Recommended Trending Books 🔥 for opus castle true story

„Co zrobić?” – zapytałam nerwowo. Cholera, robię się mokra, mając go tak blisko siebie.

Uśmiechnął się złośliwie i powiedział: „Polizać cię od góry do dołu”.

Zanim zdążyłam odpowiedzieć, podniósł mnie, posadził na blacie, wcisnął się między moje nogi i zaczął mnie całować i lizać.

Jego język dotarł do mojej szyi, a ja zadrżałam. Byłam jeszcze bardziej mokra niż wcześniej.

Moje ciało robiło się...

"NADCHODZĄ! 10 rannych wilków i 3 likany!" Sophie, moja najlepsza przyjaciółka, nasza alfa, krzyczy w mojej głowie.

"LIKANY?! Czy ty właśnie powiedziałaś LIKANY?!"

"Tak, Vera! Nadchodzą! Przygotuj swoich ludzi."

Nie mogłam uwierzyć, że naprawdę mamy likany tej nocy.

Od dziecka mówiono mi, że likany i wilki to śmiertelni wrogowie.

Plotki mówiły też, że aby chronić swoją czystą krew, likany nie...

"Jesteś pewna, że tego chcesz?" Skinęła głową, nie mogąc wydusić z siebie słowa, nawet gdyby chciała, jej mózg był tak przeładowany pożądaniem.

Mój mózg też musi źle funkcjonować, nie mogę uwierzyć, że łamię wszystkie zasady, biorąc ją teraz, przed grami. Wzięcie jej w ten sposób mogłoby skutkować moim własnym chłostaniem lub gorzej. Znałem zasady, ale każda kara byłaby warta tego, by ją mieć.

"...

Przejechałam dłońmi po jego szerokich ramionach, ściskając jego twarde bicepsy.

"Podoba ci się, co widzisz, Księżniczko?" zapytał Aphelion z zarozumiałym uśmiechem na twarzy.

"Po prostu zamknij się i pocałuj mnie." odpowiedziałam, unosząc ręce z jego ramion i oplatając je wokół jego włosów, przyciągając go do siebie.

TO JEST POWIEŚĆ HAREMOWA - CZYTAJ NA WŁASNĄ ODPOWIEDZIALNOŚĆ...

*************...

"Proszę, nie jedz mnie," błagała. Jej głos był jak aniołów. Delikatny i cichy, jak jeden z tych wiatrów, które lubią bawić się moimi splecionymi włosami. Serce prawie mi stanęło, słysząc jej płacz.

Wołając Tazaka z powrotem do podstawy pnia, brudne palce dotknęły zewnętrznej strony gnijącego drzewa. Połowa porcelanowej twarzy wyjrzała na zewnątrz. Słoność, którą poczułem, pochodziła od jej zaschn...

"Proszę, tędy, moja pani" mówi głos pokojówki, gdy ostrożnie prowadzi mnie po schodach prowadzących do rezydencji.

Zszokowana, ruszam za nią, nagle zdenerwowana.

"Nie ma się czym martwić, państwo czekają na twoje przybycie od momentu telefonu" słyszę, gdy wchodzę do rezydencji, tylko po to, by zostać powitana przez trzech przystojnych mężczyzn, a moje gardło nagle wysycha.

"Witaj w domu, księżn...