

Fae Partner Alfa
Teddy Sage · Zakończone · 56.0k słów
Wstęp
Spotykając dziwnego klienta, który może być powiązany z tajemniczą śmiercią jej rodziców, Bellatrix musi podjąć ryzykowne zadanie, aby uzyskać odpowiedzi, które prześladowały ją od dzieciństwa - szpiegować zimową watahę, a zwłaszcza Alfę Aleca z tejże watahy. To prawdopodobnie powinno być łatwe zadanie, dopóki nie zaczyna zakochiwać się w tym zranionym Lykanie.
To jednak nie koniec, ponieważ wydarzenia wokół niej zaczynają ujawniać sekrety i prawdy o niej samej i o Lykanach, których nigdy by się nie spodziewała. Nawet teraz, całe jej życie mogło być jednym wielkim oszustwem.
A potem... Proroctwo.
Rozdział 1
[Bellatrix]
Obracając w dłoni pistolet na srebrne kule, z zadowoleniem patrzyłam na trzech mężczyzn, a raczej trzech wilkołaków, przykutych do sufitu, ich nogi zwisały i nie dotykały ziemi. Byli nieprzytomni i słabi, jeśli mnie zapytacie, bo oczywiście byli związani srebrnymi łańcuchami, które były nasączone odrobiną wilczej trutki.
Tak idealnie. Widok ich bezradności sprawiał mi radość i nie mogłam się doczekać, by zobaczyć więcej takich jak oni w tym stanie. Nazywajcie mnie brutalną, nie obchodzi mnie to, w końcu dlatego zostałam samotnym łowcą wilkołaków.
Subtelny dźwięk łańcuchów sygnalizował ich przebudzenie, więc wstałam z miejsca i podeszłam bliżej. Zajęło im chwilę, zanim zorientowali się, gdzie są.
"Widzę, że się obudziliście" powiedziałam, uśmiechając się złośliwie.
"Czego od nas chcesz?" Jeden z nich odpowiedział słabo. Ten akurat był bratem Bety z watahy czerwonego księżyca, nazywał się Tim.
Zaśmiałam się na jego pytanie. "Niewiele, Tim, chcę tylko zetrzeć ciebie i wszystkich twoich z powierzchni tej ziemi." Okej, może nie wszystkich, tylko tych dużych i złych, a ci trzej wilkołacy zdecydowanie pasowali do tego opisu. Ale nie zamierzałam im tego mówić.
"Jesteś łowcą wilkołaków" drugi wilkołak, Cole, powiedział z obrzydzeniem, podczas gdy trzeci, Liam, milczał.
Wzruszyłam ramionami, nadal utrzymując uśmiech na twarzy. "Dokładnie.. Powinniście już to zrozumieć."
"Kto cię przysłał, suko!" Liam w końcu się odezwał.
Znów się zaśmiałam, podchodząc bliżej. "Pies jeszcze mówi, co?" Zauważyłam. "To bardzo dobre pytanie. Ktoś mnie przysłał, jak mogłeś przypuszczać, ale prawda jest taka, że nie robię tego, bo mi zapłacono.. Robię to, bo na to zasługujecie."
To była prawda. Bycie łowcą wilkołaków to jak bycie wynajętym zabójcą, tylko że dostaję zlecenia na zabijanie wilkołaków, a nie zwykłych ludzi, ale zanim to zrobię.. zawsze sprawdzam kartoteki moich ofiar.. Jeśli miały czystą kartotekę, zawsze odrzucałam zlecenie, bez względu na to, jak duża była zapłata, a fakt jest taki.. Zabijam wilkołaków dla dreszczyku emocji, jaki mi to przynosi, a nie dla dużej kasy, którą dostaję, gdy to robię.
"Co masz na myśli?"
Uśmiechnęłam się. "Pamiętasz, jak zawarłeś umowę z jakimiś łotrami, żeby zaatakowali partnerkę twojego brata, bo nie chciała uprawiać seksu z tobą i twoimi kumplami, co? Więc widzisz, dlaczego zasługujesz na śmierć z mojej ręki, co?"
"Więc do dzieła, cholerny człowieku! Nigdy się ciebie nie przestraszymy."
"Cóż, dość już wstępów, nie sądzisz?" Odbezpieczyłam pistolet i pociągnęłam za spust, każdemu z nich wstrzeliwując po dwie srebrne kule nasączone wilczą trutką. Poczułam, jak mój telefon wibruje w kieszeni, więc wyjęłam go i zobaczyłam, że Karen właśnie powiadomiła mnie o nowej ofercie.
Karen to moja dziewiętnastoletnia siostra i partnerka, to ona załatwia mi klientów, czyli ludzi, którzy mnie wynajmują. I to ona sprząta ciała po tym, jak się z nimi rozprawię. Choć czasami nie musiała tego robić, bo wilkołaki myliły się co do jednej rzeczy — nie byłam zwykłym człowiekiem.
Wyciągnęłam ręce w stronę wiszących ciał i uwolniłam swoje moce, a one natychmiast rozpłynęły się w popiół. Nienawidziłam używać swoich bezużytecznych mocy, bo jedyne, co mogły zrobić, to spalić martwe ciała.
Takie bezużyteczne.
~
"Cel?"
"Alpha Alec z watahy Zimowego Księżyca."
"Co do cholery, Karen! Wataha Zimowego Księżyca! I alpha, ze wszystkich ludzi!"
Choć uwielbiałam niekończącą się grę w pozbywanie się likanów, Karen i ja zgodziłyśmy się, że nigdy nie będę miała nic wspólnego z watahą Zimowego Księżyca. Nie dlatego, że nie chciałam, ale szczerze mówiąc, byli po prostu poza zasięgiem z bardzo dyskretnego powodu, a poza tym nigdy nie dostałam żadnych złych raportów na ich temat, bez względu na to, jak bardzo bym tego chciała.
Karen pokręciła głową na mój wybuch, kontynuując stukot na swoim laptopie, którego używała do swoich badań. "Nie ma tu mowy o zabijaniu, siostro, dlatego to przyjęłam" stwierdziła. "A zapłata jest naprawdę kusząca."
"Co?.. O czym ty mówisz?" zapytałam, ignorując jej głupi komentarz o kuszącej zapłacie.
Jeśli klient nie chciał, żebym zabiła, to czego w takim razie chciał?
Karen wzruszyła ramionami, nadal skupiona na swoim cholernym laptopie. "Klient chce tylko twoich usług jako szpiega."
"Szpiega?"
"Tak."
Przewróciłam oczami z frustracją na jej obojętność. "Więc poszłaś i przyjęłaś zlecenie, o którym wiesz, że nigdy bym go nie zrobiła! Jestem łowcą, a nie pieprzonym tajnym agentem, Kay!"
"Spokojnie, siostro, nie przyjęłabym tego bez dobrego powodu."
"Więc jaki dokładnie jest ten powód? Zapłata? Bo najwyraźniej tylko to cię interesuje!"
Karen milczała przez chwilę, zanim w końcu spojrzała na mnie. Zatkało mnie, dlaczego wcześniej nie zauważyłam jej oczu pełnych łez. "Kay, wszystko w porządku?"
"Wataha zmieniła nazwę po tamtym incydencie."
Uniosłam brew, nie do końca rozumiejąc. "Co?"
"To oni są odpowiedzialni za śmierć naszej rodziny... Wtedy nazywali się watahą półksiężyca." Kay przerwała, ocierając łzy z oczu. "Ale przecież o tym wiesz, prawda? Dlatego powiedziałaś, że są poza zasięgiem."
Przyłapana!
Wiedziałam o tym od jakiegoś czasu, ale nie chciałam mówić Karen, bo chciałam najpierw dowiedzieć się całej prawdy o tamtym incydencie.
"Okłamałaś mnie, Trix! Mogłaś chociaż dać mi jakiś znak!" Krzyknęła.
Zamknęłam oczy. "Nie chciałam, żebyś cierpiała, Kay... Próbowałam cię chronić."
Kay wybuchnęła gorzkim śmiechem. "Przed czym? Przed czym dokładnie, co?"
"Słuchaj, Kay, wiem, co możesz myśleć, ale zapewniam cię, że to nie tak... Nie planowałam robić tego sama. Po prostu... chciałam dowiedzieć się, kto ich zabił i dlaczego, zanim ci powiem."
"A jak zamierzałaś się tego dowiedzieć? Zabijając niewinnych likanów, jak zawsze, co?"
"Ci, których zabijam, nie są niewinni, Karen, i dobrze o tym wiesz!" Zaczynałam tracić cierpliwość do Karen. Wiedziałam, że zareaguje w ten sposób, gdy się dowie, choć nadal nie wiem, jak się dowiedziała, ale jej wciąganie w to mojej pracy naprawdę działało mi na nerwy.
Wściekła, chwyciłam telefon ze stołu i wstałam. "Wyślij mi szczegóły klienta, porozmawiam z nim sama" powiedziałam i bez czekania na jej odpowiedź, wybiegłam na zewnątrz.
~
Z jakiegoś dziwnego powodu, to nie wydawało się właściwe. Po tym, jak Kay wysłała mi szczegóły klienta, zaczęłam z nim rozmowę (choć brzmiał jak mężczyzna) i poprosił mnie, bym spotkała się z nim w tej kawiarni. Nigdy wcześniej nie widziałam żadnego z moich klientów osobiście, więc to było moje pierwsze spotkanie i dziwnie wydawało się podejrzane.
Przesunęłam okulary przeciwsłoneczne bliżej oczu, popijając zamówioną mrożoną kawę americano, stukając nogą w oczekiwaniu.
Prawdopodobnie czekałam blisko godzinę, gdy usłyszałam szuranie krzesła, sygnalizujące jego przybycie. Podniosłam głowę. Był mężczyzną, jak przypuszczałam, ubranym w czarną skórzaną kurtkę, również miał ciemne okulary przeciwsłoneczne, a połowa jego twarzy była zakryta, tak że widoczny był tylko nos.
"Widzę, że przyszłaś" w końcu przemówił. Jego głos był głębszy niż brzmiał przez telefon, i nie mogłam powstrzymać się od zastanawiania się, kim on jest.
"Zmarnowałeś mi mnóstwo czasu, panie, możemy przejść do rzeczy?" odpowiedziałam, składając ręce na stole.
"Możesz nazywać mnie Tee" powiedział. "I jestem naprawdę ciekawy, dlaczego podjęłaś się tego zadania, skoro normalnie byś tego nie zrobiła."
"Twoja zapłata była dość kusząca" skłamałam. "Poza tym, nie możesz być pewien, że przyjmę zlecenie."
"Uwierz mi, przyjmiesz, Bellatrix" powiedział z uśmiechem, jakby to było najnormalniejsze na świecie, że zna moje imię.
"Skąd znasz moje imię?"
Znów się zaśmiał. "Wiem wiele rzeczy, i powinnaś na tym poprzestać, teraz możemy zaczynać?"
"Dobrze, czego chcesz?" mruknęłam.
"Samo słowo 'szpieg' nie oddaje w pełni tego, czego naprawdę od ciebie chcę... Więc mówiąc szczerze, chcę, żebyś dla mnie pracowała."
"Co?"
"Odpowiadaj na moje wezwania za każdym razem, gdy będę cię potrzebował, bądź przy mnie, bo twoje umiejętności będą mi bardzo przydatne, ale najpierw powinnaś dostać się do watahy zimowego księżyca i robić to, co ci powiem."
Prychnęłam i wstałam. "Jesteś szalony, jeśli myślisz, że kiedykolwiek sprzedam swoją duszę komukolwiek. Wychodzę." Odsunęłam krzesło, już robiąc krok w stronę wyjścia, gdy znów się odezwał.
"Wataha półksiężyca, twoi rodzice zginęli tam w tajemniczych okolicznościach... Czy nie chcesz wiedzieć, jak i dlaczego zginęli?"
"Nie wiem i nie chcę wiedzieć, jak możesz mówić o śmierci moich rodziców, jakbyś tam był, gdy to się stało, ale dziękuję za ofertę, sama się tego dowiem." Warknęłam.
"Powinnaś była to zrobić dawno temu, ale prawdopodobnie wiedziałaś, że skończysz bezowocnie bez tropu, którego nie masz... Pracuj ze mną, Bellatrix, a wszystkie odpowiedzi, których szukasz, zostaną udzielone."
Mocno chwyciłam krzesło, przygryzając wargi, powoli opadając z powrotem na swoje miejsce. Chciałam odpowiedzi, a ten mężczyzna mógł mi je dać, jeśli tylko dla niego pracowałabym... Co miałam do stracenia? Czy to naprawdę było tego warte?
Chyba tak, bo powoli skinęłam głową. "Dobrze, co mam zrobić najpierw?"
"Dobry wybór, Bellatrix, teraz najpierw, dostaniesz się do domu Aleca, a każdą informację, którą zdobędziesz, przekażesz mi."
"To nie wszystko, prawda?"
Zaśmiał się, opierając się na krześle. "Nie, oczywiście, że nie..., ale zdecyduję, co jeszcze dla ciebie zrobić, gdy czas minie..."
Przesunął w moją stronę małe pudełko. "Będziesz tego potrzebować" powiedział, a potem wyciągnął do mnie rękę w rękawiczce, "więc, umowa?"
Mocno uścisnęłam jego dłoń. "Umowa."
Ostatnie Rozdziały
#51 Rozdział 51: EnD
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#50 Rozdział 50: Początek końca [2]
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#49 Rozdział 49: Początek końca.
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#48 Rozdział 48: Ucieczka [II]
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#47 Rozdział 47: Ucieczka [1]
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#46 Rozdział 46: Siedem godzin.
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#45 Rozdział 45: Zwycięstwo krótkotrwałe
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#44 Rozdział 44: Okrzyk bojowy.
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#43 Rozdział 43: W lesie.
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025#42 Rozdział 42: Może prawda o Julianne.
Ostatnia Aktualizacja: 1/10/2025
Może Ci się spodobać 😍
Ścigając swoją bezwilczą Lunę z powrotem
„Proszę, przestań, Sebastianie,” błagałam, ale on kontynuował bezlitośnie.
„Nawet w tym nie byłaś dobra. Za każdym razem, gdy byłem w tobie, wyobrażałem sobie Aurorę. Za każdym razem, gdy kończyłem, to jej twarz widziałem. Nie byłaś niczym wyjątkowym - tylko łatwą. Wykorzystałem cię jak bezwartościową, bezwilczą dziwkę, którą jesteś.”
Zamknęłam oczy, gorące łzy spływały po moich policzkach. Pozwoliłam sobie upaść, całkowicie się roztrzaskując.
Jako niechciana, bezwilcza córka rodziny Sterlingów, Thea całe życie była traktowana jak outsider. Kiedy wypadek zmusza ją do małżeństwa z Sebastianem Ashworthem, Alfą najpotężniejszej watahy w Moon Bay, naiwnie wierzy, że miłość i oddanie mogą wystarczyć, by przezwyciężyć jej „defekt”.
Siedem lat później, ich małżeństwo kończy się rozwodem, pozostawiając Theę z ich synem Leo i posadą nauczycielki w szkole na neutralnym terytorium. Gdy zaczyna odbudowywać swoje życie, zabójstwo jej ojca wciąga ją z powrotem w świat, z którego próbowała uciec. Teraz musi zmierzyć się z odnowionym romansem swojego byłego męża z jej idealną siostrą Aurorą, tajemniczymi atakami wymierzonymi w jej życie i niespodziewanym pociągiem do Kane'a, policjanta z własnymi sekretami.
Ale gdy eksperymentalny wilczomlecz zagraża obu watahom i naraża na niebezpieczeństwo wszystkich, których kocha, Thea znajduje się między ochroną swojego syna a konfrontacją z przeszłością, której nigdy w pełni nie rozumiała. Bycie bezwilczą kiedyś uczyniło ją wyrzutkiem - czy teraz może być kluczem do jej przetrwania? A gdy Sebastian pokazuje nieznaną, ochronną stronę, Thea musi zdecydować: czy zaufać mężczyźnie, który kiedyś ją odrzucił, czy zaryzykować wszystko, otwierając serce dla kogoś nowego?
Pułapka Asa
Aż do siedmiu lat później, kiedy musi wrócić do rodzinnego miasta po ukończeniu studiów. Miejsca, gdzie teraz mieszka zimny jak kamień miliarder, dla którego jej martwe serce kiedyś biło.
Zraniony przez przeszłość, Achilles Valencian stał się człowiekiem, którego wszyscy się bali. Żar jego życia wypełnił jego serce bezdenną ciemnością. A jedynym światłem, które utrzymywało go przy zdrowych zmysłach, była jego Różyczka. Dziewczyna z piegami i turkusowymi oczami, którą uwielbiał przez całe życie. Młodsza siostra jego najlepszego przyjaciela.
Po latach rozłąki, gdy nadszedł wreszcie czas, by schwytać swoje światło w swoje terytorium, Achilles Valencian zagra swoją grę. Grę, by zdobyć to, co jego.
Czy Emerald będzie w stanie odróżnić płomienie miłości i pożądania oraz uroki fali, która kiedyś ją zalała, aby chronić swoje serce? Czy pozwoli diabłu zwabić się w jego pułapkę? Bo nikt nigdy nie mógł uciec z jego gier. On dostaje to, czego chce. A ta gra nazywa się...
Pułapka Asa.
Mój Szef, Mój Tajemniczy Mąż
Złamana sercem, w końcu wyszła za mąż za nieznajomego. Następnego ranka jego twarz była tylko zamazaną plamą.
W pracy sytuacja się skomplikowała, gdy odkryła, że nowym dyrektorem generalnym jest nikt inny, jak jej tajemniczy mąż z Vegas?!
Teraz Hazel musi znaleźć sposób, jak poradzić sobie z tym niespodziewanym zwrotem w swoim życiu osobistym i zawodowym...
Gra Przeznaczenia
Kiedy Finlay ją odnajduje, żyje wśród ludzi. Jest zauroczony upartą wilczycą, która odmawia uznania jego istnienia. Może nie jest jego partnerką, ale chce, aby stała się częścią jego watahy, niezależnie od tego, czy jej wilczyca jest ukryta czy nie.
Amie nie potrafi oprzeć się Alfie, który wkracza w jej życie i wciąga ją z powrotem w życie watahy. Nie tylko staje się szczęśliwsza niż od dawna, ale jej wilczyca w końcu do niej przychodzi. Finlay nie jest jej partnerem, ale staje się jej najlepszym przyjacielem. Razem z innymi najwyższymi wilkami w watasze pracują nad stworzeniem najlepszej i najsilniejszej watahy.
Kiedy nadchodzi czas na gry watah, wydarzenie, które decyduje o rankingu watah na następne dziesięć lat, Amie musi zmierzyć się ze swoją starą watahą. Kiedy po raz pierwszy od dziesięciu lat widzi mężczyznę, który ją odrzucił, wszystko, co myślała, że wie, przewraca się do góry nogami. Amie i Finlay muszą dostosować się do nowej rzeczywistości i znaleźć drogę naprzód dla swojej watahy. Ale czy niespodziewane wydarzenia rozdzielą ich na zawsze?
Król Podziemia
Jednak pewnego pamiętnego dnia, Król Podziemia pojawił się przede mną i uratował mnie z rąk syna najpotężniejszego bossa mafii. Z jego głębokimi, niebieskimi oczami utkwionymi w moich, powiedział cicho: "Sephie... skrót od Persefona... Królowa Podziemia. W końcu cię znalazłem." Zdezorientowana jego słowami, wyjąkałam pytanie: "P..przepraszam? Co to znaczy?"
Ale on tylko uśmiechnął się do mnie i delikatnie odgarnął włosy z mojej twarzy: "Jesteś teraz bezpieczna."
Sephie, nazwana na cześć Królowej Podziemia, Persefony, szybko odkrywa, że jest przeznaczona do wypełnienia roli swojej imienniczki. Adrik jest Królem Podziemia, szefem wszystkich szefów w mieście, którym rządzi.
Była pozornie zwykłą dziewczyną, z normalną pracą, aż wszystko zmieniło się pewnej nocy, kiedy wszedł przez frontowe drzwi i jej życie nagle się odmieniło. Teraz znajduje się po niewłaściwej stronie potężnych mężczyzn, ale pod ochroną najpotężniejszego z nich.
Pieśń serca
Wyglądałam silnie, a mój wilk był absolutnie przepiękny.
Spojrzałam w stronę, gdzie siedziała moja siostra, a ona i reszta jej paczki mieli na twarzach wyraz zazdrosnej furii. Następnie spojrzałam w górę, gdzie byli moi rodzice, którzy patrzyli na moje zdjęcie z takim gniewem, że gdyby spojrzenia mogły podpalać, wszystko by się spaliło.
Uśmiechnęłam się do nich złośliwie, a potem odwróciłam się, by stanąć twarzą w twarz z moim przeciwnikiem, wszystko inne przestało istnieć poza tym, co było tutaj na tej platformie. Zdjęłam spódnicę i kardigan. Stojąc tylko w topie i rybaczkach, przyjęłam pozycję bojową i czekałam na sygnał do rozpoczęcia -- Do walki, do udowodnienia, i do tego, by już się nie ukrywać.
To będzie zabawa. Pomyślałam, z uśmiechem na twarzy.
Ta książka „Heartsong” zawiera dwie książki „Wilczy Śpiew Serca” i „Czarodziejski Śpiew Serca”
Tylko dla dorosłych: Zawiera dojrzały język, seks, przemoc i nadużycia
Rozpieszczana przez miliarderów po zdradzie
Emily i jej miliarder mąż byli w małżeństwie kontraktowym; miała nadzieję, że zdobędzie jego miłość poprzez wysiłek. Jednak gdy jej mąż pojawił się z ciężarną kobietą, straciła nadzieję. Po wyrzuceniu z domu, bezdomną Emily przygarnął tajemniczy miliarder. Kim on był? Skąd znał Emily? Co ważniejsze, Emily była w ciąży.
Ludzka Partnerka Króla Alf
„Czekałem na ciebie dziewięć lat. To prawie dekada, odkąd poczułem tę pustkę w sobie. Część mnie zaczęła się zastanawiać, czy w ogóle istniejesz, czy może już umarłaś. A potem znalazłem cię, tuż w moim własnym domu.”
Użył jednej z rąk, by pogłaskać mnie po policzku, a dreszcze rozeszły się po całym ciele.
„Spędziłem wystarczająco dużo czasu bez ciebie i nie pozwolę, by cokolwiek nas rozdzieliło. Ani inne wilki, ani mój pijany ojciec, który ledwo trzyma się kupy od dwudziestu lat, ani twoja rodzina – i nawet ty sama.”
Clark Bellevue spędziła całe swoje życie jako jedyny człowiek w wilczej watahy – dosłownie. Osiemnaście lat temu Clark była przypadkowym wynikiem krótkiego romansu jednego z najpotężniejszych Alf na świecie i ludzkiej kobiety. Mimo że mieszkała z ojcem i swoimi wilkołaczymi przyrodnimi rodzeństwem, Clark nigdy nie czuła, że naprawdę należy do wilczego świata. Ale właśnie gdy Clark planuje na zawsze opuścić wilczy świat, jej życie wywraca się do góry nogami przez jej partnera: przyszłego Króla Alf, Griffina Bardota. Griffin czekał latami na szansę spotkania swojej partnerki i nie zamierza jej puścić. Nieważne, jak daleko Clark będzie próbowała uciec od swojego przeznaczenia czy swojego partnera – Griffin zamierza ją zatrzymać, bez względu na to, co będzie musiał zrobić lub kto stanie mu na drodze.
Mój Dominujący Szef
Pan Sutton i ja mieliśmy tylko zawodową relację. On mną rządzi, a ja słucham. Ale wszystko to ma się zmienić. Potrzebuje partnerki na rodzinne wesele i wybrał mnie jako swoją ofiarę. Mogłam i powinnam była odmówić, ale co innego mogłam zrobić, gdy zagroził mojej pracy?
Zgoda na tę jedną przysługę zmieniła całe moje życie. Spędzaliśmy więcej czasu razem poza pracą, co zmieniło naszą relację. Widzę go w innym świetle, a on widzi mnie w innym.
Wiem, że to źle angażować się z szefem. Próbuję z tym walczyć, ale przegrywam. To tylko seks. Co złego może się stać? Nie mogłam się bardziej mylić, bo to, co zaczyna się jako tylko seks, zmienia kierunek w sposób, którego nigdy bym nie przewidziała.
Mój szef nie jest dominujący tylko w pracy, ale we wszystkich aspektach swojego życia. Słyszałam o relacjach Dom/sub, ale nigdy się nad tym nie zastanawiałam. Gdy między mną a panem Suttonem robi się gorąco, zostaję poproszona, by stać się jego uległą. Jak można stać się kimś takim bez doświadczenia czy chęci? To będzie wyzwanie dla nas obojga, bo nie radzę sobie dobrze, gdy ktoś mówi mi, co mam robić poza pracą.
Nigdy nie spodziewałam się, że coś, o czym nic nie wiedziałam, otworzy przede mną zupełnie nowy, niesamowity świat.
Królowa Lodu na sprzedaż
Alice ma osiemnaście lat, jest piękną łyżwiarką figurową. Jej kariera właśnie ma osiągnąć szczyt, gdy jej okrutny ojczym sprzedaje ją bogatej rodzinie Sullivanów, aby została żoną ich najmłodszego syna. Alice zakłada, że musi być jakiś powód, dla którego przystojny mężczyzna chce poślubić dziwną dziewczynę, zwłaszcza jeśli rodzina jest częścią znanej organizacji przestępczej. Czy znajdzie sposób, aby stopić lodowate serca i pozwolą jej odejść? A może uda jej się uciec, zanim będzie za późno?
Zakochaj się w Dominującym Miliarderze
(Codzienne aktualizacje z trzema rozdziałami)
Nici Przeznaczenia
Jak wszystkie dzieci, zostałem przetestowany pod kątem magii, gdy miałem zaledwie kilka dni. Ponieważ moja specyficzna linia krwi jest nieznana, a moja magia nie do zidentyfikowania, zostałem oznaczony delikatnym, wirującym wzorem wokół górnej części prawego ramienia.
Mam magię, tak jak wykazały testy, ale nigdy nie pasowała do żadnego znanego gatunku Magicznych.
Nie potrafię zionąć ogniem jak Przemieniony smok, ani rzucać klątw na ludzi, którzy mnie wkurzają, jak Czarownice. Nie umiem robić eliksirów jak Alchemik ani uwodzić ludzi jak Sukub. Nie chcę być niewdzięczny za moc, którą posiadam, jest interesująca i wszystko, ale naprawdę nie ma wielkiego znaczenia i większość czasu jest po prostu bezużyteczna. Moja specjalna umiejętność magiczna to zdolność widzenia nici przeznaczenia.
Większość życia jest dla mnie wystarczająco irytująca, a co nigdy mi nie przyszło do głowy, to że mój partner jest niegrzecznym, nadętym utrapieniem. Jest Alfą i bratem bliźniakiem mojego przyjaciela.
„Co ty robisz? To mój dom, nie możesz tak po prostu wchodzić!” Staram się utrzymać stanowczy ton, ale kiedy odwraca się i patrzy na mnie swoimi złotymi oczami, kurczę się. Jego spojrzenie jest wyniosłe i automatycznie spuszczam wzrok na podłogę, jak mam w zwyczaju. Potem zmuszam się, by znów spojrzeć w górę. Nie zauważa, że na niego patrzę, bo już odwrócił ode mnie wzrok. Jest niegrzeczny, odmawiam pokazania, że mnie przeraża, chociaż zdecydowanie tak jest. Rozgląda się i po zorientowaniu się, że jedyne miejsce do siedzenia to mały stolik z dwoma krzesłami, wskazuje na niego.
„Siadaj.” rozkazuje. Patrzę na niego gniewnie. Kim on jest, żeby tak mną rozkazywać? Jak ktoś tak nieznośny może być moją bratnią duszą? Może wciąż śnię. Szczypię się w ramię i moje oczy zachodzą łzami od ukłucia bólu.