa! Tu sai solo gestire la crudeltà, sai solo dare ordini!"
Il mio corpo era dolorante. Mikhail stava cercando di strapparmi i vestiti, e sapevo cosa intendeva fare, ma lottai per impedirglielo. Piangevo, guardando Arthur, che rimaneva incollato al muro, osservando la scena.
"Arthur, girati!"
"Mamma! Ho sonno."
"Stai per dormire, amore mio, ma prima fai quello che ti chiede la mamma."
Il ragazzo f...
Son Bölümler
#140 Capitolo 139
Son Güncelleme: 1/3/2025#139 Capitolo 138
Son Güncelleme: 1/3/2025#138 Capitolo 137
Son Güncelleme: 1/3/2025#137 Capitolo 136
Son Güncelleme: 1/3/2025#136 Capitolo 135
Son Güncelleme: 1/3/2025#135 Capitolo 134
Son Güncelleme: 1/3/2025#134 Capitolo 133
Son Güncelleme: 1/3/2025#133 Capitolo 132
Son Güncelleme: 1/3/2025#132 Capitolo 131
Son Güncelleme: 1/3/2025#131 Capitolo 130
Son Güncelleme: 1/3/2025
Beğenebilirsiniz 😍
Kader Oyunu
Finlay onu bulduğunda, insanların arasında yaşıyor. İnkar eden inatçı kurda aşık oluyor. Belki onun eşi değil, ama onu sürüsünün bir parçası olarak istiyor, gizli kurt olsa da.
Amie hayatına giren Alpha'ya direnemez ve sürü hayatına geri döner. Sadece uzun zamandır olduğundan daha mutlu olmakla kalmaz, kurdu sonunda ona gelir. Finlay onun eşi değil, ama en iyi arkadaşı olur. Sürüdeki diğer üst düzey kurtlarla birlikte en iyi ve en güçlü sürüyü oluşturmak için çalışırlar.
Sürü oyunları zamanı geldiğinde, önümüzdeki on yıl için sürülerin sıralamasını belirleyen etkinlikte, Amie eski sürüsüyle yüzleşmek zorunda kalır. Onu reddeden adamı on yıl sonra ilk kez gördüğünde, bildiğini sandığı her şey alt üst olur. Amie ve Finlay yeni gerçekliğe uyum sağlamalı ve sürüleri için bir yol bulmalıdır. Ama bu beklenmedik olay onları ayıracak mı?
Lycan Prensinin Yavrusu
"Yakında bana yalvaracaksın. Ve o zaman geldiğinde—seni istediğim gibi kullanacağım ve sonra seni reddedeceğim."
—
Violet Hastings, Starlight Shifters Akademisi'nde birinci sınıfa başladığında, sadece iki şey istiyordu—annesi'nin mirasını onurlandırarak sürüsü için yetenekli bir şifacı olmak ve akademiyi kimsenin tuhaf göz rahatsızlığı nedeniyle ona ucube demeden bitirmek.
Ancak işler dramatik bir şekilde değişir, Kylan'ın, Lycan tahtının kibirli varisi ve tanıştıkları andan itibaren hayatını cehenneme çeviren kişinin, onun ruh eşi olduğunu keşfettiğinde.
Soğuk kişiliği ve zalim yollarıyla tanınan Kylan, bu durumdan hiç memnun değildir. Violet'i ruh eşi olarak kabul etmeyi reddeder, ama onu reddetmek de istemez. Bunun yerine, onu küçük köpeği olarak görür ve hayatını daha da zorlaştırmaya kararlıdır.
Kylan'ın eziyetleriyle başa çıkmak yetmezmiş gibi, Violet geçmişi hakkında her şeyi değiştiren sırları keşfetmeye başlar. Gerçekten nereden gelmektedir? Gözlerinin ardındaki sır nedir? Ve tüm hayatı bir yalan mıydı?
Alfa Kralının İnsan Eşi
"Dokuz yıldır seni bekliyorum. Bu, içimdeki bu boşluğu hissettiğim neredeyse on yıl demek. Bir yanım senin var olup olmadığını ya da çoktan ölüp ölmediğini merak etmeye başladı. Ve sonra seni buldum, tam da kendi evimde."
Ellerinden birini yanağıma dokundurup okşadı ve her yerde ürpertiler oluştu.
"Sensiz yeterince zaman geçirdim ve artık hiçbir şeyin bizi ayırmasına izin vermeyeceğim. Ne diğer kurtlar, ne son yirmi yıldır kendini zor toparlayan sarhoş babam, ne de senin ailen - ve hatta sen bile."
Clark Bellevue, hayatı boyunca kurt sürüsündeki tek insan olarak yaşadı - kelimenin tam anlamıyla. On sekiz yıl önce, Clark, dünyanın en güçlü Alfa'larından biri ile bir insan kadının kısa bir ilişkisi sonucu kazara dünyaya geldi. Babası ve kurt adam yarı kardeşleriyle yaşamasına rağmen, Clark hiçbir zaman kurt adam dünyasına gerçekten ait hissetmedi. Ancak Clark, kurt adam dünyasını sonsuza dek geride bırakmayı planladığı sırada, hayatı, kaderi ve eşi olan bir sonraki Alfa Kralı Griffin Bardot tarafından alt üst edilir. Griffin, eşini bulma şansını yıllardır bekliyordu ve onu kolay kolay bırakmaya niyeti yok. Clark kaderinden ya da eşinden ne kadar kaçmaya çalışırsa çalışsın - Griffin, ne yapması gerekirse gereksin ya da kim karşısına çıkarsa çıksın, onu yanında tutmaya kararlı.
İhanete Uğradıktan Sonra Milyarderler Tarafından Şımartıldı
Emily ve milyarder kocası bir sözleşmeli evlilik içindeydiler; Emily, çaba göstererek onun sevgisini kazanmayı ummuştu. Ancak, kocası hamile bir kadınla ortaya çıktığında, umutsuzluğa kapıldı. Evden atıldıktan sonra, evsiz kalan Emily'yi gizemli bir milyarder yanına aldı. Kimdi bu adam? Emily'yi nasıl tanıyordu? Daha da önemlisi, Emily hamileydi.
Milyarder'in Eski Karısının Gizli Hamileliği
Hamilelik test sonuçlarımı aldığım gün, Sean boşanmak istediğini söyledi.
"Boşanalım. Christina geri döndü."
"Sana kızgın olduğunu biliyorum," diye mırıldandı. "Bunu telafi etmeme izin ver."
Ellerini belime yerleştirdi, sıcak ve kararlı, omurgamın kıvrımından aşağı kayarak kalçamı kavradı.
Göğsüne ittim, yarım yamalak, kararlılığım onun beni yatağa geri itmesiyle çözüldü.
"Sen bir pisliksin," diye nefes aldım, onun yaklaştığını, ucunun girişime dokunduğunu hissederken.
Sonra telefon çaldı—keskin ve ısrarcı—bizi sisli ortamdan çıkardı.
Arayan Christina'ydı.
Bu yüzden ortadan kayboldum, kocamın asla keşfetmemesini umduğum bir sır taşıyarak.
Sonsuza Kadar Onun: Alfa'nın Sahipliği
Zvonimir dedi ki, "Rishima, benim çocuklarımı doğuramazsın, bu yüzden karım olmaya layık değilsin."
Zvonimir dedi ki, "Rishima, hala bedenini arzuluyorum; sevgilim ol."
Zvonimir dedi ki, "Rishima, seni bırakmak istemiyorum. Yeniden evlenebilir miyiz?"
Zvonimir dedi ki, "Rishima, seni seviyorum, sensiz yaşayamam."
Rishima soğuk bir şekilde cevap verdi, "Defol!"
Zvonimir, Rishima ile evlenme arzusunu duyurduğunda, tüm Kurt İmparatorluğu'ndaki insanlar karşı çıktı. Omega bir dişi olan Rishima'nın, güçlü bir Alfa olan Zvonimir'in karısı olmaya layık olmadığını düşünüyorlardı. Yine de, Zvonimir Rishima ile evlenmekte kararlıydı ve onu dünyanın en mutlu kadını olduğuna inandırdı. Ancak, Zvonimir'i kurtarırken rahmi zarar gören Rishima'nın, sınıf ayrımıyla dolu evliliği hakkındaki hayalleri yerle bir oldu.
Zvonimir, Rishima'yı daha güçlü üreme yeteneğine sahip bir kadınla evlenmek için kalpsizce terk etti, onun zaten çocuklarını taşıdığından habersizdi...
Dokunulmaz
Büyük eli boğazımı şiddetle kavradı ve beni yerden kolayca kaldırdı. Parmakları her sıkışta titriyordu, hayatım için hayati olan hava yollarını daraltıyordu.
Öksürdüm; boğuldum, öfkesi gözeneklerimden içeri sızarak beni içten içe yakıyordu. Neron'un bana duyduğu nefret çok güçlüydü ve bu durumdan sağ çıkamayacağımı biliyordum.
"Bir katile inanacakmışım gibi!" Neron'un sesi kulaklarımda çınlıyordu.
"Ben, Neron Malachi Prince, Zircon Ayı Sürüsü'nün Alfa'sı olarak, seni, Halima Zira Lane, eşim ve Luna'm olarak reddediyorum." Beni bir çöp parçası gibi yere fırlattı, nefes almak için çırpınıyordum. Sonra yerden bir şey aldı, beni çevirdi ve beni kesti.
Sürümün işaretinin üzerinden kesti. Bir bıçakla.
"Ve ben, seni ölüme mahkum ediyorum."
Kendi sürüsünde dışlanan genç bir kurt kadının uluması, onu acı çekmeye mahkum eden kurtların ezici ağırlığı ve iradesiyle susturuluyor. Halima, Zircon Ayı sürüsünde cinayetle haksız yere suçlandıktan sonra, hayatı kölelik, zulüm ve istismar içinde kül oluyor. Ancak bir kurdun gerçek gücünü içinde bulduktan sonra, geçmişinin dehşetinden kaçıp ileriye doğru adım atma umuduna sahip olabilir...
Yıllar süren mücadele ve iyileşmenin ardından, hayatta kalan Halima, bir zamanlar ölümünü işaretleyen eski sürüsüyle bir kez daha karşı karşıya kalır. Garnet Ayı sürüsünde bulduğu ailesiyle, bir zamanlar onu esir tutanlar arasında bir ittifak arayışı başlar. Zehrin olduğu yerde barışın büyümesi fikri, artık Kiya olarak bilinen kadın için pek umut verici değildir. Artan kin gürültüsü onu boğmaya başladığında, Kiya kendini tek bir seçimle karşı karşıya bulur. İyileşmeyen yaralarının gerçekten iyileşmesi için, geçmişiyle yüzleşmek zorundadır, yoksa Kiya'yı Halima'yı yuttuğu gibi yutacaktır. Büyüyen gölgelerde, affetmeye giden bir yol gelip gitmektedir. Sonuçta, dolunayın gücünü inkar etmek mümkün değildir - ve Kiya için belki de karanlığın çağrısı da aynı derecede amansız olabilir...
Bu kitap yetişkin okuyucular için uygundur, çünkü konu intihar düşünceleri veya eylemleri, istismar ve travma gibi hassas konuları içermektedir ve şiddetli tepkilere neden olabilir. Lütfen dikkatli olun.
Moonlight Avatar Serisi'nin 1. Kitabı
Unutulmuşların Öfkesi
Duyguların fırtınası içinde, adımları onu güçlü bir alfa olan Fenrir'in yönettiği yasak bir bölgeye götürüyor.
Fenrir, kızışma dönemindeki omega ile karşılaşana kadar kontrolünü hiç kaybetmemişti, topraklarında kaybolmuştu.
Kurtları devreye giriyor ve düşünülemez olan gerçekleşiyor: bir çiftleşme bağı.
Neden böyle olduğunu anlamadan, Fenrir öfkeleniyor ve hayatları geri dönülmez bir şekilde iç içe geçtiği için kurdu evinde hapsediyor. Adam ve kadın birbirlerinden nefret ederken ve birbirlerinin varlığına tahammül edemezken, içlerindeki canavarlar eşlerine takıntılı ve onların yokluğuna katlanmayı reddediyor.
MAFYA'NIN ESİR MELEĞİ
☆☆☆
Tehlikeli bir esirci, genç bir kıza gözünü diktiğinde ve onu elde etmesi gerektiğini bildiğinde, bu onu zorla almak anlamına gelse bile...
Alfa İçin Kazara Taşıyıcı
ONUN REDDEDİLMİŞ İKİNCİ ŞANS EŞİ
"Ne oluyor, Zara!" Levi bana çarptı ve arkamdan homurdandı.
"Özür dilerim," gözlerim fal taşı gibi açılmış halde mırıldandım.
"Bu o mu?" Levi zihin bağlantısıyla sordu ve başımı salladım.
"Zara," babam seslendi. "Alpha Noah ile tanışık olduğunu anlıyorum."
Yavaşça başımı salladım.
"Harika," dedi babam. "Alpha Noah, senin onun kader arkadaşı olduğunu da söyledi."
Başımı tekrar salladım.
"Mükemmel, Alpha Noah seninle evlenmek istiyor."
"Öyle mi?" Sesimi buldum.
Babam ve Alpha Noah başlarını salladılar.
"İlginç," dedim. "Alpha Noah'ın beni bir yıldan fazla bir süre önce reddettiğini de söyledi mi?"
Babamın gülümsemesi soldu, Alpha Noah'ın yüzü kül gibi oldu.
Alpha Noah gerçekten babamın emrine körü körüne itaat edeceğimi mi sanıyordu?
Zara, kıtanın en güçlü sürülerinden birinden gelen gümüş bir kurttur.
Onu reddettikten bir yıl sonra, kader arkadaşı kapısına gelip onu geri almak istediğini söyler.
Zara onun teklifini reddeder ve o da arkasından babasına gidip evlenme izni ister. Yaşlı Alpha bu düzenlemeyi kabul eder.
Zara mutsuzdur ve işleri kendi başına halletmeye karar verir. Babasına, seçtiği eşinin Beta'sı ve en iyi arkadaşı Levi olduğunu söyler—ancak Levi'nin bir sırrı vardır.
Zara'nın ikinci şans kader eşi, Zara ve Levi'nin çiftleşme törenine katıldığında ne olacak?
Töreni durdurup onu kendi eşi olarak mı alacak?
İki kırık kalbin birbirini bulması ve yalanlar ve kehanetler ağına çekilmesi hakkında bir hikaye.
Zara hak ettiği mutluluğu bulabilecek mi?
Beni Geri Kazanamazsın
Nathaniel'in ilk aşkıyla evlendiği gün, Aurelia bir trafik kazası geçirdi ve karnındaki ikizlerin kalp atışları durdu.
O andan itibaren, tüm iletişim bilgilerini değiştirdi ve tamamen Nathaniel'in dünyasından çıktı.
Daha sonra, Nathaniel yeni eşini terk etti ve Aurelia adında bir kadını aramak için dünyayı dolaştı.
Tekrar bir araya geldikleri gün, Nathaniel onu arabasında köşeye sıkıştırdı ve yalvardı, "Aurelia, lütfen bana bir şans daha ver!"
(Benim üç gün üç gece elimden bırakamadığım, son derece sürükleyici ve mutlaka okunması gereken bir kitap önerim var. Kitabın adı "Kolay Boşanma, Zor Yeniden Evlilik". Arama çubuğunda aratarak bulabilirsiniz.)